De geschiedenis herhaalt zich
Zoals te verwachten was worden voorbereidingen getroffen om te bezuinigen op onderwijs. Dat gaat niet meteen, er is eerst een debat over ‘brede heroverwegingen’.Er zijn al enkele schoten voor de boeg gelost, onder andere door de Onderwijsraad die meende dat leraren moeten ‘tijdschrijven’ en met grote groepen werken.
Nu zegt het Kamerlid Tang dat er best 4 miljard minder aan het onderwijs uitgegeven kan worden als men daar ‘de productiviteit verbetert’. Bijvoorbeeld door beter gebruik te maken van software.
De oppositiepartijen weren zich tot nu toe flink, maar hoe flink is dat? D66 heeft in de loop van de tijd aangetoond dat het als regeringspartij gewoon meedeed met slecht onderwijsbeleid. De SP en Groen Links moeten nog maar bewijzen dat ze de rug recht houden als ze regeringsverantwoordelijkheid dragen.
Kort geleden zag ik op de televisie dhr Deetman terug, de grote bezuiniger van de jaren tachtig. Ook toen stond de Rijksbegroting er ongunstig voor, met name door slecht beleid van voorgaande regeringen – niet door spilzucht van het onderwijs. Er moest bezuinigd worden en Deetman kweet zich voor het departement van Onderwijs van die taak, zo doeltreffend dat het onderwijs nog lijdt aan de gevolgen. Hij zegt nu nog, pijnlijk kijkend , dat hij niet anders kon. Ondertussen, laten we dat niet vergeten, steunde ook de VVD dat beleid.
De situatie thans is vergelijkbaar. De 4 miljard die Tang wil bezuinigen is eigenlijk ‘peanuts’ vergeleken met de kosten van de bancaire crisis. Het onderwijs moet niettemin een offer brengen in het algemeen belang, nou ja, het moet productiever worden.
Maar er is één groot verschil met de tijd van Deetman. De overheid heeft ondertussen de onderwijsinstellingen autonoom gemaakt, voornamelijk door het onvolprezen beleid van Mevr. Van der Hoeven zodat de minister van Onderwijs – de joviale Plasterk houdt ook niet van vervelende dingen – die bezuinigingen niet nader hoeft in te vullen. Een heel gemak. Dat mogen de bestuurders, de managers zelf doen. Welnu, die zijn daar gauw mee klaar: eerst de eigen kaste ontzien wegens onmisbaarheid – dan de gebruikelijke maatregelen. Groepen groter maken, salarissen bevriezen, lestaak verzwaren.
Het parlement nam eerder dit jaar een (dwaze) motie van mevr Hamer aan waarin als doel gesteld wordt om met de kwaliteit van het onderwijs tot de topvijf van de wereld te gaan behoren. En dan nu twintig procent bezuinigen? Als het om onderwijs gaat regeert niet alleen de leugen maar ook de gekte.
Cornelis Verhage
cauda sine veneno
De politiek”kan het zich zeker gemakkelijk maken door de verantwoordelijkheid voor de bezuiniging in het onderwijs bij de kaste van de bestuurders en managers in Onderwijsland onder te brengen. Het punt waarom het moet gaan is niet dat de politici zichzelf belachelijk maken door een motie aan te nemen waarin staat dat de kwaliteit van het onderwijs tot de topvijf van de wereld moet gaan behoren en kort daarop bestuurders en managers, die onvoldoende verantwoordelijk gesteld kunnen worden voor hun prestaties en graag hun riante salarissen willen te behouden opdracht te geven bezuinigingen door te voeren maar dat aan de macht van die kaste niets gedaan wordt. Of die kaste moet de maat genomen worden of ze moet per decreet afgeschaft worden. Voor het eerste is éen voorwaarde dat de beoordeling van de kaste mogelijk wordt op grond van betrouwbare metingen van onderwijsresultaten. Dat impliceert het eisen van meetbare onderwijsresultaten. Omdat het moeilijk is om op grond van beschouwingen vast te stellen is welke onderwijsresultaten men in redelijkheid kan eisen en haast met de sanering geboden is moet in dat geval als tweede voorwaarde gesteld worden dat het gemakkelijk wordt om concurrerende gesubsidieerde scholen te starten.
