1 Reactie

  1. Keizer Plasterk
    Het stokje van Plasterk
    Koning Plasterk wil in onderwijsland een stuk macht terug van zijn leenmannen. Het verenigen van lenen tot steeds grotere gebieden bevordert het ontstaan van nieuwe onafhankelijke koninkrijken en daar wil hij nu een stokje voor steken. De vergelijking met de middeleeuwen wordt nog treffender nu zijn hofmeier voor een ketters gebied de twintigste penning heeft ingevoerd. De afstand tot een Christelijk als democratisch beschouwd Appèl mag niet te groot worden. Maar met democratie heeft zijn maatregel natuurlijk niets te maken. Hij zegt met zijn stokje een landschap zonder een gevarieerd onderwijsaanbod te willen voorkomen maar van een edict dat het stichten van eigen onderwijscorporaties door horigen echt mogelijk maakt is nog niet afgekondigd. “L’état éducative, c’est moi” lijkt hij te denken; “geen Duits keizerrijk en ook geen Canossa”
    Als Plasterk de variatie in onderwijsaanbod belangrijk gevonden had had hij het suïcidale voorstel van de Onderwijsraad overgenomen om de NMA bij fusies te betrekken. Erkenning van het commerciële karakter van het huidige onderwijs en beoordeling door een mededingingsraad moeten logischerwijze tot versoepeling van toelating van nieuwkomers op de markt van gesubsidieerd onderwijs leiden. Plasterk is blijkbaar toch slimmer dan zijn leenheren.
    Seger Weehuizen

Reacties zijn gesloten.