Zoals reeds eerder gesteld blijkt uit een onderzoek van het SEO dat fraude het meest voorkomt in het Hbo.
Het betreft m.n. het onderdeel werkstukken. Deze zijn dan per ongeluk voorzien van de verkeerde auteur of bronnen zijn per ongeluk niet vermeld.
Waarom verbaast mij dit niet?
Ik zie als belangrijkste redenen voor de fraude:
– De controlerende docent heeft er te weinig tijd voor
– De controlerende docent heeft er te weinig verstand van
– De controlerende docent ziet het wel maar beschouwd het als “normaal”
– De controlerende docent ziet zoveel fouten dat aan herstellen of verbeteren
geen beginnen aan is.
– De controlerende docent wordt uitgespeeld
In mijn omgeving worden werkstukken ingeleverd die je als docent, bijvoorbeeld, 2 uur kosten om ze goed na te kijken op vorm, inhoud, bronnen etc. Deze tijd krijg je echter niet.
Het tijdsaspect heeft van alles te maken met piekbelastingen. 30 Werkstukken nakijken in 2 dagen, want de cijfers moeten bekend zijn voor XXX en al de andere taken gaan gewoon door, is niet abnormaal. Dit betekent hier dat je feitelijk maar 25% van de tijd krijgt die je feitelijk nodig hebt.
Te weinig verstand van. Tja, als je niet weet wat je ziet houdt alles op.
Als docent zie je werkstukken die vooral geknipt en geplakt zijn. De conclusie is dan van de groep studenten zelf. De individuele student wordt echter heel vaak niet individueel gehoord over deze conclusie en het kan dus gemakkelijk de conclusie betreffen van een groepsgenoot. Dit gebeurt alom en er is geen tijd en geen wens vanuit de instellingen om het kaf van het koren te scheiden. Vergeet hierbij ook niet dat het proces afgerond wordt m.b.v. zo’n werkstuk. Als het een onvoldoende wordt is het eigenlijk nodig om het proces nog een keer te doorlopen maar dit kan het systeem niet aan.
Veel werkstukken bevatten fouten op alle denkbare terreinen. De spelling is dermate dat je er zelfs de boodschap niet meer uit kunt halen, formules worden verkeerd uitgelegd en uitgevoerd, de probleemstellingen worden verkeerd geïnterpreteerd etc. etc. Als docent in bijvoorbeeld het derde jaar zie je hieraan dat de leerstof uit het eerste jaar helemaal niet aangekomen is. Terug naar het eerste jaar dan? De baas gaat meteen rekenen hoeveel het kost om van deze lastige docent af te komen. En een beetje kan ik dat nog begrijpen ook. Immers voor deze docent hebben al heel veel docenten gezegd dat deze student competent is en bij deze eigenwijze vakidioot is dat allemaal ineens niet meer waar. Dat daar veel niet- inhoudsdeskundige bijzaten is dan niet meer relevant. Je wordt tegen je collega’s uitgespeeld.
Hoe ga je hier nu mee om als student. Je zorgt ervoor, als student, dat je altijd wat inlevert, dat het er verzorgt uitziet, dat het veel volume betreft en je hoopt op een niet al te deskundige controleur. Tevens zorg je ervoor dat de controlerende docent doordrongen is van de enorme consequenties van een onvoldoende en je spreekt de conclusies goed door met de echte auteur. Zak je toch dan doe je een beroep op het gelijkheidsbeginsel omdat een andere docent bij andere studenten veel soepeler heeft nagekeken. (dat is de collega die niet weet wat hij ziet)
Zo moeilijk is dat niet hoor zo’n Hbo-diploma. Je hoeft eigenlijk alleen maar goed te weten hoe het systeem werkt. De kunst is om de inhoudsdeskundige zo lang als mogelijk is, te ontwijken.
Corgi
Waarde van werkstukken
En daarbij twijfel ik aan het verschijnsel werkstuk als toetsing en vaak ook als leerproces. Ik ben niet tegen werkstukken, maar niet zo vaak. Dit nog helemaal afgezien van de mogelijke fraude daarbij.
werkstuk en toetsing
Dit is inderdaad de basisfout. Het werkstuk is een oefening en geen toets. Het dient voorzien te worden van feedback voor de zichzelf ontwikkelende student. In de praktijk krijgt deze oefening een vrijstellend karakter voor een toets en daarmee ontstaat de ellende.
Corgi
Ik denk dat er voor de
Ik denk dat er voor de controle van werkstukken onvoldoende gebruik wordt gemaakt van de expertise van de goede informatiespecialisten bij de wetenschappelijke bibliotheken. Uit mijn praktijk als plv. faculteitsbibliothecaris weet ik dat wij alle afstudeerscripties van die faculteit toegankelijk zijn gaan maken via internet. Zeer beschikbaar ook voor minder nobele doeleinden maar ook zeer goed controleerbaar op oneigenlijk gebruik dus.
Bovendien kreeg ik ook wel een telefonische vragen van goede docenten van andere instellingen die onraad roken bij een scriptie die ze nakeken. Kon ik nazien of het niet een eerdere scriptie van onze instelling betrof? Helaas kwam zo’n vraag niet zo vaak moet ik zeggen.
Ook liet een van de wetenschappelijk medewerksters (nu hoogleraar) mij de fase van literatuur zoeken van scripties begeleiden.
Soms moet er beter van dit soort mogelijkheden gebruik worden gemaakt. Wetenschappelijke bibliotheken moeten hierin ook meer pro-actief optreden.
Urkund
Het WO gebruikt nu al Urkund en dergelijke programma’s om plagiaat te controleren (bij FEB-UvA is deze controle verplicht), gebeurd dat ook al in het HBO? Voor het VO zal er wel weer geen geld zijn voor dergelijke software.
Ontwijken van de inhoudsdeskundige
Uit het bovenstaande betoog mogen blijken dat het mijn idee is dat een student een grote kans van slagen heeft, op het Hbo, als hij het geluk heeft in het begin geen inhoudsdeskundige docenten tegen te komen. Daarna kan deze student zich namelijk beroepen op rechten om voldoendes of doorlating “af te dwingen”. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het feit dat als je de propedeuse haalt dat je dan niet meer zonder diploma weggestuurd mag worden etc.
Wat is nu de kans dat je zo’n vakdocent of echte inhoudsdeskundige tegenkomt? Welnu die is verdraaid klein. Hbo- instellingen draaien gemakkelijk 300 studenten of meer per echte inhoudsdeskundige. Zo’n deskundige kan dan natuurlijk niet veel aandacht geven zeker niet als je nog bedenkt dat deze docent er vaak ook nog taken bij krijgt die niets met zijn of haar deskundigheid te maken hebben zoals de SLB taak. Het zou een vraag voor elke ouder en student moeten zijn: “hoeveel studenten moeten het doen met hoeveel inhoudsdeskundige van het vak waar U voor opleidt”.
Corgi