Worden na de HOS nu alle echte academici uit het onderwijs verdreven?

Oxford Uni_450x200_355593_5201.jpg

Afgelopen woensdag berichtten we dat de onderwijs CAO voor het voortgezet onderwijs (eindelijk) rond was. Een dag later bleek dat de vakbond LIA flinke bezwaren te hebben. Vandaag komt ook Aleid Truijens in de Volkskrant met harde kritiek die in onze ogen hout snijdt: het entreerecht wordt over een paar jaar afgeschaft. Dat betekent dat academische leraren geen recht meer hebben op hogere loonschalen, ook al geven zij les in de bovenbouw van Havo en VWO. Aleid merkt hierover het volgende op: "Het ergste is één geniepige wijziging, waarover ik bij de bonden – behalve bij het kleine, dappere Leraren in Actie – niemand hoor klagen: de universitair geschoolde leraar verliest straks zijn recht op betere betaling – een oude wens van de werkgevers, die nu hun zin krijgen. Het zogenaamde 'entreerecht', dat eerstegraads leraren die voornamelijk in de bovenbouw werken toegang geeft tot een hogere salarisschaal, vervalt binnen een paar jaar. Daarmee vervalt dus ook de prikkel voor leraren met een hbo-diploma om bij te leren. Waarom zou je?

Het gelijkstellen van leraren met een hbo- en universitair diploma (in welk ander beroep zie je zoiets?) in de HOS-nota uit 1985, heeft tot een gestage daling van het aantal academici in het onderwijs geleid en daarmee tot verlaging van het kennisniveau. De Onderwijsraad en de ene na de andere onderwijsminister, ook Jet Bussemaker, riep om het hardst dat deze fatale fout hersteld moest worden. Afgelopen oktober eiste de meerderheid van de Tweede Kamer méér academici in het onderwijs. Nu zijn we weer terug bij af."

Hiermee wordt duidelijk dat de roep om meer academische leraren door politiek en werkgevers kennelijk alleen voor de vorm was. In werkelijkheid interesseert het noch het grootste deel van de politiek, noch de werkgevers niets dat leerlingen die voorbereid worden op wetenschappelijk onderwijs les krijgen van mensen die nooit een universiteit van binnen gezien hebben. Praatjes voor de vaak. Daarbij komt nog dat de onbevoegdheid gewoon in stand blijft. Dat is overigens geen kwestie van geld, want de Tweede Kamer heeft volkomen duidelijk gemaakt dat men ook in deze tijden van bezuinigingen op geen enkele manier geïnteresseerd is in waar het onderwijsgeld aan wordt besteed. Sterker nog: men is niet alleen niet geïnteresseerd, men WIL HET NIET WETEN! Met de vingers in de oren en de ogen dicht roept men heel hard lalala en kan dan later zeggen dat men het ook niet heeft geweten.

BON vraagt zich in verbijstering af wat daarvan de reden kan zijn. Is het werkelijk zo dat een filosofie van lumpsumfinanciering belangrijker is dan goed onderwijs en een kleiner financieringstekort? Het kan toch niet zo zijn dat bestuurders en politici die nogal vaak van rol wisselen ieder zicht op de eigen verantwoordelijkheid zijn kwijtgeraakt? We moeten er toch vanuit gaan dat voormalig hbo-bestuurder Jet Bussemaker nu niet meer de belangen van de schoolbesturen, maar die van de maatschappij dient? We moeten er toch ook van uitgaan dat de schoolbesturen en hun raden primair de belangen van de Nederlandse leerlingen in het vizier hebben?

