Asscher pakt slechte scholen aan

Asscher, de onderwijswethouden van Amsterdam, heeft in NRC al eerder van zich laten horen toen hij vertelde een aantal oud onderwijsinspecteurs in de arm te hebben genomen om het basisonderwijs door te lichten. Nu wil hij de slechte scholen aanpakken. Lees hierover in Trouw.

De reactie van de besturen is verbluffend: Asscher gaat er niet over dat ze slecht zijn en mag zijn bevindingen dus helemaal niet publiceren..

21 Reacties

  1. uit de school klappen
    Ja, het is not done om in het onderwijs verantwoordelijkheid te nemen en “uit de school te klappen”. Ik snap nu waar die uitdrukking vandaan komt! Zulke gegevens vragen om actie; je zou deze wethouder juist dankbaar moeten zijn. Ik ben benieuwd hoe de inspectie hierop reageert, zij zijn immers degenen die dit in goede banen kunnen leiden of verder het vertrouwen schenden. Asscher heeft blijkbaar hart voor onderwijs!

    • Asscher wil meer….
      Blijkbaar heeft Asscher meer ambitie dan de huidige onderwijsmaffia….maar ja, dat vinden de scholen niet zo leuk.
      Dus gaan ze het op de regeltjes spelen, op het moment dat ze door de mand vallen.

  2. unfaire beoordeling?
    Wat mij zeer interesseert is de motivering achter de door Asscher gekozen grenswaarden.
    1. Voor de gemiddelde CITO-toets-score x van de groep-8-ers moet gelden x ≥ X waarbij X een gekozen toetswaarde is. Hoe komt hij aan zijn keuze van X?
    2. Maximaal p % van de leerlingen mag j of meer leerjaren achter zijn. Hoe komt hij tot zijn keuze van p en j?
    3. Meer dan q % van de leerlingen moet op het HAVO of VWO terecht komen. Hoe kiest hij q?
    Of de school aan de drie criteria voldoet hangt niet slechts van de school af maar ook van de scholieren. Bij zijn keuze van de waarden van bovenstaande variabelen moet hij dus uitgaan van de slechtst mogelijke leerlingen, dom, adhd, slechtbespraakt en uit een ongunstig milieu.
    Een school die met de slechtst mogelijke leerlingen aan 2 Asscher-criteria voldoet is mogelijk veel beter dan een school met de best mogelijke leerlingen die aan alle drie de criteria voldoet. De beoordeling van de scholen wordt zo hoogst unfair
    Seger Weehuizen

    • Asschergetallen
      Asschergetallen:
      p = 20; j = 1,5
      X = 534 (laagste score voor toegang mavo/vmbo-t). Als criterium 2 false is dan tellen de leerlingen die bijdragen aan het false maken niet bij aan het bepalen van x uit criterium 1
      q = 25. (landelijk gemeten gaan de meeste kinderen naar het VMBO).
      Seger Weehuizen

    • “Een school die met de
      “Een school die met de slechtst mogelijke leerlingen aan 2 Asscher-criteria voldoet is mogelijk veel beter dan een school met de best mogelijke leerlingen die aan alle drie de criteria voldoet”

      Wat ik me daarbij afvraag is ofdat in zo’n geval de school ook beter zou zijn voor een kind zonder leerachterstand, die uit een ‘goed’ milieu komt zonder erngstige handicaps.
      Hoe dan ook, transparantie kan nooit kwaad, het duiden van de cijfers is een tweede maar in ieder geval is het goed dat hij de cijfers voor zijn gemeente openbaar heeft gemaakt. Dit zou eigenlijk voor alle scholen in Nederland moeten gebeuren.

      Amsterdam hanteert een postcodebeleid voor minstens een deel van haar basisscholen (ik ben hier een fel tegenstander van). Het minste wat de wethouder dan voor de burgers kan doen is transparant zijn over de cijfers van deze school. Ik vraag me af ofdat er binnen zo’n ‘postcodegebied’ altijd een goede school te vinden is.

      • allemaal met een slakkengangetje
        Uit berichten in kranten maak ik op dat vooral allochthone kinderen in het basisonderwijs het beste af zijn met het gedisciplineerde onderwijs van de vroegere lagers school. Maar of kinderen met hoogopgeleide ouders beter af zijn met het moderne onderwijs van de basisschool of er alleen maar minder last van hebben dan de allochthone kinderen is niet duidelijk. Voor intelligente kinderen kunnen projecten leuk zijn omdat ze zich daarin kunnen uitleven maar ook voor hen zou het kunnen zijn dat ze van sterk gestuurd onderwijs meer leren. Maar dan komen projecten voor veel ouders en onderwijskundige juist goed van pas want vaak willen die helemaal niet dat slimme kinderen in het onderwijs ver voor gaan lopen.
        Seger Weehuizen

