De nieuwe Vakwerk is uit!
We hebben er deze keer voor gekozen een elektronische versie via deze website beschikbaar te stellen. U kunt daarin zowel webbased lezen als een pdf downloaden en vervolg van groot artikel (pdf). De wetenschappelijke versie van het artikel van Jantine Walst vindt u hier.
We wensen u veel leesplezier.
Verdere distributie van deze en eerdere Vakwerken of artikelen daaruit is uitdrukkelijk toegestaan. Wel graag even de bron vermelden.
Dank u Fenna Swart, werkzaam
Dank u Fenna Swart, werkzaam bij Hogeschool Inholland, en betrokken bij docentprofessionalisering. Wist u dat de EU hiervoor subsidie verstrekt?
In uw artikel in Vakwerk juli 2013 stelt u op p. 4: “In de internationale wetenschappelijke literatuur komt het begrip ‘the new learning’ nauwelijks of niet voor. Als het voorkomt dan is het vaak in verwijzing naar een Nederlandse bron.”
Ik kan u verder helpen. Men beweert dat de term ‘Het Nieuwe Leren’ in 1996 door Robert-Jan Simons is gemunt. Als u meent dat het spreken voor een EU-organisatie niet als wetenschappelijke literatuur kan worden beschouwd, heeft u gelijk. Of bedoelt u met literatuur het verschil tussen 'fictie' en 'non fictie'?
De bijdrage van Simons aan de 'Conference of the European Life Long Learning Initiative' (ELLI):
• P.R.J. Simons (1949, -onderwijs-psychologie, hoogleraar onderwijskunde, KUN), ‘New learning : implications for life long learning’, paper presented at the Conference of the European Life Long Learning Initiative (ELLI), ‘the joy of learning’, Helsinki (Finland, June 16-20 1996)
“Learning, however, can have different qualities. We need criteria then, in order to be able to distinguish better and worse forms of learning. The idea of ‘new learning’ is described as a beginning way to develop these criteria. After reaching the conclusion that there are many obstacles to learning, I will propose some solutions: different forms of life long learning will have to be taught and where-else can this been done than in schools? Process-oriented instruction, the proposed answer, will be described. Finally, some implications for workplace learning and the role of technology will be sketched.”
igitur-archive.library.uu.nl/ivlos/2005-0622-190202/UUindex.html, en ELLI in de nieuwe betekenis van 'the European Lifelong Learning Index', bijgehouden door de grootaandeelhouder van een mediamagnaat, de Bertelsmannstichting, www.elli.org (17% aandelen 'RTL Group' – televisie – afgelopen april voor 1,8 miljard dollar verkocht, zodat er meer geld in digitalisering kan worden gestoken).
Zie verder: www.beteronderwijsnederland.nl/content/het-nieuwe-leren-kritisch-en-positief, J. Het Nieuwe Leren (positief), 2. Introductie (positief).
Uit voorgaand artikel van
Uit voorgaand artikel van Simons blijkt de link met de EU.
Als je ‘Het Nieuwe Leren’ ziet als de Nederlandse representant van ‘Lifelong Learning’ dan gaat de geschiedenis veel verder terug, om precies te zijn tot 1972, toen de UNESCO met het Faure rapport ‘Learning to be’ de vier pijlers van het onderwijs beschreef: ‘learning to live together, learning to be, learning to know, and learning to do’. ‘Learning to do’ heeft een hoge vlucht genomen in o.m. het MBO vanwege het door de EU opgelegde competentiemodel.
Achter de schermen heeft het bedrijfsleven grote invloed op de totstandkoming van de internationale ‘kenniseconomie’. Hierdoor krijgt het bij Het Nieuwe Leren voorgeschreven gebruik van informatietechnologie er een agenda bij. HNL propageert veelal kennisverwerving waar het in de praktijk warrige informatieverschaffing via de computer betreft. Het bijbrengen van de ‘vaardigheden voor de 21eeeuw’ (oorsprong: VS bedrijfsleven met overheid; EU) is de nieuwste loot aan de 'to do'-stam. Andere internationale organisaties met ‘lifelong learning’ op de agenda: de Wereldbank en OESO.
Zie verder, www.beteronderwijsnederland.nl/content/mondiale-kenniseconomie
Een andere internationale beweging die samenhangt met HNL (‘lifelong learning’) vanwege de bedrijfsmatige en instrumentele opvatting van onderwijs, oorspronkelijk uit Angelsaksische landen (denk aan PISA, TIMMS, PIRLS), met als gevolg ‘teaching to the test’, zie Pasi Sahlberg, Finland, ‘Global Education Reform Movement’ (GERM), pasisahlberg.com/global-educational-reform-movement-is-here, en dianeravitch.net/category/global-education-reform-movement
HNL is een gevolg van de
HNL is een gevolg van de afschuw in bepaalde kringen kinderen iets bij te brengen. Wie weet zou de gevoelige kinderziel hierdoor geschaad kunnen worden. Denk aan de romantische beweging sinds Jean-Jacques Rousseau en zijn 'Émile, ou De l'éducation' uit 1762.
