Ik ben docent Nederlands aan een Pabo. De afgelopen anderhalve maand heb ik de helft van mijn tijd besteed aan het corrigeren van toetsen van studenten die af moesten studeren. Inzicht in grammatica, taalkunde en de didactiek daarvan hebben deze studenten nauwelijks . En dat terwijl ze op het punt staan om het basisonderwijs in te gaan. Ik heb dan ook veel onvoldoendes moeten geven. Deed ik dat, dan stonden de studenten binnen drie dagen weer bij mijn tafel om een volgende toets te maken. Ze moesten immers slagen!? De datum van 1 oktober was aanstaande en de coordinator wilde ook dolgraag dat de studenten konden vertrekken. Ik heb de gevraagde nieuwe toets gemaakt en vaak bij de correctie weer een onvoldoende moeten geven. Maar u voelt het al: de studenten stonden binnen een paar dagen, soms zelfs binnen een paar uur, weer aan mijn tafel. Hoe kon ik ervoor zorgen dat ze toch zouden slagen? Ja maar, antwoordde ik, het is jouw probleem en niet het mijne. Natuurlijk, dat begrepen de studenten. Maar links- of rechtsom, er moest een voldoende komen. Die hebben ze dan ook gehaald. Uiteindelijk. En iedereen is nu blij. Behalve ik, want ik krijg nu toch echt het gevoel dat er een flink aantal studenten afstudeert dat niet kan ontleden, onvoldoende spelt en in feite geen of weinig inzicht in de taal heeft. Dat geeft me grote zorg. En als het nu de missie was van het onderwijs op onze school en van de Pabo’s in heel Nederland om daar wat aan te doen, dan zou er misschien nog hoop zijn. Maar in een cultuur waarin studeren letterlijk de sluitpost is van de opleiding, is de hoop op betere tijden vrijwel vervlogen. Maar goed. Ik heb weer een 15-tal studenten geholpen om te slagen. En dat scheelt weer een formatieplaats, zo vertelt men mij. Ik kan toch ook niet een baan op de tocht zetten door deze studenten af te wijzen? En zo komt uiteindelijk de aap uit de mouw: het gaat gewoon om geld en niet om de kwaliteit van het onderwijs!
Reacties zijn gesloten.
Inderdaad… het gaat enkel om geld
Geeft niks natuurlijk. Uiteindelijk gaat hem maar om de kinderen tussen 4 en 12. Die hebben misschien nog maar een jaar of 80 voor zich waarin een slechte opleiding zich kan wreken. Maakt niks uit. Hooguit een jaar of 40 werkzaam leven waarin ze onder hun niveau werken en dus onder hun niveau belasting betalen. Scheelt aan directe pegels misschien maar, laat ik voorzichtig zijn, 40 maal 2000 euro aan belastinggeld. Plus natuurlijk 40 x 5000 euro aan productiviteit (inkomen) per kind.
Zo’n leerkracht geeft een jaar of 10 onder niveau les. Per jaar aan een kind of 25. Is slechts een vermindering van het nationaal inkomen met 10x25x40x5000 euro’s, zeg een 50 miljoen euro.
Het is leuk on te chargeren, dus die verplichte voldoende van jou kost ons land op termijn 50 miljoen.
En dat te bedenken dat als we er een ander boekhoud systeem op nahielden, dat als we onderwijs niet als uitgaven maar als investering konden boeken in de staatsboekhouding, dat we dan op een heeeeeeeeeeeeeel andere manier tegen onderwijs zouden aankijken.
Maaar inderdaad.. het draait allemaal om de pegels. Jammer alleen dat zelfs de boekhouders van de staat niet goed rekenen
Incompetente onderwijzers
Waar het aan schort is dat er in alle onderwijs geen enkele instantie is die de docent steunt in het bewaken van de kwaliteit.
Ouders (gelukkig niet allemaal), leerlingen, helaas soms ook collega’s, directie, politiek, iedereen oefent druk uit op de leraar om de norm te laten zakken. Dat die druk er is, is niet zo verwonderlijk, maar dat de instantie die gezien haar naam, garant zou moeten staan voor het onderwijsniveau,
« DE ONDERWIJSINSPECTIE » ,
zich daar totaal niet mee bezig houdt en dus een docent ook niet steunt als hij zijn poot stijf houdt, dat vind ik WEL verwonderlijk.
Onderwijsinspectie
Een paar dagen geleden zette jl een link op deze plaats op de site naar een brief van een scheikunde docent. Een klein onderdeel van die brief was zijn sollicitatie bij de onderwijsinspectie. In mijn comment op jl op bovenstaande pagina ging ik hierop in (het relevante stuk van de brief is gereproduceerd in mijn comment daar). Klik op de bovenstaande link naar het comment van jl om naar een korte discussie te gaan over dit stukje van de brief van de scheikunde docent. Het geeft enig inzicht in de onderwijsinspectie…..
Onderwijsinspectie en Inholland
Het is interessant te lezen wat de onderwijsinspectie bij InHolland klaar heeft weten te krijgen, klik hier.
‘InHolland vindt dat de inspectie zich niet op feiten baseert maar op meningen (namelijk klachten).
En de inspectie mag zich niet met de kwaliteit van het onderwijs bemoeien, maar moet zich beperken tot de procedure’.
Relativisme ten top
Dit is het toppunt! Het gaat dus niet meer om feiten, maar om klachten, om belevingen???
Klachten worden ingediend en behandeld om een organisatie te helpen zich te verbeteren, te leren van fouten. Maar bij zo’n verbeterproces (heerlijk woord toch) horen wel feiten.
Foei, inspectie.
Onderwijsinspectie
Ik was eerlijk gezegd meer geschokt van de tweede zin: dat de onderwijsinspectie zich niet met de kwaliteit van het onderwijs mag bemoeien ?!?!?!
officieel beleid
Ja, een ex-inspecteur vertelde mij dat alle vakinspecteurs zijn afgeschaft. De inspectie bemoeit zich niet met de vakinhoud, alleen met vragen als ‘zijn de POPs op orde’ en ‘is de MR deze maand bijeengekomen’.