Nou ja, daar gaat het om duurzaam onderwijs, maar dat is toch zo ongeveer hetzelfde: duurzaam en ecologisch.
Ecologisch leren
Lees en huiver
Dr. Manon Ruijters (Lector ‘De Ecologie van het leren’ aan de Stoas Hogeschool. Ze studeerde sociale wetenschappen)
De gebieden waarop het lectoraat zich de komende jaren gaat richten:
Leren ontwikkelen op individueel niveau: de kwaliteit van een interventie is afhankelijk van het innerlijk van de interventionist (Otto Scharmer in zijn Theory U). In de kern komt het hier op neer: In hoeverre hangt leiding geven aan leren van docenten samen met het inzicht in de eigen manier van leren en de eigen leergeschiedenis?
Leren ontwikkelen op groepsniveau: Collectieve intelligentie kan vele malen groter zijn dan de individuele intelligentie van individuen in een groep (Thomas Malone). Hoe kunnen programmaleiders sturen op een manier die tot duurzame en veerkrachtige gedragsverandering inspireert?
Hoe vorm je een betekenisvolle visie op leren? Hoe praat je op een betekenisvolle manier met elkaar over een vak dat zo tot de kern van ons mens zijn behoort? En hoe ontwikkel je het leren in deze organisaties?
Uitspraken van Dr. Manon Ruijters:
Het gaat er mij om, recht te doen aan leren en ontwikkelen in al zijn diversiteit en verschijningsvormen. Daarvoor is het nodig de kettingen af te werpen, leren en ontwikkelen de vrijheid te geven. We moeten voorkomen dat we grote delen van het leren laten liggen, het leren en ontwikkelen uitkleden, in allerlei harnassen drukken of versimpelen. Telkens weer, gaat het erom om op elke plek en bij elk mens en elk vraagstuk te kijken naar wat er al is en naar waar je naar toe wilt. Het gaat erom mindsets die in de weg staan op te ruimen en het leren en ontwikkelen met de grootst mogelijk zorg en aandacht vorm te geven.
Ecologie is daarbij een behulpzaam concept. Ze daagt uit de complexiteit van leren en ontwikkelen te omvatten door naast het intellectuele en informele leren ook het imaginaire en intuïtieve leren (weer) een plek te geven; verbanden te zien, en daarvoor de complexiteit te durven opzoeken en zowel het inter-persoonlijke, het tijds- en ruimteperspectief, het muzische en het aardse perspectief in ogenschouw nemen. En de ‘natuur’ niet uit het oog te verliezen. En daarmee ook te bouwen aan een duurzamere wereld. Uiteindelijk zal Ecologisch kijken naar leren zin en zijn verbinden, ruimte scheppen voor ontwikkeling, uitputting voorkomen en wijsheid helpen ontwikkelen.
De zoveelste poging om een
De zoveelste poging om een 'nieuwe mensch' tot stand te brengen. UIteraard moet het onderwijs dit weer eens tot stand gaan brengen. Mevrouw heeft kennelijk een vaag visioen over een 'duurzaam' paradijs vol 'duurzame' mensen. En van de wartaal die het gevolg is van zulke vage toekomstdromen moet de leerkracht dan wat zien te bakken.
Vernieuwers willen andere mensen, dat lijkt wel een grondthema.
'Andere mindset', 'omdenken', 'harnassen uit' en meer van dat soort kreten wijzen daar op.
Blijf met je tengels af van andermans kinderen zou ik zeggen.
Wat wordt dat begrip 'duurzaamheid' toch ongelooflijk misbruikt. Het lijkt wel de weg naar een nieuw paradijs.
Tot mislukken gedoemd, dat staat nu al vast. De mens laat zich nauwelijks veranderen. En gelijk heeft-ie. Waarom zouden wij ons vrijwillig willen voegen naar zulke mislukte profeten?
En als vrijwillig niet lukt, dat roept men om de overheid die intussen 'ecologisch onderwijs' al subsidieert, vermoed ik zo.
Het is gebruikelijk dat korte versies van de presentaties op de ORD beschikbaar komen in een mega-pdf op de website. Dat stuk zie ik nog niet staan.
De ORD functioneert nog als een echt congres: de papers gaan meestal over lopend onderzoek. De ORD geeft dan ook een goed beeld van de onderzoekactiviteiten in Nederland, althans het wetenschappelijk onderzoek.
Ik ga do. a.s. om 11 uur wel
Ik ga do. a.s. om 11 uur wel even de livestream met Gert Biestra beluisteren.
De ORD staan in dienst van
De ORD staan in dienst van een gedachte als ecologisch onderwijs dat 'duurzaam' onderwijs zou zijn. Gek genoeg moet onderwijs eerst veranderd worden om duurzaam te worden: de niet-duurzaamheid als vertrekpunt voor duurzaamheid?
