En nu? Over tot de orde van de dag.

20 Reacties

1. Uitslag
   Een lichtpuntje in deze in mijn ogen slechte uitslag is de verkiezing van Harm Beertema. Gefeliciteerd Harm.

   • Licht én buikpijnpunt
     Harm heeft absoluut de goede insteek als het over onderwijs gaat. Daarin deel ik het lichtpunt. Wat bij mij toch overheerst is het verdriet over de winst van de partij namens welke hij die standpunten gaat uitdragen.

     Ik kan gewoon niet geloven dat mijn land een partij beloont die zo negatief en respectloos omgaat met ‘anders-gelovigen’, die de cultuur de nek om wil draaien, geen medelijden heeft met werkloosheid. Mijn allochtone leerlingen voelen zich echt bedreigd. Juist degenen die heel hard hun best doen hebben het gevoel dat ze door deze partij per definitie in het verdachtenhoekje zitten en dat hun inzet gewoon niet uitmaakt. Als het bijvoorbeeld over hoofddoeken gaat, gaat het wél over hun moeders.

     Ik heb er echt heel slecht van geslapen. Wat een primitieve reactie op de crisis.

     • Ik snap wel waarom zo
       Ik snap wel waarom zo ´veel` mensen hebben gestemd op de PVV. Dat veel plaats ik uiteraard tussen aanhalingstekens omdat altijd nog maar pak hem beet 1 op 6 tot 1 op 7 van de kiesgerechtigde Nederlanders die in staat werden gesteld om te stemmen heeft gestemd op de PVV.
       Veel mensen zijn zwaar teleur gesteld in onze politici en dan met name in de PvdA, het CDA en de VVD. Zij merken dat het openbaar vervoer veel slechter is geworden, de zorg voor hen duurder is geworden, de huisprijzen exorbitant zijn gestegen, de kwaliteit van het onderwijs en de zorg fors is gedaald enz.
       Tegelijk zijn de salarissen van bestuurders in de zogenaamde semi-publieke sector sterk gestegen, hebben de ministers zichzelf beloond met een forse salarisstijging, komen er nogal wat verhalen naar buiten over corrupte politici (Herfkens, Ter Horst), worden er partijpolitieke spelletjes gespeeld…
       Steeds meer partijen zijn afgevallen voor veel kiezers omdat de partijen te weinig geloofwaardigheid hebben en te weinig integer zijn. Dan ga je dus op een partij moeten stemmen die zich wat meer aan de extreme kant van het spectrum bevindt. Voor linkse mensen zijn de SP en Groenlinks dan een optie, de rechtse mensen die niet actief christen zijn komen dan bij de PVV uit.
       Bovendien heeft de PVV voor veel mensen een aantal interessante standpunten: AOW behouden, zorg verbeteren, immigratie van kansarme mensen beperken en snijden in tal van subsidiesponzen, de EU en de publieke omroep.
       Verder zou het mij niet verbazen als sommigen op de PVV stemmen om bij wijze van spreken de middelvinger op te steken richting die centrumpartijen.

       Mijn eigen mening doet er hier weinig toe (ik heb op de SP gestemd) maar ik kan me heel goed voorstellen waarom mensen op de PVV stemmen. Dat is echt niet alleen omdat Wilders zo’n felle kritiek heeft op de islam en bepaalde groepen allochtonen. Dit zou zelfs weleens veel mensen kunnen belemmeren om op de PVV te stemmen.
       Hopelijk slaap je nu weer wat beter. 😉

       • Waar zit het tekort?
         Bart,

         Je maakt er een potje van, Bart. De uitwassen van de liberalisering die je noemt, zijn nu juist te wijten aan het gedachtengoed van de VVD, en de neo-liberale draai die de PvdA na de val van De Muur heeft gemaakt.

         Zijn mensen echt teleurgesteld in politici en partijen die de afgelopen decennia een liberale of neoliberale koers hebben gevaren? Ik geloof er niets van. Om te beginnen zijn die politici gewoon gekozen. Oké, het kan achteraf blijken dat je stom hebt gekozen. Het gekke van deze verkiezingen is dat er een ruk naar rechts is, dus niks spijt van eerdere ‘verkeerde’ keuzen.

         Wat mij werkelijk verbaast is dat zoveel mensen tegen hun eigen financiële belangen in op de VVD stemmen. Het is slechts de top 10% van inkomens in Nederland die echt financieel profijt kan trekken uit een machtspositie van de VVD. Om over de PVV maar niet te spreken (Hinke Douma geeft dat precies aan).