Over de weerzin tegen kennisverwerving is onlangs een artikel in het Verenigd Koninkrijk verschenen:
– Joanna Williams (education editor), ‘Knowing stuff makes a comeback’, SpikedOnline, 18 July 2013
“There are three aspects to the prevailing antipathy towards the national curriculum.
First, having a national curriculum assumes knowledge is central to the project of education, and that the role of the teacher is to impart this knowledge.”
“Secondly, determining the content of a national curriculum requires discrimination, the judgement, that is, that some subjects are more worthy of inclusion than others.”
“Thirdly, a national curriculum assumes that children are able to learn at a reasonably similar rate to their peers, and can be expected to master particular topics within a certain timeframe in order to move on to more complex knowledge at a later date.”
www.spiked-online.com/newsite/article/national_curriculum
Jean-Jacques Rousseau (1712-1778), zie www.beteronderwijsnederland.nl/content/het-nieuwe-leren-kritisch-en-positief, A. Internationaal, 4. Historie. Vlak John Dewey (1859-1952) niet uit. Wynand Wijnen (1934-2012) was ook belangrijk.
De schijn van
De schijn van individualisering (met als gevolg collectivisering), daar gaat het om. Hoe minder iemand weet, hoe eenvoudiger iemand in een systeem is in te passen. Op deze wijze geponeerd lijkt het een complottheorie, en dat is het niet. We doen er allemaal aan mee.
Had ik de tweede wereldoorlog
Had ik de tweede wereldoorlog en de jaren zestig van de vorige eeuw al genoemd? Bij deze. Het romantisch marxisme heeft sindsdien vanuit de 'wetenschappelijke' 'literatuur' hoogten – of verre dieptepunten zoals u wilt – in het nastreven van gelijkheid bereikt. De 'wetenschappelijke' gelederen bleven dogmatisch gesloten. Ook daarin valt HNL te plaatsen. De sociologen hebben inmiddels met AOW het strijdtoneel verlaten, en zijn vervangen door technocratische bestuurskundigen. Ik verwacht dat 'teaching to the test' als stoertaal verder terrein zal winnen. Er kan bovendien aan verdiend worden door de (digitale) testindustrie. Competenties vallen hier ook onder. De werkelijke oorzaak van de onderwijsmalaise kan op deze wijze onderbelicht blijven. Lees daarvoor Sahlberg uit Finand (zie hiervoor).
De kleuren van Iris
De kleuren van Iris
De Onderwijscoöperatie is een regenboogconfederatie in het onderwijs met een uitgebreid maar incompleet spectrum. Bovendien zijn de organisaties waaruit zij is opgebouwd vaak niet monochromatisch. Welke boodschap moet Iris, de boodschapper-godin waarnaar de regenboog genoemd is, de samenleving en haar politici brengen?
Het zou fijn zijn dat iris bij het brengen van haar boodschap en dus haar klimboog compleet is. Neem nu BON. Zij is voor goed onderwijs en heeft dus in principe maar niet in de praktijk een veelkleurig ledenbestand. BON heeft ook een helder idee over hoe “goed” onderwijs er uit zou moeten zien maar zij bevat tegenstrijdigheden. Leraren zijn in BON zwaar oververtegenwoordigd want vrijwel elke Nederlander heeft belang bij goed onderwijs. BON wil de leraar in de klas weer in hoge mate verantwoordelijk en beslissingsbevoegd maken voor wat er in de klas gebeurt en voor het beoordelen van de prestaties van leerlingen. Maar zij is ook voor frontaal lesgeven. De consequentie van deze tegenstelling en de wens om binnen de coöperatie te handelen is dat BON naast de vrijheid van onderwijs voor de leraar zowel moet strijden voor de pluriformiteit van het onderwijs als voor het overal aanwezig zijn van scholen waarin de BONse voorkeuren verwezenlijkt zijn. BON zal het ook met haar partners eens moeten zijn over wat wel of niet bij onderwijs thuishoort en waar de grenzen moeten liggen van wat de staat wil en wat de ouders willen. Valt bij voorbeeld een verplichting van elke leerling om een onbetaalde sociale stage te vervullen wel of niet onder onderwijs?
Als BON binnen de onderwijscoöperatie wil optreden moet zij om het spectrum van de deelnemers compleet te maken samen met haar zusters in de coöperatie een zusje zien te adopteren dat spreekt namens die ouders die als duidelijk als hoofdtaak van het onderwijs iets heel anders zien dan het runnen van een crêche voor grotere kinderen waarin laatstgenoemden zich goed kunnen amuseren en/of die het de ouders mogelijk maakt om te werken.
De kolom Mijmeringen was weer
De kolom Mijmeringen was weer een kolom waarin op voortreffelijk wijze uiteengezet is wat er allemaal in het onderwijs mis is en hoe het komt. Opvallend is dat Jerimoon elke voorzichtigheid in zijn bewoordingen achterwege heeft gelaten. Hij heeft zo duidelijk gelijk dat het prêtraille in het onderwijs het wel uit zijn hoofd zal laten hem wegens smaad voor de rechter te slepen.
