Onder de noemer #Onderwijs2032 start staatssecretaris Dekker vandaag een nationale discussie over wat kinderen op school moeten leren zodat ze klaar zijn voor de toekomst.
De staatssecretaris: De wereld om ons heen verandert in sneltreinvaart. De samenleving en de arbeidsmarkt van de toekomst zullen ongetwijfeld veel vragen van onze flexibiliteit, creativiteit en vermogen tot samenwerking. Hoe bereiden basisscholen en middelbare scholen kinderen optimaal op deze uitdagingen voor? Staatssecretaris Dekker start vandaag een nationaal gesprek over de belangrijkste vraag in het onderwijs: wat moeten kinderen leren op school zodat ze klaar zijn voor hun toekomst?
BON meent dat het de taak van de overheid is te bepalen wat de inhoud van het onderwijs dient te zijn. Als zodanig is de discussie die de staatssecretaris aanzwengelt dan ook relevant. De vraag is echter of de aftrap niet tegelijkertijd erg suggestief is. De hashtag als symbool van de moderne tijd lijkt leuk, maar zou dat in 2032 nog steeds een veelgebruikt "modern" symbool zijn? De wereld verandert tenslotte in sneltreinvaart. Dat de staatssecretaris de discussie aftrapt met een discussie van kinderen in een gebouw van Google geeft vast leuke fotomomenten, maar geeft ook aan in welke richting Sander Dekker de veranderingen in het onderwijs graag zou zien: zelfsturende leerlingen in een rijke ICT omgeving. Dat is bepaald geen nieuw idee en eerder onder de vlag van het nieuwe leren, falikant mislukt.
Ook de focus op een beroep in 2032 is eenzijdig. Het basis- en voortgezet onderwijs heeft een veel algemenere doelstelling dan voorbereiden op een beroep of zelfs een maatschappelijk functioneren. Moet het basis- en voortgezet onderwijs ook gevaloriseerd worden? Nog belangrijker is dat voorspellingen over de beroepssituatie in 2032 een hoog glazenbolgehalte hebben. Er zijn vast vele trendwatchers en andere goeroes te vinden die hier een duidelijke mening over hebben, maar de waarde van hun inzichten dient ten zeerste betwijfeld te worden, zoals het verleden natuurlijk al lang geleerd heeft. Geert Mak schreef in "De eeuw van mijn vader" al over een idee van de wereldtentoonstelling in 1900 waar een toekomstvoorspeller meende dat de straten in de toekomst zouden zijn voorzien van fantastische veegmachines die de tonnen paardenmest konden wegwerken. "Toekomstvoorspellingen, hoe verschillend ook, hebben bijna altijd eenzelfde kenmerk: ze trekken lijnen door van wat een samenleving op dat moment als het meest moderne ziet, zowel in positieve als in negatieve zin. De voorspelde toekomst kent geen onverwachte breuken en geen fantasie. Ze zegt meestal meer over de eigen tijd dan over de komende.’", aldus Geert Mak
BON meent dat een goede eerste stap zou zijn om eens te kijken wat er in het huidige onderwijs, bedoeld voor de huidige maatschappij, verbetering behoeft. Wij horen dan van universiteiten dat hun studenten onvoldoende taalvaardig zijn, slecht kunnen rekenen en de basisvaardigheden van de wiskunde onvoldoende beheersen en dat boeken in het Duits problemen opleveren. We horen van werkgevers dat er onvoldoende goed geschoolde technici te vinden zijn en dat sollicitanten die het Duits en het Engels uitstekend beheersen dun gezaaid zijn. We weten dus wat er nu ontbreekt en alhoewel het voorspellen van de toekomst uiterst lastig is, zullen weinigen ontkennen dat een uistekende beheersing van taal, rekenen en wiskunde en vreemde talen, niet voor niets de basisvaardigheden, van eminent belang is. Ook weten we dat de beroepsbeoefenaren van tegenwoordig, zonder dat ze in hun jeugd al te zeer zijn grootgebracht met op school aangeleerde 21st century skills, wel degelijk in staat zijn relevante ICT te gebruiken en met collega's en anderen samen te werken.
De staatssecretaris lijkt met zijn nadruk op de snel veranderende maatschappij en de in zijn ogen daarbij behorende nieuwe onderwijsinhoud en -vormen de vlucht vooruit te willen maken. BON vindt dat iedere schets voor de toekomst dient te beginnen met een evaluatie van de huidige situatie. Pas dan weten we waar we staan, kunnen we de manco's repareren en eventueel voorzichtig kijken of er naast die noodzakelijke reparaties van de al honderden jaren noodzakelijke basisvaardigheden nog andere wensen zijn.
Geachte heer, mevrouw,
Geachte heer, mevrouw,
Ik geef Franse les op een middelbare school in Hilversum. Ik ben slechts 23 jaar, maar ik heb zes hele leuke klassen die ik met veel toewijding lesgeef.
Omdat er tijdens de lessen altijd veel gebeurt (zowel op het gebied van de taal, als het sociale, interactieve vlak) ben ik een blog begonnen op www.leraresfrans.nl
Mijn doel met mijn blog is om de gemiddelde Nederlander een kijkje te kunnen laten nemen in mijn klaslokaal, middels het lezen van mijn columns. Ik denk dat men niet moet vergeten dat de huidige generatie adolescenten zeer veel in petto heeft voor ons in de toekomst.
Via Facebook kunt u op de hoogte blijven: www.facebook.com/leraresfrans
Naast mijn site probeer ik met een Facebook pagina (lerarenfransNL) de belangen te behartigen van het vak Frans. Er zijn ontzettend veel middelbare scholen in Nederland en ik ken slechts de sectie van de school waar ik werk. Dit betreur ik. Kwalitatief zou er op het gebied van onderwijs van de moderne vreemde talen (met blik op de toekomst van onze huidige generatie adolescenten) veel meer kunnen worden ondernomen. De lichtelijk afwachtende houding van mijn collega's frustreert mij. Ik sta te springen om mijn werkvormen met ze te delen en ik ben enorm benieuwd welke zij toepassen in de lessen. We hebben hier te maken met vooruitgang en verandering (verandering in soort leerling) en dit wordt naar mijn mening op menig middelbare school absoluut niet serieus genomen.
