Universiteiten willen gezamenlijk vastgoedfonds oprichten

legos450x200-1489257.jpg

Het Financieel Dagblad van donderdag 27 augustus bericht dat een aantal universiteiten onderzoeken of ze een gezamenlijk vastgoedfonds kunnen oprichten om op deze manier grote beleggers te trekken die investeren in de campussen. Op de campussen zou dan ook plaats zijn voor bedrijven.

Het FD (registratie verplicht): "De grootste acht campussen in Nederland, waar niet alleen universiteiten, maar ook bedrijven en start-ups gevestigd zijn, willen een gezamenlijk fonds oprichten om geld van institutionele beleggers aan te trekken, zoals pensioenfondsen en de Europese Investeringsbank (EIB). Deze investeerders weten de campussen nu nog niet te vinden, terwijl die grote behoefte hebben aan nieuwe geldschieters die bijvoorbeeld gebouwen voor start-ups kunnen financieren."

Op Twitter heeft D66 onderwijswoordvoerder Paul van Meenen al vraagtekens gezet bij deze plannen. @Paul_van_Meenen: "Roept vragen op! Geld bedoeld voor onderwijs/onderzoek, niet risicovol vastgoed. Medezeggenschap buitenspel?!"

BON deelt de vragen die van Meenen hier heeft. In de situatie waarbij onderwijsinstellingen zelf verantwoordelijk zijn voor hun vastgoed en de gelden daarvoor uit de lumpsum komen, kun je verwachten dat universiteiten zich ook als vastgoedondernemers gaan gedragen. Binnen die context zou een dergelijk fonds wellicht ook te overwegen zijn. Net als dat het in het verleden te overwegen was om derivaten aan te schaffen. Als vastgoedonderneming horen dergelijke beslissingen bij de core business. Voor onderwijsinstellingen ligt de zaak natuurlijk falicant anders. De risico's die private vastgoedondernemingen kunnen en wellicht moeten nemen zijn risico's voor hun aandeelhouders. Bij onderwijsinstellingen zijn het risico's voor de studenten, docenten en in het agemeen voor de maatschappij. Daarnaast wordt op deze manier de hele bestuurlijke focus en cultuur verbonden met vastgoed.

Deze plannen zijn opnieuw een voorbeeld dat aantoont dat het governance besturingsmodel met grote financiële vrijheid en verantwoordelijkheid voor de besturen aanleiding geeft tot beleid dat in de kern haaks staat op waartoe universiteiten en andere onderwijsinstellingen op aarde zijn.