         Ik kan bij deze uitslag alleen maar constateren dat er in Nederland een democratisch tekort is, niet omdat politici de boel belazeren (daar geven kiezers toch niet zo gek veel ruimte voor) (ik maak maar even een uitzondering voor breekpunten die binnen een paar uur na sluiting van de stembus worden ingeleverd), maar omdat kiezers hun stemrecht niet gebruiken (veel te veel mensen zijn thuisgebleven) of onhandig gebruiken (stemmen op Lijst Fortuyn, TON, PVV).

         • Ruk naar rechts?
           Er is helemaal geen ruk naar rechts. Als je rechts ziet als CDA, VVD, SGP, CU, PVV dan heeft rechts in deze verkiezingen 3 zetels gewonnen. Wat een ruk zeg.

           Verder heeft de VVD het helemaal niet zo goed gedaan. De VVD is kleiner dan in 1982 (Nijpels) en 1998 (Bolkestein). Dat de VVD de grootste is heeft met name te maken met de versplintering van het electoraat. En de winst van de VVD ten opzichte van 2006 komt vooral omdat de VVD een middenpartij is die niet aan het gevallen kabinet deelgenomen heeft (net als de winnaars D66 en GroenLinks). Velen hebben niet zozeer voor de VVD gekozen alswel tegen de vorige regering (en dan met name het CDA).

           De versplintering van het electoraat, de opkomst van ‘nieuwe’ onbevlekte partijen en het zweven van de ene oude partij naar de andere zijn allemaal duidelijke tekens dat de kiezer niet blij is met de huidige politiek (en dan met name de neo-liberale koers van de afgelopen twee decennia). Een nieuwe Fortuyn of een nieuwe Marijnissen (dat wil zeggen: een charismatische anti neoliberaal) zou zomaar bij de volgende verkiezingen een monsterzege kunnen boeken.

         • Hoe (neo)liberaal was de VVD-stemmer eigenlijk?
           Een prima analyse, die naast nuancering van de uitslag ook enige troost biedt voor de teleurgestelde kiezer.

           Wel blijft het verbazingwekkend dat ‘de kiezer’ aan de ene kant ‘niet blij is met de neoliberale koers van de afgelopen twee decennia’ en tegelijkertijd de meest neoliberale partij tot grootste partij van Nederland en leverancier van de premier maakt.

           Dat werpt de – ook voor BON relevante – vraag op of ‘de kiezer’ van de VVD wel een (neo)liberaal beleid verlangt. Hebben de VVD-stemmers van gisteren wel voor ogen waar ze voor gekozen hebben? Willen ze werkelijk dat de overheid zich in crisistijd terugtrekt en ‘de markt zijn werk laat doen’? Willen ze werkelijk de Nederlandse economie weer overlaten aan het bedrijfsleven en de bankensector, en het toezicht en de regelgeving terugdringen? Willen ze werkelijk dat de schoolbesturen nóg meer ‘eigen verantwoordelijkheid’ krijgen?

           Dat geloof ik zomaar niet.

           Zoals bekend stemmen Nederlanders nu meer dan ooit uit onvrede, juist ook met de nalatigheid van de overheid: het gebrek aan integratiebeleid, aan veiligheid, aan zorg, aan financieel toezicht, aan onderwijskwaliteit, aan daadkracht.

           Als Rutte cum suis weer het liedje van de ’terugtredende overheid’ gaat zingen, zou hij zijn huidige electoraat wel eens héél erg kunnen teleurstellen. En ik ben niet gerust op een doortastende aanpak van Rutte als het over onderwijs gaat. Misschien is in dit verband het volgende blog informatief. Let ook op de afloop.

           Misschien wordt Segers roep om een geheel ‘geliberaliseerde scholenmarkt’ in de komende jaren wel bewaarheid. Maar als het CDA als bijwagen nodig is, zal het bijzonder onderwijs daarbij altijd overheidsbescherming krijgen.

       • Hé bedankt!
         Hee bedankt, zo heb ik het nog nooit bekeken Bart. Ik heb het gevoel dat je daar wel eens heel erg gelijk in kunt hebben.
         Een ander deel van de ontevreden kiezers heeft dan VVD of D’66 gestemd.

         Nou ja, ik kom er wel overheen.