Middels de community LerarenFransNL probeer ik werkvormen en problemen te delen van ons vak. Er zijn inmiddels 64 docenten Frans aangesloten, maar we zijn er nog lang niet. Er wordt namelijk van niemand initiatief genomen om actief te lesmateriaal en lesactiviteiten uit te wisselen en ik vraag me af hoe dit komt.
Dit probleem speelt bij ieder vak, iedere docent. Dit heb ik nagevraagd bij collega's.
Hoe kan het zijn dat men uit is op verbetering van het onderwijs wanneer men onderling geen contact houdt? We zijn losse eilanden en vinden steeds zelf opnieuw het wiel uit.
Dit vind ik ontzettend bizar.
Grappig welke reacties op dit
Grappig welke reacties op dit initiatief van Dekker binnenkwamen. Er werd flink getwitterd, vertelde een enthousiast Matthijs van Nieuwkerk tegenover een glunderende staatssecretaris.
Ze hadden er al meteen drie (representatieve?) uitgehaald.
De eerste was van iemand die "mindfullness"-lessen wilde. Wat dat dan was? Zowel van Nieuwkerk als Dekker wisten het niet. Ze hadden dat woord wel eens zien langskomen, maar ze konden zich er weinig bij voorstellen. Of meteen wilden ze niet meteen negatief doen, want dat het zweverig was, werd wel duidelijk.
De volgende wilde geen Frans meer. Dat kon beter naar Engels. Dat was een wereldtaal. Dekker reageerde dat hij anders wel wat had gehad aan stevig Frans, nu hij in Europa steeds moest onderhandelen en praten. Dus ja, misschien ook niet zo'n goed idee. Maar de staats wilde toch niet negatief doen.
Dan "Programmeren". Nou daar zagen de heren wel wat in.
Meteen werd duidelijk wat de verborgen agenda van Dekker is.
Als je het volk oproept om de vraag te benoemen welke muziek in Nederland in de concertzalen moet worden gedraaid, welke toneelstukken moeten worden opgevoerd, over welke producten reclamebureaus zich moeten ontfermen, krijg je allerlei ongare voorstellen. Te voorspellen is wat er allemaal binnenkomt.
Maar dit soortlaten we liever aan experts over. We willen het toneel niet avond aan avond met volkstoneel, en in het concertgebouw toch niet alleen maar romantische smartlappen, rappers en natuurlijk heel vaak Andre Rieu.
Maar onderwijs is wat anders. Daar mag Jan en Alleman zijn zegje over doen.
Dekker heeft klaarblijkelijk niet door dat onderwijs verschillende doelen dient, onder andere socialisatie. En dat op basisschool en voortgezet onderwijs basiskennis wordt aangebracht die niet meteen bruikbaar is in de grote maatschappij. En dat alle tijd nodig is om die basis verantwoord aan te brengen.
En dat hij iedereen wil laten programmeren, terwijl we dat echt niet nodig hebben om met de door hem aanbeden ict-gadgets te spelen. En we zijn daar binnen de kortste keren vaardig in, zoals de redactie hierboven vermeldt. Zoals iemand al eens eerder zei: je kunt ook autorijden zonder te weten hoe je de motor in elkaar moet zetten.
So it is done. De visie van
So it is done. De visie van de goeroe wordt tot beleid gemaakt. De leerling bepaalt zijn eigen curriculum. De ouder bepaalt de ideale leraar. Vanochtend zei Dekker op radio 1: we gaan vooral met ouders en leerlingen spreken, maar leraren moeten het vervolgens nog gaan invullen. Ik heb zomaar het idee dat ik aardig kan inschatten wat er uit deze 'nationale' discussie gaat komen (ik heb geen feesboek dus ik mag niet meedoen vrees ik):
wizkids/einstein-generatie/ICT/Ipad/apps /creativiteit/anticiperen/kritisch denken/flexibiliteit/vaardigheden/communicatie/21e eeuws/programmeren/techniek/technasium/chinees/enz.
En ik vrees dat er weinig aandacht zal zijn voor:
wiskunde/kennisoverdracht/stampen van naamvallen/leren van jaartallen/schrijven/spelling/grammatica/rekenen/algemene vorming/redeneren/argumenteren/enz.
Ik moet wel lachten om die leerlingen die vinden dat ze vooral verantwoordelijkheid geleerd moet worden. Praktijkvoorbeeld: huiswerk wordt door mij altijd gecontroleerd, iedere les weer. Ander gebeurt het gewoon niet. Te vaak niet af? Bericht naar ouders. Laatst moesten ze een enquete invullen (Roos van Leary of zo). Stelling: bij deze leraar ben je zelf verantwoordelijk voor je huiswerk (5 is veel, 1 is weinig). Gemiddelde score: 5. En dat gaat mij straks vertellen waar ik het over moet hebben, en hoe ik voor de klas moet staan. Kan het gekker?
@Philippens
@Philippens
Kinderen leren programmeren is zo gek nog niet. Wat mij betreft is dit de enige echte nieuwe "basiskennis" die er de afgelopen 50 jaar is bijgekomen. Programmeren is in veel beta vakken (in het hoger onderwijs) en in veel banen belangrijk. Er is een serieus academisch vakgebied dat direct met programmeren verbonden is (informatica) en dat er voor zo kunnen zorgen dat een schoolvak programmeren een goede wetenschappelijke basis heeft.
Gratis en voor niets:
Gratis en voor niets:
www.geenstijl.nl/mt/archieven/2014/11/onderwijs_1.html#more
De politiek is alleen maar geïnteresseerd in de nieuwe etalages, maar negeert de maffia die al jaren de winkeliers uitperst als vers fruit.
