Onderwijsraad: MAVO moet terug

De Onderwijsraad pleit in een advies over de toekomst van het vmbo om de vier leerwegen te clusteren tot opleidingen, 'vakmanschap' en 'mavo'. Hiermee bepleit men een terugkeer naar de situatie van 15 jaar geleden. Feitelijk is het vmbo hiermee een mislukt experiment,

Het onderwijs is de laatste 30 jaar aan enorme veranderingen onderhevig geweest. Naast vmbo waren er de basisvorming, de tweede fase en het studiehuis, het nieuwe leren, het competentiegericht onderwijs dat in het mbo verplicht is ingevoerd en ook in het hbo sterk is doorgedrongen. Eerder waren daar de grote veranderingen op de lerarenopleidingen waar de uitstekende MO-A en MO-B opleidingen werden vervangen door de NLO, de Nieuwe Leraren Opleiding en niet te vergeten de veranderingen van kweekschool via PA naar Pabo, een opleiding die opleidt op basisschoolleerkracht, geschikt voor groep 1 tot en met 8. Parallel daaraan zijn kleuterschool en lagere school samengevoegd. Ook het rekenonderwijs is zo gemoderniseerd dat ouders en zelfs eerstegraadswiskundeleraren de moderne methoden niet meer kunnen volgen en de politiek het nu noodzakelijk vindt om gymnasiumleerlingen vlak voor hun eindexamen aan een rekentoets te onderwerpen. Dankzij de HOS-nota en later de SBL-lerarencompetenties wordt geen enkele academicus meer leraar. Meer recentelijk is het speciaal onderwijs de facto vervangen door passend onderwijs. Op maat natuurlijk en inclusief en nu zijn er sterke krachten om vanaf de basisschool tot aan de universiteit het onderwijs in het Engels te geven, zogenaamd tweetalig onderwijs, waarbij iedereen ook nog een programmeertaal moet leren; een iPad moet garanderen dat iedere leerling precies gedoseerd en op het juiste moment de shots van het perfecte onderwijs krijgt toegediend die de 'deskundigen' noodzakelijk achten. 'Deskundigen', gevoed vanuit de IT-industrie, de organisatieadviseurs en veel onderwijskundigen die jarenlang vooral onderwijsmythes de wereld in hebben geholpen. Natuurlijk moest wel parallel hieraan 50% van de jongeren een hogere opleiding voltooien terwijl 60% van de bevolking sowieso niet de vereiste kwaliteit heeft. Dat alles was vanzelfsprekend niet mogelijk onder regie van de overheid, vandaar dat is besloten tot de vorming van mega schoolbesturen op ieder niveau zodat de juiste financieel experts konden worden aangenomen om de transitie naar prachtige gebouwen en ingewikkelde geldstromen mogelijk te maken

De gevolgen zijn zo langzamerhand voor een blinde kip duidelijk. Maar de oorzaken worden nog lang niet door iedereen erkend. De minister blijft koersen op grootschaligheid en de staatssecretaris blijft de doos van #onderwijs2032/pandorra vullen om er zeker van te zijn dat de werkgelegenheid in de veranderindustrie rondom het onderwijs gegarandeerd blijft. Tweede Kamerlid Pieter Duisenberg van de VVD meent intussen dat leraren saaie luie donders zijn die de leerlingen beter moeten motiveren.

Gelukkig lijkt de onderwijsraad met een verstandig advies te zijn gekomen.

Geachte lezer, u begrijpt dat dit artikel in een wat scherpe gemoedstoestand is geschreven, maar wij vragen ons in gemoeden af of er in de afgelopen decennia ook maar één bewust ingezette onderwijsverandering tot ook maar een klein beetje positief effect heeft geleid. Als het de beleidsdoelstelling was om het onderwijs volledig naar de gallemiezen te helpen, is dat goed gelukt. De mavo komt terug. Zou dat relatief eenvoudig lukken door gewoon te kijken hoe dat ooit geregeld was, of moeten er eerst weer honderden miljoenen worden gespendeerd aan advies en begeleidingsbureaus om deze verandering te implementeren?