Achteraf beoordelen is natuurlijk veel gemakkelijker dan adviezen voor de toekomst te geven. Toch is het jammer dat hij zijn mijmeringen besluit met “Het is niet anders, het Nederlandse onderwijs kan niet anders dan wachten op personen die met een fileermes van welbespraaktheid, …. , newspeak kwebbelende provinciaaltjes van het pluche [komen] wegsnijden. Dan pas ….
Kunnen we echt niets anders doen uitleggen en afwachten? Of moeten we alleen maar accepteren dat het een kolomnist niet past om de weg te wijzen?
Opvallend voorbeeld in het
Opvallend voorbeeld in het stuk van Jaap Versfelt (pag. 22): "…."Hoe gaan we de kinderen het begrip schaal op een landkaart uitleggen?" …Een leuk voorbeeld hoe je dit kunt doen komt van een groep aardrijkskundedocenten. Zij legden hun leerlingen een stapel kaarten voor waar de schaalaanduiding uit was geknipt. "Laat de kinderen het zelf maar in groepjes uitvogelen" was hun aanpak en die werkte enorm goed." Laat me raden: de leerlingen gebruikten hierbij vast de Ipad?
Ik zou wel eens serieus
@kersje
Ik zou wel eens serieus onderzoek willen zien naar dergelijke aanpakken. Best voor zo af en toe, leuk voor de leerlingen (misschien?), maar ik heb veel vraagtekens of het juiste begrip schaal wel wordt aangeleerd en of iedere leerling dat ook leert en niet alleen die enkele leerling die het bedacht heeft in dat groepje.
Hoe sturend is de rol van de leraar daarbij overigens? Zomaar zelf laten uitvogelen klinkt bepaald niet erg vertrouwenwekkend.
@1_1_2013
@1_1_2013
Verbazingwekkend dat een dergelijk voorbeeld met instemming wordt gepresenteerd in een BON-blad. Dit is voor BONners een oud verhaal: "The case for fully guided instruction" in The American Educator: www.aft.org/pdfs/americaneducator/spring2012/Clark.pdf
Vergelijk het met al die
Vergelijk het met al die jongeren die ooit zijn begonnen met het zichzelf leren bespelen van een muziekinstrument. Al die jongeren waren zonder meer intrinsiek strek gemotiveerd. Toch vermoed ik dat zij zelden een hoog niveau hebben weten te bereiken bij hun 'zelfontdekkende' leren.
Hadden zijn consequent lessen gevolgd (guided instruction) zouden zij stap voor stap verschillende moeilijkheden hebben overwonnen en op een hoger niveau terecht gekomen zijn. Want er zijn op weg naar de bekwaamheid horden te nemen; de 'zelfontdekkende' leerling is geneigd die lastige momenten uit de weg te gaan. En al helemaal als er van minder intrinsieke motivatie sprake is.
@kersje
@kersje
Niet alles wat in Vakwerk staat heeft de complete instemming van BON natuurlijk
@ moby 10:31
@ moby 10:31
Goede vergelijking. Postulaat : zelf-onderwijs, zelfs als het aanvankelijk sterk is gemotiveerd, leidt nooit tot enig hoog nivo. Laten we de zeer zeldzame uitzonderingen (bijvoorbeeld Edison) even buiten beschouwing.
Dit gaat nog verder. Immers de vraag naar onderontwikkeld, slecht uitgebouwd muzikaal on-talent is enorm, en neemt nog voortdurend toe : televisie, video, film, internet, radio, commercie, muzak, "festivals", reclame – het is een wereldwijde culturele ziekte. In ieder geval een crisis-verschijnsel, ingrijpender dan wat we de banken-crisis zijn gaan noemen.
Het is duidelijk ook een probleem van maatschappelijk verkeerd gealloceerd geld en verkeerd ingeschatte (indirecte) maatschappelijke opbrengsten – analyseer de geldstromen en -opbrengsten, en vermoed wat de vraag naar dit soort "muziek" drijft, wat er achter zit, welke fundamenteel-culturele trends hier vernietigd worden – mogelijk geeft die vraag al een hint van de omvang van deze soort allocatie, afbraak, verwoesting. Ad Verbrugge's laatste twee boeken : geven die ook niet aan wat er aan verwoesting is gegenereerd en wat de opbrengsten zijn ? Wie alleen al Radio 1 aanzet, en nog enigermate muzikaal-kritisch kan reageren, weet wat het is : "muzikale diarrhee" is overal. Dat is nog tot daar aan toe, maar de constatering gaat symptomatisch nog verder, en is allerminst tot NL beperkt.
De conditionering door die diarrhee, die muzak, immers, zorgt er als vanzelf voor dat het nivo van publieke acceptatie inzake wat Hilversum als "muziek" probeert te vermarkten, kwalitatief minder en minder wordt. Uitzonderingen worden nog zeldzamer dan ze al waren.