Afgezien van de
Afgezien van de twijfelachtigheid met betrekking tot de eenzijdige focus op beroep in en schoolcurriculum zijn er nog wel meer vraagtekens te plaatsen bij de zin “dat het [volgens BON] de taak van de overheid is te bepalen wat de inhoud van het onderwijs dient te zijn”.
Historisch gezien wilden de linkse politici alle arbeiderskinderen naar het Gymnasium sturen om hetzelfde onderwijs te volgen als de kinderen van de maatschappelijke elite. Niet om het af te schaffen. Latere linksen hebben dat wel geprobeerd met als gevolg dat er niet veel meer van de de Gymnasiale opleiding over is. Dat is schadelijker voor de pientere arbeiderskinderen dan voor de kinderen van de maatschappelijke bovenlaag.
Ten tweede zijn het VWO (ook in naam), de HAVO (niet in zijn naam) en het VMBO (in naam) voorbereidend onderwijs. Uit hun klachten m.b.t. de kennis van leerlingen op het gebied van wiskunde, rekenen en taal lijkt het redelijk dat het vervolgonderwijs ook eisen zou moeten mogen stellen aan de betreffende voorafgaande curricula (en de hen afsluitende examina). Hierop voortbordurend zou het geen probleem voor de politiek hoeven te zijn om het ouders gemakkelijk te maken om gesubsidieerde scholen op te richten met een inhoud en examinering die acceptabel is voor het bedoelde vervolgonderwijs ervan. De overheid hoeft zich dan helemaal niet met de inhoud van dat tussenonderwijs te bemoeien.
De overheid negeert constant allerlei wetten die ouders rechten geven m.b.t. de opvoeding en dus ook de scholing van hun kinderen. Beslissen zoals in de vorige alinea beschreven is zou een omslag van 180 graden betekenen.
Verder heeft de overheid vaak het onderwijscurriculum misbruikt om ongelijkheid van aanleg en afkomst te camoufleren en sociale ongelijkheid te bestrijden waardoor het niveau van het VWO-onderwijs lager geworden. Dat ook nog eens zonder dat de lagere onderwijsvormen in het middelbaar onderwijs daardoor omhoog getild zijn. Denk b.v. aan de basisvorming en de elementen die daar in de onderbouw van het VWO nog van over zijn.
De politiek heeft aangetoond dat zij m.b.t. het onderwijs incompetent en achterbaks is.
Verder vrees ik dat een schoolcurriculum dat alleen maar gericht is op het uitoefenen van een beroep, het leren samenwerken en goed maatschappelijk functioneren een saaie, eenvormige maatschappij met veel middelmatige en ook nog hypocriete mensen zal opleveren. Geen wensenswaardige maatschappij.
Ach ja … de wereld van
Ach ja … de wereld van morgen schijnt totaal anders te zijn. Dat vertelde men ook begin vorige eeuw.
En niemand die weet HOE anders (wist u in 1990 dat smartphones in 2014 tot uw dagelijkse leven zouden gaan behoren? Terwijl intussen de talen nog steeds worden gesproken als toen).
De denkfout is natuurlijk dat diverse technieken weliswaar veranderen, maar dat mensen niet veel blijken te veranderen. En aangezien de techniek voor en door mensen wordt gemaakt, zullen niet veranderde mensen er altijd bij blijven, bij die toekomst. Het zullen uiteindelijk mensen zijn die bepalen tot hoever een techniek kan gaan. Voor en door mensen die nauwelijks veranderen.
Moderne technieken worden gebruikt om, net als vroeger, de hele dag aan telefoon te hangen, reclamefolders te lezen of in een encyclopedie te zoeken.
Merkwaardig: de staatssecretaris roept op tot een bezinning op vakinhoud, maar somt vervolgens menselijke eigenschappen op die in de toekomst noodzakelijk zouden zijn. Ik heb nieuws voor de staatssecretaris: die menselijke eigenschappen bestaan al duizenden jaren. Die mens blijkt elke keer weer zich te kunnen aanpassen, creatief te kunnen denken en blijkt ook al duizenden jaren te kunnen samenwerken. Die menselijke eigenschappen blijken in elke cultuur te kunnen bestaan en zijn zozeer menselijk dat zij niet speciaal op school hoeven worden aangeleerd!
Daarom vind ik zijn oproep een beetje lachwekkend.
We moeten het niet over menselijke eigenschappen hebben, maar over de inhoud van de te doceren vakken. Welke inhoud blijkt constant noodzakelijk?
Voorbeeld: Het zou mij niet verbazen als in de toekomst een apparaatje bestaat dat het gesproken woord direct in een andere taal kan veralen. Moeten we daarom het aanleren van talen maar afschaffen? Moeten we leerlingen taal-gehandicapt de wereld in sturen, vanwege een verre toekomst, terwijl het apparaatje nog niet op de markt is gekomen??
De toekomst is onzeker; de kennis van het verleden (waar de toekomst noodzakelijk op voortborduurt) niet. Daarom is het zinvoller conservatief onderwijs te geven dan een onderwijs gebaseerd op vage en onduidelijke verre werelden.
Ik vind dus dat deze staatssecretaris, en met hem veel van zulke praters, holpraat verkondigt.
Meer mooie taal:
Meer mooie taal:
www.rijksoverheid.nl/ministeries/ocw/documenten-en-publicaties/toespraken/2014/11/18/toespraak-van-minister-bussemaker-op-de-apeldoorn-conference-in-liverpool-16-november-2014.html
We all live in …. en Jetje zal wel zien.
Terwijl de senaat vergaderde,
Terwijl de senaat vergaderde, ging Saguntum ten onder. Het onderwijs staat op instorten en politici beginnen blijmoedig een brede discussie.
Verheugd zien we de zelfsturing passeren. Dat is een ideale werkvorm voor jong-volwassenen, mits ze tenminste tot de vereiste zelfdiscipline zijn gegroeid. Kinderen die zichzelf sturen? Klooi maar wat aan! Een klassieker in het onderwijs is, dat kinderen en jongeren de structuur opgelegd moeten krijgen die ze nog nodig hebben.
