Er is er weer eentje van onder de stenen vandaan gekropen. Vandaag in Trouw.
Correctie het is een oude Lizzy Tabbers. Hij is eerder in Trouw en aan het woord geweest en op dit forum besproken. Zie hier.
De school moet zich aanpassen aan de jongeren (opinie)
Wijbe Bekkema, leerlingbegeleider Landstede Harderwijk
De maatschappij is de laatste jaren totaal veranderd. Heb het lef om de school net zo grondig om te vormen.
De scholen gaan weer voor lange tijd op slot. Eerst het noorden en daarna in fasen de overige twee gebieden van ons land. En waag het niet om hiervan af te wijken. Op Schiphol zijn voor het eerst leerplichtambtenaren aanwezig om jongeren aan te spreken op het feit dat ze daar zijn en niet op school. Jammer dit vasthouden aan een structuur die binnen tien jaar geheel achterhaald zal zijn. Die lange zomervakanties gaan op de schop. Gezamenlijke uitreiking van diploma’s, ze gaan verdwijnen. Examens landelijk afgenomen in de maand mei, ik geef het nog een jaar of zes.
Vanwaar deze hoogdravende opvatting? Om te beginnen omdat ik probeer goed te kijken naar welke processen zich afspelen in onze cultuur en samenleving en ook in het onderwijs. En dan is het jammer dat velen in het onderwijs daar geen oog voor hebben. Daarom nog maar een keer een korte uitleg.
De mens van deze tijd en zeker ook jonge mensen leven steeds minder vanuit een extern waarheidbesef. Waarheid, werkelijkheid en dus persoonlijkheid worden meer en meer gevonden en ingekleurd in wat we meemaken, in wat we doen. De beleefde werkelijkheid is ook bron van zin en motivatie. Deze mentaliteit brengt met zich mee dat we in het onderwijs af moeten van het ongevraagd overdragen van kennis, kennis die een voorbijgaande generatie wel belangrijk vond. Een situatie waarin één docent voor de klas staat met zogenaamde relevante informatie voor dertig leerlingen in een klaslokaal, is niet meer van deze tijd.
De culturele omslag vraagt om verandering. We worden zelfs gedwongen om op te letten en ons aan te passen aan wat jongeren aankunnen en wat bij hen past. We moeten onderwijs meer brengen in een sfeer van individuele begeleiding en gemotiveerd begeleiden vanuit wat de leerling vraagt. Competentie gericht onderwijs is niet een mogelijke vorm van onderwijs, het is een noodzaak.
De oude klassikale methode was de reden dat we werkten volgens een jaarsysteem met die hele lange vakanties. Dat kan anders. Laat de leerling zelf bepalen wanneer die vrij wil hebben. En laten we de scholen maar efficiënter gebruiken en gewoon open laten in de zomer. Dan doen we ook nog eens aan extra vakantiespreiding.
Het is wel heel droef gesteld in het onderwijs dat het bovengenoemde in de onderwijsdiscussie nauwelijks ter sprake is gekomen. De discussies naar aanleiding van de commissie Dijsselbloem gingen niet over wat nodig en wenselijk is in onze tijd. Men ging uit van een statisch wereldbeeld. Hooguit dacht men dat dat de vernieuwingen voortkwamen uit voortschrijdend inzicht. Men had geen oog voor de ingrijpende wending in de samenleving die een omslag in het onderwijs noodzakelijk maakte. En als we dat niet met z’n allen gaan inzien duurt de crisis nog voort, nog vele jaren.
Een ander punt dat schromelijk over het hoofd wordt gezien is de mate van problemen die jongeren hebben. Zij hebben veel meer moeite om te groeien naar volwassenheid dan de jeugd in bijvoorbeeld de jaren vijftig van de vorige eeuw. De samenleving wordt ingewikkelder en het ontbreekt aan algemeen aanvaarde waarheden waarop men zich kan richten. Jongeren moeten veel meer zelf uitzoeken. Dat is een moeizaam proces. Dan helpen we hen niet door ze in een grote groep te plaatsen die van uur tot uur een andere docent ziet verschijnen met waarheden waar niet om gevraagd wordt.
