Beste BON-leden,
in het laatste (december 2007) nummer van vakwerk valt veel behartenswaardigs te lezen over de onderwijsproblematiek, lerarentekort en de terreur die door de managers en de politiek over de leraren wordt uitgestort.
Wat ik een beetje mis is aandacht voor de werkdruk. Het aantal wekelijkse lesuren is bij ons hoger dan waar ook ik Europa. De effecten van de hoge werkdruk zijn:
-Veel docenten worden afgebrand of treden vervroegd uit/zoeken een andere baan
-De instroom wordt geremd
-Per gegeven lesuur is de beloning slecht en dat is demotiverend
-Docenten staan voor de keuze: 30% gratis over werken of beknibbelen op hun taken. In de praktijk kiezen zij
gemiddeld voor een tussenweg. Dat is schadelijk voor o.a. de leerlingen.
-Hoge werkdruk maakt mensen murw: de actiebereidheid is te klein.
Vanuit de politiek en de meeste media bestaat er geen enkel begrip voor klachten over de werkdruk. Vaak wordt er gedacht dat er nog wel een tandje bij kan, zoals onlangs bleek bij de cao-onderhandelingen bve-sector en uit de plannen van de Cie. Rinnooy Kan. Dergelijke oprispingen zouden door BON scherp moeten worden veroordeeld.
Nederlandse docenten hebben een lestaak, die 20% boven het Europese gemiddelde ligt. De klassen zijn 10% groter dan gemiddeld. Wij hebben minder vrije dagen dan gemiddeld en hebben zeker niet de makkelijkste leerlingbevolking. Bovenop dat alles komt nog de druk vanuit management/bureaucratie om ons met allerlei oneigenlijke activiteiten bezig te houden.
Op korte termijn is het voor de politiek niet aantrekkelijk om de lestaak te verlagen. Den Haag denkt, dat dan het lerarentekort nog meer zal oplopen. Op lange termijn is aanpak van dit probleem de enige manier om het lerarenberoep voldoende aantrekkelijk te maken om erin toe te willen treden en er vervolgens een levenstaak van te willen maken.
Met vriendelijke groet en veel succes in 2008
Martijn Kaal, docent roc van amsterdam
Is zeker van groot belang
Is zeker van groot belang voor de bestrijding van het lerarentekort. Salarisreparatie is 1 ding, en een heel belangrijk ding: iemand die het onderwijs wel wat lijkt, maar ook andere opties in zijn hoofd heeft, zal zich zeker laten afschrikken door het feit dat hij op een LB-salaris geen hypotheek kan krijgen.
Dus een reparatie van de salarisachterstand is hard nodig, maar niet genoeg: op het moment dat een onderwijssalaris redelijk is in vergelijking met andere sectoren, maar je draait er veel meer uren voor, winnen de andere sectoren het nog steeds.
Die mensen die het prima vinden om 50, 60 uur in de week te draaien zijn allang aan het werk ergens in de top van het bedrijfsleven. Die komen voor een lichtjes gerepareerd salaris nog steeds niet naar het onderwijs toe. Da’s niet erg. We willen geen sector zijn waar mensen puur op het geld afkomen. De mensen die graag met leerlingen werken en ze graag willen motiveren en iets bijbrengen, die willen we hebben.
Om er daar meer van te krijgen is het zeker nodig dat er in zoverre wat aan het salaris gedaan wordt dat je als hoger opgeleide geen gekke Henkie meer bent als je het onderwijs in gaat. Maar die salarisreparatie moet gepaard gaan met een verlaging van de werkdruk, anders moeten we het nog steeds van de gekke Henkies hebben en daar zijn er nu eenmaal bij lange na niet genoeg van om het lerarentekort weg te werken.
Ik wens u allen fijne feestdagen, in goede gezondheid (geheel in lerarenstijl ben ik sinds zaterdag ziek, en als ik straks na Kerst weer ben opgekrabbeld moeten er studiewijzers gemaakt. Is niet erg, maar wel een teken aan de wand dat er op onze werkdruk of de hoeveelheid vakantie echt niet verder bezuinigd kan worden. Het ziekteverzuim lijkt me in het onderwijs nu al wel hoog genoeg.)
Tevens wens ik u allen een uitstekend, en inspirerend, 2008.