13 Reacties

  1. Een gelikt filmpje met een

    Een gelikt filmpje met een kek deuntje op de achtergrond, dat m.i. rammelt aan alle kanten.

    De begintekst klopt al niet: niet elk kind geniaal, daar moeten we eerlijk over zijn. Een betere tekst zou zijn "elk kind is bijzonder"; dat geeft beter de verhouding ouder/leerkracht/kind weer.

    Dan wordt weer eens gesuggereerd dat het onderwijs alle creativiteit (die nog overvloedig bij de peuter aanwezig zou zijn) doodt, want na de onderwijsloopbaan schijnen nog maar heel weinig mensen meer creatief te zijn. Je kunt je afvragen hoe men kan meten dat de peuters bijna allemaal nog zo creatief zijn. Ze zitten voor allerlei culturele vaardigheden nog in de fase 'onbewust onbekwaam'. Is dat creatief?

    Kennelijk beschouwt men het aanleren van culturele vaardigheden (lezen, schrijven, taalgebruik, rekenen, geschiedenis enz.) als dodend voor al die peutercreativiteit?? Moeten we die onwetende onschuld koesteren en handhaven? 

    Aan het eind komt men dan enkele Aziatische landen tegen die hoog scoren op de onderwijsprestatielijsten en die voor ons als voorbeeld zouden moeten gelden om te voorkomen dat 'we' onderaan blijven hangen. Nu weet ik niet voldoende over dat onderwijs, maar ik denk dat het onderwijs in die Aziatische landen heel sterk lijkt op het traditionele onderwijs van ons. Ik kon ook hoge scores halen bij mijn klassikale frontale onderwijs (een keer zelfs een klassikaal percentiel van 99 op de drie onderdelen taal, rekenen en wereldorientatie), net als vele andere juffen en meesters.

    Dus enerzijds moeten wij ons onderwijs vernieuwen (onderwijs op maat noemt dat CBE het, want het traditionele onderwijs deugt volgens hen niet wegens het creativiteit dodend vermogen zo beweert men), maar anderzijds krijgen wij als voorbeeld landen die nog degelijk traditioneel onderwijs geven zoals velen bij BON dit zouden willen zien.

     

    Kretologie: dat is de beste samenvatting van zo'n gelikt inhoudsloos filmpje.

    • Framing en newspeak

      De taal van de onderwijsvernieuwers is doordacht. Het is geen inhoudsloze kretelogie. Het gaat niet om de betekenis van de woorden, maar om de associatie die men ermee oproept. Niet anders dan de mooie jonge mensen die je ziet in de cola-reclame.

      Het woord genie impliceert eenvoudig dat het uitzonderlijk is. 98% geniaal is het inferieure equivalent van geen gezeik iedereen rijk van de tegenpartij. Activerende didactiek, het kind centraal, onderwijs op maat, realistisch rekenen, functioneel rekeken, natuurlijk leren …. , het zijn allemaal begrippen die vooral bedoeld zijn om de klassieke aanpak te framen. Bij gewone didactiek voert de leerling dus geen moer uit, staat het kind ergens aan de zijlijn, is het klassieke onderwijs slecht passende confectie in plaats van een manier om iedereen te voorzien van goede betaalbare en moderne kleding, is rekenen irreëel en nutteloos en is leren kunstmatig.

      Is het dus geen leeghoofdigheid die komt tot dergelijke filmpjes. Het zijn doordachte producten van de marketingafdeling.

      • En laat CBEgroup

        En laat CBEgroup maar eens uitleggen dat ze wel goede motieven hebben, hier op het forum. Ze krijgen alle kans.Wie is Pim Pollen om de eerste de beste het onderstaande te mogen toevoegen?

        Ik hoop niet dat u voor de klas staat!

        www.trendmatcher.nl/p/pimpollen.html

      • Waarom hebben zoveel mensen

        Waarom hebben zoveel mensen een hekel aan reclamefilmpjes? Vanwege het steeds terugkerende hoge nepgehalte ervan. Dat onderwijsadviseurs menen zich van een dergelijk nepfilmpje te moeten bedienen, pleit al niet voor hen.

        Als ze werkelijk onderwijs willen dat de concurrentie met Azie aankan, moeten zij de adviezen van BON opvolgen. Het vernieuwde onderwijs heeft aangetoond vooral weg te zakken als het om het kennisniveau gaat.