Aleid Truijens stelt in haar column ook voor om de lerarenopleidingen drastisch te veranderen. Net als vroeger zou het mogelijk moeten zijn dat hoog opgeleide academici na een relatief korte didactische en pedagogische scholing hun bevoegdheid kunnen halen. Dan wordt het accent meer op het vak gelegd en kunnen academici ook later, als ze wat ouder zijn en daarmee de afstand tot de leerlingen wat groter is, gemakkelijker instromen. Wij vinden dat een zinvolle suggestie. Beter dan de situatie nu waarbij een leraar zelfs met een hbo master met zeer beperkte vakkennis en een berg aan pedagogische en didactische theorieën (zelfs dat is nog de vraag) eerstegraadsbevoegd is. Het gaat nu dus aan twee kanten fout: de opgeleide academici zijn geen vakacademici meer, maar onderwijskundige academici en er is voor tweedegraders geen enkele reden meer om een eerstegraadsbevoegdheid te halen. 

De door overheid en bestuurders gewenste scholing van docenten is nu duidelijk. Het gaat om scholing die er voor moet zorgen dat de leraar beter naar de leerling luistert, want dat motiveert de leerling. Het gaat om scholing die ervoor moet zorgen dat de leraar zich open en kwetsbaar opstelt zodat hij door managers en bestuur in het juiste spoor gehouden kan worden. Het gaat om scholing voor organisatorische taken zodat de leraren gelokt kunnen worden met een hogere schaal en zich tegelijkertijd committeren aan de middelen en doelen van het management. Het gaat om scholing om de enorme verschillen tussen leerlingen administratief te behappen want dan kan de scholing voor passend onderwijs afgevinkt worden. In geen enkel land ter wereld is het onderwijs zo "leuk" gemaakt voor leerlingen en in geen enkel land moet de leraar zich in alle bochten wringen om te voldoen aan dat wat anderen hem opleggen. Maar toch is de Nederlandse leerling de minst gemotiveerde van Europa.

Voor de volledigheid de link naar de uitleg van de VO-raad over het bereikte akkoord

 

11 Reacties

  1. De laatste alinea vind ik een

    De laatste alinea vind ik een mooie samenvatting. Helaas is de, volkomen correcte, inhoud, weerzinwekkend.

  2. Eén van de redenen waarom het

    Eén van de redenen waarom het entreerecht is afgeschaft is het heilig geloof in het gelijkwaardigheidsbeginsel, toegepast op de leerlingen. Waarom zou de ene leerlinge van 15 wel recht hebben op een akademisch gevormd leraar en de andere niet? De VO-raad heeft dat ook min of meer uitgesproken maar veegt daarbij alle universitair gevormde leraren op één hoop, de leraren met een universitaire opleiding die past bij hun leervak en hen, die iets op het gebied van onderwijskunde, pedagogiek, andragogie of didaktiek hebben gedaan. Ik denk wel dat bij de eenvoudigere opleidingen didaktiek relatief belangrijker is maar blijf van mening dat de VO-raad hier verkeerde prioriteiten stelt.

    Dan kan men zijn verbazing over uitspreken dat in het onderwijs een entreerecht nodig is en in het bedrijfsleven vaak niet bestaat. Dat heeft te maken met de rol die de schoolbesturen de leraren hebben toebedeeld. In het bedrijfsleven gaat men er van uit dat academici gemiddeld beter presteren dan niet-akademici. Een akademicus die aan die verwachting voldoet krijgt daar dat hogere salaris na korte tijd meestal wel.  Maar de schoolbesturen staat een heel andere rol van de leraren voor ogen. Die van gedienstige coach. Voor hem kan een akademische achtergrond juist nadelig zijn en vormt hij in elk geval geen bijna- garantie voor de toekenning een eerstegraadsschaal. De leerlingen moeten zich immers grotendeels zelf de kennis voor het eindexamen eigen maken.

    Leraren lopen op de werkvloer (leszalen) rond en ook bedrijven keken er vroeger wel uit om hoogopgeleide mensen op de werkvloer als arbeider tussen de arbeiders te laten werken.