De maffia die hier achter zit, weet zichzelf uitstekend in stand te houden – naif-verleide mensen-i.s.n. (kinderen, het begint al jong, als ze kunnen lezen en klok kunnen kijken is het patroon al onherroepelijk gefixed), ze zijn overal, talloos en weerloos, reclame doet t de rest, een niet te blussen bosbrand. Als er ergens de symptomen van Untergang des Abendlandes (Spengler, 1934) zijn af te lezen, dan hier.
@ moby 10:31
@ moby 10:31
Mijn vorige mail (hierboven) was een filippica tegen de huidige "muziek"-cultuur, en dan vooral tegen wat het teweeg brengt : het (wat ik zie als) ontsporen van hele massa's jongeren op het hopeloos verkeerd traject naar culturele horigheid (slaafsheid, onderworpenheid). Geen twijfel daaraan, w.m.b., ook geen twijfel aan de effecten voor cultuur, samenleving, cohesie, afbraak van het individueel mogelijke in jonge mensen. De weinige uitzonderingen bevestigen de regel.
De "muziek"-cultuur is niet een muziek cultuur, maar een lawaai-cultuur ; lawaai dat zich mengt tussen andere "lawaai"-soorten zoals verkeer, auto's, straat, industrie, vliegtuigen, toeters, reclame, alle kunstmatig verwekt geluid waarvan de rechtvaardiging niet vanzelfsprekend is – in die kakefonie speelt wat zich aandient als "muziek" een bijzondere afleidende rol.
Maar dat is alles off your topic. Je hebt (groot) gelijk in wat je signaleert als ondermaats resultaat van zelf-aanleren. Tegelijk geeft het aan wat zelf-aanleren doet (dat is, veroorzaakt) in het zichzelf realiseren, in dit geval van jonge adolescenten : ondermaats presteren. Verbaasd dat er zoveel abberaties zijn in de samenleving : onbeschoft gedrag, bedreigingen, drugs, verslaafdheid, foute beslissingen (in politiek, politie, toezicht, infrastructuur, banken, graaien, waar niet), goede intenties gone bersic ?
Maar ook dit (en dat was waar ik op doelde) : het hele maatschappelijk systeem (sociaal, onderwijzend, economisch, de hele inrichting) is gericht op het annihileren, of althans verminderen van het potentieel van mensen, jonge adolescenten in het bijzonder. Daarin speelt de herrie (het geluid, het lawaai) een heel belangrijke rol : namelijk in het afleiden van wat wezdenlijk is. Geenszins beperkt tot NL, tot scholen, onderwijs of maatrschappelijke opvattingen ; het is overal.
@ Sassoc
@ Sassoc
Een beschavingsoffensief mag niet meer. Zeker niet in Nederland. Democratisering en commercie gaan hand in hand, en verstoten – een verboden – hiërarchische opbouw van de samenleving. Tegen de grote bek zijn weinigen bestand. Er wordt in stilte geleden. De rolmodellen zijn de 'self-made millionaires' die de Amerikaanse droom leven. De entertainment industrie zit overal. Geen ontsnappen aan. Wie bepaalt dat iets van waarde is? Dat bepalen we zelf wel! De illusie van de maakbaarheid van het leven heeft het voortouw genomen. Een realistische kijk op het leven verkoopt minder. Het avondland grossierde in tradities, religie en fatalistisch denken. Het land van morgen heeft gewonnen. Het voelt en consumeert beter. (Structureel) denken is van minder belang geworden. We prutsen intussen van trend naar trend door in de blije illusie dat alles beter zal worden. Prachtige filosofie, nietwaar? Zou de economische crisis ons verinnerlijken?
De goedgevoel goeroes roepen: waar is de elite toch gebleven? Nou, volgens mij is die weggeschreeuwd, en gedemonstreerd. Je moet vooral niet denken het beter te weten. De crisis in het Nederlandse onderwijs is gekomen na de te snelle overgave aan de schreeuwerige gelijkhebbers. De ruggegraatloze politici zijn goede luisteraars van georganiseerde onderwijsverbanden. De stem van de leraren is onvoldoende gehoord, en de 'gebruikers' van het onderwijs zijn niet georganiseerd. Zij hebben met verbijsterng de aftakeling gadegeslagen. Nederland, het populaire landje aan de Noordzee, dat zo fijn met alle (westen)winden meewaait.