Programmeren voor kinderen? Dat heb ik als volwassene geleerd, en ik programmeerde een heel eind weg. Geen probleem! Gelukkig had ik op de basisschool rekenen en taal geleerd. Op de middelbare school had ik wiskunde en talen geleerd. Goddank. Dan had ik als volwassene de tijd om te leren programmeren.
Programmeren is een vaardigheid die verwant is aan wiskunde. De beste leeftijd om dat te leren ligt na de puberteit en tot 25 of 30 jaar oud. Waarom dus zo jong willen programmeren?
(cit.) Programmeren is een
(cit.) Programmeren is een vaardigheid die verwant is aan wiskunde. De beste leeftijd om dat te leren ligt na de puberteit en tot 25 of 30 jaar oud. Waarom dus zo jong willen programmeren?
Dit roept om ontrafeld te worden :
[1] "Verwant aan wiskunde" ? Waar komt dat zo stellig geponeerde "inzicht" vandaan ? Bewijs ?
Mogelijk is het, alles is mogelijk, maar dat is niet hetzelfde als waarschijnlijk – onwaarschijnlijk ligt daar nog verder vandaan, dichtbij onmogelijk.
Poetisch gezegd, "want tussen droom en daad – – " (Willem Elsschot) – – nederlandstalige literatuur ; terechte schoolse leerstof in de puberteitsfase.
[2] Maar belangrijker : waarvandaan komt dit grandioze inzicht dat "de beste leeftijd om dat te leren" ligt na de puberteit ? Spreekt hier de nieuwe Montessori, Piaget, Jung, Freud ; of de overleden geest van Steve Jobs himnself ? Of Dekker of Neker of Laat ? Lijkt me een aardige vraag voor de Cito-toets : waarom ging Saguntum ten onder ?
Nader beschouwd, en andersom gesteld, toto pro pars, een enkel voorbeeld.
Cel-biologie, is die "vaardigheid" niet ook verwant aan wiskunde ? Zou een virale expressie in zich ontwikkelend of replicerend DNA een wiskundig patroon volgen ? Of een wiskundige formule volgen ? Zou zo maar kunnen – de theoretische biologie staat niet stil, maar is vooralsnog meer iets voor de post-puberale fase.
Scherper gezegd : de biologie van HIV lijkt me bij uitstek een hot issue voor in de puberteit. Wel eens die gekleurde 2D en 3D afbeeldingen gezien die celbiologen proberen te ontrafelen ? Zouden dat geen bijdetijdse variaties, updates, kunnen zijn van "mvroegere" euclifische meetkunde ?
Maar dit gaat niet over biologie. Ook niet over geschiedenis : alhoewel nog zo'n school-voorbeeld van een typisch schoolvak voor in de puberteitsfase. Mauritz, die van de WIC, was een bedreven wiskundig strateeg.
Eigenlijk gaat het hier over de wijdst mogelijke spagaat tussen wiskunde-fanaten en pedagogen. Niets tegen wiskunde, en niets tegen de standpunten van BON, over wiskunde of anderszins. Wel alles vierkant tegen wat forummers hier hoog en laag en hot en her beweren om hun gelijk te halen : in dit geval het post-puberale karakter van het vak programmeren.
Malmaison viel er over ; en
Malmaison viel er over ; en ik ook :
(cit.) BON meent dat het de taak van de overheid is te bepalen wat de inhoud van het onderwijs dient te zijn.
Welnu, dat is dus bij uitstek niet de taak van "de" overheid. Verder dan het faciliteren van een neutrale, pedagogisch en maaatschappelijk bedreven instantie (ik heb hier al dikwijls gepleitvoor een OnderwijsAutoriteit, op armlengte van "de" politiek en van "de" overheid ; analoog aan die voor Financien of Zorg) behoort "de" overheid niet te gaan. "De" overheid mist daartoe ten ene male de bekwaamheid of ook maar het luttele inzicht – kort : de overheid kan dat helemaal niet.
Laat het over aan sociologen, historici, psychologen, filosofen, bestuursonkundigen, de hele zooi, om uit te vechten waarom dat zo is ; Marx, Engels, Kuiper. Gerbrandy ; Hitler, Mussolini of Adams, Aristoteles, Plato. Pak die verantwoordelijkheid van de overheid af, en parkeer die opdracht bij een – op armlengte opererende – OnderwijsAutoriteit.
correctie :
correctie :
Zouden dat geen bijdetijdse variaties, updates, kunnen zijn van "vroegere" euclidische meetkunde ?
Indertijd, rond de jaren
Indertijd, rond de jaren zeventig, stelde het Ministerie Commissies Modernisering voor alle vakken in. Omdat het vak Maatschappijleer nog iuitgevonden moest worden, kreeg ik daar te maken met de Commissie Modernisering Maatschappijleer. Die organiseerde studiedagen. Ik trof daar enkele oudere heren en dames aan, die van toeten noch blazen wisten en ons bezig hielden met spelletjes zoals die in de jaren daarna op studiedagen over alle leraren werden uitgestort. Wel heb ik de indruk dat die Commissies in de regel op enige afstand van het Ministerie werden ingesteld.
Toen Netelenbos op het idee kwam voor zichzelf een monument achter te laten in de vorm van een Tweede Fase, werden er in samenwerking met de vakorganisaties ook Commissies ingesteld. Die bestonden uit leraren, vakdidactici en enkele wetenschappers. Ik werd als auteur uitgesloten (en terecht), maar wel zat er een andere auteur in. De Commissies moesten voldoen aan een aantal criteria en er was een overkoepelende groep die dat in de gaten hield omdat de vakken voeling met elkaar moesten houden. De Commissie Maatschappijleer lukte het niet om de zaak op orde te krijgen, maar op het laatste moment nam ze mijn voorgestelde opzet over. Toen de kamer moest beslissen over de nieuwe structuur kwamen er zoveel veranderingen, die weer werden ingehaald door nieuwe, dat de kamerleden er niet meer uitkwamen. Dat waren dan ook geen onderwijsprofessionals. Ik ben toen door een kamerlid geraadpleegd over waar ze wel en waar ze niet voor moesten stemmen en die heeft dat toen langs andere fracties laten passeren. Zo sneuvelden nog hier en daar nieuwe vakken en vakonderdelen. Het voorstel voor maatschappijleer kwam in de ijskast en werd naderhand weggelobbied door voorstanders van het houtje-touwtjemaatschappijleer dat zij zelf ontwikkeld hadden. In tweede instantie, na vele jaren, is mijn opzet in de herziening van de Tweede Fase toch bovengekomen.