    Het  onaantrekkelijk maken voor hoogopgeleiden om zelf rechtstreeks met de leerlingen bezig te zijn past in het implementeren van de rol van de docenten die de schoolbesturen voor ogen staat. Bovendien, omdat veel schoolbestuurderen zelf niet zo erg hoog opgeleid zijn en betweters vrezen willen ze sowieso voorkomen dat er veel hoogopgeleiden in de niet-top-functies werken.

  3. Los nog van de feitelijke
    Los nog van de feitelijke maatregel en de effecten ervan op de onderwijskwaliteit, is deze tweede HOS ook interessant door de boodschap die de bonden met hun akkoordverklaring afgeven.
    Waar je tot voor kort nog kon denken dat ze zich bij de HOS wellicht pas toen het al te laat was realiseerden wat e.e.a. teweeg bracht, kan daar nu geen sprake van zijn: iedereen, zeker de bonden, is bekend met de HOS en de effecten ervan, en toch doet men het, met open ogen en volledig bewust, weer. Dat maakt veel duidelijk over waar de bonden voor staan en wie ze als hun achterban beschouwen.

  4. Afgestudeerden van de

    Afgestudeerden van de Paedagogische Academie zijn ook academici.

  5. Hoogopgeleide docenten zijn

    Hoogopgeleide docenten zijn vaak kritisch. Academisch leren denken is ook vaak kritisch leren denken. Bovendien zijn deze mensen belast met een vracht aan kennis, iets wat niet zo gewenst is, want dat soort docenten trapt namelijk niet in zoete verhaaltjes van onderwijsvernielers.

    De afbraak van het onderwijs begon met de HOS en sindsdien heeft de vakbond zich nooit meer kunnen herstellen.

    Hogere schaal is nu vooral het betere hielenlikwerk…

  6. Natuurlijk. De afbraak van

    Natuurlijk. De afbraak van het onderwijs was immers nog niet helemaal voltooid. PvdA en VVD gaan dit varkentje wel even wassen, volop ondersteund door de zogenaamde onderwijsvakbonden met hun volstrekt incompetente onderhandelaars.

  7. Het was André van Es,

    Het was André van Es, laatstelijk Groen-Links wethouder in Amsterdam, die de remedie voor de onvrede onder docenten heeft bedacht. Het had niets te maken met overbelasting of vak- en onderwijsvernieuwling. Het kwam door een gebrek aan carriéreperspectief. Daar hoort uiteraard een opschoning van de salarisschalen bij.

    Nu is onder verantwoordelijkheid van haar partijgenoot eindelijk een fraai carriérepad van werkvloer naar managementetage aangelegd en weer zit iedereen te kankeren.

    In stilte zal Paul het gelijk van Tineke Netelenbos beamen: Leraren willen nooit wat dus ik doe gewoon wat ik zelf wil.

  8. Ik denk, de Groot en Basta,

    Ik denk, de Groot en Basta, dat het en grote fout geweset is om het Nederlands Genootschap van Leraren op te heffen.Toen dat gebeurde heb ik te weinig opgelet maar het staat mij bij datde toenmalige minister van onderwijs maar met een beperkt aantal bonden wilde onderhandelen en het NGL niet alleen maar een vakbond was. Voor zo ver zij dat wel was was het vooral een vakbond van de hoogst opgeleide leraren. Nu moest LIA helemaal vanuit het niets beginnen om een nieuwe NGL op te bouwen.

    Het verhaal van 8:19 Hendrikush is voor mij nieuw. De leraren hebben dan misschien wel op alle vernieuwlingen gekankerd maar zijn daarbij wel rechtlijnig gebleven. Zijn conclusie "In stilte zal Paul het gelijk van Tineke Netelenbos beamen: Leraren willen nooit wat dus ik doe gewoon wat ik zelf wil" komt voor mij uit de lucht vallen. Maar misschien heeft Hendrikush het hier niet over de leraren maar over hun vakbonden.

Reacties zijn gesloten.