www.spiked-online.com/newsite/article/national_curriculum
Verbrugge heeft het in een
Verbrugge heeft het in een discussie met Scruton opgenomen voor goede popmuziek. Dat blijft natuurlijk ook altijd een kwestie van smaak. De herrie die voor muziek moet doorgaan op Hilversum zoveel of sommige andere zo geheten muziekzenders noem ik maar bouwplaatmuziek. Het radiootje moet aan, liefst flink hard want niemand hoort het toch. Daarom laten ze de radio ook vaak gewoon aanstaan als men gaat schaften. Maar er zijn ook goede ontwikkelingen bij voorbeeld Spotify waar je allerlei muziek van je keuze in een handomdraai kunt aanklikken. En er zijn ook tegengeluiden zoals het programma “Muziek voor Volwassenen ”op radio Rijnmond, elke zaterdagmorgen van 9-12 uur, kalmpjes aan elkaar gepraat door de heer Johan Derksen, jawel, die. Goeie blues en soul en beschaafde andere populaire muziek die je op Hilversum overdag niet vaak meer hoort op een christelijk tijdstip .Het is niet allemaal cultureel verval, laten we wel wezen. Er zijn nog heel wat mensen, jong en oud, met smaak, die heel bewust naar muziek luisteren en hun eigen voorkeuren ontwikkelen. En Scruton is een klassieke muziek-fundamentalist.
Ik wil heel graag dat
Ik wil heel graag dat iedereen een kans krijgt om geconcentreerd naar klassieke muziek te luisteren en een invoering krijgt in de belleterie en ik heb het altijd volkomen terecht gevonden dat het voor HBS-ers verplicht was om “zware” boeken te lezen. Er is beslist bij een aantal jongeren een basis gelegd voor belangstelling voor de mooie dingen die met taal mogelijk zijn en ik denk dat veel van die jongeren niet of veel later pas belangstelling voor literatuur, toneel, ballet, opera en overige muziek ontwikkeld zouden hebben. Per aspera ad astra maar je begint er niet aan als je niet weet dat die astra bestaan en in een golflengte kunnen stralen waar jij gevoelig voor bent. Ook voor een aantal gymnasiasten zou het lezen van boeken een eye opener geweest zijn.. Maar wat ik het ergste van de banalisering van het onderwijs vind is dat mijn kinderen ook het door ondermiddelmatigen uitgedachte onderwijs moeten vreten. In de De basisvorming moesten de leraren zich op het geestelijk niveau van hun leerlingen bewegen terwijl het in het VWO altijd om ging om een kind naar je eigen niveau omhoog te trekken. Intelligente kinderen moesten plotseling van VMBO-leerlingen leren die de leerstof op school nauwelijks aankonden. Een (gelukkig zwakke) afspiegeling van de culturele revolutie in China. Die systematische pogingen om kinderen van hoogopgeleide en cultureel geïnteresseerde aan de invloed van die ouders te onttrkken, die ziekelijke hang naar iets wat de hervormers “gelijkwaardigheid” noemden was nog veel weerzinwekkender dan hun pogingen om het onderwijs voor leergierige kinderen met een open mind zo veel mogelijk zonder kraak en smaak te maken. De onderwijshervormingen representeerden niet alleen een kleur- en smake-loze samenleving maar ook een intolerant geworden samenleving. A la laterne met al die gogen en agogen!
Nu ga ik iets niet aardigs
Nu ga ik iets niet aardigs zeggen… Indolente en domme mensen wanen zich een koning in onze maatschappij. De massareclame, televisie, muziek- en entertainmentindustrie richten zich op hen. De politiek neemt het ook vaak voor hen op. Je hoeft niet veel te kunnen om een held te zijn. Dat speeltje geeft men niet makkelijk uit handen. Waarom zou je? De beloning voor slimheid en hard werken is niet altijd duidelijk. Constant wordt de illusie van het mooie leven als nabij afgebeeld. Politici werken hard dit voor iedereen te laten gebeuren. In de de opkomende economieën ziet men het verschil nog wel.
Disclaimer: deze tekst had ik waarschijnlijk zorgvuldiger kunnen formuleren. Wie is dom? Wie is indolent? Er hangt een walm van politieke correctheid omheen die alles lam legt. Verschillen worden weggemasseerd, zodat sommige mensen denken dat ze een geboorterecht op gelijkheid hebben, ook al zijn ze, en daar vlieg ik weer de bocht uit, zijn ze indolent en dom. De zesjescultuur. Nu moet ik maar snel ophouden, want dit was absoluut geen aardige tekst… Elitair en onhebbelijk, dat zijn de juiste woorden. Ik ben zelf indolent en dom! Vanuit een ander perspectief is dit zeker waar. Gelijkheid moet er zijn. De ontwaarding van gelijkwaardigheid naar gelijke rechten naar absolute gelijkheid, en laat iedereen verder zijn mond houden. Ik wil niet de ècht indolente en domme mensen leed toebrengen. Oooo, dit is niet recht te breien.
Als ik zeg: 'de patatgeneratie', begrijpt u hem dan wel? De vermaarde zesjescultuur? Grote talenten die nooit tot ontplooiing zijn gekomen omdat het er gewoonweg nooit van gekomen is, omdat… nu ja, i… en d…?
[in de voorgaande tekst wordt gepoogd een komische noot te geven.]
