Het FD van vandaag, woensdag 16 oktober 2013, plaatste een kort bericht op pagina 2: Het techniekonderwijs laat steken vallen. Het gaat hier om de resultaten van een enquete van de Nederlands-Duitse Handelskamer. "Nederlandse bedrijven in de maakindustrie maken zich grote zorgen over de kwaliteit van het technische onderwijs in Nederland. Iets meer dan 40 % vindt dat het onderwijs slecht of zeer slecht aansluit op de behoeftes van het eigen bedrijf." Verder wordt opgemerkt dat de overheid het onderwijs beroepsgerichter zou moeten maken en dat het imago van techiek verbeterd moet worden. Uit het bericht blijkt niet over welk type onderwijs het gaat: betreft het (v)mbo of juist hoger technisch onderwijs?
BON meent dat de constatering van slecht onderwijs en een slechte aansluiting serieus genomen moet worden. In hoeverre de schuld volledig in de schoenen van de overheid geschoven kan worden, zoals het bericht lijkt te suggereren is overigens maar zeer de vraag. Veel gehoord is de opmerking dat een student beter management kan studeren dan een moeilijke technische studie omdat hij later als manager die techneut de baas is en ook nog eens meer salaris verdient. Dat is iets waar een overheid toch niet in eerste instantie verantwoordelijk voor is. Ook zou het hele competentiegerichte onderwijs in overeenstemming zijn met door de technische bedrijven afgevaardigde adviseurs. In hoeverre die clubjes losgezongen van de technische bedrijven en losgezongen van de onderwijswerkvloer hun eigen wereld hebben geschapen wordt hier vaker besproken. Toch is de genoemde constatering een belangrijk signaal, vooral ook omdat het feilloos aansluit bij de eerdere noodklok die wiskundedocenten van de technische hbo-opleidingen luidden.
Nu laat het onderwijs steken vallen. Wanneer vallen de balkonnetjes en de bruggen?
Voor de helderheid in het
Voor de helderheid in het correct zijn van de bewering dat de techniek steken laat vallen is het niet alleen maar belangrijk om te weten aan welke trede de klagers ergens op de scala van vmbo t/m hts denken maar ook wat zij als de goede verhouding zien tussen technische basiskennis en smalle beroepskennis. Het mag niet zo zijn dat een leerling die in een bedrijf binnenkomt wel meteen aan de slag kan maar niet de kennis in huis heeft om zich aan te passen aan veranderingen in zijn beroep. Een TU-ingenieur kan best in een heel ander deel van het beroepenveld terecht komen als waar hij zat toen hij afstudeerde en zal zich dan in dat andere deel moeten inwerken. Maar hij heeft dan wel een hoog niveau van basiskennis waarop hij kan bouwen. Dat zou ook een beetje voor mbo-afgestudeerden het geval moeten zijn willen zij als hun job door vooruitgang bij de natuurwetenschappen praktisch of inhoudelijk sterk verandert zich kunnen aanpassen. In elk geval is duidelijk dat competentiegericht onderwijs bj de werker voor een goede aansluiting noch voor voldoende vermogen om mee te veranderen als de job erg verandert zorgt.