Trouw meldt dat CNV Onderwijs een sterke stijging ziet van hulpvragen van oudere leraren (58+) waar schoolbesturen van af willen.
"Schoolbesturen willen oudere leraren steeds vaker kwijt. Dat blijkt uit cijfers die Trouw opvroeg bij vakbond CNV Onderwijs. Dit jaar hielp de bond al 550 leden van 58 jaar of ouder bij een conflict of ontslagzaak. Dat is bijna vijf keer zoveel als drie jaar geleden. In ongeveer 90 procent van de gevallen leidt zo'n conflict tot het vertrek van een leraar. Ook andere onderwijsbonden krijgen van leden vergelijkbare signalen.
"Mensen voelen zich na zoveel jaar trouwe dienst bij het grofvuil gezet", zegt voorzitter Helen van den Berg van CNV Onderwijs. Een voorbeeld: een onderwijzeres werkt al veertig jaar zonder één functioneringsgesprek. Dan komt de directeur drie kwartier in de klas observeren. Hij concludeert dat zij geen rekenles kan geven. Het is het begin van een 'coachingstraject', dat eindigt met een slechte beoordeling. Uiteindelijk accepteren leraren onder druk van het schoolbestuur meestal een regeling voor vrijwillig vertrek."
De PvdA gaat kamervragen stellen.
BON vermoedt dat het hier niet alleen om geld gaat, maar dat schoolbesturen ook af zouden willen van kritische leraren die niet met elke onderwijsvernieuwing wensen mee te gaan. Wij kennen uit de eerste hand meerdere van zulke voorbeelden.
Inderdaad. Even voor de
Inderdaad. Even voor de duidelijkheid. Een deel van de oudere (bo) mannelijke leerkrachten heeft zich al buiten de klas gemanouvreerd en doet aan "begeleiding". Zij die voor de klas staan zijn ervaren en dikwijls ook kritisch. En meestal terecht. Er zijn er die tandenknarsend de rit uitzitten, er zijn er die gewoon omvallen en er zijn er die hun mond opendoen en dus verliezen. Met een bestuursaanstelling kun je gewoon naar een andere school overgeplaatst worden. Een coachingstraject is een simpele manier om een 59 jarige leerkracht het gevoel te geven bij het grof vuil gezet te worden. Duojuffen zijn goedkoper en makkelijker te vervangen. Deze ontwikkeling zal doorgaan tot de paar laatste meesters verdwenen zijn. En dat zal sneller gaan dan menigeen denkt. Voor politici, bestuurders, andere verantwoordelijken en veel ouders zal het weinig uitmaken. De meester gaat en de juf komt.
Groet, Leo.
Herkenbaar.
Herkenbaar.
Jarenlang ben je lid van het team en functioneer je naar volle tevredenheid. Totdat de directeur besluit een les bij te wonen, want dit is hem/haar min of meer verplicht gesteld. Ik moest zelfs een 'hulpvraag' bedenken, terwijl ik geen bijzondere hulpvraag had. En de les? Mij werd verteld dat de les wel e.e.a. moest laten zien, dus niet een gewone doordeweekse les. Het is alsof een collega die jarenlang goed functioneert, plotseling opnieuw 'proefles' moest geven. Het liep verder goed af, maar ik beschouwde de situatie als een diep wantrouwen jegens een goede collega!
Te meer daar ik nooit moeite had mijn moeilijkheden met collega's te bespreken. Maar wat ooit natuurlijk was, werd nu in een bureaucratisch model, een verplicht model. geperst. Daarmee was elke menselijke collegialiteit helemaal verdwenen; werden we automaatjes die schema's dienden uit te voeren.
De oudere ervaren leerkrachten verzetten zich terecht tegen zulk degraderen van hun bezigheden. Verdedigen zich tegen de wens van overheden: goed geprogrammeerde automaten die automatisch doen van een bureaucratie van hen verlangt.
Jongeren zijn nog kneedbaar En zijn ook nog eens goedkoper; ziedaar de voorkeur van technocraten die alles willen beheersen. Maar met de technocratie, verdwijnt de ziel.
Gaat de PvdA Kámervragen
Gaat de PvdA Kámervragen stellen? De PvdA regeert zelf mee; waarom doet de PvdA niets tegen deze onderwijsverwoesting: de lumpsum afschaffen, om maar eens wat te noemen, en het garanderen van professionele didactische vrijheid van de docent. Maar je kunt de afschuifantwoorden van de bewindslieden nu al dromen: scholen zijn zelfstandig, wij mengen ons daar niet in. En waarom is de VVD trouwens zo stil? Identificeert deze partij zich wellicht meer met leidinggevenden dan met docenten op de werkvloer? Valt er met onderwijs niet te scoren bij de achterban?
Ik ga even een blog schrijven
Ik ga even een blog schrijven om deze manipulaties van schoolbesturen en schoolleidingen in een ander licht te stellen.