         Wat ik me wel afvraag is waarom zoveel mensen geloven dat bezuinigingen de beste reactie op de crisis is. Zelfs de meest verstandige mensen die ik ken geloven het. Op het moment dat je vraagt waarom, kunnen ze weinig antwoorden: ‘Omdat iedereen het zegt’ ofzo. Zou dat door onze Calvinistische cultuur komen? Het is door VVD en CDA zo vaak herhaald, dat velen dit geloven. Toch zijn de economen (hoe twijfelachtig ook hun voorspellende vermogen) het onderling in het geheel niet eens. Kennelijk zijn we er als onderwijs niet in geslaagd tenminste de beter opgeleiden zelfstandig te laten nadenken.

         • 29 miljard uit de dikke duim van het CPB?
           Hinke,

           Vorige week vrijdag wees Marcel van Dam er n De Volkskrant op dat Flip de Kam in een artikel in ESB heeft laten zien dat de 29 miljard tekort waar we tegen 2040 tegeaan lopen bij ongewijzigd overheidsbeleid, berust op een stilzwijgende aanname van het CPB. Die aanname is dat de politiek de stijging van koopkracht zal verwerken in aanpassingen van de belastingschijven, zodat er over die extra koopkracht geen extra belasting zou worden gegeven. Het CPB doet dus iets anders dan het zegt: het zegt uit te gaan van ongewijzigd overheidsbeleid, maar voert de berekeningen uit op een stille veronderstelling dat het overheidsbeleid in de aangegeven zin zal worden gewijzigd/aangepast.

           Dit is geen kattepis, want hoewel het om een klein percentage per jaar gaat, werkt het wel cumulatief, en per saldo tot een bedrag om en nabij die 29 miljard. Volgens Flip de Kam worden we dus door het CPB en in navolging van het CPB door alle politieke partijen gewoon bedonderd.

           Ik ben bang dat De Kam gelijk heeft. Het CPB heeft zo’n truc eerder uitgehaald in het vergrijzingsrapport, veronderstellend dat d AOW jaarlijks 1,7% stijgt. Maar dat heeft de AOW de afgelopen dertig jaar ook niet gedaan. Ook dit stiekem gewijzigde overheidsbeleid levert een ’tekort’ op termijn op van 4 miljard. Daarom moet de AOW en de pensioenleeftijd naar 67!

         • vervolg
           Laat die overheid dus vooral flink bezuinigen; het is de enige manier om een enorme schuldenlast weer beheersbaar te maken.
           Onderwijs hoeft niet duur te zijn, dus daar kan ook op bezuinigd worden. Een schoolbord, krijtjes, schriften, degelijke methodes (als Reken Zeker) zijn echt niet zo duur. Het is de enorme humbug die er omheen hangt, die het onderwijs zo duur maakt.

           Over Wilders: ik stem niet op die partij, maar erger mij enorm aan de manier waarop socialisten die partij wegzetten. Wilders keert zich niet tegen uw lieve leerlingen die zo goed hun best doen. Wilders keert zich tegen het islamisme als politieke stroming. Vergeet niet dat de profeet al zo’n 1400 jaar als het voorbeeld voor deze jongeren geldt. Die profeet was ook een politiek figuur en schuwde geweld zeker niet. In zijn voetsporen volgen anno nu vele fundamentalisten die eveneens een gewelddadige politiek niet als verkeerd zien.
           Met dat islamisme hebben we een totalitaire, onverdraagzame en gewelddadige stroming in ons land toegelaten: een stroming die niet zal veranderen, aangezien zowel de profeet als zijn boek nooit zullen veranderen.
           Het is de taak van het onderwijs de kinderen te leren over het dictatoriale karaker van het islamisme; een karakter waardoor deze godsdienst zich alleen d.m.v. grof geweld staande heeft kunnen houden.
           De doodsbedreiging richting Wilders is daar een voorbeeld van.

         • “Op onderwijs kan best bezuinigd worden” – ja ja
           Moby schreef: “Onderwijs hoeft niet duur te zijn, dus daar kan ook op bezuinigd worden”.

           Ho ho, niet zo snel. In theorie heb je misschien gelijk, maar laten we ook naar de praktijk kijken. Die is dat de onderwijsinvesteringen van de afgelopen vijf jaar niet zijn terechtgekomen bij het primaire proces (leraren die goed lesgeven aan klassen) maar bij de humbug. Terwijl als er bezuinigd moet worden, schoolbesturen die direct afwentelen op het primaire proces.