Opheffen van de kaste en teruggave van de macht aan het Ministerie van Onderwijs is de andere oplossing.
Het verontrustende is dat geen van de oppositiepartijen achter een van deze saneringsplannen staat. BON moet zorgen dat dat verandert. Gif en rattenvangers moeten er komen.
Seger Weehuizen
Blijf niet aan de wal staan
Heeft BON al eens kamerleden benaderd die zich met onderwijs bezighouden?
De politieke partij die onderwijs op een serieuze wijze agendeert kan veel zetels winnen, te meer aangezien de meeste kiezers inmiddels wel door hebben hoe slecht het gaat met het Nederlandse onderwijs. Is dat niet bij de eerstkomende verkiezingen het geval, dan zal deze partij de daaropvolgende verkiezingen wel zetels winnen indien deze partij daad bij woord voegt.
Ik kan me voorstellen dat met een partij als de SP of de PVV best wel iets te bereiken valt. Deze partijen hebben de drang om te laten ze zien dat ze geen one issue partij zijn, ze zitten in de lift en beide partijen hebben, voor politieke begrippen, een no nonsense aanpak.
Misschien zou BON als stichting eens contact moeten opnemen met de onderwijswoordvoerders van alle politieke partijen waarmee iets te bereiken is.
Tip: laat de voorzitter dit officieel doen en gebruik het BON-logo.
Groot verschil tussen SP en PVV
De SP geeft er inderdaad regelmatig bij monde van Jasper van Dijk blijk van de zorgen van BON te delen. Maar de bijdrage van de PVV aan een recent onderwijsdebat bestond vooral uit het idee om op de scholen dagelijks de nederlandse vlag te hijsen. De PVV bekijkt alles vanuit, eufemistisch gezegd, een nationalisch nederlands standpunt, tot en met de financiering van de AOW toe. Vergelijkbaar met het Vlaams Blok in België.
Hoezo geen one-issue-partij?
Niet aangeschoten partijen kunnen scoren
Samen met een andere veelschrijver op deze website ben ik bezig een model onderwijsprogramma op te stellen voor het verkiezingsprogramma in de hoop dat het bestuur van BON aan alle politieke partijen zal vragen haar over te nemen en op te nemen in haar eigen verkiezingsprogramma. kern zal zijn dat er een einde moet komen aan de halfslachtige verzelfstandiging van het onderwijs omdat daardoor vriendjespolitiek en belabberd onderwijs bevorderd worden. Ook wordt de keuzevrijheid van de ouders daardoor sterk ingedamd. Een goede oplossing is om het oprichten van scholen te vergemakkelijken zodat er concurrentie ontstaat en de ouders kunnen kiezen. Men zou b.v. van alle scholen in het Secundair Onderwijs privé-onderwijs kunnen maken met niet goed geld terug garantie. Scholen leiden dan naar eigen inzicht en volgens eigen regels leerlingen op voor het toelatingsexamen van een vervolgschool. De overheid kan dan het lesgeld voorschieten en het schenken als de leerling goed gepresteerd heeft. Door de concurrentie zal zinloze overhead verdwijnen omdat die geen bijdrage levert aan beter onderwijs.
Een andere oplossing is terugkeer naar de vijftigerjaren.
Als de SP de eerste oplossing zou willen implementeren zal zij goede voorlichting over scholen cruciaal achten om “zwarte” en “witte” scholen te voorkomen. De PVV zou naar Vlaanderen kunnen kijken. Het zou zich daarna over het Nederlandse onderwijs schamen en er wat aan willen doen. Wij weten niet hoeveel van de bezoekers van deze website ouders zijn. Als zij een groot percentage vormen lijkt mij dat onderwijs een issue kan worden waarmee een politieke partij kan scoren.
Seger Weehuizen