EM70: dit is eigenlijk een reactie op je vraag die je stelde in een andere ‘draad’.
Ik heb even de tijd genomen om na te denken over een antwoord, vandaar dat ik laat reageer.
In eerste instantie zou ik zo graag willen dat docenten weerbaarder worden. We zijn een factor van belang, maar realiseren ons dat niet zo.
Maar wat zou een goede strategie zijn? Ten eerste wat minder in zwart-wit termen denken. Schoolbesturen bestaan toch uit mensen, en enkelen van hen hebben toch ook het hart op de juiste plaats? Je moet in ieder geval niet de illusie koesteren dat je op korte termijn weer terug zult kunnen keren naar de kleine zelfstandige schooltjes. De besturen zitten er nu eenmaal, en die krijg je (op korte termijn) niet weg.
Wat we, meen ik, kunnen doen is duidelijk maken dat het onderwijs tot nu toe niet in goede handen was bij de schoolbesturen. De besturen moeten meer doen dan alleen maar besturen. Ze zijn direct verantwoordelijk zijn voor GOED onderwijs. En op dat laatste punt zijn ze duidelijk in gebreke gebleven.
Je kunt zwart op wit aantonen dat het de besturen niet gelukt is om:
-het onderwijs aantrekkelijk te maken voor (jonge) academici (zie: SCP rapport)
-het gemiddelde opleidingsniveau van de docenten te verhogen,
-duidelijke maatregelen te treffen tegen een dreigen lerarentekort
-de positie van de docent te verbeteren
Dit zijn punten waar weinig tegen in te brengen is. Je zult de besturen er op moeten wijzen dat ze in gebreke blijven en dat ze de lat hoger moeten leggen. Als het slecht gaat met het onderwijs, is dat hun schuld. En dat moeten we ze inwrijven.
Er zijn inmiddels voldoende rapporten uitgebracht om duidelijk met de beschuldigende vinger naar de verantwoordelijke besturen te wijzen. Deze beschuldiging moet wel met de nodige vinnigheid worden verkocht: een pamflet verspreiden waarin je duidelijke taal spreekt (onze tien punten zijn erg goed, maar niet duidelijk). In een dergelijk pamflet zou je je niet moeten verliezen in details: nee, gewoon ronduit zeggen wat de schoolbesturen niet is gelukt (: het is ze niet gelukt om het beroep van leraar aantrekkelijker te maken, het is ze niet gelukt om de arbeidsomstandigheden van de leraar te verbeteren, het is ze niet gelukt om de vernieuwingen op een verantwoorde manier in te voeren, enz.) En een dergelijk pamflet moet voor bijna iedereen te lezen zijn (Het zal meer vakbondstaal moeten zijn. ‘Valt het u ook op dat het onderwijs vaak negatief in het nieuws is? De juf kan niet meer schrijven, de docent is onbevoegd. Hoe zou dat komen? Het antwoord is duidelijk: de scholen worden slecht bestuurd!enz.)
We hebben een duidelijke bodschap, maar we moeten deze met meer animo verkopen. En je moet niet te veel willen: het oprichten van nieuwe scholen, het wegzenden van besturen, enz., is allemaal niet erg rejeel (nieuwe spelling). De besturen onder druk zetten, dat lijkt mij de meest effectieve strategie. Dat doe je door goodwill te kweken bij een groot publiek. (…ahum: aandacht trekken door middel van leuke acties…)
Kortom, dit is een minimaal programma, maar ik vrees dat alle andere strategieen voorlopig te hoog gegrepen zijn. Dus: aandacht trekken, boodschap verkondigen. (En dan krijg je het BON effect 😉
Bedenk: als je de besturen onder druk zet, en als je de schoolleiders van Nederland laat zien dat wij ook een partijtje meeblazen, dan heb je veel gewonnen: dan kunnen ze niet om ons heen.
ps: in het artikel dat Mark geplaatst heeft, was er sprake van een ‘federatie van docenten’. Hebben wij iets dergelijks in nederland? Een vereniging van docenten?
Oh ja: 6-6-1944: dit is toch niet negatief? Wil je je naam dan niet opnieuw veranderen, bv: 9-11-89 ? 🙂
Ja… we komen er aan. Zojuist geland, zal ik maar zeggen
6644 is niet negatief, maar 1933 vond ik niet meer passen bij onze ontwikkelingen.
91189 had ik ook in gedachten, maar is wellicht een volgende fase (al weet ik niet of 91189 werkelijk de aanzet tot elke bevrijding is geweest. De geschiedenis zal het leren. Wat betreft 89 is voor mij 280289 veel mooier.
Maar ik vind je ideeën om kabaal te blijven maken in termen die iedereen verstaat uitstekend. Concretiseren naar schoolbesturen ook. Maar eerlijk gezegd begrijp ik niet helemaal wat je wilt. Wegzenden van besturen kan niet, maar ze te kakken zetten voor heel Nederland wel? Het lijkt me dat men daar net zo hard tegen tekeer zal gaan. Dan is een schaalverkleiningsoperatie minder bedreigend. Bestuurders blijven toch maar en paar jaar zitten en in die tijd kunnen de de ontvlechting van hun gedrochten aansturen. De managers daaronder vinden dat best, want hopen hierdoor zelf topgun te worden.
Nou ja, ik was nooit echt goed in speelplaatsgevechten dus als tactisch genie moet je me niet inhuren.