        • Ik weet wel zeker dat
          Ik weet wel zeker dat kinderen van sterk gestuurd onderwijs veel meer leren.
          Het probleem van projecten is dat je alles zelf moet uitzoeken en dit kost nu eenmaal veel tijd, veel meer tijd dan wanneer een leraar en boek die kennis en inzichten aandragen.
          In verhouding tot de geïnvesteerde tijd en energie is het leerrendement daarom vrij laag bij projecten.
          Ik beperk me hier tot de theorie, voor het ontwikkelen van practische vaardigheden zijn projecten natuurlijk wel nuttig.
          Maar ja, die practische vaardigheden hoef je slechts in beperkte mate op school te leren. Zo zie ik geen reden waarom je veel theorie zou opofferen zodat leerlingen al dan niet beter leren samenwerken, afspraken leren uitvoeren, stipt leren zijn, communiceren blablalba terwijl ze dit on the job ook wel leren onder druk van een eventueel ontslag. 😉
          Bedrijven hebben de professoren van de opleiding burgelijk ingenieur in Leuven op het hart gedrukt dat zij van de universiteit vooral verwachten dat ze de studenten theoretisch zeer degelijk opleiden, “de rest doen wij wel”.

          • all right
            Twee berichten staan in mijn hoofd gegrift. Een aantal jaren geleden kreeg een school die heel goede resultaten haalde van de inspectie op haar kop omdat ze op ouderwetse wijze les gaf. Daardoor werden de kinderen (volgens de inspectie) niet goed voorbereid op de vervolgschool waar wel modern onderwijs gegeven werd. Recentelijk werd bekend dat een school in Arnhem met ouderwets onderwijs uitblonk in cognitieve resultaten. Zulke opzienbarende gebeurtenissen waarbij de officiele leer en de resultaten volledig met elkaar in strijd waren zijn mij bij onderwijs aan intelligente kinderen niet bekend. Zo lang de praktijk niet laat zien dat jij ongelijk hebt ga ik er van uit dat jouw analyse, Bart, met de werkelijkheid overeenstemt.
            Seger Weehuizen

          • veranderingen
            Vergeet daarbij niet dat binnen de inspectie ook veel veranderingen zijn doorgevoerd. de inspecteurs van toen zijn niet meer de inspecteurs van nu! Ik weet bijv dat mensen van Pedagogische Centra inspecteur werden.

          • re. inspectie
            Inderdaad. Als de inspectie een leerlingvolgsysteem belangrijk vindt, gaat de inspectie controleren op het leerlingvolgsysteem.
            En als het ministerie competenties en multi-culturalisme belangrijk vindt, gaat de inspectie controleren op competenties en multi-cultureel onderwijs. De inspectie vervult een belangrijke rol bij het doorvoeren van verlangde nieuwigheden.
            En als de bureaucratische verantwoording van een school niet geheel in orde is, krijgt de school daar een negatieve beoordeling voor.
            Vandaar dat hele teams kostbare tijd hebben verspild met bijvoorbeeld het in elkaar flansen van een ‘correct’ schoolwerkplan, om maar iets te noemen. Dat was ooit ‘je van het’, maar voor de leerkracht had het geen enkel nut.

        • Enkele open deuren.@Malmaison.
          Berichten vanaf de werkvloer geven aan dat allochtone kinderen het beste af zijn met strak gediciplineerd onderwijs. Witte kinderen met hoog opgeleide ouders (Montessori bijv.) doen het prima in “vrijere” vormen van onderwijs.
          “Slimme” kinderen wordt tekort gedaan (te duur) en de zwakke kinderen ook (te duur). De insinuatie dat projecten om de voornoemde reden van pas komen is bedroevend en getuigt van onkunde m.b.t. ’t onderwerp.
          Politici hebben over het algemeen beter geformuleerde gemeenplaatsen in hun vocabulaire.

          • wis- en natuur-kunde
            Er wordt door onderwijskundigen heel wat onderzoek gepleegd. De discussies op deze website hebben bij mij de indruk achter gelaten dat veel van die onderzoeken van lage kwaliteit zijn of, ten koste van de wetenschappelijke integriteit, gericht worden op het vinden van de gewenste uitkomst. Dan kun je als leek het beste, zoals Bart doet, je kritiek baseren op scherp redeneren vanuit inhaerente waarheden. Dat allochthone basisschoolleerlingen het meest gebaat zijn bij het ouderwetse frontale onderwijs blijkt niet uit een waterdichte redenering maar uit waarnemingen. Wiskunde tegenover natuurwetenschap. Natuurkundigen kunnen uit de reproduceerbaarheid van een verschijnsel concluderen dat iets waar is, ze hebben een natuurwet vastgesteld. Uit “Arnhem” bleek dat iets dat eerder vastgesteld was reproduceerbaar was. Over het beste onderwijs aan een ander soort leerlingen heb ik mij op wat minder zekere wijze uitgesproken omdat mij nog geen onaanvechtbare meetresultaten bekend zijn.
            Ik was verbaast dat niemand er aanstoot aan nam dat een onderwijsinspecteur verlangde dat een school een goed werkende lesmethode moesten opgeven omdat de leerlingen zich anders niet konden voorbereiden op een slecht werkende methode.
            Seger Weehuizen