@ Malmaison: Mijn zoon zit op
@ Malmaison: Mijn zoon zit op het vmbo, en ik zou dolgraag zien dat ook hij kennis zou maken met een aantal zorgvuldig gekozen hoogtepunten uit de Nederlandse literatuur. Maar de exameneisen zijn wel heel bescheiden: "De kandidaat dient tenminste 10 boeken van oorspronkelijke Nederlandse literatuur te lezen. Samen dienen deze titels betrekking te hebben op tenminste 960 pagina’s tekst. Eén van de boeken mag vervangen worden door een verfilming van een Nederlands literair boek of een toneelstuk van een Nederlands literair boek. … Als een kandidaat ook vertaalde werken op zijn/haar lijst wil opnemen dan mag dat tot een maximum van twee en deze komen dan bovenop de bovengenoemde 10 boeken. Onder die 10 boeken mogen ook maximaal 4 boeken jeugdliteratuur worden opgenomen (jeugdliteratuur voor 12 – 16 jarigen). Ook mag 1 boek (van die 10) vervangen worden door een gedichtenbundel (dus niet door een gedicht, maar door een gedichtenbundel)." De keuze voor een boek voor de lijst wordt in de praktijk gemaakt door met een vinger langs een kast met oorspronkelijk Nederlandstalige boeken te gaan, van divers niveau; spreekt het omslag aan dan wordt het boek gekozen. Er is geen idee van de kwaliteit van het gekozene, of de plaats die het in de geschiedenis van de Nederlandse literatuur inneemt, of enige samenhang. Rotzooi is ook oke. Mijn zoon kwam op een gegeven moment met een soort soft-porno-boek thuis, ik weet niet meer van welke Nederlandse schrijfster. Van Max Havelaar heeft hij nog nooit gehoord. Het samenstellen van de literatuur-lijst is niet meer dan een afvink-exercitie, waarbij het alleen maar gaat om aantallen gelezen boeken. Vmbo-leerlingen wordt hiermee schandalig tekort gedaan. Er zou veel meer dwingend moeten worden voorgeschreven wat vmbo-leerlingen zouden moeten lezen, zodat er in de klas over gesproken kan worden, en een veel positiever "literatuur-klimaat" moeten bestaan op de vmbo-school, ook vanuit de docent.
Kersje, mijn ideaal is dat
Kersje, mijn ideaal is dat iedereen in zijn schooltijd de kans moet worden geboden om kennis te nemen van de "Hogere Cultuur", "klassieke muziek" (Vanaf vóór Bach, via Beethoven tot na Bartok), literair hoogstaande boeken, Ballet, toneel en opera. Ik zou graag nog verder willen gaan door te stellen dat iedere leerling er kennis van MOET nemen. Lukt het dan vaak niet om de vonk te doen overslaan om een basis te leggen waarop later verder gebouwd kan worden dan heb je toch nog voor een zo gropot mogelijk aantal mensen de poorten tot de zevende hemel geopend. Maar de ongevoelige groep is te groot. Ik herinner mij de hel waarin mijn muzieklerares zich bevond toen ze aan VWO-leerlingen muziek moet onderwijzen. Zo'n 50 jaar geleden. Nu, nu de scholen niet meer de macht of de wil hebben om scholieren te straffen die zich misdragen zou je zo'n vak zelfs niet kunnen onderwijzen wanneer het zou meetellen voor de overgang.
Max Havelaar schijn tegenwoordig ook in hertaling gelezen te worden. Ik zou dat zelf niet willen; het Nederalnds van die tijd hoort bij ons koloniaal bestuur uit die tijd. Zelf lees ik nu het boek Dantons Tod van Georges Büchner in het Frans. Een toneelstuk dat over de Franse gevolutie gaat verliest glans als de personae dramatis Duits spreken. Om maar niet na te denken over zo'n gebrek aan cultuur en talenkennis dat ik het boek in het Engels zou moeten lezen.
Ik maak gelukkig deel uit van de bevoorrechten die op de middelbare school gezeten hebben voordat de Mammoetwet werd ingvoerd.
Mogelijk overwegen de
Mogelijk overwegen de verantwoordelijken van VAKWERK om een thema-uitgave te verzorgen. Ik zou hen dan willen vragen om als thema te nemen "De Rol en de Rechten van de Ouders in het Onderwijs" In haar geschriften en "10 Geboden" besteedt BON daar niet of nauwelijks aandacht aan. Maar de politici zullen waarschijnlijk ook als ze de koers die BON wil varen zouden overnemen wel aandacht aan besteden. Reden voor BON om hier een standpunt in te nemen. Ik hoop dat BONleden mij hier in deze quaestie zullen bijvallen.
Vervolg op Het Nieuwe Leren.
Vervolg op Het Nieuwe Leren.
Is het toevallig dat Robert-Jan Simons (1949), die als hoogleraar Onderwijskunde (KUN) in 1996 'the new learning' muntte bij het 'European Life Long Learning Initiative', tegenwoordig hoogleraar Didactiek in een digitale context (UU) is?
www.uu.nl/medewerkers/prjsimons
Manon Ruijters, Robert-Jan Siomons, 'Canon van het leren', 50 concepten en hun grondleggers, 2012. Alles wat u altijd hebt willen weten.
www.managementboek.nl/boek/9789013102840/canon-van-het-leren-manon-ruijters
Is het toevallig dat EU, 'Comenius: Europe in the classroom' [spreek uit 'Yurp', en denk 'EU', OESO, UNESCO, WTO-GATS, Raad van Europa en Wereldbank] als één van de prioriteiten noemt: digitale onderwijsinhoud en diensten?