Binnenkort, na de vakantie, kunnen we ze weer zien hangen, die spandoeken met de tekst: ’De scholen zijn weer begonnen’. Dan denk ik altijd er vallen meer slachtoffers binnen de school dan op de weg ernaar toe. Het verkeer is minder gevaarlijk voor botsingen dan wat ze op school kunnen tegenkomen. Want juist in school botsen leerlingen met anderen en met opvattingen en met dwangmatige situaties. Daar gebeuren ongelukken, maar zonder ambulance valt het niet op.
Scholen moeten meer open staan voor de problemen, voor de moeilijke weg die jongeren hebben te gaan. Voor scholen ligt er een extra taak, niet enkel kennis overdracht en vaardigheden bijbrengen, maar vooral begeleiden op het proces van inwijding in de maatschappij. De jongere van vandaag heeft begrip en liefde nodig en in de tweede plaats mensen die weten wat vorming en onderwijs kan doen. De leerling moet het betreuren dat de school dicht gaat voor alweer een vakantie. Maar zover is het nog lang niet.
“Nieuwe wiskunde”
“Wiskunde wordt door veel te veel kinderen veel te moeilijk gevonden. Dan moet je het lef hebben te concluderen dat wiskunde een koud, onpersoonlijk vak is. Kinderen hebben warmte en aandacht nodig! Daarom moet dat vak wiskunde veel warmer en gezelliger worden. Zodat kinderen het weer leuk vinden wiskunde te doen. Dat ze het jammer vinden dat de wiskundeles voorbij is, en teleurgesteld zeggen: “Nou al?”
Wiskunde met vervreemdende lettertjes en ongenaakbare leraren heeft zijn langste tijd echt gehad. We moeten kinderen een wiskunde leren die ze op hun niveau, met hun interesses, kunnen begrijpen. Daarom heb ik een methode ontwikkeld waarin de warmte van de mens centraal staat. Geen moeilijke diagrammen, geen onbegrijpelijk abracadabra, maar leuke toneelstukjes met concrete voorbeelden die ze kunnen opnemen en op YouTube kunnen zetten. Want zo denkt de jeugd, ze willen hun eigen wiskunde op creatieve manier kunnen creëren. Zo komt in onderlinge samenwerking een ongekende scheppende kracht los!
Methode: Wiskunde in de 21ste eeuw. YouTube in het klaslokaal. Te bestellen bij Meulenbeek Educational Publishers Amsterdam, Berlijn, New York voor slechts € 167,50 excl. BTW maar inclusief YouTube instructie voor de enthousiaste docent die met zijn tijd meegaat!
(Overigens is de auteur zelf geen wiskundige maar dat is in deze moderne tijden alleen maar een voordeel. Die oude, vastgeroeste wiskundigen van weleer kunnen zich niet meer in de moderne jeugd verplaatsen.) “
Leven in Bekkema’s waarheid
Deze man behoort tot de pedagoochelaars die menen dat iedereen zijn eigen waarheid construeert. Daar doet deze man van harte aan mee. Maar waar haalt deze man toch de brutaliteit vandaan om zijn omgeving te willen dwingen te leven naar de door hem geconstrueerde waarheid? Hij wil zelf toch ook niet leven volgens waarheden die anderen hebben uitgedacht?
Seger Weehuizen
Van docent naar leerlingbegeleider
Het “persoonlijk ontwikkelingsproces” van Bekkema is in beide stukken ook terug te vinden. Was hij eind 2006 nog docent, nu is hij leerlingbegeleider. Is wel consequent 🙂
een inconsequente “filosofie”
“Waarheid, werkelijkheid en dus persoonlijkheid worden meer en meer gevonden en ingekleurd in wat we meemaken, in wat we doen. De beleefde werkelijkheid is ook bron van zin en motivatie”(Bekkema).
Leuk voor Bekkema dat hij zijn motivatie ontleend aan de door hem ingekleurde waarheid. Als hij consequent is moet hij zien dat anderen (zoals o.a. de onderwijsinspectie) de waarheid anders inkleuren. Uit de onbescheiden wijze waarop hij zijn toekomstvoorspelling (o.a. het verdwijnen van de traditionele eindexamens) doet blijkt zijn overtuiging dat er wel dgelijk maar één juiste inkleuring van de waarheid is en dat hij die heeft gevonden. Dat is in strijd met zijn uitgangspunt en het lijkt mij in strijd met de leer van het sociaal constructivisme waar zijn beschouwing thuishoort.
