Nederlands Dagblad
‘Werkstuk met hand schrijven’
van onze redactie binnenland
DEN HAAG – Middelbare scholieren moeten hun werkstukken voortaan met de hand uitschrijven. Daarnaast mogen internetsites als de online encyclopedie Wikipedia niet meer als enige bron worden gebruikt. Dat stelt voorzitter Ad Verbrugge van Vereniging Beter Onderwijs Nederland (BON) naar aanleiding van de manipulaties …
Lees verder op:
www.nd.nl/Document.aspx?document=nd_artikel&id=98930
===
Mijn persoonlijke mening: ik vrees dat ook handgeschreven werkstukken en verplichting tot bronnen naast Wikipedia de problemen lang niet afdoende zullen oplossen. De werkstukkenstrijd blijft een verloren strijd zolang leerlingen bij het maken hiervan toegang blijven houden tot het Internet. Verder kan ik me voorstellen dat bij handgeschreven en dus niet digitaal inleverbare werkstukken de plagiaatcontrole-software, die naar ik vermoed z’n werk toch al niet afdoende doet, z’n werk helemáál niet meer kan doen. En wat doen we tegen ouders die de werkstukken voor hun kinderen blijven maken? Want de kinderen schrijven de prints van hun ouders gewoon met de hand over; makkelijk zat.
Werkstukken
Een creatieve gedachte van Ad, maar persoonlijk voel ik meer voor het sterk verminderen van het aantal werkstukken. Wat is precies het leerdoel van het schrijven van werkstukken? Het is niet direct gekoppeld aan welke beroepscompetenties dan ook, uitgezonderd wellicht van de beleidsmedewerkers; zij schrijven voor hun beroep hun hele leven lang werkstukken.
Het gaat er wat mij betreft meer om, of iemand een goed betoog kan houden. Of iemand in staat is een mening te vormen en deze beargumenteerd te verdedigen. Bij exacte vakken lijkt me dat overigens nog minder aan de orde. Een werkstuk over fibonacci of pythagoras, of missers in de statistiek of techniek? Weinig spannend en het zet enorm aan tot kopieergedrag. Eerlijk gezegd zou ik zelf ook niet weten wat ik daar over zou moeten schrijven wat al niet duizenden keren eerder is gedaan en op internet te vinden is.
Dus: als je vindt dat iemand een werkstuk moet schrijven, zorg er dan voor dat hij een mening verkondigt en die ook moet verdedigen. Als verwijzing kan dan meteen de BON site en de lijst van drogredenen gebruikt worden.
Mee eens
Ik ben het geheel met je eens, 1945.
Overigens is het nog niet zo lang geleden dat een aantal collegae vond dat ik handgeschreven verslagen niet moest accepteren. Ik deed het lekker toch 😉
Werkstukken / zin en onzin
Inderdaad 1945, allereerst is het natuurlijk zaak ons af te vragen of werkstukken überhaupt zinvol zijn. En mínder werkstukken (maar wel met meer aandacht gemaakt en beoordeeld) lijkt mij ook een goeie route om mee te beginnen.
Zelf had ik als scholier een bloedhekel aan werkstukken maken, en als docent heb ik een hekel aan het nakijken ervan (waarschijnlijk omdat ik daar ook niet genoeg tijd voor krijg en frauduleuze werkstukken nakijken zo zinloos is).
Maar ik probeer wel eens met wat meer afstand naar het nut ervan te kijken, en dan kom ik, net als bij spreken in het openbaar, debatteren, toneelspelen, iets organiseren etc. tot de conclusie dat je er tijdens je schooltijd tenminste even aan geróken moet hebben. Al is het maar om te ontdekken hoe leuk, moeilijk en/of afschuwelijk het is. Het zijn ook dingen die je, incidenteel, uit je “comfort zone” halen.
Ook probeer ik wel eens een werkstuk-opdracht te bedenken die niet door leerlingen geflest kan worden, zoals vandaag deze (jullie mogen het weer afkraken 😉
– je splitst de klas in twee groepen: 1 en 2; elke leerling uit groep 1 is gekoppeld aan iemand uit groep 2;
– groep 1 gaat een x aantal lesuren/dagen in een lokaal aan de gang met pen en papier, om het werkstuk te schrijven conform een bepaalde opdracht. Hun (klad)werk mogen ze niet mee het lokaal uit nemen; ze mogen ook geen aantekeningen het lokaal mee naar binnen nemen; de docent bewaart het werk tussentijds.
– als iemand uit groep 1 informatie nodig heeft, mag hij zijn teamgenoot uit groep 2 raadplegen. Die teamgenoot mag overal informatie grazen waar-ie maar wil, maar mag het alleen mondeling aan z’n teamgenoot uit groep 1 overbrengen die er bijv. aantekeningen van kan maken, op basis waarvan het werkstuk geschreven kan worden.
– bij het volgende werkstuk de rollen omdraaien om de taken eerlijk te verdelen.
Nou, is het wat, of is ook dit niks?
Overigens bracht een collega van mij pas naar voren dat in debatteren eigenlijk alles bij elkaar zit: informatie verzamelen en ordenen, iets goed moeten beargumenteren en spreken in het openbaar. En debatten zijn nog altijd een stuk sneller beoordeeld dan werkstukken.
Met de hand uitschrijven
Even vooraf: het lijkt me logisch dat dit met de hand gebeurt, ja.
Maar, denkend aan de schaarse krabbels die zo hier en daar nog door een scholier worden ingeleverd, krijg ik steeds meer de indruk met een lid van de Vereniging voor Mond- en Voetschilders ( waar je vroeger nog wel eens zo’n ongevraagde kalender van in de bus kreeg ) te maken te hebben.
De meeste scholieren kunnen – naast niet meer spellen – ook niet meer leesbaar schrijven. Mijn eigen dochters houden hun pen vast of het een kolenschop betreft, en ik kan hoog en laag springen, ze luisteren toch niet.
Ik moet er dus eerlijk gezegd niet aan denken mij straks ook nog door bergen handgeschreven schier onleesbare verslagen te moeten worstelen. Een beetje docent herkent immers heel snel aan de stijl of een leerling iets van Google gepikt heeft of niet.
Akkoord…
…maar dan met kroontjespen! Hier enkele gebruiksaanwijzingen.
Op papier uitrekenen
En als we toch de werkstukkendiarree aanpakken dan ook de rekenvaardigheid verhogen onder het motto “alle rekentuig de klas uit”.
wikipedia als enige bron?
Zijn er werkelijk docenten die dat accepteren?
Zeg me dat ’t niet waar is …