           Dat zagen we een jaar geleden al, toen de PO-raad dreigde om de ‘bezuiniging’ die OCW oplegde (te weten het intrekken van een tijdelijke professionaliseringssubsidie) direct en luidkeels, bij monde van voorzitter Kervezee, af te wentelen op de leraren en de klassen. De maatregel was bedoeld als bezuiniging op het management (of liever: het stopzetten van een tijdelijke investering in het management) maar dat lieve management wentelde de effecten direct af op het lesgeven en de leraren.

           Als je dat weet, is het niet zo handig om ‘bezuinigingen op onderwijs’ te bepleiten. Door de lumpsum en de invloed van de sectorraden is het voor OCW onmogelijk geworden om gericht te bezuinigen op de ‘humbug’. Want de humbuguitbaters kunnen, en zullen, die bezuinigingen handig afwentelen.

           Zie in dit verband ook de functiemix-discussie. Bedoeld als investering in leraren, proberen schoolbesturen ook om hun middenmanagement (‘afdelingsleiders’ etc.) te betrekken bij de hogere loonschalen. Laat ze bijvoorbeeld gedurende één ‘module’ meer dan 60% lesgeven, en binnen ben je. Aan gewone leraren gaat die hogere schaal dan voorbij.

           Bottom line: de lumpsum zorgt voor de paradox dat investeringen verdwijnen naar humbug, terwijl bezuinigingen juist neerslaan op het echte lesgeven.

         • Wel een weg maar de wil haar te begaan ontbreekt
           Jouw verhaal, couzijn, ontkracht niet Moby’s bewering dat er op onderwijs bezuinigd kan worden. Het is een aanvulling op wat zij zegt en een waarschuwing. Op onderwijs kan zonder kwaliteitsverlies alleen maar bezuinigd worden als eerst de organisatie-structuur van het onderwijs grondig veranderd wordt. Het is zelfs nog krasser: Van elke euro meer voor het onderwijs komt bij de huidige structuur hooguit maar een paar centen het onderwijs ten goede. Daartegenover staat dat als je slim bezuinigt elke euro die je bezuinigt kan bijdragen aan beter onderwijs. Niet bezuinigen maar wel de structuur veranderen is natuurlijk het beste. Maar de politici willen geen gezichtsverlies dus zal dat wel niet gebeuren.
           Seger Weehuizen

         • Wat willen liberalen met het onderwijsproces te maken hebben?
           Van die ‘reorganisatie’ moet een herschikking van taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden deel uitmaken – maar in anti-liberale zin.

           Het marktdenken, dat met de VVD aan het stuur weer een impuls gaat krijgen, resulteerde er in dat schoolbesturen minder belang kregen bij het organiseren van ‘zo goed mogelijk onderwijs’ en meer bij ‘redelijk onderwijs voor zo min mogelijk geld’. Wat dan onder ‘redelijk’ verstaan moet worden, is zeer discutabel (onbevoegdheid, ophokuren, competentiegerichtheid, leergebieden, normering van examens, prestatieloon etc.)

           Bezuinigen kan ‘als je slim bezuinigt’, zeg je. Het probleem: er bestaat geen ‘je’ die dit kan én wil. De overheid heeft zichzelf met de lumpsum bewust buitenspel gezet en kan niet gericht bezuinigen op humbug. De (bovenschoolse) besturen in het onderwijs hebben belang bij het in stand houden van de humbugstructuur en willen dus graag ‘onslim’ bezuinigen.

           Lichtpuntje: Mark Rutte schreef me enige tijd geleden: “Onbevoegde docenten voor de klas kan niet, de onderwijsinspectie moet meer mogelijkheden krijgen. Waar ik mij vooral zorgen over maak is dat waar Den Haag zich teruggetrokken heeft, niet de leraar, maar de onderwijsmanagers die ruimte hebben ingenomen. En dat is fout. Mede als gevolg van de schaalvergroting, laat ik ook hand in eigen boezem steken, die verkeerd is uitgepakt. Meer controle en handhaving is ok, maar alleen daar waar aanwijzingen zijn dat het niet goed gaat.”

           Hij is dus wel gevoelig voor zijn – grondwettelijke – verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van het onderwijs. Niet alleen via de ‘output’ maar ook door controle op een kernkwaliteit van de ‘input’: de leraren. Maar welke “aanwijzingen dat het niet goed gaat” kunnen boven tafel komen?

