Dijsselbloem in debat met de HAN en lector Frans de Vijlder.
Scienceguide: *Dijsselbloem valt Plasterk af*:
Collegevoorzitter Ron Bormans prees de Commissie-Dijsselbloem om haar benadering van de docenten in “het beeld van de zoekende professional.” Daar zette hij de visie van Plasterk tegenover en zei: “Hij roept voortdurend het andere beeld op. Hij roept hen op weer op hun gouden troon van het verleden te gaan zitten. Plasterk appelleert aan het sentiment van de leraar die een kroon moet dragen en de deur van het klaslokaal dicht houdt voor de omgeving. Dat is dus fout.”
Dijsselbloem intervenieerde direct hierop en viel zijn partijgenoot- bewindsman af met de woorden: “Wij doen dat niet. Dat zal u opgevallen zijn.” Hij onderstreepte in het debat, dat zijn commissie wel veel onvrede bij docenten had gemerkt, die zich vooral richt op “hun nabije leiding,” meer dan op politiek of bewindslieden. “Toch heeft die leiding van het onderwijs de taak ook docenten aan te spreken op de kwaliteit van hun werk. Want het is het schoolmanagement dat zich daarvoor dient te verantwoorden aan de maatschappelijke omgeving. Die essentiële horizontale verantwoording lukt niet als elke docent de eigen kwaliteitsopvattingen centraal mag gaan stellen. Daarin is de docent niet absoluut autonoom.”
Bormans: “De taaltoets voor de pabo bijvoorbeeld heeft direct tot gevolg dat het voor vele allochtone studenten niet meer doenlijk is naar deze opleiding te gaan. Dat houdt in, dat je in steden als Rotterdam de instroom in de lerarenopleidingen kunt vergeten. Is dat nou de bedoeling van zulke extra maatschappelijke opdrachten voor het onderwijs? Bestrijden we zo het lerarentekort?”
[Dus de taaltoets is blijkbaar slechts een extra maatschappelijke opdracht; jl]
Hier wordt opnieuw de
Hier wordt opnieuw de denkfout gemaakt dat het lerarentekort kan worden opgelost door de toelatings- en exameneisen te verlagen, door een knieval voor de matige student. Het is eerder omgekeerd: Door de toelatings- en exameneisen te verhogen boor je vanzelf een andere, beter gekwalificeerde en ja, wellicht zelfs grotere groep potentiële leraren aan. Mensen die, afgeschrikt door het matige niveau en de daarmee samenhangende lage maatschappelijke status, thans het onderwijs mijden als de pest.
Je hoeft om deze denkfout te doorzien toch waarlijk niet geniaal te zijn; daarom irriteert de fout mij telkens zo wanneer de politiek hem voor de zoveelste keer maakt.
Het is geen denkfout
Het is een ideologiefout, vrees ik.
Pavlov heeft ooit onderzoek verricht naar ingeslepen gedrag. Dat heeft weinig meer met denken zoals we dat normaal beschouwen te maken.
Bij Ron Bormans is het waarschijnlijk zelfs meta Pavlov. Hij (meta-)Pavlovt op de door hem verwachtte Pavlov vanuit de ideologie. Dat heeft hem, als voormalig HvA bestuurder betrokken bij de HBO fraude nooit windeieren gelegd.
rechtvaardige en praktische lacunedichting
Wat mij wel zinvol en verantwoord lijkt is om allochtonen die het leraarschap ambiëren en er in aanleg ook geschikt voor zijn maar die vanuit hun achtergrond de Nederlandse taal onvoldoende beheersen onder een inspanningsverplichting een tweejaarige cursus “Perfect Nederlands” aan te bieden. Verder kan een hoger salaris op twee manieren een rol bij het verminderen of opheffen van het lerarentekort spelen: Niet op een houtje te hoeven bijten is fijn en het aanzien van een beroep stijgt meestal met de hoogte van het daarbij behorend salaris.
eger Weehuizen
Uit onderzoek bleek laatst
Uit onderzoek bleek laatst ook dat allochtonen in HBO en WO vaker dan autochtonen kiezen voor opleidingen die uitzicht bieden op een goed salaris en een beroep met status. Wil je die mensen het onderwijs in krijgen, dan is verlagen van de kwaliteitseisen wel het laatste dat je moet doen.
