Biecht

Jaren geleden heb ik op een pabo gewerkt waar HNL werd ingevoerd. Dat dat zo heette, wist ik niet, maar er was vollop ondersteuning van Alex van Emst van het APS.
En ik moet bekennen, het leek me niet eens een gek idee. U begrijpt waarde collega’s, dit is een biecht, ik moet met mn geweten in het reine komen. En alles gaat via internet, dus waarom de biecht niet?
Mijn referentiekader van Pabo’s was dat studenten met ordners vol met opdrachten naar de basisschool werden gestuurd. Ze moesten een breukenlesje geven aan groep 7 en een tekenlesje aan groep 4. Zo had elk vak een hele trits van opdrachten die soms wel, maar meestal niet goed pasten in de stage die de studenten op dat moment liepen.
En al die opdrachten moesten worden afgetekend, zowel op de stageschool als door de vakdocent van de opleiding. Kortom: het was een enorme administratie van aftekenlijstjes en nauwelijks inhoud.
Het idee van van Emst om dat te veranderen was zo gek nog niet, vond ik. Laat die studenten stage doen en hang je wiskunde of taalles aan die stage op. Dus niet per se een breukenlesje in groep 7, maar dat zou ook een lesje vermenigvuldigen in groep 4 mogen zijn. Afhankelijk van waar de student stage liep.

Ik zag dat wel voor me. In de diepte nabespreken van die lessen, waarbij je als vakdocent een groepje van 15 studenten of zo onder je hoede had.

Helaas, het liep anders. Die vakdocenten bleken plotseling opleidingsdocenten te zijn geworden en in plaats van intensieve inhoudelijke ondersteuning werden er opdrachten door de studenten uitgevoerd, die enkel na afloop in presentatievorm werden “verantwoord”. De docent die beoordeelde, was geen vakdocent, maar een willekeurige collega en de studenten beoordeelden zelf lustig mee: dat was ook een competentie, beoordelen. Dat moesten ze ook leren.

En inderdaad: het portfolio kwam er aan ondanks mijn negatieve advies, of in ieder geval de vraag om vast te stellen wat het nut was voordat aan die portfolios werd begonnen.
Uiteindelijk waren de aftekenlijstjes waar ik niet in geloofde, vervangen door een in ordners bewaarde bulk aan “werkjes” tezamen het portfolio genoemd. In plaats van lijstjes aftekenen, moest je als docent portfolio’s beoordelen.

Ik beschouw deze regels als penitentie van mijn jeugdzonden. In de hoop dat u, waarde collega, enig zicht krijgt op de manier waarop dergelijke veranderingen kunnen lopen. Hoe, wat en waar het precies misging weet ik nog steeds niet.