"The programme is currently focusing in particular on:
. Motivation for learning and learning-to-learn skills;
. Key competences: improving language learning; greater literacy; making science more attractive; supporting entrepreneurship; and reinforcing creativity and innovation;
. Digital educational content and services;
Enz. [zie hyperlink]"
ec.europa.eu/education/lifelong-learning-programme/comenius_en.htm
Het gaat goed met de IT
Het gaat goed met de IT-industrie in Brussel: detectiepoortjes, RFID chips, e ID, digitale onderwijspakketten, biometrische herkenning, e Health, surveillance systemen, nummerplaatherkenning, elektronisch betalen, 'track and trace' postpakketten, opslaan verkeersgegevens smartphones en andere mobiele apparaten, opslaan zoekgegevens consumenten, enzovoort. Geen wonder dat het (hoger) onderwijs mee moet. Het valt gewoonweg onder de Algemene overeenkomst inzake handel in diensten van de wereldhandelsorganisatie. Dat mag de Europese Commissie namens ons overeenkomen. Dan moet je mee (op dienstverlening vanwege de overheid na). Hoger onderwijs staat op het lijstje om als eerste uit het overheidsgezag te sneuvelen. In het Verdrag van Lissabon wordt een soortgelijk onderscheid gemaakt. EU heeft voorbehoud gemaakt voor wat betreft verplicht onderwijs (mijn snelle vertaling van 'governmental authority' uit GATS).
"What Services are covered by GATS?
GATS considers education as a tradable service. GATS covers 12 service sectors (Business; Communication; Construction and Engineering; Distribution; Education; Environment; Financial; Health; Tourism and Travel; Recreation, Cultural, and Sporting; Transport; "Other".). Two exceptions are services in the exercise of governmental authority and air traffic rights."
www.unesco.org/education/studyingabroad/highlights/global_forum/gats_he/basics_gats.shtml, www.wto.org/english/thewto_e/countries_e/netherlands_e.htm, en www.europarl.europa.eu/ftu/pdf/nl/FTU_6.2.2.pdf, en www.beteronderwijsnederland.nl/content/wet-en-regelgeving-caos-verdragen-eu-en-oeso-beleid (H.1 Diensten internationaal, GATS, en H.2 de daaruit voortvloeiende EU Dienstenrichtlijn; bekend geworden als Bolkensteinrichtlijn)
Vervolg op Het Nieuwe Leren
Vervolg op Het Nieuwe Leren (2).
Terugkomend op Fenna Swart, Vakwerk juli 2013, p. 4: “In de internationale wetenschappelijke literatuur komt het begrip ‘the new learning’ nauwelijks of niet voor. Als het voorkomt dan is het vaak in verwijzing naar een Nederlandse bron.”
Ik hoop dat ik met voorgaande bijdragen overtuigend heb bewezen dat het 'leren leren' oftewel 'Het Nieuwe Leren' een Nederlandse vertaling is van het mondiale 'lifelong learning'-programma? Deze inmiddels mislukte doctrine wordt niet openbaar aan het volk opgelegd, want dat mag niet. Nee, het gaat via nationale organisaties, hoogleraren, het bedrijfsleven, en ministeries van onderwijs. Dan lijkt het alsof het een lokaal idee is. De opkomst van Internet heeft IT-bedrijven de kans gegeven mee te liften, voor zover deze niet hebben meegeschreven aan de internationale onderwijsparagraaf: informatiemaatschappij ('kenniseconomie'). Het bedrijfsleven mag het aanbieden van onderwijsdiensten immers als omzet zien, precies zoals het in de Wereldhandelsorganisatie is afgesproken. Als 'gewone docent' heb je het nakijken bij de 'corporatisering' – anglicisme – van het onderwijs.
In Brussel zitten belangrijke lobbygroepen met toegang tot de juiste beslissers en ambtenaren. Het gaat over onze hoofden heen. Het is goed voor ons. De met de mond beleden mensenrechten moeten even wijken voor de aanbidding van het gouden kalf. Ik heb niets tegen het bedrijfsleven, en ben wel tegen invloed van het bedrijfsleven op ons persoonlijk leven: de inhoud van het onderwijs. Is dat geen mooie Europese gedachte? Met het opleggen van een onderwijsmethode – kern van de onderwijsvrijheid; denk ook aan de conclusie van de commissie Dijsselbloem over de onderwijshervormingen – komt men aan ons, de burgers, die de EU-droom financieel moeten opbrengen, en met belastinggeld de economie – van andere landen – voor overheden en bedrijfsleven draaiende zouden moeten houden. Blijf-van-het-onderwijs-af. Bij velen is via een economische recessie een morele crisis gekomen. Iedereen is op zoek naar geld. Tegen welke (immateriële) kosten dan ook?
