In het NRC Handelsblad van vrijdag 4 november las ik een interessant artikel over wilskracht. Voor wie geen NRC heeft: het is zonder opmaak integraal na te lezen op de website van de KB; daar worden meerdere kranten met slechts enkele dagen vertraging digitaal beschikbaar gesteld. Wel eerst even lid worden van de KB voor 15 euro per jaar.
Kort samengevat komt het artikel erop neer dat wilskracht beperkt is, maar dat je wilskracht kunt “sparen” door middel van vaste routines. Hieronder drie treffende passages. Het interessante vind ik dat het neerkomt op kritiek op onderwijsvernieuwingen, maar dan uit weer eens een andere hoek; een overigens duidelijk wetenschappelijke hoek.
1)
“Bijna grappig is dat Tierney en Baumeister signaleren dat juist in computergames de beste opvoedingstechnieken worden toegepast. En waarschijnlijk dáárom zijn kinderen er gek op: duidelijke regels, hanteerbare en steeds stijgende heldere doelen en een nadruk op beloning van echte prestaties. Het zijn dezelfde basisregels als de beruchte Chinese tijgermoeders toepassen, en ook de wonder nanny’s die in tv-programma’s chaotische gezinnen te hulp schieten.”
2)
“Baumeister begon zijn wetenschappelijke carrière in de jaren tachtig nog in de overtuiging dat aanmoediging en eigenwaarde de belangrijkste factoren waren voor succes. Kinderen moesten toen overal voor geprezen worden, hoe gering de prestatie ook. In de loop van de jaren negentig werd duidelijk dat dat een waanidee is. Al hadden toen veel ouders de adviezen al opgepikt en werden aan kinderen steeds minder hoge eisen gesteld.”
3)
“Wilskracht is een modern probleem geworden. Vroeger hadden mensen weinig keuzes, nu komen ze erin om, in een maatschappij vol overvloed en vertier en zonder veel rituelen. Voor de kleinste aanschaf moeten vele keuzes gemaakt worden. Uit hoeveel vervolgopleidingen moet een kind tegenwoordig niet kiezen? Met internet en smartphones is er meer afleiding dan ooit.”
Dat voortdurend verleidingen moeten weerstaan en keuzes moeten maken, dat holt dus de wilskracht uit: het demotiveert om echt iets te bereiken.
Het boek van Tierney en Baumeister: Willpower. Rediscovering the Greatest Human Strength (John Tierney en Roy Baumeister) Penguin, 304 blz. EUR 25,-
Welkom
terug!
Wilskracht plus
Wilskracht plus uitstel van directe bevrediging.
Daarnaast valt me iets anders op aan de opvoedprogramma’s op TV. In de gezinnen waar het mis lijkt, gaan de ouders steeds de confrontatie aan met hun jonge kinderen. Ik hoop niet dat dat door de nieuwe flinkheid is aangemoedigd.
Jonge kinderen moet je afleiden, aanmoedigen en verleiden om goeie dingen te doen en dan belonen. Straffen werkt, zeker in het begin van de opvoeding, echt helemaal niet. Daarmee wordt het kind gezien als een ‘gelijkwaardige tegenstander’. Je kunt een kind gerust iets verbieden of verplichten en hem/haar daarna helpen bij het uitvoeren van dit gebod of verbod. Dat sluit elkaar helemaal niet uit, want ouders en kind zijn ongelijk.