Het organiseren van het VWO-onderwijs in Nederland had zo eenvoudig kunnen zijn. Bedenk eindexamenpakketten waarmee iemand tot het universitaire onderwijs kan worden toegelaten. Daar mogen per vak ook verschillende versies van zijn. Voor Frans en Duits zou bijvoorbeeld vertalen daar deel van uit kunnen maken en voor wiskunde de Boolean algebra. De verschillende vakken van een pakket hoeven ook niet in eenzelfde jaar geëxamineerd te worden maar de examinering is wel in zijn geheel een externe aangelegenheid. Geef ouders geld om daarmee leerkrachten te betalen, naar rato van de resultaten bij eindexamenvakken. In een minimum van tijd zouden de ouders scholen opgericht hebben en onder hun verantwoordelijkheid hebben genomen. De overheid zou wat het VWO betreft grote bedragen uitsparen aan schoolbesturen, managers, onderwijskundigen, onbekwame leraren en inefficiënte onderwijsinstituten. Allemaal geld dat voor goed VWO-onderwijs gebruikt zou kunnen worden.
Helaas hebben politici er veel te veel belang bij om zich met van alles en nog wat te bemoeien en het educa-politieke complex in stand te houden. Goed onderwijs zal nog jaren lang een dure droom blijven.
Reacties zijn gesloten.
scholen – en ouders – Seger
Eigenlijk stond dat (“in den beginne”) aan de wieg van de lump sum financiering. Die is vervolgens ten dele (anderen mogen zeggen : hoeveel) mislukt.
Waar komt jouw pleidooi op neer ? Heel eenvoudig :
[1] Geef de ouders het geld (wat hun so-wie-so toekomt, het is hun belastinggeld) voor de school van hun kinderen. Ze kiezen vervolgens zelf welke school hun kinderen opneemt. Democratisch idee, zou ik zeggen ?
Dat begint al met groep 1, en blijft gelden tot het eindexamen VMBO, HAVO, VWO. Dat is de tijdspanne waarin ouders verantwoordelijk zijn voor hun kinderen.
[2] Het sluizen van belastinggeld voor onderwijs via OCW is een gotspe van onbenulligheid, misplaatste bemoeizucht, ja van grosse overschatting ; het is ineffictief, een verspilling van resources.
[3] Het idee van door de overheid gerunde scholen is misplaatst (ooit een burgemeester – het “bevoegd gezag” in zaken openbaar BO – gezien die didaktisch bekwaam is ?).
[4] Een democratische overheid is (per definitie !) incapabel : ze (v) heeft geen benul van didaktiek, niet van opvoeding, niet van religie en niet van inrichting van de maatschappij.
Dat de politiek dat benul inzake onderwijs ook niet heeft, is recentelijk weer eens bewezen in de Tweede Kamer.
Ergo : laat die zaken over aan een ter zake georganiseerde institutie, in plaats van het OCW.
maarten
Bovenlaag
Seger, je voorstel is van een grote schoonheid en eenvoud. Het lijkt mij echter utopisch om te denken dat “de ouders” op deze manier scholen zouden oprichten. Mijn vermoeden – maar misschien is dat te somber – is dat alleen de bovenlaag van ouders (en dus kinderen) deze stap zou zetten.
Dat de politiek zich *inhoudelijk* is gaan bemoeien met hoe er in scholen les wordt gegeven is onwenselijk. Het lijkt mij echter nog steeds een overheidstaak om het onderwijs voor het overgrote deel van de jeugd te faciliteren. Al ruil ik mijn mening graag in voor een betere.
een hamvraag
Ja, dat vooral ouders van de bovenlaag scholen zullen oprichten lijkt mij waarschijnlijk. De hamvraag is hier: Kunnen zij weerstand bieden aan de verleiding om alleen maar scholen voor “ons soort mensen” op te richten, Elke gemotiveerde scholier moet onafhankelijk van zijn sociaal milieu onderwijs kunnen krijgen op het hoogste voor hem qua capaciteiten haalbare niveau. Scholieren uit lagere milieu’s moeten ook op de basisschool gestimuleerd worden om zo hoog mogelijk te mikken. Hun eventuele grote capaciteiten moeten daar ook worden opgespoord. Dat hoort erbij.
