relocatie van voederbakken gewenst

Collateral damage taxation

Iedereen herinnert zich nog wel het geval Karl-Theodor Maria Nikolaus Johann Jacob Philipp Franz Joseph Sylvester Freiherr von und zu Guttenberg. Deze baron uit een oud-Frankische familie zag een wetenschappelijke promotie eerder als een nieuw sieraad aan zijn naam dan als iets wat men zich met inspanning moest verwerven. Iets dat je vanzelfsprekend bezit zoals je je niet zonder stropdas op het hoogste niveau kunt bewegen. Niet als iets waarvoor je je zou moeten inspannen. We kennen in Nederland de Hochstabler Stapel die citeringen in wetenschappelijke bladen verzamelde zoals adellijke personen vaak jachttrofeeën verzamelen. Eerstgenoemde schreef zonder vermelding hele bladzijden tekst van andere wetenschappers over en laatstgenoemde  masseerde of verzon zijn onderzoeksuitkomsten. Op deze website is al vaak geschreven dat je, nu eenmaal de marktwerking haar intrede in het onderwijs gemaakt heeft, door het verstandig plaatsen van voederbakken moet zien te bereiken dat de naar boven gevallen machthebbers in onderwijsland die kant oplopen waar je ze hebben wilt. En nu heeft de overheid in staat gebleken ook voor hen aan de onderkant van de onderijs hiërarchie, de afstudeerders op Bachelor- en Masters-niveau, de voederbakken zodanig te plaatsen dat zij een een ongewenste kant oplopen. Als hun scriptie één dag te laat beoordeeld wordt moeten zij een volledig collegegeld gaan betalen plus nog een boete van 3000 EURO. En dus loont het voor afstudeerders een scriptie coûte que coûte op tijd in te leveren. Daarnaast worden op sommige instituten als de eindscrtiptie niet bijtijds af is,een groot deel van de reeds behaalde studieresultaten ongeldig verklaard. Sommige instellingen voor HBO werkten tot kort geleden mee aan een gropte diplomaproductie door een student voor een onvoldoende prestatie  een genadezesje  te geven. Dat was bij voorbeeld bij de Theoroute het geval. Student en onderwijsinstelling hadden toen hetzelfde belang; maar dat strookte niet met het nationale belang op langere tijd. De voederbak stond, vanuit het laatste standpunt gezien, helemaal verkeerd. Maar nu de instellingen voor “hoger”onderwijs beter in de gaten worden gehouden moeten studenten proberen om hun afstudeerdiploma op andere wijze, zonder hulp van hun onderwijsinstelling,  in handen te krijgen. Waar een wil is wordt een weg gevonden en wanneer op de reguliere weg naar het diploma onoverkomelijke obstakels geplaatst zijn en Theoroutes afgesloten zijn probeert men met een nog geringer geloof in de slimheid van de overheid dan die van zichzelf andere wegen te zoeken die om die obstakels heen lopen. En die hebben de HBO-studenten gevonden, zoals blijkt uit het krantenartikel “Eindspurt met afstudeercoach” in de Volkskrant van van 31 juli 2012, geschreven door Haro Kraak. Er is een hausse in commerciële instituten voor scriptiebegeleiding ontstaan. En die hebben er meer belang bij dat de scriptie van een student door zijn onderwijsinstelling  geaccepteerd wordt dan dat de student door middel van zijn scriptie bewijst  zijn toekomstige beroep te kunnen uitoefenen en dus ook in staat is om zelf een goede scriptie samen te stellen. Een afstudeercoach van het opleidingsinstituut moet, als het goed is, een evenwicht vinden tussen coachen en beoordelen. Als hij te veel moet coachen kan het zijn dat de student nog niet rijp is voor het diploma of aan een te moeilijke studie is begonnen. In het andere geval zou de student zijn dipl+oma niet mogen krijgen of pas met een zeer grote vertraging. De commerciële scriptiebegeleider is door de student zelf ingehuurd omdat anders zijn diploma onaanvaardbaar duurder zou worden en voor beiden gaat het bijna uitsluitend om het verwerven van het diploma en nauwelijks om het aantonen van kunnen. Zo lang het voor de onderwijsinstellingen aantrekkelijker is om diploma’s uit te reiken dan hun waarde te bewaken zal de afstudeerboete op het afstudeerniveau een neerwaardse kracht uitoefenen.Dat was natuurlijk niet de bedoeling van de bedenkers van de langstudeerboete. De weg van het onderwijs is echteral lang een neergaande weg geplaveid met goede bedoelingen.Hopelijk glijden we snel het ravijn in en kunnen we ook snel onder leiding van serieuze plichtsgetrouwe nieuwe leiders met de restauratie beginnen.

Seger Weehuizen

1 Reactie

  1. Er is inderdaad een soort

    Er is inderdaad een soort optimistische lef voor nodig om onderzoekers de vrijheid te gunnen, zelfs al produceren zij jaren lang geen 'nuttige' bijdragen aan de samenleving.

    De Nederlandse Regering bestaat echter vooral uit boekhouders en boekhouders houden altijd alleen maar de getallen in het vizier. Maar er moet natuurlijk wel aan worden toegevoegd dat, als de Nederlandse regering kan vertrouwen op een stevige basis in BO en VO, deze toch wel wat gemakkelijker onderzoeksvrijheden kan toestaan, zeker als de onderliggende moraal duidelijk aangeleerd is.

    Maar als zowel de moraal (waar vertrouwen, waarheid en eerlijkheid de grootste rol moeten spelen) als de basiskennis onvlodoende zijn, kan de onderzoeksvrijheid maar al te gemakkelijk ontaarden in het ontwikkelen van, en het vasthouden aan, de persoonlijke staatsinkomsten.

     

Reacties zijn gesloten.