Waar ik mij nog het meest aan erger in het ‘nieuwe’ onderwijs is dat er geen onderwijs meer is.
Leerlingen moeten zichzelf sturen en leraren zitten of in een raad die een andere raad weer raad moet geven.
En de leraren die niet in een raad zitten worden niet gehoord of lopen noodgedwongen maar mee met de meerderheid.
Waar zijn de leraren gebleven die met hart en ziel gaat voor de leerlingen en het beste uit de leerlingen wil halen, of de leerling dit nou wil of niet. De leraar die voor de klas staat en verteld wat er moet gebeuren. Wat hij verwacht van zijn leerlingen en niet anders om.
Je wordt toch geen leraar zodat je uiteindelijk begeleider wordt. Begeleider ben je van een kudde schapen maar niet van een klas met leerlingen. Bij leerlingen moeten je ze nieuwe dingen leren, nieuwe inzichten laten zien. En als ze alles hebben gezien mogen ze zelf bepalen wat ze er mee doen. Maar als onderwijs moet je kunnen zeggen dat je ze alles hebt geboden dat ze nodig hebben om te kunnen draaien in de maatschappij.
Een kudde schapen laat je lopen en ze eten alleen het gras dat ze lekker vinden en ontdekken nooit dat verse groene blaadjes ook lekker zijn. En s’avonds als je begeleiding er op zit stop je je schapen in een hok en morgen is er weer een nieuwe dag met het zelfde gras en dezelfde blaadjes die nog steeds niet worden ontdekt.
Leraar ik roep u op. Stop met begeleiding en start weer met lesgeven zoals wij allemaal ooit hebben gedaan!
Waar zijn de leraren gebleven die met hart en ziel…
Hier zit er een.
lesgever
Hier nog zo een. Wat gaf hij graag les, en wat waren de leerlingen blij dat ze na een paar uur van zelfstudie in een rumoerige omgeving ,weer eens gewoon les kregen van een echte (hun woorden) leraar. Nu leren we tenminste iets. De schoolleiding en tussenmanagers dachten er echter anders over: “Dit kan echt niet meer,
de premammoettijd is voorbij”, werd me in een functioneringsgesprek duidelijk gemaakt. Zucht en Aaargh.
Ben blij dat er toch nog
Ben blij dat er toch nog ‘gewone’ leraren zijn.
Maar waarom is dat tijdperk voorbij waaruit zou dat blijken?
Ik vind het een vreemd en niet goed onderbouwd argument van uw schoolleiding. Als de leerlingen al aangeven dat ze het fijn vinden en wij als leraren vinden het fijn, dan mag je toch nog gewoon op de ‘ouderwetse’ manier lesgeven.
Vind het zo jammer dat de leiding gevende op scholen allemaal klakkeloos de vernieuwingen opvolgen zonder te kijken wat er gebeurt.
Net paarden met oogkleppen op. Alleen vooruit kijken en niet kijken wat er om je heen gebeurt.
Jammer want zo gaat goed onderwijs ten onder.
We moeten weer klassikaal les geven.
@ et: Men kijkt juist heel goed naar wat er gebeurt
et schrijft: Vind het zo jammer dat de leiding gevende op scholen allemaal klakkeloos de vernieuwingen opvolgen zonder te kijken wat er gebeurt
Hierin vergis je je. Men bekijkt heet erg goed wat er in de markt gebeurt. Zij wij als school voldoende concurrerend, ziet het gebouw er fraai genoeg uit, zijn de activiteiten op de open dagen “cool” genoeg, wat is imago voor de doelgroep (de Hogeschool van Amsterdam heeft bijvoorbeeld lange tijd bewust heeft geadverteerd met de Amsterdamse ligging: aankomend studenten vinden Amsterdam een vet coole stad, dus kom naar ons voor je studie). Sluiten we aan bij de nieuw en modern en praktisch en helemaaaal niet schools – mode, want school zijn is wel het ergste dan een school kan doen? Hoe zit het met mijn kosten. kan het goedkoper? Heb ik die dure leraren nodig? Hoe zit het met de gebouwen, op welke lokaties leveren die boekwinst op? Wat is het beste moment tot verkoop/aankoop? Moeten we al dan niet samen met de universiteit? Al dan niet samen met collega instellingen in het buitenland?
Die vernieuwing is helemaal niet klakkeloos gevolgd. Daarover is zeer goed nagedacht, zoals ik hierboven heb aangegeven.
Wat zeg je?
Je mist een argument in die opsomming?
Oe-oe!
Wat de mens een voorsprong geeft op andere zoogdieren is zijn vermogen met behulp van communicatie ervaringen van de ene generatie aan de volgende door te geven. Dat spaart een hoop tijd; kinderen hoeven niet eerst 10000 jaar ontwikkeling door te maken voordat ze volwassen zijn. Onderwijs is een geïnstitutionaliseerde, gecondenseerde vorm van ervaringsoverdracht, bijna per definitie eenrichtingsverkeer. De overdracht van ervaring verloopt het efficiëntst als de oudere generatie meer ervaringen overdraagt aan de jongere dan andersom (Uiteraard sluit dit zelfwerkzaamheid en terugkoppelen niet uit.) Vanzelfsprekend dient de docent daarom ook het meest aan het woord te zijn, klassikaal onderwijs dus. Iedereen begrijpt dit, juist ook de leerlingen, maar niet de onderwijsvernieuwlers. Die schijnen terug te willen naar het pre-communicatieve tijdperk van de mens, omdat ‘je het meeste leert door het zelf te ontdekken’. Oe-oe!
oe-oe?
Ik dacht even dat je refereerde aan de befaamde openingswoorden van “Sympathy for the devil” van de Stones. Of berust elke overeenkomst op zuiver toeval?
Ik ken er meerdere, of
Ik ken er meerdere, of eigenlijk zelfs vele, en gelukkig maar. Het lijkt me de voorwaarde om plezier te blijven houden in je vak. Degenen die ik hoor spreken over “meer uitdaging willen dan alleen lesgeven” zijn degenen die vooral begeleidend bezig zijn. Ik kan me inderdaad voorstellen dat het weinig voldoening geeft om uur na uur tegen klassen te zeggen “ga maar aan het werk”. En dat een managementfunctie dan inderdaad uitdagender is. Voor mij echter zijn de onderonsjes met klassen met daarin creatieve, briljante, humorvolle, bevlogen, laconieke, soms heel boze, soms heel ontspannen, leerlingen altijd interessant en als je zo les kunt geven, blijft het, zo is mijn overtuiging, probleemloos interessant tot aan je pensioen.
mooi moment
Inderdaad. Gisteren kwam er aan het einde van de les een een (buitenlandse) student naar me toe.
Meneer, bent u eigenlijk wel van oorsprong Nederlands? U bent zo open, zo enthousiast.
Interactie met je studenten/leerlingen. Dat maakt voor mij elk college een feestje. Dat enthousiasme is er dan vanzelf. Ik moet er niet aan denken om te gaan kootsjen en processen te gaan begeleiden. Jakkie bah!
Voor de duidelijkheid: ik heb een blanke huid die ’s zomers hooguit rood wil kleuren en ook in mijn spraak is niets buitenlands te horen. Prototype kaaskop, zal ik maar zeggen.