De coach is uit.

De coach is uit.

In het begin van het nieuwe jaar vind je in elk kapperstijdschrift dat zichzelf een beetje respecteert de in-uit lijstjes. Wat in was vorig jaar, is uit dit jaar. Zo mocht ik bij de kapper lezen dat de “Linda” uit is, en de “Youp” in. Grunberg -klein en smal- is ook uit en AF.T.H –groot en breed- is in. De SP, moderne kunst, Jan Smit, boerka’s, Louis, hernia, Jip en Janneke taal en plasma zijn uit. TON, de oude meesters, Jan Keizer, carnaval maskers, Bert, vage klachten, SMN-taal en LCD zijn in. Ook lijnen, shag, Paul, zonnebank, Bush en schaamhaar is uit, gezond eten, electrisch roken, Jeroen, de echte zon, vrouwtje Clinton en schaamkaal zijn in.
Aangezien ik les geef op een school met overwegend vrouwelijke collega’s en leerlingen, zijn deze lijstjes de eerste week van het nieuwe jaar hét gespreksonderwerp van de dag. Er gaat geen minuut voorbij of je hoort in de koffiekamer of de wandelgangen: “nee joh, dat is hééééélemaal uit”.

Geen enkele collega keek dan ook raar op toen ik, zo maar uit het niets, beweerde dat “de coach” uit is en “de regisseur” in. Mijn coördinator- u weet wel, de bezemberijdster- viel me onmiddellijk bij. Ze wist niet meer in welk vakblad ze dit gelezen had, maar kon het zich nog wel duidelijk herinneren. Eventjes heeft ze het er met haar man over gehad, dat ze regisseur toch een leukere titel vond dan coach, het hád iets, het klonk meer en bracht toch beter de inhoud tot uitdrukking. Ik wist bij God niet waar ze het over had, maar ging netjes mee in haar zweefliegerij. Mijn voorstel om het onderwerp op de agenda te zetten van de eerstkomende afdelingsvergadering werd door haar in dank aanvaard, zeker toen ik edelmoedig aanbood om een en ander voor te bereiden zodat zij zich daar het hoofd niet moest over breken, ik had het vakblad netjes opgeborgen en het was geen moeite en zij was toch al zo druk.

Eergisteren werd ik aangesproken door mijn directe manager, hij was getipt door de coördinator en vroeg zich af of een afdelingsvergadering wel de perfecte voedingsbodem was om deze toch wel revolutionaire vernieuwing te zaaien. Tenslotte zouden wij, onze instelling, als eerste, als lichtende voorbeeld voor onderwijsgevend Nederland, de “leerregisseur” invoeren en “body”geven. Nee, hij vond het geen goed idee om zo lang te wachten. Op zijn vraag of mijn voorbereiding al klaar was antwoordde ik dat de Power Point Presentatie nog niet helemaal up to date was wegens tijdsgebrek maar dat ik mij het onderwerp al helemaal eigen had gemaakt. Dat begreep hij.

Twee uur later werd ik uit het “open leer- en begeleidingscentrum”, wat vroeger de bibliotheek was, gehaald en naar de “Bakker Bart zaal” gebracht. Daar zat het voltallige uit twee personen bestaande hoofdbestuur op mij te wachten. Of ik kon aangeven wat het verschil was tussen een coach en een leerregisseur.
Omstandig legde ik uit dat het grootste verschil zat in de tijdsbesteding, een coach moest als het ware van dag tot dag samen met, en dicht op, de deelnemer zijn begeleidingwerk uitvoeren.
Een regisseur daarentegen bewaart de nodige afstand in tijd en ruimte om de leerling zelf invulling te laten geven aan het individuele leerproces. Ook zorgt de leerregisseur voor de nodige flexibiliteit in de mogelijke leeromstandigheden van de deelnemer zodat deze volledig zelfstandig zijn competenties middels constructieve technieken kan ontwikkelen en eigen maken.
De coach helpt de leerling zich te ontplooien, wat toch altijd een beetje bemoeienis is, de “leerregisseur” daarentegen láát ontplooien en legt de gehele maar dan ook de volledige verantwoordelijkheid in de handen van de deelnemer. Dát is modern onderwijs, niet begeleiden, niet sturen, geen processen, minder tijdsdruk, niet opleggen, maar afstand nemen, afstand bewaren en vooral de deelnemer in al zijn creativiteit de rol in zijn eigen leerproces laten spelen.

Het hoofdbestuur knikte instemmend. De vice-voorzitter, een oud-boerenleenbank directeur zou nog een en ander doorrekenen en dan moest er maar een schoolbrede commissie in het leven worden geroepen om de nodige voorbereidingen te treffen om tot invoering van de “leerregisseur” over te gaan.

Sla ik vanochtend de krant open en lees “Breukink is geen ploegleider meer, maar de “rennerregisseur”.
Bank managers…..onbetrouwbaar, ook al zijn ze ex.

Sjeekspier.