Met dit verhaal kan ik duidelijk maken dat het de gewoonte was van de politiek om het inhoudelijke werk aan de professionals, met een sterke invloed van de leraren of hun organisaties, over te laten. En op de tweede plaats dat politici in het verleden niet wisten waar ze over spraken als ze het over de inhoud van de vakken hadden.
Eh, beste aanwezigen. De heer
Eh, beste aanwezigen. De heer Dekker is er wel alweer meteen in geslaagd iedereen in het onderwerp mee te slepen. Zo gaat het ook op de scholen zelf. Zoveel onderwerpen en problemen aankaarten dat er geen tijd en energie over is om eens echt stil te staan bij een probleem en daar daadwerkelijk iets aan te doen. Nee, hup de volgende proefballon wordt opgelaten en iedereen rent er naar boven starend achteraan. Hoe saai etc het mag zijn. Ik spit gewoon door op mijn oude onderwerp totdat daar een echte uitspraak over is. De inhoud van het onderwijs van de toekomsr is een eeuwig terugkerend onderwerp. Dat zou een vaste aanpak moeten hebben in plaats van oprispend kabaal. Eerst de staat van het " machinepark "; de docenten. Daar begint elk idee bij en dat wordt graag vergeten.
Ik meen mij een form van
Ik meen mij een form van programmeren te herinneren waarbij wiskundig precies werd bijgehouden of de uitvoering van een stap van het algorithme tot het beoogde resultaat leidde. Het deed me aan de beoefening van Euklidische Meetkunde denken.
Ik denk dat men de didaktiek
Ik denk dat men de didaktiek van de Franse taal niet los kan zien van het doel dat men bij het doceren van de Franse taal nastreeft. Als men voornamelijk nastreeft dat de leerling na het afsluitend examen Franse teksten kan lezen begrijpen en vertalen en ook gevleugelde woorden en bon mots begrijpt en voldoende grammaire geleerd heeft om in principe correcte Franse zinnen te maken kan een andere didaktiek gewenst zijn dan wanneer men nastreeft dat leerlingen aan het einde rap van tong in de vreemde taal zijn of gebruiksaanwijzingen in die vreemd taal kunnen lezen. Op een gymnasium zou je kunnen kiezen voor een historische benadering: eerst Latijn, dan Frans en ten slotte Engels. Ik heb Duits geleerd mbv het boek Deutsch fürs Gymnasium, wat voor de hand lag omdat men in de derde klas Gymnasium zich al zo lang met de Latijnse Grammatika bezig gehouden had dat de Duitse Grammatik niet meer moeilijk was. Didaktische werkvormen kunnen natuurlijk wel meer of minder goed zijn om de leerlingen bij de les te houden en men moet lessen niet onnodig saai maken. Nu la langue Franϛaise haar mondiale plaats als lingua franca aan het Engels heeft moeten overdragen is het niet meer van zelfsprekend dat voor die taal dezelfde wensenswaardigheden gelden of in dezelfde mate gelden als nu voor Engels. Ook voor degene die voor het leren van Frans kiest zou meer vrijheid dan bij Engels voor het stellen van persoonlijke prioriteiten moeten zijn. Als iemand zegt Paris vaut une messe moet je die uitdrukking kunnen plaatsen. Engels is de taal die wij nodig hebben in bij de huidige wetenschap en in de economie en handel en onze kennis van die taal moet dan ook sterk utilitair gericht zijn. Maar voor Frans, Duits en Spaans zou er voor een leerling ruimte moeten zijn om te kiezen. Activiteiten die er op gericht lijken om de huidige toestand te consolideren lijken mij twijfelachtig.
@malmaison. Dat is de methode
@malmaison. Dat is de methode van Edsgar Dijkstra. Niet voor niets later gevlucht uit Nederland
@ sassoc
@ sassoc
I plead guilty as charged. In my defence: I was young and ignorant back than, though I appreciated Dijkstra's teachings. ;:))
Hier is er nog eentje :
Hier is er nog eentje :
A mathematician is a device for turning coffee into theorems – Paul Erdos (1913-1996) ;
en daaraan toegevoegd (Goethe, cit.) :
– – und wandelt mit bedächt'ger Schnelle, vom Himmel durch die Welt zur Hölle – –
Dat beschrijft wel zo'n beetje het universum waarin we zijn terecht gekomen. It Is Me Something (kleuterjuf tegen Jetje, die engels leert in groep 1 : het is me wat !).
Doet me denken aan de (nu al twee dagen durende) media extase over de stand-by generator in het ziekenhuis Roermond ; die niet aansloeg toen de stroom uitviel ; en de stroom bleef blokkeren toen het net weer live was. Dat zit zo :
Er ontstaat, in operatie kamers, een levensbedreigende situatie als de stroom langer dan 15 minuten uitvalt. Het electrisch spul werkt niet meer, de lampen vallen donker, chaos, open wond. Een nood-generator (een diesel engine gekoppeld aan een 230V electrische generator), moet binnen één, twee minuten aanslaan als de net-toevoer uitvalt.
De nood-generator wordt gestuurd door een computer, en die wordt aangedreven door een accu. Dezelfde computer stopt de generator op het moment dat het net weer levert. Allemaal simpel, zonder wiskunde. Al dat stand-by spul wordt regelmatig getest en dat werkte altijd.
Geen verdachte accu, dus, toen de generator niet aansloeg. Gekker nog : pas een heel uur nadat het net weer leverde, was er ook weer stroom in het ziekenhuis : dezelfde computer had een uur lang de netstroom geblokkeerd. Foutje in de accu, kan gebeuren.