          • Dat meetbare waarnemingen
            uitmonden in wetten, is iets anders als ’t gepolder en gepruts binnen het onderwijs. Daar moet je eigenlijk op de werkvloer gaan staan om het te aanschouwen. Zelfs dan geloof je soms je oren en ogen nog niet.
            Ik vrees dat onderwijskundigen inderdaad hun eigen waarheden in veel gevallen uitvinden. In dat verband vind ik het daarom ook zo jammer, dat dat grote onderzoek van de SP (stem ik overigens niet op), waarin duizenden onderwijzers en leraren hun ongezouten mening geven, alweer ergens in ’n la ligt. Naast dat van Dijsselbloem en ’t recente onderzoek binnen ’t politie gebeuren.
            Word je niet blij van.

  3. zijn boekje te buiten
    Asscher gaat zijn boekje te buiten, en dat geeft hij zelf ook toe. Gegevens werden hem vertrouwelijk overhandigd, maar hij gooit ze in de openbaarheid. Zo’n wethouder hoef ik niet.
    Bovendien heeft de PvdA een belangrijke rol gespeeld bij het doordrukken van allerlei vernieuwingen. Dan gaat die partij zich nu opwerpen als ‘redder’ van het onderwijs? Nee, dank u.

    Een school heeft altijd nog eigen verantwoordelijkheden en vrijheden. En als een school goed scoort, zit die school niet te wachten op een wethouder die met de eer gaat strijken.
    Vrijheid van onderwijs houdt tevens in dat ouders eveneens de vrijheid hebben een school zelf te kiezen.
    De PvdA zit aan beide vrijheden te tornen.

    • privacy
      Als er geen privacy geschonden is dan denk ik dat deze wethouder het goede voorbeeld heeft gegeven. Chiquer was het geweest als hij na overleg met de scholen deze cijfers had openbaar gemaakt, als ik een van de scholen was zou ik dat laten beloven! Deze openheid zal m.i. de scholen ten goede komen. Loyaliteit te ver doorgevoerd geeft enkel ellende. Laten we gaan voor openheid, transparatie heet dat tegenwoordig. Deze wethouder gaat niet met de eer strijken, de eer blijft bij de scholen……

      • buiten zijn boekje 2
        De gemeente gaat niet over de kwaliteit van het onderwijs, aldus Asscher zelf. En zeker over de bijzondere scholen heeft hij niets te zeggen. Het is ronduit schofferend als hij die bijzondere scholen aan de schandpaal nagelt, in de mening dat dit ‘stimulerend’ zou zijn. De grootste stimulans is nog altijd de tevredenheidsfactor van ouders en leerkrachten, die in vrijheid kunnen kiezen voor een school naar hun wens.

        • Frustratie
          Ik kan me de frustratie van Asscher wel indenken. Je bent wethouder onderwijs, je hebt slechte scholen in je stad en je mag daar wettelijk niets aan doen. En het ministerie dat er wel over gaat doet niets.

        • @moby
          Misschien heb je daar wel gelijk in. Maar mijn gevoel zegt mij dat hier iets doorbroken is wat niet doorbroken had zullen worden door welke betrokken partij dan ook. Maar ook dat de betrokken partijen niet in de positie zullen zijn om iets aan te kaarten. Misschien ligt daar dan dat gevoel van mij waarop ik reageer. Ik wil niets liever dan het gekonkel uitgebannen wordt, dat er faire manieren komen voor uitwisseling en verantwoorden naar alle partijen. Dat het zwijgen opleggen niet meer voor zal komen…….enz……..

