Aantal kostscholen groeiende

Kostscholen zijn berucht en beroemd.
Wie kent niet de verschrikkelijke verhalen over wantoestanden en misère op kostscholen of internaten in de negentiende en eerste helft van de twintigste eeuw. Wie weet ook niet hoeveel wetenschappers, kunstenaars en geleerden hun middelbare schooltijd op kostscholen hebben doorgebracht.
Het Concilie van Trente schreef in 1563 voor colleges op te richten waar jongens vanaf hun twaalfde jaar konden worden opgeleid. Het was niet persé de bedoeling deze colleges verplicht te stellen als ‘toegangsdeur tot het priesterschap’. Ze waren vooral bedoeld voor jongens uit mindervermogende milieus, voor wie de Latijnse scholen te duur waren.
In Engeland, maar ook in andere landen, waren de kostscholen ook bedoeld voor de gegoede klasse om daar hun kinderen onder te brengen en te verzekeren van een goede opleiding, omdat men daar zelf geen tijd voor had.
En dat is nu nog zo.
Nederland telde rond 1950 ongeveer 100 jongenskostscholen, waarvan ongeveer de helft een priesteropleiding was.
Internaten zijn langzamerhand in de vergetelheid geraakt en hun aantal is aanzienlijk geslonken zowel door de deconfessionalisering alsook onder invloed van de vrijheidsbeweging van de jaren zestig.
Tegenwoordig kennen we nog de schippersinternaten en de internaten voor kinderen van wie de ouders langere tijd in het buitenland verblijven. Maar ook in andere gevallen kan een internaat een goed alternatief zijn voor het gangbare gezinsleven, zoals bijvoorbeeld voor kinderen van wie de ouders een veeleisende carrière hebben en die daardoor tijdelijk minder goed in staat zijn hun kind thuis voldoende begeleiding te geven. Of kinderen die behoefte hebben aan meer orde en regelmaat dan de ouders en de reguliere schoolopleiding hen kunnen bieden. Ook deze kinderen blijken in de praktijk in het internaat een prima thuis te vinden.
Tegenwoordig is de vraag naar opvoedingsondersteuning weer groeiende.
Bovendien hebben steeds meer ouders te weinig tijd om nog veel aandacht aan de opvoeding van hun kinderen te besteden.
Het zou geen onlogische ontwikkeling zijn wanneer het aantal internaten de komende jaren weer zou toenemen.
In Vlaanderen bespeuren we op dit moment in ieder geval een hernieuwde populariteit van de ouderwetse kostscholen.