Taal probleem op pabo’s/PO
Allochtone meisjes kiezen wel degelijk relatief vaak de pabo. Naar mijn mening is die keuze niet altijd verstandig. Juist in het PO en juist op zwarte scholen is het uitermate belangrijk dat de leerkracht goed Nederlands spreekt. Een tandarts of econoom die “die”en ‘dat” door elkaar gooit is geen ramp. Een lerares op de basisschool mag dat niet doen. Helaas is de praktijk zoals zo vaak anders. Het is tenslotte maar onderwijs en zolang het leuk en gezellig is, who cares?
Zo niet
Inderdaad, ik dacht ook meteen aan zo iets als een schakelcursus Nederlands of een voorbereidend jaar. In plaats van verder in het moeras te zakken, wat het voorstel van Bormans inhoudt, bij de haren uit het moeras trekken. Dijsselbloem wil dat leraren door het management beoordeeld worden op kwaliteit. Maar dan moet dat management zelf wel kwaliteit hebben. Een schrikbarend voorbeeld van gebrek daaraan wordt hier getoond. Dijsselbloem zegt dat er nog geen begin van overeenstemming is over de kwaliteit van het onderwijs die we mogen verwachten van elkaar. Maar ik geloof dat wij het hier wel aardig over eens zijn dat dit nu een voorbeeld is van hoe het dus niet moet.
Schuttingtaal versus Onzin
Met de reactie van Roth ben ik het eens. Als je zo redeneert als in dat allochtonenverhaal, kan je het ook verdrietig vinden dat de instroom van analfabeten en inwoners van Tadzjikistan in ons onderwijs zo klein is. Helaas zullen er wel mensen aan te wijzen zijn, wier belang het is dat het onderwijspeil nog verder daalt.
Daarnaast zie je een rare gedachtengang bij die Bormans, die de discussie moet leiden. Hij zet kletsverhaal 1 (het beeld van de zoekende professional? getverdemme, wie krijgt zulke schuttingtaal nog zijn strot uit) tegenover kletsverhaal 2 (de Gouden Troon van de leraar? geen mens verkoopt die onzin, ook de minister niet) en denkt dat je op die manier een zinvol gesprek krijgt.
Brevet van onvermogen
Ron Bormans verstrekt een brevet van onvermogen als hij klaagt:
“Er zijn collega’s van mij – met name in de Randstad- bij wie men zowat niet meer toekomt aan de onderwijstaak van het hbo, vanwege al die maatschappelijke doelstellingen en thema’s waar de opleidingen zich ook nog mee bezig dienen te houden”.
Het zijn de managers die de hoofdverantwoordelijkheid dragen voor de keuze van doelen en middelen voor goed onderwijs. Een goed manager kan de waan van de dag scheiden van de lange termijn doelen van zijn organisatie. Klagen over teveel maatschappelijke opdrachten onderstreept een gebrek aan durf om te kiezen.
Taaltoets
Als we de lat niet leggen waar hij hoort, zullen we nooit het gewenste competentieniveau van onderwijzers (of wie & wat dan ook) bereiken. Wie zelf moeite heeft met taal en/of rekenen, hoort op de Pabo niet thuis. Als dit problemen oplevert voor allochtonen, autochtonen, mannen, vrouwen, homo’s, hetero’s, katholieken, heidenen of welke categorie we ook willen bedenken, is dat jammer, maar de kwaliteit van het onderwijs staat voorop. Het is een groot goed als de onderwijzerspopulatie een afspiegeling is van de bevolkingssamenstelling, maar niet ten koste van de kwaliteit van het onderwijs. Dit soort prioriteiten zijn echt niet moeilijk!
Voor het gesignaleerde probleem is evenwel een prima oplossing te bedenken: een schakeljaar waarin aspirant Pabo-studenten (allochtonen, autochtonen, mannen, vrouwen, homo’s, hetero’s, katholieken, heidenen…) hun deficiënties kunnen verhelpen. Daarna weer gewoon de taal-en rekentoets, dat wel. Misschien dat de HAN met zo’n schakeljaar kan beginnen?