Simpele remedie : een handschakelaar op de dieselmotor, waarmee de generator aan- en uitgezet kan worden, door een technicus. Die schakelaar was er niet.
En nu gaan alle ziekenhuizen, op advies van TNO, na of hun accu's wel werken. Advies : zet er twee accu's op. Nog beter advies : zet er een handschakelaar tussen, en trommel de technicus op – dat laatste dan weer schnellstens met een smartphone. Gekke wereld : vroeger kwam die technicus op de fiets.
Wat TNO niet schreef : hoe zou het gesteld zijn met de nood-stroomvoorziening in de bunkers van Volkel, de vliegbasis ?
Er valt weinig te verdienen
Er valt weinig te verdienen aan een technicus op de fiets en een schakelaar. Dan kun je beter een app ontwikkelen die op moment suprême de goedkoopste dieselpomp vindt waarbij je kunt aangeven of je airmiles spaart.
2 20. november 2014 – 17:27
@ sassoc – I plead guilty as charged. In my defence: I was young and ignorant back than, though I appreciated Dijkstra's teachings.
It is me really something (zei ook de kleuterjuf). Dat worden hele scharen van guilt confessors. We kunne maar beter de vluchtelingenkampen sluiten, om daarin plaats te maken voor de guilt brigade, al die fugitives terug sturen naar hun kapot geschoten huizen, de afrikaantjes naar hun cassave-plantages jagen (en onze koeien gras te vreten geven in plaats van die goedkope cassave chips). Of erger, er zit tenslotte maar500 jaar tussen Cortéz en IS – nee , heksenjacht was wat anders.
Is het provinciale opperv;lak van Friesland genoeg voor die kampen ? Zullen de burgemeesters meewerken ? Het zal in ieder geval voor de guilt confessors veilig zijn in die kampen, geen kogels (waar vluchtelingen voor vlieden), enkel een milde korting op de vakantietoelage, volgens Q. Wiebes – geen inquisitie, allicht niet, voor deze verdervers van de jeugd – die IT bende.
Optocht van guilt bestowed bekeerlingen, duizenden, miljoenen ! Fanfare ! Meer dan de Nijmeegse vierdaagse en de Boston marathon samen ; en : veiliger !
Ik zie het voor me : Dekker voorop. Die torst het vaandel ; op de quilt staat Guild geborduurd, de lievert (d ? vroeg de kleuterjuf nog) had het verward met guilt, kan gebeuren. Dan de meute, vooraf gegaan door onderwijskundige kamerleden, op kop de Hond (ultieme wens ingewilligd) die de trom roert ; daarachter Asscher (amsterdams onderwijsprofeet) op de piccolo (maar wie riep daar : rattenvanger van Hameln ? was dat een eenzame kleuterjuf ?) ; gevolgd door zijn als Zwarte Piet verklede, uit de fractie geztte "turkse" kamerleden.
Wat al schouwspel ! Beter dan de jaarlijkse rit met de gouden koets ! En, jaja, met dezelfde ouders aan de kant, achter de dranghekken, opdat ons kostbare IT-volkje en aangrenzende bedriegers toch maar geen haar gekrenkt wordt.
En na afloop van de parade, stromend warm en koud water thuis ; beter dan het vluchtelingenkamp. En alles is betaald, en de zonden van vroeger vergeven. Droomt daar iemand ?
Mooi sassoc,
Mooi sassoc,
Ik ga dan eerst nog maar even biechten. Scheelt heel Friesland aan ruimte begrijp ik.
Ik heb geen uitgesproken
Ik heb geen uitgesproken mening over of leren programmeren op school wel of geen goed idee is. Misschien is het goed om er kennis mee te maken, zodat je je er wat bij kunt voorstellen en je er verder zelf je weg in kunt vinden als je erdoor gegrepen wordt. Sommige scholieren hebben daar nu al het onderwijs ook helemaal niet voor nodig, maar juist hun vrije tijd buiten school.
Maar bij de invoering van een schoolvak als programmeren komen de scholen natuurlijk voor een groot probleem te staan. Programmeurs zijn al schaars, en kunnen buiten het onderwijs véél meer verdienen dan voor de klas en met veel minder inspanning (Overigens, wat Denise hierboven zegt, daar heeft ze natuurlijk helemaal gelijk in). Dus waar gaan de scholen het geld vandaan halen om programmeurs binnen te halen?
Je kunt er vergif op innemen dat er geen extra geld voor komt. Dus óf het gaat ten koste van iets anders, óf het wordt alleen "by speech" maar niet daadwerkelijk gefaciliteerd en het vak verwatert bij voorbaat tot iets onbenulligs om het betaalbaar te houden. Nederland zégt misschien het te willen, maar zodra het prijskaartje in beeld komt is het waarschijnlijk allemaal ineens een stuk minder belangrijk.
Beste eeneentweeduizendtien :
Beste eeneentweeduizendtien :
Dat is mooi. En daarna het gesamte prematurale IT-prelatendom (dom !) ook maar naar de biechtpater : en alles is vergeven envergeten. Een hele generatie leerlingen naar de IT filistijnen (vroeger wel de Champs Elysées genoemd), of moet ik datpostpuberale IT leerplan zien als roetsj naar "crimineel" hogerstaand leven ? Zou zomaar kunnen.
Afbiechten, hoerah ! Ik vrees toch dat het Friese provincie-oppervlak te klein zal zijn om iedere "onderwijskundige" IT-biechteling, na zijn "dwaling", zijn rechtmatig grond-oppervlak toe te delen – het zijn er zoveel (citaat, met dank aan Wim Kan, die het over chinezen had ; no offense intended, integendeel, chinezen zijn goed in IT, dankzij postpuberale lessen). De polder erbij, bij Friesland, dat zou kunnen, we polderen wat af, en het biecht idee is aanstekelijk.
