Vanochtend op de Engelse teletekst een bericht over dalende standaarden in schoolwiskunde in Engeland (zie hier voor een uitgebreider verslag op de BBC website en hier voor het rapport van de denktank uit het stuk).
Zoals gewoonlijk lopen de media en de denktanken weer een stuk achter. Ik heb lange gesprekken hierover gehad met mijn collega wiskundigen en weet hier dus wat van af. De inkomende studenten van rond 1990 waren rampzalig; de situatie was vergelijkbaar met die in Nederland met de eerste studiehuizers: opeens een enorme klap naar beneden qua niveau. Mijn huidige universiteit heeft toen, net als de collega universiteiten, het niveau drastisch naar beneden bijgesteld. Feitelijk is alles een jaar opgeschoven en werd in het eerste jaar wat voorheen schoolwiskunde was gedaan. Zo tegen 2000 werd het niveau weer geleidelijk aanmerkelijk beter: in de individuele vakken op mijn universiteit werd het niveau weer omhoog gedaan. Inmiddels is dit zo uit de hand gelopen dat de wiskunde studie erg scheef is geworden (we herhalen dingen, we onderwijzen dingen die we niet zeggen te onderwijzen) en dus gooien we nu de structuur om. Een heel duidelijk teken dat ze hier het weer hogere niveau van binnenkomende studenten herkennen.
Ook als je kijkt naar eindexamenopgaven (voor 16 jarigen) die aan het eind van het genoemde rapport opgenomen zijn, dan zie je deze trend: de examenopgaven van 1990 lijken het dieptepunt wat algebra en meetkunde betreft.
Het rapport noemt ook enkele interessant getallen zoals het aantal afgestudeerde wiskundigen in 2005 in Amerika, Frankrijk, Duitsland en het VK. Nederland wordt niet genoemd, maar we kunnen er een slag naar slaan naar aanleiding van de vooraanmeldingscijfers: voor de universiteit zijn dit er ongeveer 200 per jaar, als we ook HBO meetellen (200 lerarenopleiding, 200 bedrijfswiskunde) komen we op 600 in totaal. Nemen we econometrie mee (ook zo een 200 studenten) dan komen we op 800. Laten we dan ook nog aannemen dat er geen uitval is. Dan komen we in Nederland op ongeveer 50 nieuwe wiskundigen per jaar per miljoen inwoners. In de VS is dat getal 66, in Duitsland 55, in Frankrijk 160 en in het VK 119. Dus zelfs als we alles in het voordeel van Nederland rekenen (we nemen HBO mee, we nemen econometrie en bedrijfswiskunde mee, we nemen aan dat er geen uitval is), dan nog halen we het nog lang niet bij de omringende landen.
Aanbevelenswaardige literatuur
over de effecten van het systematisch verwaarlozen van een fundamentele kennis en vaardigheden.
De parallellen met de Nederlandse situatie liggen voor het grijpen. De Gordiaanse knoop van politici, onderwijskundige predikers, knopentellers en cententellers heeft ook daar geleid tot onderwijsachteruitgang en verwaarlozing van talent.
En nu is er een probleem dat Alexander de Grote mag oplossen.