    • Zo moet het dus niet
      Ik ben een groot voorstander van openbaarheid t.a.v. kwaliteitsindicatoren. Maar wel de juiste indicatoren, met kloppende gegevens, en niet misleidend gerapporteerd. Het Parool schiet hierin tekort.
      Van één school – die van mijn kinderen – ken ik de werkelijke waarden. In Het Parool staan die behoorlijk verkeerd. Dan vraag ik me af: van hoeveel andere scholen deugen de gegevens niet?
      Ondanks de journalistieke beroepscode van hoor en wederhoor heeft Het Parool verzuimd om scholen de vermelde gegevens te laten valideren. Het argument dat de krant de informatie ‘van de gemeente heeft gekregen’ deugt niet: de krant is zelf verantwoordelijk voor de kwaliteit van gepubliceerde informatie, óók als Asscher de gemeenteraad van verkeerde cijfers voorziet.
      Een krant hoort geen onjuiste gegevens over scholen te publiceren, en het risico daarvan op de scholen afschuiven. Scholen met een goede kwaliteit, die hard werken om die te behouden, mogen niet door fouten van Asscher of de krant benadeeld worden bij het werven van nieuwe leerlingen.
      De vermelde ‘kwaliteitsindicatoren’ zijn niet de juiste. Het ‘deelnemen aan een verbeterprogramma’ is geen kwaliteitsindicator: beter een middelmatige school die wél deelneemt aan zo’n programma dan een vergelijkbare school die dat níét doet. Ook is deze indicator tendentieus: een waarschuwend rood vinkje wekt ten onrechte de indruk dat de school in de problemen zit.
      Ook ‘vo leerjaar 3’, ‘opstroom’ en ‘afstroom’ deugen niet als kwaliteitsindicator. Ze zijn alledrie gerelateerd aan het afgegeven advies, waardoor scholen die vage, brede adviezen geven (‘vmbo’ of ‘havo-vwo’) gemakkelijker scoren dan scholen die duidelijke adviezen geven (‘vmbo-tl’ of ‘havo’).
      Op geen enkele wijze houden de indicatoren rekening met de instroom. Maar een school die 25 allochtone kindertjes met taalachterstand weet op te werken tot gemiddeld CITO 535 kan een véél betere school zijn dan een school die 25 bevoorrechte kindertjes tot CITO 540 brengt.

    • Meer duidelijkheid of meer verwarring?
      In een reactie op de actie-Asscher en de Parool-publicatie roepen OCW en de Amsterdamse scholen dat er maar één kwaliteitsnorm geldt, en dat is die van de Inspectie. Tegelijkertijd bereiden de Amsterdamse basisscholen een ‘meervoudige publieke verantwoording’ voor (onder de naam ‘Spiegel PO’) waarin zij zelf een aantal kengetallen over de onderwijskwaliteit naar buiten brengen. Vergelijkbaar met de ‘Vensters voor verantwoording’ van de VO-raad.

      Ik ben daar tamelijk sceptisch over. Vragen we slagers voortaan ook om naar eigen inzicht hun eigen keuringsrapporten te schrijven?

      Dan hebben Amsterdamse ouders straks dus drie bonnen om zich op te oriënteren wat de onderwijskwaliteit betreft: Inspectierapporten (die incompleter worden naarmate de Inspectie selectiever gaat inspecteren, wat uitdrukkelijk hun bedoeling is), gegevens van de stad Amsterdam, al of niet in Het Parool gepubliceerd, en de eigen publicatie van de Amsterdamse basisscholen zelf, die natuurlijk niet de vuile was willen buitenhangen.

      Deze drie bronnen zullen elkaar op punten tegenspreken, en ieder houdt voet bij stuk. Zijn ouders daarmee geholpen?

      • meervoudige publieke verantwoording?
        Weer wat nieuws. Waarom moeten die scholen zich voor al het publiek verantwoorden? Volgens mij dienen de scholen zich vooral richting de eigen ouders te verantwoorden.
        En voor zoekende ouders werden die scholen al verplicht een schoolgids samen te stellen, waarin zij verantwoording van hun werkzaamheden afleggen. De onderwerpen voor die gids waren dwingend voorgeschreven.
        Werkt het niet? Schaf het dan af, maar nee, er komt gewoon weer een nieuwe eis bovenop: de verantwoording richting iedereen. Op naar de openbare schandpaal.

        Waarom zou iemand in Amstelveen moeten weten hoe alle Amsterdamse scholen presteren?
        Ouders die een nieuwe school zoeken, worden al beperkt in hun keuze. De eerste beperking is al dat ze een school in de buurt willen. Tweede beperking kan een gewenste grondslag van een school, of een gewenst model betreffen.
        Zo blijft er een handjevol scholen over waaruit de ouder kan kiezen. Nu, dat lijkt me niet al te lastig bij die scholen, en bij andere ouders, eens wat informatie in te winnen.
        Het middel om alle scholen maar in hun hemd te zetten terwille van die zoekende ouders, schiet zijn doel voorbij, immers, er wordt niks gewonnen.
        Want ondanks die cijfers, zal een gewenste school toch nader bekeken moeten worden door zoekende ouders.

        Ik zie het als louter scoringsdrift van een politicus.

Reacties zijn gesloten.