Overigens is mijn waarheid weer anders ingekleurd dan die van de onderwijsinspecteurs. Als een leerling de leerstof van het rangnummer behorend bij zijn groep goed beheerst hoeft hij m.i. dat schooljaar de school niet meer te bezoeken. Een leerplicht moet een een leerplicht zijn en geen ophokplicht. Dat moet ook voor het basisonderwijs gelden. Het zou fijn zijn als voor leerlingen een leerrecht zou bestaan zodat goede leerlingen na het onder de knie krijgen van de leerstof van hun leerjaar op de basisschool extra dingen mogen leren.
Seger Weehuizen
Inzake begeleiden
Van arts naar ziekenbegeleider; van metselaar naar cementbegeleider; van scheidsrechter naar sportbegeleider, van politieagent naar delinquentenbegeleider.
Van toiletjuffrouw…….De begeleiding is niet te stoppen. Ik word al veel meer begeleid dan mij lief is. Krijgen wij, gewone inwoners van de inrichting Nederland, nog eens een keer onbegeleid verlof?
weet je wie “begeleider” wordt
Diegene die geen orde kunnen houden, de kneusjes dus.
Kan bést orde houden
Ho even, Jeronimoon. Ik ben ook leerlingbegeleider en ik kan bést orde houden. Ik vind juist de combinatie van lesgeven en dezélfde leerlingen begeleiden een hele mooie. Je kent ze dan ook goed.
Ontrouw
Wat bezielt de Trouwredactie, die altijd plaats tekort heeft voor bijdragen, om zo’n plat stuk te plaatsen?
Een artikel dat afgeladen is met afgelebberde gemeenplaatsen, met alleen maar voze beweringen, om vervolgens brutaal te stellen “het is wel heel droef gesteld met het onderwijs als wat ik allemaal op papier weet te krijgen niet wordt ingezien”.
Ach, wij roepen ook steeds “het is wel heel droef gesteld met deze krant en deze wereld als alles wat wij vinden niet zo maar wordt ingezien”, zoals ook het Nederlandse, het Portugese en het Duitse elftal kunnen uitroepen “ach, als de wereld ons begreep, waren WIJ wel Europees kampioen geworden”.
Nee, nu ik erover nadenk, begrijp ik dat met zo’n sterke argumentatie Trouw er niet onderuit kwam dit prachtige stuk te plaatsen.
Eigenlijk moet ik het daar maar bij houden. Toch kan ik de aanvechting niet weerstaan één citaat te amenderen: “Een situatie waarin één docent voor de klas staat met zogenaamde relevante informatie voor dertig leerlingen in een klaslokaal, is niet meer van deze tijd”:
– Een situatie waarin één orkest voor een zaal speelt met een stuk voor 500 luisteraars, is niet meer van deze tijd.
– Een situatie waarin waarin één televisieprogramma uitgezonden wordt voor een miljoen kijkers, is niet meer van deze tijd.
– Een situatie waarin ene Wijbe Bekkema één artikel schrijft voor 400.000 lezers, is niet meer van deze tijd.
De schrijver zit niet goed in z’n vel en…
..zijn betoog lijkt me toch een vorm van zelfprojectie.
Jammer alleen dat hij daar ons mee lastig valt.
Anderen zouden een bezoek brengen naar de psychiater, maar ik geloof dat hij zelf al zo een soort zieleknijper is.
Vandaar!:)
Lizzy Tabbers
HansP. Wie Lizzy is weet ik niet, maar Trouw zou er beter aan doen mensen die dergelijke artikeltjes willen publiceren beter tegen zichzelf te beschermen door dit NIET te doen.
Meer weten?
Zie HIER en HIER.
Welkom HansP
Welkom op het forum Hans!
Ik zou het met je eens zijn. Trouw zou dergelijke mensen tegen zichzelf in bescherming moeten nemen.
