De Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling heeft een essay uitgebracht over de startkwalificaties van mbo 2.
BON vindt dat in dit essay op belangrijke punten de juiste analyses zijn gemaakt en dat zo een relevante bijdrage wordt geleverd aan de discussie over de inrichting van het onderwijs in relatie tot het beroepsperspectief.
Zo zet men vraagtekens bij de bewering dat meer onderwijs automatisch zou leiden tot minder maatschappelijke en persoonlijke problemen, waarmee onderwijs gemakkelijk maatschappelijke problemen op het bordje geschoven krijgt. Dat er een relatie is (zou zijn) tussen de hoeveelheid genoten onderwijs en zaken als criminaliteit en gezondheid betekent niet dat weinig onderwijs ook oorzaak is van genoemde problemen en dat meer onderwijs die problemen verder zou helpen voorkomen.
“Correlation is not causation
Voor de vraagtekens is een mooie uitdrukking: "Correlation is not causation" (met een eigen wikipedia pagina).
De uitdrukking in de vorige
De uitdrukking in de vorige wereldtaal (toen Europa en het Middellandse zeegebied nog bijna de hele wereld uitmaakten "cum hoc ergo propter hoc" is korter en zeker zo duidelijk
Ik heb alleen de conclusies
Ik heb alleen de conclusies gelezen, maar daarmee ben ik het (als ervaringsdeskundige in niveau 2) zeer eens. Het onderwijs krijgt erg tegenstrijdige opdrachten.
Leerlingen tot een bepaalde leeftijd op school houden (maar wel alles afronden binnen de nominale periode) levert noodgedwongen verlaging van het niveau op. Dit is nadelig voor jongeren die op dit niveau en op dit werk aangewezen zijn. Uiteindelijk werkt het dus negatief discriminerend.