10 Reacties

  1. Ad infinitum
    “Grofweg zijn er drie categorieën: 1. de goede tot excellente leraren; 2. de middenmoot die ‘voldoende’ presteert of nog ondermaats is, maar zich wel ontwikkelt en 3. de hopeloze gevallen. De derde categorie vormt 10 tot 35 procent van het totaal. Niet deze vaststelling is alarmerend, maar het feit dat het de directie ontbreekt aan middelen om daar op korte termijn iets aan te doen.”

    En wat doen we als we wel de middelen hebben? Gaan we de hopeloze gevallen eruit gooien en vervangen door betere leraren?

    Dan kom ik na verloop van tijd op die school kijken en wat zie ik: precies dezelfde verdeling van excellente, gemiddelde en hopeloze gevallen. Dat is namelijk inherent aan een normale verdeling. De kunst van goed management lijkt me nou juist om te roeien met de riemen die je hebt.

    • percentages
      Het zou fijn zijn als van de schoolleiders ook slechts 10-35% tot de hopeloze gevallen behoorde……

      Het is wel zielig voor de schoolleiders dat zij zaken moeten uitvoeren die de politiek heeft bedacht, in plaats van aan anderen (de leraren) te mogen voorschrijven wat die moeten uitvoeren. En dan niet eens zelf te mogen bepalen of en welke leraren zij meer salaris geven. De schrijvers vragen zich af wie er beter worden van de landelijk voorgeschreven percentages om docenten in hogere salarisschalen te benoemen (in jargon: de functiemix).

      Het antwoord is duidelijk: hier worden leraren beter van. Leraren die eindelijks iets meer conform hun opleiding beloond worden en die niet hoeven te ‘slijmen’ om voor
      salarisverbetering in aanmerking te komen.

      Er staan in het artikel best wel zaken die hout snijden. Ook leraren zijn doorgaans niet blij met de ‘gratis’ boeken (die docenten heel wat meer extra werk opleveren dan de schoolleiding), ook leraren hebben veel last van de maatschappelijke problemen die zij op hun bordje krijgen, maar daarnaast hebben zij last van managers die in plaats van het primaire proces te ondersteunen, de lesgevende taak bemoeilijken omdat zij per se ‘baasje’ willen spelen.

  2. Oude tijden…
    Stel dat deze bestuurders gelijk hebben: als bestuurders meer armslag krijgen, dan wordt het onderwijs dankzij de kwaliteit van deze bestuurders vrolijker en beter. Dan vraag ik mij af hoe het komt dat al deze ’talentvolle’ bestuurders, bij wie het op excellente wijze leiding geven aan scholen als bij geen ander in het bloed zit, er niet in geslaagd zijn om eerst zelf een goed en werkbaar ‘klimaat’ te scheppen op de scholen. Leidinggevenden die de schuld (blijven) geven aan Den Haag: is dat nu niet juist het probleem dat zou hebben moeten worden opgelost door al die bestuurders? Hebben zij niet nu al jaren de kans gehad om te laten zien hoe belangrijk ze (niet) zijn? Vooralsnog is niet gebleken dat onze bestuurders de kunst van het leiding geven meester zijn.

    Betaal eerst je eerstegraadsdocenten maar eens fatsoenlijk,- zolang een dergelijke elementaire maatregel uitblijft geloof ik nog steeds dat onze bestuurders er in de eerste plaats voor zichzelf zitten en daarna pas voor het onderwijs. Bestuurders hebben de afgelopen jaren het geld uit Den Haag keurig aangepakt, maar de verantwoordelijkheid hebben ze bij de politici laten liggen. Deze klagerige mentaliteit wordt ook geetaleerd door de schrijvers van deze brief: het schrijven getuigt van weinig leiderschap…

    • Bestuurders gaan hun gang uit algemene middelen
      Is het niet zo :
      De belastingbetaler betaalt, de overheid int en sluist door en de bestuurders geven volstrekt ongecontroleerd uit. De overheid let niet op haar dure zaak; onderwijs en de toekomst van onze kinderen en maatschappij. (De conservatieven in Engeland willen ook die kant op en de ouders hebben de illusie dat ze dan meer te zeggen krijgen, maar wij weten beter.) Besturen hebben niets met ouders en leerlingen te maken, krijgen een gestage inkomstenstroom van de overheid en kunnen niet failliet gaan of juridisch aansprakelijk gesteld worden. Daarnaast ook nog veel financiele zekerheid voor hen zelf. Lijkt wel aantrekkelijk als het niet zo ongeinspireerd was

  3. Onderwijs als speelgoed van het management
    Deze heren willen dat de schoolleiding zijn visie kan opleggen aan de leraren. Daarmee verwachten ze een goed ‘product’ te kunnen leveren. Wat een engerds!

    Dat is in flagrante tegenstelling met de opvatting dat er pas goed onderwijs geleverd wordt als de leraar zelf zijn didactiek kan ontwikkelen. De leerkracht is geen domme uitvoerder van wat het management voor hem bedenkt op grond van mode, visie, of blinde geldzucht.

