Een vraag.
Zeer zeker zal een betere betaling (cq slechte betaling van een LB docent) een grote rol spelen in de vlucht naar een meer coordinerende of beleidsmatige taak op school.
Maar in hoeverre speelt mee dat het ook enorm zwaar is om lessen te verzorgen? Niet voor elke docent; hier op het forum zijn er diverse die dit goed blijkt af te aan en daar veel voldoening uit putten. Maar er zijn er ook die overspannen raken en in de burn out raken. Minder contact met leerlingen, een zog. promotie, kan maken dat zij hun taak weer wel aankunnen. Herkennen jullie dit?
Als dit meespeelt, dan maakt dit de cirkel rond.
Reacties zijn gesloten.
Je hebt een punt: lesgeven is loodzwaar
Beste B.
Volgens mij heb je een echt punt. Lesgeven is echt enorm zwaar. Eigenlijk is het ondoenlijk om er een volle baan in te hebben. Bijna iedereen heeft een parttime baan en doet veel, zo niet alles in zijn vrije tijd. Daar komt wel bij dat het beter over het jaar verdeeld zou kunnen zijn.
Laten we het even toepassen op een gemiddeld VMBO: De grootte van de klassen in een punt: Orde houden met 30 (VMBO)leerlingen is erg zwaar, van 30 mensen toetsen nakijken is een bult werk en 9×30 = 270 leerlingen leren kennen (alleen al de namen) is zo goed als onmogelijk.
Elders op dit forum klaagt iemand dat ze nu flexibele bureaus hebben. Zielig, maar docenten hebben meestal helemaal geen werkplek op school. Daarvoor moet thuis ruimte vrijgemaakt worden.
zwaar?
Als fulltimer in het VO heb ik te maken met negen klassen van gemiddeld 26 leerlingen per klas. De Tweede Fase staat weinig tussentijdse toetsing toe dus laat ik leerlingen die hun leerwerk niet beheersen – hetgeen ik één keer per 1 1/2 week controleer- een uur nablijven: die tijd komt bovenop mijn 25 lesuren. Daarnaast nemen ouders om uiteenlopende redenen (dyslexie, toetsingsstress, faalangst, oneens met disciplinaire maatregelen van je mentorleerlingen) vervelend vaak telefonisch contact op: kost al gauw een kwartier per (overigens doorgaans niet onprettig, maar je werkdruk is al zo hoog) gesprek. Ja het lesgeven is loodzwaar en een baan buiten het onderwijs lokt deze eerstegraads bevoegde docent in toenemende mate.
Als je vlucht naar
Als je vlucht naar coordinerende taken, kom je bedrogen uit: van mijn “teamleiders” en andere collega`s die andere taken naast of in plaats van lesgevende hebben, weet ik dat b.v. hun zomervakanties korter zijn dan de mijne. Overigens is de zomervakantie zowat mijn enige echte vakantie, omdat er in de andere vakanties, o.a. door de uitgebreide examenwetgeving, genoeg werk te doen is, dat is blijven liggen.
Een reele oplossing is: lastenverlichting, door urenvermindering. Het klopt: de meesten in het onderwijs hebben op papier (en dat komt dus terug in het salaris) niet een voledige baan, maar werken gemiddeld echt wel meer dan 40 uur per week.
En toch hebben we plezier in ons werk. Hoe komt dat? Volgens mij is de leraar een vreemde soort.