Het probleem is alleen dat er zo veel mensen zijn die precies eender denken als deze meneer en dat die mensen op strategische posities zitten. Dus hoe sociaal het ook zou zijn om deze mensen tegen zichzelf te beschermen, het grotere doel is toch de ontmaskering ervan. Het treurige is dat discussiëren en dus ook ontmaskeren een jurysport is. Met lekenjury.
Algemeen aanvaarde waarheid
De dingen die deze Wijbe Bekkema en eerder Lizzy Tabbers in de krant beweren is de algemeen aanvaarde waarheid binnen de onderwijskunde (het heet constructivisme). Voor ons (relatieve buitenstaanders) is dit erg moeilijk te geloven, maar na een paar jaar onderwijskunde artikelen en proefschriften gelezen te hebben kan ik je vertellen: deze onzin is gemeengoed. Als je een doctorstitel wil in de onderwijskunde, een artikel in een onderwijskundig tijdschrift gepubliceerd wil krijgen of subsidie wil krijgen voor onderwijskundig onderzoek dan ontkom je er bijna niet om aan dit soort waanzin op te schrijven (anders wordt je afgewezen door de onderwijskunde beroepsgroep).
Ik denk dat het goed is dat dit soort mallotigheid naar buiten komt. Dan krijgt het grote publiek hopelijk door wat voor vage figuren met rare ideeen ons onderwijs bestieren.
Engerd
Brrr, wat een engerd. Hij zet ook schaamteloos zaken naast elkaar die op zijn minst al tot twijfel moeten leiden: ‘Jongeren hebben veel meer moeite om te groeien naar volwassenheid’ en ‘Laat de leerling zelf bepalen wanneer die vrij wil hebben’.
Het lijkt me wel duidelijk dat het één met het ander te maken heeft. Als je die arme ‘kinderen’ alles zelf laat uitzoeken, verbaast het niets dat ze meer moeite hebben met de groei naar volwassenheid.
Wat een prietpraat.
1 rake observatie van Bekkema
Bekkema’s verzamelde waanzin bevat één door mij gedeelde observatie, namelijk dat de jongeren wat later volwassen lijken te worden dan vroeger. Die indruk heb ik ook, maar ik denk dat dat te maken heeft met uitkeringen voor kerngezonde jongeren, het steeds langer op school zitten en de grote welvaart; en niets met het geklets over algemeen aanvaarde waarheden, ingewikkelde maatschappij en dergelijke. Jongeren moeten zelf veel meer uitzoeken volgens Bekkema? Ze hoeven juist helemaal niets. Als je daarentegen vanaf je achttiende de kost voor jezelf moet verdienen, dan word je heus wel op tijd volwassen.
“Jongeren moeten veel meer
“Jongeren moeten veel meer zelf uitzoeken. Dat is een moeizaam proces” Juist daarom moet er sprake zijn van structuur ! Laat ze alsjeblieft niet alles zelf uitzoeken, zelf hun vakanties/vrije dagen plannen, zelf hun ‘leerinhoud’ bepalen, enz. Jongeren kunnen dit niet/nauwelijks aan.
Door dit soort chaos te creëren, maak je het studenten/leerlingen extra moeilijk om te ‘groeien naar volwassenheid’. Door ze structuur en goed onderwijs door deskundige docenten te bieden, waarbij er nog steeds sprake moet zijn van gedegen vakinhoudelijke (basis)kennis, leren studenten/leerlingen vanzelf een bepaalde manier van denken met een bepaald abstractieniveau, zodat ze straks zich goed kunnen aanpassen aan allerlei maatschappelijke veranderingen.
Ook de stelling dat we ze geen kennis moeten bieden dat allang ‘verouderd’ is , is volslagen onzin. Natuurlijk moet je als docent oog hebben voor nieuwe inzichten/theorieën, maar laat studenten/leerlingen ‘proeven’ van zoveel mogelijk kennis, ook ‘verouderde’. Want ‘verouderde’ theorieën kunnen nog steeds belangrijke theorieën zijn (en kunnen misschien zelfs op een gegeven moment weer actueel zijn).
