Berichten door Gerard Verhoef

In een column in Trouw verwoordt Frank Kuitenbrouwer in mijn ogen heel treffend de zegeningen van het Web.

Het voorbeeld is goed te gebruiken in discussies over veranderende leer/onderwijs-vormen. De link:
www.trouw.nl/deverdieping/dossiers/article335636.ece/Kuitenbrouwer_Was_het_nu_ook_een_goede_plaat_Dus_ik_googelde_de_titel%2C_St._Anger_._klik_1%2C3_miljoen_hits.

De basisgedachte achter realistische wiskunde was ooit dat wiskunde geen trucendoos moest zijn, maar dat je er met gezond boeren verstand heel ver in kon komen. Delen door een breuk is dan geen betekenisloze kreet als vermenigvuldigen met het omgekeerde, maar je kunt het betekenis geven aan de hand van een context (hoe vaak past een glas water (1/4 liter) in een goudvissenkom). Dergelijke beelden kunnen kinderen helpen te begrijpen wat ze aan het doen zijn. Het blijft een didactische vraag op welk moment in het leren van breuken je dit moet aanbrengen, maar het is zeker wiskunde en zeker een zinvolle activiteit.

Wie van de drie
Tiedudediedudedietudedie du (3x)

Mijn naam is Miep Muts en ik ben onderwijsvernieler

Míjn naam is Miep Muts en ik ben onderwijsvernieler

Mijn naam is Miep muts en ik ben minister van onderwijsvernieling (oh.. sorry.. onderwijsvernieler)

Mevrouw A, kunt u me ook zeggen waarom u onderwijsvernieler geworden bent?
Nou.. dat is nogal makkelijk. Ik heb zelf twee niet afgemaakte studies en ben verder heel loyaal aan de partij geweest. Dus heb ik er gewoon recht op. Verder durft niemand ooit iets tegen me in te brengen omdat ik door mijn uiterlijk knap zielig ben. En tsja, das een voordeel dat niet iedereen heeft.

Vandaag in NRC een stukje van Leo Prick waarin hij reageert op het verhaal van Ria Bronneman van het SCP dat leraren niet moeten zeuren, maar zich moeten organiseren.

Prick: dat doen ze al: bij BON!