Was maar een grapje hoor…
Was maar ’n grapje hoor, ik vind al die jaartallen juist wel mooi gevonden (alhoewel ik het zonder de uitleg van historica eigenlijk nooit had kunnen begrijpen: zo zie je maar, ieder zijn bevoegdheid.)
Nee, niet te kakken zetten: gewoon ze wijzen op hun verantwoordelijkheid. Je moet begrijpen dat wij in de eerste plaats degenen zijn die het spel niet eerlijk spelen: in alle sectoren zie je dat er bazen zijn en in alle sectoren zie je dat hun personeel mondig is. Dat is het samenspel. Inmiddels is er een vereniging van schoolleiders en zijn er verschillende schoolbesturen, alleen wij spelen niet mee: wij bieden geen weerwoord. Kun je de besturen niet kwalijk nemen, dat moeten we onszelf kwalijk nemen.
We moeten niet zo op ons laten wachten: de wereld is inmiddels veranderd (waar hebben we dat eerder gehoord, wie het weet krijgt de prijs, een mooi doosje kleurenkrijtjes!), de schoolbesturen zullen niet verdwijnen, dus zouden we een federatie van beroepsdocenten moeten hebben.
Hoe dan ook: we moeten er voor zorgen dat de besturen niet om ons heen kunnen. We mogen de schoolbesturen toch voorhouden dat ze hun werk overduidelijk niet goed doen? Dat is namelijk onze verantwoordelijkheid!
Hebben we een federatie van docenten? Een antwoord.
Simon, je schreef:
“ps: in het artikel dat Mark geplaatst heeft, was er sprake van een ‘federatie van docenten’. Hebben wij iets dergelijks in nederland? Een vereniging van docenten?”
Ik weet er weinig van, want ik werk pas drie jaar in het onderwijs, dus veel is van voor mijn tijd en wellicht vertel ik je niks nieuws, maar in het boek van Leo Prick (Drammen, dreigen, draaien; hoe het onderwijs twintig jaar lang vernieuwd werd) las ik dat er ooit een “Nederlands Genootschap voor Leraren” was: het NGL. Deze is echter samen met de ABOP opgegaan in het AOb.
Op blz. 37, 38 (beschrijving van de invoering van de basisvorming begin jaren negentig) lees ik daarover:
“De leden waren voornamelijk werkzaam in het voortgezet onderwijs. Zij waren dus verbonden aan de scholen waar de middenschool daadwerkelijk zou worden ingevoerd. Binnen het NGL was veel verzet tegen de middenschool. Kortom: vrijwel iedereen die werkte in de sfeer van het onderwijs was voorstander van de invoering van de middenschool, behalve de betrokken leraren zelf.” en verder: “Dat leraren de middenschool afwezen had dan ook niet te maken met politieke voorkeur of behoudzucht maar met onderwijskundige overwegingen.”
Voor zover ik weet bestaat er nu geen federatie van docenten, maar we hebben natuurlijk, na lange tijd, inmiddels weer iets wat weliswaar breder is, maar óók fungeert als een soort van federatie voor docenten. Die club heet BON.
Wegsturen
Beste Simon,
Waarom denk je dat je schoolbesturen of een individuele manager niet kunt wegsturen? Als de groep groot genoeg is en vooral niet verdeeld is dan kan geen bestuur of manager daar tegen op.
Corgi
Misschien heb je gelijk
Corgi, misschien heb je gelijk, en je hoeft maar een gil te geven en ik ga met je mee naar binnenhof en malieveld en museumplein mocht dat op een of andere manier helpen. Maar ik ben sceptisch: iedereen heeft recht op juridische bijstand en bescherming, en zoals je een docent niet zomaar kunt wegsturen, zo kun je natuurlijk ook een schoolleider niet zomaar wegsturen. Daar zou ik het, geloof ik, ook niet helemaal mee eens zijn. Temeer als je bedenkt dat er ook goede, aardige en hardwerkende schoolleiders zijn. De waarheid is nu eenmaal niet zwart-wit.
Het is belangrijker om ons goed te verenigen en zo het nodige tegenwicht te bieden. Als er sprake is van een BON effect, dan is het misschien wel dat dit effect er uit bestaat dat wij bereid zijn eengezamenlijk standpunt uit te dragen en dat wij niet langer het hoofd buigen voor NIEUWE dwaze maatregelen. Het mag ons niet ten derde of vierde male overkomen dat we er maar bij staan en dat we het laten gebeuren. (Tegen de maatregelen in het HBO -dit ‘omkatten’ van het loongebouw is eigenlijk nog in volle gang(!)- wordt nauwelijks iets ondernomen. Het overkomt ons dus alweer!) Vandaar dat ik denk dat een goede slagvaardige organisatie van docenten voorlopig het belangrijkste speerpunt moet zijn. Als ik zie hoeveel moeite het kost om mensen over te halen tot zoiets simpels als het opsturen van een dimploma, dan is dat wel het bewijs dat er nog het nodige schort aan onze (wil tot) weerbaarheid.
Overigens zie ik BON als het enige baken in zee. Ik ben verslingerd aan deze vereniging. Ik klamp me vast aan alles wat BON doet en ik spel iedere bijdrage op dit forum. (En misschien is dit een goede gelegenheid om de oprichters te bedanken!)