Maak je geen illusies over de
Maak je geen illusies over de VVD. Meneer Dekker is daarvan en het kamerlid Duisenberg, zoon van de PvdA-prominent is ook een innoveerder van de bovenste plank die leraren met expertise die niet met de speeltjes willen meedoen het liefst in een dwangbuis wil afvoeren.
Halve waarheden om eigen
Halve waarheden om eigen bestwil.
De schoolbesturen hebben zichzelf inderdaad een grote Freiraum verschaft sedert de politieke partijen hen met een grote buidel met geld op afstand hebben gezet. Geen middeleeuwse vorst die goed bij zijn hoofd is zou zijn vazallen zo veel vrijheid geven als de politici in onderwijsland aan de schoolbesturen gegeven hebben. De schoolbesturen hebben hun macht verder vergroot door in Onderwijsland een oligarchie te stichten en daardoor vormen ze daar nu een ondoordringbare bestuurslaag van onaantastbare ploutokraten. En de politici weigeren om een einde te maken aan de machtusurpatie van besturen, managers en onderwijsadviebureaux. Want voor zichzelf hebben de leidende politici wel toegang tot die laag. Op deze wijze is het gesteld met de HELE waarheid.
Prof van de Craats heeft recentelijk aangetoond dat ook het refereren aan de goede resultaten van Nederlandse scholieren op het TIMMSS-onderzoekwiskunde neerkomt op het verkondigen van een halve waarheid om een hele leugen geloofwaardig te maken, nameljik dat Nederlandse leerlingen van alle Europese landen het beste gemiddeld in wiskunde presteren.
Eerder vertelden ze in Brussel dat Nederlandse docenten in de bovenbouw VWO zo goed verdienden. maar dat was wel nadat de lump sum daaraan een einde had gemaakt. De waarheid ging niet verder dan dat de eerstegraders wat de politici betreft best hoog salaris van een schoolbestuur MOCHTEN krijgen. Zoals mensen soms kunnen drinken zoals een tempelier haast altijd drinkt kunnen we eigenlijk ook wel zeggen dat iemand hèmihèmiet als een doorsnee politicus.
Een grote teleurstelling in
Een grote teleurstelling in de onderwijspolitek is D66. Ze hebben daar goed gezien dat beter onderwijs een nog onbezette niche is en dat zij door die niche in te nemen kiezers naar zich toe kunnen trekken. De D66-politici durven niet door te pakken; te zeggen dat de hele structuur en alle daaarachter liggende filosofieèn niet deugen. Dat je bijna alles moet afbreken en opnieuw moet opbouwen omdat je anders lapwerk verricht. Dat je uitgelachen wordt of op zijn minst zou moeten worden als je vindt dat er meer geld naar onderwijs moet en dat het dan beter wordt. Ze begrijpen niet dat je met oplapwerk het lijden van leraren en leerlingen in het onderwijs verlengt. D66 smijt goed geld tegen kwaad geld aan en helpt zo de onderwijscongsie.
De SP is de klap van de recente verkiezingen voor de Tweede Kamer der Staten Generaal nog niet te boven gekomen. We horen waarschijnlijk daarom weinig meer van die partij maar het is wel een linkse partij die zich tevreden stelt met economische nivellereing en niets tegen culturele en intellectuele divergentie heeft en ook niet het dom houden van iedereen probeert in te zetten om pseudo-gelijkwaardigheid af te dwingen.
D66 zit tot zijn oren in de
D66 zit tot zijn oren in de consultantindustrie, levert de voorzitter van de HBO-Raad. Heeft een Tweedekamerlid Van Meenen die enthousiast wordt van een bezoek aan UniC Utrecht waar zo leuk met de computer gewerkt wordt (UniC scoort, ondanks de resultaten van Jelmer Evers, al jaren onderaan de lijstjes van Trouw en Volkskrant) Daar valt niets goeds te verwachten.
Pim Fortuyn heeft ooit
Pim Fortuyn heeft ooit gezinspeeld op terugkeer van het onderwijs naar de tijd van de HBS en de MULO. Een voorstel tot volledige eradicatie van het huidige onderwijs zodat alleen maar een tabula rasa overblijft en een volledig herstel van het onderwijs volgens de vroegere opvattingen over goed onderwijs hoeft dus geen politieke zelfmoord te zijn. maar er is geen politieke partij die de gedachten van Fortuyn openlijk herhaalt. D66 heeft veel hoogopgeleide kiezers achter zich staan maar marcheert op onderwijsgebied gewoon mee met de grote partijen. Zijn er echt zo veel hoogopgeleide kiezers die niet inzien dat het slecht met het onderwijs gaat of zijn er te veel D66 politici die voor zichzelf baanjes vanuit het onderwijs willen veilig stellen voor "het geval dat"? Omdat veel D66-prominenten tegen de consultancy-industrie aanleunen lijkt het daar wel op!