        Daarbij heeft de westerse mens het voordeel van een soort intrinsiek vermogen tot zelfstandig en creatief denken, naast alle kennis die hij/zij in zich kan opnemen.

        • Omdat het werkt!

          Waarom worden er zoveel reclamefilmpjes die overduidelijk reclamefilmpjes zijn gemaakt? Waarom extra poetsen en grote vazen met bloemen op een open dag terwijl iedereen weet dat dat alleen maar is gedaan voor de open dag? Waarom ziet een tweedehandsautoverkoper er uit als een tweedehandsautoverkoper? Waarom heeft Jomanda een blauwe jurk en de koningin een gouden koets?

          Omdat het werkt!

          Dat is de reden dat de verhalen en filmpjes van onderwijsvernieuwers er uit zien als de omo reclame: het werkt! En het werkt zeker in een tijd dat het opleidingsniveau van de docenten sterk is gedaald en managers, wiens wereld uberhaupt commercieel is, aan de macht zijn.

          Even verder redeneren: het werkt omdat mensen zich graag laten bedotten door mooie poditieve verhalen. Dat voelt goed. Iemand die in mei had gezegd dat het NL elftal met de eerste vlucht zonder punten weer naar huis zou kunnen, verpestte de sfeer. Waarom heeft BON niet 80% van de mensen achter zich? Omdat we kritisch zijn en geen opgepoetste verhalen verkopen. Onze boodschap is werkelijk vervelend om te horen. Als je het hoort, dan moet je iets doen. Daar zitten weinigen op te wachten. Vandaar dat kritiek op BON ook altijd kritiek op de toon is. We zijn vervelend want we verpesten de illusie. Onze grote Jeronimoon heeft daar eens een boekje over geschreven: de kleren van de keizer. Alleen was het volk in het sprookje uiteindelijk verstandiger dan het onderwijsvolk. Over de reden daarvan kun je veel speculeren, maar dat zal ik hier niet doen. 

           

          • Praktijkvoorbeeld: begrijpend

            Praktijkvoorbeeld: begrijpend lezen.

            Het is aanlokkelijk om dit voor te stellen als een groepsactiviteit waarbij 'samen' gepraat wordt over de tekst en 'samen' naar oplossingen wordt gezocht.

            Maar in het praktijk is het mij gebleken dat de gemiddelde leerling een tekst 3 keer zelfstandig moet doornemen om inicht te verkrijgen. Van zichzelf wil een leerling een tekst niet drie keer lezen; het wil na een keer zo gauw mogelijk de vragen gaan maken. De onderwijzer kan hier moeilijk dwingen, maar kan wel verbieden dat leerlingen aan de vragen beginnen. Hij/zij hoopt dan dat de leerling zich dermate gaat vervelen (andere activiteiten zijn niet toegestaan) dat die leerling nog maar eens aan de tekst begint.

            Tekstverklaren vereist dus de discipline van het meerdere malen lezen van de tekst. Bij zelfstandig werken komt daar niets van terecht. Dit voorbeeld toont aan hoe klassikaal onderwijs met een leidende leerkracht effectiever is, maar aanvankelijk 'saai' ("moet ik alweer die tekst lezen?") kan lijken. Vergeten wordt dat het uiteindelijk ontstane inzicht in de tekst een heilzame ervaring blijkt te zijn, die, als we toegeven aan de eerste impulsen van het kind, niet of nauwelijks verkregen zou zijn.

          • Sommig oppoetsen heeft m.i.

            Sommig oppoetsen heeft m.i. ook met gastvijheid te maken. We ontvangen gasten in een omgeving die we speciaal voor hen wat mooier hebben aangekleed. De koningin betoont eer aan de burgers door niet op de fiets in spijkerbroek voor te rijden (die koets is niet voor prive-gebruik). Maar goed, dat is weer een heel andere kwestie.

  2. Op Al Jazeera kwam ik een

    Op Al Jazeera kwam ik een documentaire tegen over het Aziatisch onderwijs (101 East), en inderdaad, veel gelijkenis met ons traditionele onderwijs en dan nog een graadje meer (de documentaire behandelt ook de wellicht te grote druk voor sommige leerlingen).