De statische opvattingen van Wijbe Bekkema
Voor de verandering probeer ik tegenwoordig altijd maar om in reactie op dit soort wartaal er nog een schepje bovenop te doen:
===
Die hele toekomstvisie van Wijbe Bekkema vind ik maar ouderwets. Hij gaat uit van een leerling, iemand die primair nog moet leren, terwijl deze jonge mensen juist voorop lopen in de steeds sneller veranderende maatschappij en dus een voorhoedefunctie hebben. Niet de jongere moet het van de oudere hebben, maar de jonge mens begeleidt de oudere op de weg naar de toekomst. Jonge mensen staan voor de uitdaging om dát proces vorm te geven. Oudere, “volwassen” mensen zullen moeten gaan inzien dat dit proces onstuurbaar is en dat elke conserverende en vernieuwende beweging van hun kant dus gedoemd is te mislukken.
===
Is dit wat? Ik probeer nog even wat.
===
Bekkema gaat uit van de vragende leerling, maar leerlingen van tegenwoordig vragen niet, maar zijn gericht op doen, op handelen. Vragen veronderstelt afhankelijkheid en afhankelijkheid vertraagt de persoonlijke vooruitgang. Het stellen van vragen, zowel door de docent als door de leerling, is typisch een kenmerk van het oude onderwijs, en dus niet meer van deze tijd.
Bekkema stelt verder: “Laat de leerling zelf bepalen wanneer die vrij wil hebben. En laten we de scholen maar efficiënter gebruiken en gewoon open laten in de zomer. Dan doen we ook nog eens aan extra vakantiespreiding.” Duidelijk onderwijstaal van de oude stempel: denken in oude tegenstellingen, want heeft het over “leerling”, “vrij”, “vakantie” en “scholen”, terwijl alles in de samenleving juist steeds sterker vervlochten raakt, zodat de traditionele scheidslijnen juist verdwijnen. Waarom moet ontwikkeling van jonge mensen zo dwangmatig schoolgebouw gebonden zijn? Waarom proberen we jonge mensen en de maatschappij van elkaar af te zonderen? En waarom moet dit ook nog eens gebonden zijn aan bepaalde kennelijk onvrije tijdvakken?
===
Nog enkele aanvullende diepzinnige gedachten, Em70
De mens van deze tijd en zeker ook lezers van dit Forum leven steeds minder vanuit een extern waarheidbesef. Waarheid, werkelijkheid en dus persoonlijkheid worden meer en meer gevonden en ingekleurd in wat we meemaken, in wat we doen. Daarom moeten we af van het lezen van artikelen in Trouw en het volgen van televisieprogramma’s of inloggen op internet. Voetbal op HD-ready-plasmaschermen, schrijven van graffiti op bruggen, muren en scholen, uit ons dak gaan in Salou zijn ook bron van zin en motivatie. Deze mentaliteit brengt met zich mee dat we in het onderwijs af moeten van het ongevraagd overdragen van kennis, kennis die een voorbijgaande generatie wel belangrijk vond. Leerlingen krijgen dus in ons nieuwe onderwijs een knop waarmee ze de leraar uit kunnen zetten en een afstandsbediening waarmee ze de politie kunnen uitschakelen als ze worden aangehouden op hun opgevoerde scooter. We gaan naar een nieuwe werkelijkheid, naar een nieuwe samenleving. We kunnen niet meer vasthouden aan een structuur die binnen tien jaar geheel achterhaald zal zijn. Koninginnedag, suikerfeest, pinkpop, herfst- en voorjaarsvakantie gaan op de schop. Over de weg rijden of fietsen, in een restaurant gaan eten, belasting betalen, een stuk van Wybe lezen, ik geef het nog hooguit een jaar of zes. Ok, zeven jaar, maar echt niet meer.
“Voor scholen ligt er een
“Voor scholen ligt er een extra taak, niet enkel kennis overdracht en vaardigheden bijbrengen, maar vooral begeleiden op het proces van inwijding in de maatschappij”——– Een hardnekkig misverstand. De primaire taak van de school is het aanbieden van degelijk vakonderwijs, zodat leerlingen goed voorbereid zijn op een vervolgopleiding. Al het andere is een taak voor de ouders. Als die, zoals vaak het geval is, niet in staat zijn om hun kinderen normaal op te voeden, is dat zeker geen taak voor de school.