Ik zou het er op willen wagen.
Seger Weehuizen
onderwijs : organiseren -blok 1-
Ad Marten et Seger : dat zijn belangrijke dingen ! Lijkt me bij uitstek een onderwerp voor BON !
Ad Marten >
Het is inderdaad een overheidstaak om het onderwijs te faciliteren. Dat kan op twee manieren :
[1] door het ministerie de regie te geven, zoals nu,
[2] door het faciliteren van onderwijs.
[1] Is verworden tot een lichaam met een waterhoofd, dat de bewegingen van armen en benen tracht te coordineren ; dat is mislukt. Ga voor een lachspiegel staan, en je begrijpt wat ik bedoel.
[2] Faciliteren is niet het monopolie vasthouden over de regels voor veel wat onderwijs betreft, zoals OCW (met goede bedoelingen, maar desastreuze uitkomst) probeert. De grote scholen die OCW heeft ‘gefaciliteerd’ (zeg maar : afgedwongen) zijn de abhorrabele carricatuur van het ideaal van vrijheid van onderwijs (de Grondwet). Ze zijn de typische ‘Endlösung’ van een gehypertrofieerde gedachte, die (op het hellend vlak van goede bedoelingen) de ultima consequencia is van (goed bedoelde) bemoeizucht. In aanleg is dat nog te begrijpen als de zorg voor de samenleving en het gemeenschapsgeld. In consequencia verwerpelijk. Ik noem het woord ‘Endlösung’ niet voor niets !
Wat dan ? Er zijn genoeg parallellen in het hedendaagse landschap van overheidsbesturing te vinden, die een richting kunnen wijzen aan de huidige problematiek in het onderwijs. Voorbeelden : NMa, AFM, VWA, OPTA en andere.
(vervolg in blok -2-)
onderwijs – organiseren -blok 2-
vervolg van -blok 1-
De vernieuwing in de onderwijs structuur kan stap voor stap gebeuren. In de eerste plaats in het VWO, daarna andere sectoren. In dit beeld is de VWO reformatie de kritische stap, pilot zeg maar.
Ik stel voor : een PP (public Private) institutie, een gezamenlijke instelling voor onderwijs, te dragen door zowel OCW als ouders.
Dan doende, kan OCW gereduceerd worden tot een basaal ministerie, het politieke doorgeefluik voor onderwijs. Zodoende hoeft de TK zich niet langer bezig te houden met mieren-achtige details (zal ik maar zeggen).
PPii, public private interest institutie (autoriteit klinkt zo autoritair), een institutie die, op afstand toeziend en terughoudend, regelt waaraan het onderwijs in zijn diverse geledingen zal hebben te voldoen. De invulling waarvan wordt overgelaten aan plaatselijke initiatieven waarin ouders een voorname rol spelen.
(Ooit een burgemeester gezien (het ‘bevoegd gezag’ in het openbare PO) die inzake onderwijs capabel is ??). Caveat : oppassen voor de bobo’s (die hun plaatsen zullen willen securiseren) ; timeo bobos et donas ferentes.
Op lokaal nivo : ouders zullen wel moeten, anders komt er niks (voor hun kinderen). Het participatie model bij uitstek. Nader uit te werken natuurlijk.
Ad Seger >
De hamvraag is daarmee (hierboven) beantwoord. De realisering ervan (initialise, sustain and effect the principle as outlined) heeft een politieke dimensie. In de huidige verhoudingen zal het misschien niet realiseerbaar zijn. Missie-werk gevraagd. Het is werkelijk de moeite waard !
maarten