NRC Next meldt vandaag:
“Niet een gebrek aan inzicht of belangstelling maar een gebrek aan zelfvertrouwen weerhoudt veel meisjes er op de middelbare school of universiteit van vakken met wiskunde en natuurwetenschappen te kiezen. Het zijn in de eerste plaats de ouders die het tekort aan zelfvertrouwen kunnen aanvullen. Maar ook de rol van de leraar is belangrijk. Dat is gebleken uit een studie door psychologen van de University of Wisconsin-Milwaukee in opdracht van de National Science Foundation. Zij volgden drie jaar lang leerlingen en studenten uit Milwaukee en Phoenix. Er is een nauw verband tussen zelfvertrouwen en interesse:
de interesse nam vanzelf toe als het zelfvertrouwen groeide.”
En volgens de Freudenthalers wordt het zelfvertrouwen versterkt door “leuke, talige, toegepaste wiskunde” met “flexibele oplossingsmethoden” naar ieders persoonlijke voorkeur??? Ik denk dat veel leerlingen en studenten zich afkeren van de exacte vakken omdat ze in de ratjetoe aan woorden en methoden geen lijn en systeem kunnen ontdekken.
“I love Mathematicum”
Structuur in de wiskunde biedt 2 voordelen:
Het bevredigt het aestethisch gevoel en het vormt een uitvalsbasis om de diepte in te gaan. En ook dat geeft veel bevrediging.
Seger Weehuizen
Zelfvertrouwen
Ik heb bij bijna alle studenten de ervaring dat als je duidelijk maakt waarom ze zwak in wiskunde zijn, dat dat door gestructureerd les en veel oefenen gegarandeerd kan veranderen en dan met een positieve insteek en veel opbeurende woorden, maar vooral met veel oefening aan de slag gaat, dat dat zelfvertrouwen in een paar lessen is terug te winnen. De prestaties verhogen dan navenant. Sterker nog: whet wordt leuk (mooi woord, leuk)
Dat geldt zeker ook voor studenten die alleen wiskunde doen omdat het moet, maar in werkelijkheid hele andere dingen zijn geïnteresseerd.
Het proces is bijna volledig voorspelbaar. Je weet gewoon wanneer je de eerste positieve geluiden hoort, je ziet aan de gezichten exact wat er verandert.
Die cursussen zijn feestjes. Voor mij en voor de studenten. Je wordt alleen pathetisch fanatiek BONner omdat je je iedere keer opnieuw beseft hoe eenvoudig het was geweest als gestructureerde oefeningen vanaf de basisschool gewoon waren geweest.
Somberheid
Iedere ervaren wiskunde-docent kent dit proces; geniet ervan en weet dat dit de enige manier is om de exacte vakken onder de knie te krijgen. En wat preken de onderwijsvernieuwlers? Laat de leerlingen het zelf maar uitzoeken wat dat is veel beter. En wat doen de onderwijsmanagers? Lager bevoegde docenten; minder contacturen; grotere groepen. Je zou bijna denken dat het de bedoeling is om zo de begeleidings- en ondersteuningsindustrie op de been te houden. Geef slecht lees- en schrijfonderwijs want anders komt er een tekort aan dyslectici. Geef slecht reken- en wiskundeonderwijs anders krijg je onvoldoende dyscalculisten. Organiseer grote klassen met veel leerlingen en veel audiovisuele en hormonale prikkels anders komt er een tekort aan ADHD’ers. Zet veel probleemleerlingen in een klas want anders worden begeleiders en orthopedagogen werkeloos. Of ben ik nou te somber?
Meisjes ontlenen hun zelfvertrouwen aan hun omgeving…
Meisjes ontlenen hun zelfvertrouwen aan hun omgeving…
Ze zullen wiskunde alleen kiezen als hun vriendinnen, hun natuurlijke omgeving, dat belangrijk vinden.
Een vicieuze circel.