           De CE-cijfers zijn gemiddeld even goed als in 1966. Er worden nog steeds geen klassen naar huis gestuurd wegens ontbrekende leraren. Er stromen meer leerlingen door naar het HO dan ooit. Het gaat dan toch prima?

           Aan de buitenkant dan.

         • “niet kunnen” en “niet willen”
           Ik wilde graag heel helder houden dat in deze discussie “kunnen” in twee betekenissen wordt gebruikt. Met “kunnen”kan hier bedoeld worden “uitvoerbaar als de meertderheid het zou willen” maar ook, in ontkennende zin “onuitvoerbaar omdat de meerdeheid de flankerende maatregelen niet wil nemen. Het moet altijd duidelijk zijn dan “niet kunnen” hier een vorm van “niet willen” is.
           Seger Weehuizen

         • Ho! ho! ho!
           Het is prima om de Islamieten uit het Rifgebergte en de Hooglanden van Anatolië in te wrijven dat Mohammed en daarom velen zijner volgelingen geen geweld schuwden. En we mogen er aan toe voegen dat Christus geweldloos was omdat zijn koninkrijk niet van deze wereld was. Maar we moeten hen dan niet verzwijgen dat die geweldloosheid niet gold voor zijn volgelingen, zij het pas nadat ze aan de macht gekomen waren. Het einde van onze middeleeuwen ging gepaard met gruwelijke godsdienstoorlogen zoals de Dreizigjahrige Krieg en executies door verbranding zoals dat vooral in Spanje geschiedde bij de auto da fe’s die ad maiorem gloriam Dei gehouden werden. Geleerde vrouwen die niet het klooster ingingen werden met instemming van de RK kerk als heks verbrand. Wij moeten vertellen over het dictatoriale karakter van “de Kerk” en het grove geweld dat zij gebruikte om zich staande te houden zodat wij de Islamieten er van kunnen overtuigen dat we geen racisten zijn maar weigeren om ons terug te laten leiden naar de duistere middeleeuwen, ook als die van Islamitische snit is.
           Seger Weehuizen

         • lekker schulden maken
           Een huishouden dat diep in de schulden zit, moet niet nog meer schulden aangaan om die schulden te financieren. Dat huishouden moet vooral bezuinigen. Een overheid die zwaar in de schulden zit, moet voor alles gaan bezuinigen. Nog meer schulden aangaan is volstrekt immoreel. Kleinkinderen en achterkleinkinderen worden aldus al geboren als slaaf van de schuldenberg van hun spilzieke socialistische voorouders. Dat zij die schulden moeten gaan afbetalen, daar heeft een gezond denkend mens geen goed woord voor over.
           Spilzieke en met belastinggeld strooiende socialisten zijn een ramp voor een gezonde economie. Ze zadelen generaties op met enorme schulden (de rente alleen al wordt onbetaalbaar) en menen nog steeds dat ondanks dit alles een overheid moet blijven uitgeven.
           Is bezuinigen anti-cultuur? Het is eerder de vraag of cultuur waar mensen niet vrijwillig voor willen betalen, werkelijk door afgedwongen belastinggeld in stand gehouden zou moeten worden.
           Werd dit maar eens duidelijk op de scholen geleerd. Maar we moeten vrezen dat het gros van de leerkrachten links is.

           (vervolg hieronder)

2. Lichtflits
   Vergeleken met dat lichtpuntje is de herverkiezing van Jasper van Dijk een niet uitdovende vuurtoren.

   • Jasper
     De herverkiezing van Jasper van Dijk is inderdaad een tweede lichtpunt. Helemaal mee eens, één van de beste kamerleden. We mogen Roemer wel dankbaar zijn, dat hij nog wat zetels erbij heeft gesprokkeld want Jasper stond toch vrij laag op de lijst van de SP, een negende plaats maar. Welke prioriteit geeft de SP eigenlijk aan onderwijs ? In ieder geval hebben we nu twee kamerleden die het BON-geluid op het gebied van onderwijs, en waar anders hebben wij een geluid, vertegenwoordigen. We moeten maar afwachten welke ruimte ze van hun partijen krijgen om echt iets te bewerkstelligen.

     • Ruimte
       Als de SP en de PVV in de oppositie komen (en het heeft daar alle schijn van) dan zullen Van Dijk en Beertema alle ruimte krijgen, maar zullen zij niets kunnen bewerkstelligen. Als 1 van deze partijen in de regering komt dan zouden ze iets kunnen bewerkstelligen, maar zullen ze er de ruimte er niet voor krijgen (aangezien zowel voor de SP als voor de PVV onderwijs lang niet de hoogste prioriteit heeft)….