Een streepje serieuzer : ik vond de quipp van Paul Erdos (1913-1996) even saillant als die van Edsgar Dijkstra (1930-2002). Nu maar wachten tot de theoretische biologie ooit de wiskundige grondslag gaat verschaffen, bijvoorbeeld ook voor de recente ophok exercities met 100,000 kuikens in Hekendorp, ter Aar en omstreken. Malmaison zei al dat sommige programmeer-theorems hem deden denken aan euclidische meetkunde. Als dat zo is : dan zeker de 3D beelden van het kippenvirus, die celbiologen laten zien – onontwarbaar aantrekkelijk, met of zonder virus – internet virussen inbegrepen.
Overigens : inzake foute soorten didactiek. Het is sterk gezegd, maar argumenteerbaar : wanneer komt iemand verkloaren dat "zekere" didactische praktijken" geleidelijk overgaan in crimineel gedrag ? Valt een didactische dwaling niet op als die door zovelen wordt gepleegd of bepleit ? Mij begint het op te vallen. De IT gemeente lijkt soms op een indiaanse volksstam. Maar goed dat Cortéz lang geleden leefde – hoewel, je weet maar nooit, IS en zo.
@ 20. november 2014 – 22:48
@ 20. november 2014 – 22:48 | Em70
Oh, maar natuurlijk is dat een goed idee. Het komt er op aan : wanneer, hoeveel, waarom, waarvoor. Net als bij elk ander vak of "bezigheid". Die gifbeker laat ik staan. Den Haag moet dokken : allicht. Fulltime banen voor programmeurs op school, dat ook weer niet. Een maand per jaar, in een paar klassen, daar kom je een heel eind mee. Sex lessen, was dat niet net zo iets ?
Den Haag moet trouwens ook dat hele infrastructurele zootje (de Raden, Adviescolleges, het educatief-criminele complex, wat niet al) opdoeken, en het daardoor vrijkomende geld beter gaan besteden – niet alleen aan programmeren.
@LeraresFrans
@LeraresFrans
Even wat losse dingen uit je betoog waarop ik wil reageren. Docenten verschillen onderling denk ik sterk: sommigen werken graag samen, anderen floreren juist als ze alleen kunnen werken. Ik behoor zelf duidelijk tot die laatste groep, en maak daar ook nooit een geheim van. Diegenen die juist samen willen werken en ervaringen en materiaal willen uitwisselen, hebben daarvoor meer mogelijkheden dan ooit te voren.
Als het dan nóg niet van de grond komt, kun je je afvragen hoe dat komt, en dat doe je ook. Zelf denk ik dat het voor veel docenten gewoon effectiever en prettiger is om vooral zelf hun eigen aanpak uit te vinden omdat lesgeven iets heel persoonlijks is. Je moet de dingen doen die bij je passen, en veel docenten hebben er gewoon aardigheid in om zélf dingen uit te proberen en te ontwikkelen. Dat vinden ze wellicht aangenamer en zelfs ook productiever dan websites afstruinen naar andermans materiaal. Al te veel gepraat over lesgeven ervaren ze waarschijnlijk vooral als ballast. En júist heel ervaren docenten die goed materiaal maken, zijn er misschien niet zo happig op om hun materiaal zomaar weg te geven aan jan en alleman. Misschien hebben ze dat materiaal alleen kunnen ontwikkelen in onbetaalde vrije uren, en hebben ze geen zin om anderen daar zomaar op te laten meeliften. Dat kun je egoïstisch van hen vinden, maar misschien vinden zij bijvoorbeeld dat jonge docenten het juist weer laten afweten als het gaat om het samen opkomen voor betere werkomstandigheden. De gunfactor speelt hier dus een rol.
Verder heb je een bepaald geloof wat betreft een "nieuwe generatie" leerlingen. Dat kan, dat mag, maar niet iedereen deelt dat geloof, en een aantal docenten zal er zelfs helemaal niet van gediend zijn, en ook geen tijd willen verspillen aan een discussie daarover, en daarom bij voorbaat geen interesse hebben om met je samen te werken.
In de meer dan tien jaar dat ik in het onderwijs zit, heb ik vele malen gezien dat mensen aangaven dat ze meer wilden samenwerken en uitwisselen, maar dat initiatieven dan niet van de grond komen of al snel mislukken. Overigens zie je ook in het bedrijfsleven hetzelfde patroon. Mensen met wat meer ervaring willen er wellicht daarom ook geen energie in steken. Maar ze houden natuurlijk niemand tegen dat wél te doen.
@Em70
@Em70
Ook ik heb nagedacht over de hartekreet van Lerares Frans en je hebt een deel van mijn gedachten goed verwoord.
Ik begon mijn loopbaan in het onderwijs met de heilige overtuiging dat het mogelijk moest zijn om de wiskundige aanpak bij de exacte vakken te harmoniseren. Dat is heel leerzaam geweest. Naast de inherente logica van elk vak speelden er zoveel praktische bezwaren mee dat deze pogingen grandioos mislukten.
Na verloop van tijd ben ik gaan inzien dat de verscheidenheid in aanpak per vak en per persoon geen mankement maar een verrijking is. Zoals het bestuderen van diverse schrijvers over een bepaald probleem de kern ervan verheldert, zo ook verduidelijkt de diversiteit van leraren en hun aanpak de essentie van een vak.
Daarom past bescheidenheid bij de wens om het onderwijs te uniformeren. Heb geduld met en respect voor de collega die het "anders" doet of die meent het "beter" te weten. Ook van een tobonderwijzer kun je veel leren en na een minder geslaagd schooljaar komt vanzelf een beter geslaagd schooljaar.
Als onderwijzer ga je in je loopbaan een lang leerproces door. Met vallen en opstaan ontdek je op welke manier je het beste functioneert. Het kopiëren van andermans aanpak blijkt niet zomaar te werken. En als je je draai gevonden hebt ga je die niet klakkeloos opgeven voor een methode die voor jou persoonlijk niet werkt.