    Slechte (of luie) leraren bestaan ook. Zij zijn een ramp voor de leerlingen evenals voor de goedwillende en meer enthousiaste collega’s. Het lijkt in het onderwijs onmogelijk (of de managers zijn te incompetent) om hen te ontslaan. Meestal blijven ze de boel jaren verzieken onder het verkondigen van het aantal jaren dat ze nog ‘moeten’ tot hun pensioen. In het beste geval worden ze overgeplaatst naar een baantje waar ze minder kwaad kunnen aanrichten. Meestal brengen ze dat dan ook nog als een promotie en soms is dat het ook. Geen lastige klassen meer, geen avonden lang proefwerken nakijken of nieuw onderwijs ontwikkelen, geen overleg meer met vermoeiende collega’s. En met een beetje mazzel ritsel je de onderwijsvakanties er nog bij als verworven recht.

    • Bonner ga eens in de schoenen van….
      ga eens in de schoenen staan van een manager of schoolbegeleider of welk ander mikpunt ook en lees dan eens de berichten door. Kan het zijn dat die persoon de redeneringen ziet als van heel laag niveau? Alle managers deugen niet? Alle schoolbegeleiders deugen niet? En wat van die personen die de moeite nemen om te sympathiseren met BON? Die personen die info willen aandragen en helpen het goed onderwijs weer te terug te krijgen? Mensen die begrip hebben voor de meningen van BON hoe ongenuanceerd ook soms weergegeven. het kost mij moeite serieus bericht te schrijven omdat veel op deze site zo het doel van BON tegenwerkt naar mijn idee. Versta mij goed: prima om duidelijk te zijn over zaken, maar niet om alle mensen zonder uitzondering verkeerde bedoelingen in de schoenen te schuiven. Op deze site komen met regelmaat mensen die willen helpen, maar als ik mezelf na ga dan voel ik mij afhaken. Jammer want de doelen zijn het waard om nagestreefd te worden.

      • Beste mos
        Er is een heel oud spreekwoord “hij die het schoentje past…” de rest kan u zelf wel invullen. Al te veel worden de leden van BON hier op het forum het verwijt gemaakt dat ze te veel iedereen over dezelfde kam scheren. Ik heb het hier op het forum al eens geplaatst, een stelling is altijd algemeen en dient om een debat op gang te brengen, in die zin wordt er dan meestal gereageerd door iemand die het schoentje niet past. Het is nu eenmaal onmogelijk om het te hebben over die ene manager in dat een schooltje die de ene na de andere slechte maatregel neemt. Wat trouwens soms ook gebeurt en het effect daarvan is dat binnen de kortste keren alweer dezelfde manager die het schoentje niet past reageert. Al te veel moet ik horen dat er veel managers zijn die de stellingen van BON kunnen onderschrijven maar dat BON toch verkeerd communiceert en daardoor kunnen ze zich niet achter de stellingen scharen. Raar, het lijkt een beetje op “ik vindt de toon verkeerd”. Daar is maar een antwoord op, wie graag naar de toon luistert moet naar muziek luisteren.
        Als ik mezelf voel beste vriend Mos, want u bent al lang een bezoeker van dit forum, ook met heel zinnige bijdragen, voel ik dat ik gedwongen wordt een ’toontje’lager te zingen want anders wordt ik in een hoek geplaatst waarvan John Cleese in een van zijn beste Fawlty Towers afleveringen zei “Don’t mention the war”. Al bij al het gaat om passend onderwijs, het CGO, de nieuwe HBO fraude, de waanzinnige fusies kortom de afbraak en verloedering van ons onderwijs en daar hoort maar één toon bij, de hoogste. Ook al levert dat in mijn geval kilo’s hate mail op. Dus, dank u voor uw eerlijke bijdrage.

        • @jeronimoon
          dank voor je eerlijke uitleg. Weet je, dat ik vele mensen mee zou kunnen krijgen, als die mensen niet het gevoel zouden krijgen dat ze ook in het beklaagdenbankje worden gezet. Ik besef, dat wat wij ervaren precies is wat de mensen hier op dit forum zelf steeds ervaren. Het is daarom dat ik mij inzet voor de standpunten van BON, het is daarom dat ik mijn geduld nog niet heb verloren.
          Weet je dat de mensen zoals ik niet alleen strijd leveren zoals alle Bonners maar ook nog tegen “onze soort met de verkeerde inslag”. Klem zitten we heel vaak. Maar idealisme heeft een prijs, deze prijs die wij daarvoor betalen.
          Toch vraag ik wat ruimte, wat nuance en daarmee kans om ons aller zaak mee te helpen behartigen. In mijn idee moet het mogelijk zijn en jeronimoon jouw verhalen zijn vileine, maar zo scherp en puntig dat het goed overkomt. het kan dus wel.

    • de laatste maanden
      In de afgelopen maanden zijn heel wat colleges van bestuur aangepakt. Hier in mijn omgeving is bijna elk bestuur wel geconfronteerd met tekorten en met het wegsturen van bestuurders. Mensen er is iets aan het gebeuren. hebben jullie dat ook opgemerkt?

  4. arbeiderszelfbestuur
    Zo’n artikel laat zien hoezeer de Volkskrant is afgedreven van een ooit zo aangehangen ideaal als ‘arbeiderszelfbestuur’.
    Nu zou er een manager moeten zijn die leidt.
    Mijn conclusie na zoveel schuivende panelen: laat elke school het zelf uitzoeken a.u.b.

Reacties zijn gesloten.