In GoedeMorgeNederland van maandag 7 maart hesen Ad Poppelaars (CG-Raad) en Liesbeth Verheggen (AOb) de stormbal wegens naderend financieel noodweer in de verzorgingsindustrie.
[Als de (geld)kranen dicht gaan]
Een dag later is minister van Bijsterveldt bereid tussen de spitsvondige vragen van Sven Kockelmann door uit te leggen dat de ombuiging van 300 mln onvermijdelijk is, maar dat dit niet gaat ten koste van de hulpbehoevende leerling. [Goedemorgennederland – 8 maart 2011]
’s Middag mag de minister het verhaal dunnetjes overdoen.
Kamermeisje Smits (SP) had het verhaal van de CG-Raad namelijk ook gehoord en goed bevonden voor een spurtje naar de micro tijdens het vragenuurtje. [Debat gemist]
Voor Koos Postma is het gedoe rond de rugzakjes voldoende irritant om vandaag zijn ochtendhumeur mee te vullen… met een gezonde tip voor de overtallige rugzakjes… [Goedemorgennederland – 9 maart 2011]
Denigrerend
en erg vrouwonvriendelijk. Er is geen enkele reden om kamerlid Manja Smits voortdurend te omschrijven als ‘kamermeisje’. Als je problemen hebt met haar prestaties kun je die natuurlijk aan de orde stellen, maar dit is misselijkmakend!
Typering!
Sorry Hinke voor de irrititel waarmee ik dit gewaardeerde Kamerlid tweemaal vrouwonvriendelijk typeerde.
Dat de omschrijving ook nu weer naar voren drong ligt aan de bijna bakvisachtige ondervraging van de minister.
Hoed af voor de minister, die dit jeugdige aanstormend talent dat niet schroomt haar tegenstander meedogenloos in een hoek te drukken, de ruimte geeft en gelaten antwoord blijft geven op vragen, die vaak aan de kern van het probleem voorbijschieten.
Voor mij blijft het een “contaminatie” van kamerlid en schoolmeisje.
wat doen ‘we’….?
Bij zo’n vraagstelling lijkt het erop dat ‘wij’ het allemaal moeten regelen voor 39.000 rugzakjes.
In de praktijk zullen talloze betrokkenen oplossingen weten te vinden. Oplossingen die kunnen varieren van ‘meer eisend klassikaal onderwijs’ tot meer verwijzen naar het SO.
Dat verwijzen kan noodzakelijk zijn, maar zolang de samenwerkingsverbanden toelatingsgrenzen willen hanteren, gaan leerlingen inderdaad thuis zitten: ‘in de wacht’.
Dat was ooit niet noodzakelijk, maar werd een probleem zodra WSNS toegestane percentages gingen vaststellen.
Waarbij rugzakjes ook nog eens werden veroorzaakt door vernieuwd onderwijs.
De interviewer ging aan al deze kwesties voorbij.
Het bleef allemaal hangen in de veronderstelling dat sommige zwakkere leerlingen niet meer zouden worden geholpen.
Meer klassikaal onderwijs in SO
Een aanzienlijk deel van de leerlingen die in het SO zit kan prima omgaan met klassikaal onderwijs maar dan wel in een kleinere klas op een kleinere school en met misschien nog een tweede leraar voor wanneer opgaves worden geoefend. Op deze manier zou je met minder geld een beter resultaat kunnen bereiken. Het moet natuurlijk gaan om de kwaliteit en niet om de bezuiniging maar als die bezuiniging doorgaat dan kan je misschien van de nood een deugd maken.