Zo herinner ik me een "studiedag" waar een "mantelpak" ons adviseerde om eens te gaan kijken bij onze collega muziek. Zijn methode was een voorbeeld voor het enthousiasmeren van leerlingen, ouders en schoolleiding. Maar ik kon er helemaal niets mee bij mijn lessen over geluid, trillingen en golven.
nobis deliberantibus educatio
nobis deliberantibus educatio perit
Romani in proelio apud Cannam
Romani in proelio apud Cannam victi sunt. Sed in bello Hannibal victus est.
Schoolbesturen willen
Schoolbesturen willen helemaal geen persoonlijkheden als leraar. Dat past helemaal niet bij mensen die zich bijna op het onderste niveau van de organisatiepiramide bevinden. (nog net boven de conciërge en het schoonmaakpersoneel). Zoiets bedreigt de strakke structuur en de overzichtelijkheid en strookt niet met het idee van brede inzetbaarheid van de leraar. Op de werkvloer zijn vele klassen van leerlingen die als lopende banden zouden moeten werken waarvoor je bij elk gedetailleerd geïnstrueerde leraren zonder aanzien des persoons zou moeten kunnen opstellen. Besturen verstaan onder een leraar als professional iets heel anders dan een zelfbewuste leraar zou moeten willen. Als stuurman aan de wal en belanghebbende grootouder vind ik dat leraren zo min mogelijk moeten meewerken aan de benadering van het leraarschap zoals het de besturen en de bedrijfsleiders voor ogen staat.
Sagunto perito cives venditi
Sagunto perito cives venditi sunt
# Malmaison – Gratia Dei
# Malmaison – Gratia Dei Carthago urbs deleta est, in tertio bello. Sed querelam probo. “Cannae“ plures sunt? Unum proelium erat! Post multos annos memoria diffundere potest. “Apud Cannas” melior credo.
Persoonlijk prefereer ik het
Persoonlijk prefereer ik het Venetiaanse dialect van Latijn boven het ABL.
Maar zonder gekheid: laten we gewoon in het Nerderlands discussiëren.
Het Nerderlands: is dat een
Het Nerderlands: is dat een soort ict-brabbeltaaltje?
Een waarschuwing voor de
Een waarschuwing voor de ingang van een school voor een beginnende eerstegrader:
Lasciate ogni speranze, voi ch’entrate in Veneziaans dialect van het Latijn(Dante Allighieri)
(laissez toute espérance, vous, qui entrez cet école)
U betreedt een hel. U mag uw vindingrijkheid als academicus niet tonen of gebruiken, U wacht geen aanzien, uw vrije tijd wordt u afgepakt en u krijgt een schamele beloning in overeenstemming met de aan u gestelde verwachtingen.
“Schoolleiders, bestuurders en het overgrote deel van de beroepsgroep [] zien de meerwaarde van de academici voor de klas niet” aldus Ton van Haperen vandaag in de NRC. Hoogopgeleide leraren worden volgens hem de school uit gepest. Hij noemde in zijn kolom de Tilburgse hoogleraar Frank Cörvers die voorziet dat de enorme loonachterstand van de universitair geschoolde leraren t.o.v. gelijkgeschoolden (buiten het onderwijs) leidt tot een moment waarop de buitenwereld zegt: “de sector vindt opleidingniveau op een kennisinstituut kennelijk niet belangrijk en maakt geen onderscheid. Daardoor daalt de arbeidsmarktwaarde van het onderwijspersoneel en kan de loonsom omlaag. Op nivellering binnen de beroepsgroep volgt vanzelf een herijking vanuit bestaande arbeidsmarktverhoudingen. Waarom moet een leraar meer verdienen dan een wijkagent?”. Hij maakt daarbij de fout om een school in dit scenario nog steeds als een kennisinstituut te zien maar verder heeft hij gelijk.
Als de schoolbesturen eerlijk zouden zijn geweest over welke hel eerstegraders op dit moment wacht zouden 3 van de 4 beginnende leraren zich een tocht door de hel hebben kunnen besparen. Want zo veel beginnende eerstegraders besluiten volgens van Haperen op dit moment om de hel weer te verlaten
Op de ingangspoort van Dachau
Op de ingangspoort van Dachau stond het nog korter, en niet in dialect : ARBEIT MACHT FREI.
Bizarre onheilspellende samenhang der historie : bij het zogeheten ruimen van eenden- en kippenhokken wordt CO2 gebruikt. Die kippen kunnen ook nergens heen. Denk daar maar es over na.
@ 22. november 2014 – 23:22
@ 22. november 2014 – 23:22 | Malmaison
TWEE DINGEN (vrij naar de populaire radio reclame) :
Die van Dante (de Hel) treft doel, dat Venetiaanse slang is overigens in goed nederlands vertaald – voor beter begrip door illiterati en andere uit de staatsruif vretende hele en half-onbekwame dienders der Wet zowel als van Onderwijs.
Dat leidt direct tot de vraag : (cit.) "Waarom moet een leraar meer verdienen dan een wijkagent?”.
De zichzelf bedruipende bestuurslaag geeft zelf het vooraf ingebakken antwoord : niet, want de resultaten zijn in beide gevallen klip en klaar meetbaar – vandaar de Cito toets, niet vele anders dan een proces verbaal.
Om op het kippenhok te passen belonen bestuurders en politici zichzelf naar rato – duidelijk toch ? Hoe anders houdt het pluche zichzelf in stand – wie vroeger op de barricaden stond, geniet nu de weldaden van dolce far niente, ad valorem, ook zo'n term uit Venetie ; tenminste zolang het illiterate volkje binnen het kippenhok blijft. Ophokken moet. Daar is altijd nog het CO2 als ultieme remedie, tegenwoordig per bankoverschrijving, dat is beschaafder.
Academische meerwaarde ? Tut tut ; de wereld draait door want één vandaag en nieuws en verbreding, Witteman is binnen maar Paul en knevel moeten nog, en die professorenschnabbel op debiel nivo helpt de krappe universitaire inkomsten en hun maatschappelijk aanzien, zoiets als "hier zet men koffie en over". En geen gezeur : Arbeit Macht Frei.
⦁ Onderwijs moet niet slechts
⦁ Onderwijs moet niet slechts