De lobby van ERT* (internationale bedrijfsleven) in Brussel zag de digitalisering reeds in 1995 zitten (en publiceerde reeds in 1992 over 'lifelong learning'). Vervolgens vond rond 1996 het concept van Het Nieuwe Leren – Lifelong Learning* – in de EU ingang. In 2002 kwam de SER met Het nieuwe leren: advies over een leven lang leren in de kenniseconomie*. De 'Internet Society' had toen al 'Navigeren op de informatie-oceaan'* gepubliceerd. UNESCO in 1972: 'permanent (i.e. lifelong) education'; 1996: 'lifelong learning': "the concepts “Learning to know” and learning to do” address economic imperatives such as building a highly skilled and competitive workforce."
EU-competenties in 1989; betere samenwerking tussen industrie en onderwijsinstelingen; 'Lifelong learning':
Lobby-orgaan ERT, Education and European Competence, 1989: “This ground-breaking report, …, originated from a survey of training practices in ERT companies and called for an accelerated revitalistion of education and curricula throughout the education system to better equip citizens to live and work in the 21st Century. In particular it stressed the need for greater co-operation between industry and educational institutions, as well as the importance of technical and professional education and lifelong learning.”
We moesten in de westerse wereld de vergrijzing de baas, en competitief worden. Anders zouden we het niet redden. Is de 'corporatisering' het Paard van Troje voor het onderwijs gebleken?
Lees: www.beteronderwijsnederland.nl/content/mondiale-kenniseconomie
Een leven lang leren werd
Een leven lang leren werd volgens mij door premier Kok ooit verdedigd. Probleem met zulke leuzen (want het is natuurlijk een leus) is, dat zij niet zonder meer onzin verkondigen. Het lijkt ook mij prima om te blijven leren.
Het probleem schuilt in het moment waarop zo'n kreet een doctrine wordt. Dan krijg ik afkeer.
Steeds weer iets leren, ik vind het geweldig, maar zodra een overheid mij zo'n model als doctrine gaat opleggen raak ik alle plezier direct al kwijt. Ik verdraag zulke bemoeizucht heel slecht en zie ook de schaduwkanten van zo'n opgelegde doctrine: het wordt een excuus bij kinderen die b.v. op de basisschool nog nauwelijks aan belangrijke vaardigheden zijn toegekomen. Dan kan men dan zeggen dat het allemaal ook "later" nog kan gebeuren waar de praktijk meestal laat zien dat dat "later" dus nooit meer komt.
Een leven lang leren kan dus fungeren als een smoes wanneer directe resultaten uitblijven.
IK ga voor de directe resultaten want ik ben dodelijk vermoeid van al die vergezichten die ons steeds maar weer "beloofd" worden en die steeds maar weer niet blijken op te dagen. De beloofde vergezichten lijken wat dat betreft wel HEEL erg op de gouden pot aan het eind van de regenboog. Humbug en sowieso onbereikbaar.
Maar intussen verdienen velen een lieve boterham aan het produceren van al die vergezichten! Want zodra een belofte in de verte ligt hoeft men zich voor het heden NOOIT te verexcuseren!
Tant de bruit pour un
Tant de bruit pour un omelette
Maxim wees er onlangs in de NRC op hoe vaak in het Nederlands pseudoleenwoorden. Wat het Engels betreft: Niet alleen New Learning is een begrip dat Engelstaligen niet of nauwelijks gebruiken. Maxim geeft als voorbeelden uit een grotere lijst van van der Sijs “Mainport, smoking, stationcar, hometrainer, ladyshave, bandrecorder”. Voltaire, die onverdacht van mening is dat mensen die over iets anders denken dan hij hun mening moeten mogen verkondigen blijkt dat zo niet uitgesproken te hebben. Veeleer hautain: “Tant de bruit pour un omelette”. Kwamen wij er maar zo gemakkelijk af met al die rare vormen van “het nieuwe leren” .
@ Malmaison
@ Malmaison
Zoek 'oldtimer' en 'to solicit' maar eens op. 😉 Ook begrijp ik niet waarom in Nederland de Amerikaanse spelling wordt beleden (en dan aan elkaar geschreven): 'callcenter'. Niet wordt beseft dat Engelse krachttermen bij Engelstaligen nogal grof in de oren klinken.
Britten blijven beleefd als het om 'international English' gaat. De taal is zoveel ingewikkelder dan veel mensen denken. Zeker als je de cultureel bepaalde standenmaatschappij erbij betrekt. Dit is wellicht één van de redenen waarom Nederlanders zich tot het Amerikaanse Engels wenden. Dan lijkt het dat iedereen een 'you' is. Is het de invloed van de televisie? Hiernaast komen veel boeken over beheerders en bestuurders ('managers') uit de VS van A.
Zie: www.dunglish.nl, en en.wikipedia.org/wiki/Dunglish .