       • De invloed van het publieke en politieke debat over onderwijs
         De komende vier jaar zullen we weer met belangstelling de politieke debatten in de Tweede Kamer tegemoet zien.

         Maar waarom zouden we debatteren? Stel dat er een coalitie VVD-PvdA-CDA komt (of een andere meerderheidscoalitie). Dan hebben ze toch vier jaar lang een meerderheid? Dan zijn debatten overbodig en kan de regering – bij een keurige fractiediscipline – gewoon haar eigen zin doordrukken. Heel democratisch.

         Maar zo ligt het natuurlijk niet. Het politieke debat kan wel degelijk gewicht in de schaal leggen, en als a-politieke vereniging moet BON het zelfs hebben van dat politieke debat; niet van de macht.

         Het is dus maar de vraag of oppositionele Kamerleden met BON-sympathieën ‘niets kunnen bewerkstelligen’. Afdwingen kunnen ze niks, maar met kracht van argument kunnen ze wel het regeringsbeleid trachten te beïnvloeden.

         Of de regering daar gevoelig voor is, heeft o.a. te maken met de taxatie door de regering van hoe het electoraat over bepaalde kwesties denkt. Bijvoorbeeld: een regering die het bevoegdheidsprobleem op de lange baan wil schuiven, kan van gedachten veranderen als zij vreest dat het electoraat dat probleem niet langer pikt. Een oppositie moet daartoe voldoende munitie hebben.

         Misschien dat BON bij dat laatste een rol kan spelen.

         Ook als SP of PVV (of GL of D66) deel zou uitmaken van een regering, zal de bewindspersoon op onderwijs zijn invloed trachten te vergroten. Dat kan door feitelijke informatie over de problemen waar het onderwijs mee kampt en over de publieke opinie t.a.v. onderwijs.

         Ook daarom blijf ik het belangrijk vinden dat in de nieuwe politieke verhoudingen BON een hoofdrol blijft spelen in het publieke en politieke debat over onderwijs. BON heeft slimme mensen genoeg om met kracht van argument te blijven debatteren, te tonen in welke problemen het onderwijs verkeert, en welke kant het op moet.

         • Is apolitiek zijn echt de meest efficiënte weg?
           Soms vraag ik me wel eens af of BON zich niet beter in een politieke partij zou hebben kunnen transformeren. De economen zijn het niet met elkaar eens wat het beste is of waar het optimum ligt. Ook in de tijd gezien zijn ze het niet met elkaar eens. Een aantal meent dat er eerst geïnvesteerd moet worden en dan pas bezuinigd. Maar wanneer precies kunnen ze ook niet zeggen. Hoe kun je dan verwachten dat de op dit gebied simpele kiezer zoals ik en ook de meesten van u hier een rationele keuze kunnen maken? Het lijkt me evident dat als de levensverwachting omhoog gaat en de oudjes langer gezond blijven ook de gemiddelde leeftijd waarop het pensioen/AOW begint omhoog gaat. Toen Bismark het pensioen instelde stierven de meeste mensen al vóór hun vijfenzestigste levensjaar. De aftrekbaarheid van de hypotheekrente heeft als schadelijke nevenwerking dat enerzijds de generatie van direct na de tweede wereldoorlog naast een dik pensioen ook nog een duur huis hebben en anderzijds velen van de daarop volgende generatie nauwelijks een eigen huis kunnen betalen. Zoiets moet gecorrigeerd worden maar niet sprongsgewijs; het lijden moet verdeeld worden. Buiten het onderwijs gaat het dus om topzaken die óf het oordeelsvermogen van de kiezer overstijgen óf die hoe dan ook onontkoombaar zijn. Maar BON heeft voorstellen op de plank liggen waarvan de zin de kiezer direct duidelijk wordt en zal aanspreken. Met uitzondering van de mensen die in het onderwijs werken en die niet op de werkvloer staan wordt elke Nederlander er beter van. Als partij zou BON daarom veel succes moeten hebben.
           Misschien zou het zinvol zijn als BON het profiel opstelt van de ideale minister van onderwijs en protesten op gang brengt als die er niet komt. Zo kunnen we misschien voorkomen dat Plasterk, van Bijsterveldt of Maria van der Hoeven minister worden.
           Seger Weehuizen