    Maar we zien dus stoelen en banken opgesteld in slagorde en de docent voor de klas. We zien veel discipline, feiten leren, ijver, studie en examens. In Hong Kong is een klein uitzonderlijk schooltje (Gaia) dat het adagium "mijn leren is spelen" hanteert (kinderen dragen daar geen uniform b.v.). Maar dit schooltje is de zeer kleine uitzondering binnen het zeer competitieve systeem van noeste ijver en discipline.

    Dat CBE doet alsof het Aziatisch onderwijs voor ons als voorbeeld moet gelden, maar verkettert intussen het traditionele klassikale onderwijs van ons van ooit. Dat is spreken met twee tongen.

    • De documantaire heet ‘Tough

      De documantaire heet 'Tough love: an education'. Te zien op het internet.

    • Bijzonder interessant is ook

      Bijzonder interessant is ook het commentaar van de makers van de documentaire "Tough love: an education".

      Zij waren eigenlijk op zoek naar zgn. 'tiger-mamas', n.a.v. het boek van Amy Chua. Ze ontdekten dat geen ouder zich een tijger wilde noemen en dat velen het competitieve systeem heel goed vonden. Kinderen wilden echt streven naar het beste en werden door hun ouders daarbij ondersteund.

      Ik vrees dat veel Nederlandse ouders hebben gekozen voor de gemakzucht ende gezelligheid (wat dat ook moge zijn)..

  4.  

     

    En zo als het met de sijferkunst is, zo is het ook met andere dingen: alles moet men de jeugd op den geschiksten tijd leeren , bij voorbeeld, wanneer men kinderen, die in 't A , b, c, boek leeren, in de sijfertallen, zintekenen , enz- tevens onderwijst, welk eene stremming moet dit in 't spellen leeren veroorzaaken! welk eene nuttelooze moeite moet men aanwenden ! hoe veel tijd moet men onnut verspillen! immers, tot het geen zij op den gepasten tijd in weinig weeken leeren , hebben zij zo veele jaaren nodig, wanneer men het hen ontijdig leert.

    Uit: N.N. Prijsverhandelingen, over de gebreken in de burgerscholen. Uitgegeeven door de Maatschappij: tot nut van't algemeen resources4.kb.nl/resources405/dpo/659/pdf/dpo_659.pdf

  5. Commentaar op Openingsfilmpje Let shift happen

    Commentaar op Openingsfilmpje Let shift happen

    Wat is geniaal? Het blijkt iets met creativiteit van doen te hebben. Verder snap ik niets van het beweerde verband met leeftijd.

    Vroege keuze van kinderen voor vervolgopleiding en 2 op de 3 kinderen vervelen zich tijdens de les? Gaat het hier eigenlijk nog wel om keuzes? Kiezen ouders en kinderen tegenwoordig niet haast altijd voor de hoogst toegestane vervolgopleiding en komt die niet voort uit een combinatie van goed onderwijs en aanleg? Draagt de door de door late”keuzes” voortgezette homogeniteit in de klassen niet bij aan afname van het aantal zich vervelende kinderen? (Natuurlijk hoeft die verveling ook niet plaats te vinden in een inhomogene klas van slechts 5 leerlingen maar wie zal dat betalen?). Was het onderwijs in eeuw XIX slechter dan het huidige, begin XXI? Was dat omdat meer kinderen zich vroeger verveelden of omdat ze toen minder leerden? Zijn de lesmethoden in het voorbeeldige verre oosten juist niet erg ouderwets namelijk veel luisteren en weinig tegenspreken? De opvallendste overeenkomst tussen die landen en Finland is de gedegen opleiding en strenge toelatingseisen voor het toelaten tot de leraren-opleidingsinstituten. (Geheel in lijn met wat BON wil). Zet goed leiderschap meer onderwijszoden aan de dijk dan hoogopgeleide veel, verantwoordelijkheid  Kennis uit onderzoek wordt al lang toegepast maar toch is DOOR DIE VERANDERINGEN het onderwijs alsmaar” gedaald”. Moraal van onveranderbaarheid zou hier remmend kunnen werken.  Synchroon veranderen is zeker erg complex en eist een grote performance! De congressanten moeten investeren in leiderschap en visie, maar blijkbaar niet in het doorgronden van de geheimen van goed onderwijs. Bla, bla, of te wel schaapachtig geblaat van boosaardige wolven.

    Seger Weehuizen

Reacties zijn gesloten.