Ik ben elke dag weer verheugd dat de steentijdmens niet pleitte voor zulke nep-wetenschappelijke duurzaamheid. Zaten we nu nog met dat onhandige vuurstenen gereedschap opgescheept.
Want dat stoort natuurlijk het allermeest: duurzaam onderwijs is vooral wensdenken, maar dat wensdenken wordt dan verkleed met zogenaamd wetenschappelijke jasjes.
Hierdoor gelooft de leek niet meer in zulke wetenschap: wetenschap als wensdenken t.a.v. het menselijk gedrag.
Wensdenken moet worden benoemd als wensdenken en niet als een wetenschap.
En wat kan 'ecologie' betekenen als wij de spellingsregels moeten leren? Te vaak hebben wij zulke quatsch moeten horen. Te vaak blijken hoogdravende woorden het niets te verbergen.
Voor de duidelijkheid: van
Voor de duidelijkheid: van mij mag mevrouw een Ecologische Basisschool beginnen, of een Ecologische Middelbare Middenschool. Ze doet maar als ze voldoende aanhangers krijgt.
Ze moet echter niet zo'n belachelijk concept (want zo zie ik dat concept van duurzaamheid; laten wij b.v. lekker de olie opmaken en ervan genieten; een aarde met of zonder olie maakt voor de aarde weinig verschil) aan het hele onderwijs willen opleggen alsof er sprake is van een wetenschappelijke waarheid die voor het hele onderwijs geldig zou zijn.
Excuus, prof. dr. Gert Biesta
Excuus, prof. dr. Gert Biesta.
Gert Biesta hield zich bezig
Gert Biesta hield zich bezig met het onderscheid tussen 'learning' (leren) en 'education' (opleiden).
Hij constateert dat het onderwijs te veel is opgeschoven richting het 'leren' omdat 'education' te autoritair zou zijn en te weinig zou hebben nagedacht over het noodzakelijke doel en de nuttige inhoud van die 'education'.
Maar de 'learning'-scholen verwijt hij dat er te veel nadruk op het procesmatige is komen te liggen zonder dat men zich werkelijk verdiept in de metavragen: waarom leren wij, waartoe leren wij en wat is de inhoud van het leren.
De prof wil dat het onderwijs weer opschuift richting 'education'. Maar dan met een nieuwe invulling van de rol van de 'teacher'. Daarbij wil hij dat 'teacher' iets nieuws brengt, niet autoritair is, en meer nadruk gaat leggen op het sociale aspect van 'education'. 'Education' moet gaan nadenken over doel, inhoud en relaties bij die 'education'.
Een pleidooi voor een meer 'teachende teacher' maar dan anders dan 'vroeger'.
Moeten we veronderstellen dat 'ecologisch leren' de metavragen over 'education' gaat beantwoorden?
Ik vrees van wel, want de aarzelende schoten voor de boeg lijken in die richting te wijzen.
Leerkrachten, u wordt gepaaid en geprezen vanweze uw grote en belangrijke rol bij 'education' in het licht van de ecologische pedagogiek; zo zal men trachten harten te winnen voor dit merkwaardig concept.
Vanwaar die connectie met Gert Biestra?
Dank voor je uitleg en
Dank voor je uitleg en duiding, Moby, dus zo zit dat! Dan ben ik daar dus ook klaar mee.
Is je laatste zin, vraag, aan iemand gesteld?
Die vraag had beter
Die vraag had beter geformuleerd moeten worden: 'Vanwaar anders die betrokkenheid van Gert Biesta?'
De professor die pleit voor een andere invulling van, en meer nadruk op 'education', waarbij hij meer sociale invulling wil zien bij 'education', EN die tevens zijn medewerking verleent aan een studiedag over 'ecologisch leren', maakt dat men vermoedt dat 1 + 1 hier 2 is.
Het is fraai. Ik kreeg van de
Het is fraai. Ik kreeg van de week van de organisatie van deze dagen te horen dat ik vandaag kon bellen om de livestreamlink te krijgen. Hét telefoonnummmer van de organisatie bericht nu dat ze de telefoon niet opneemt, dat ze de voicemail niet afluistert en dat je via de e-mail contact moet zoeken. Verschillende andere afdelingen gebeld en aan de lijn gehad: niemand weet van iets. Onprofessionele gang van zaken.
Toen heb ik met mijn 06 nog
Toen heb ik met mijn 06 nog een keer gebeld en waarachtig, er werd nu wel opgenomen. Ik werd even goed te woord gestaan en ik kreeg de link door.
Wat ik er nog van kon meemaken was niet bepaald een spetterende voordracht te noemen, maar inhoudelijk kwam het neer op wat Prof. dr. Gert Biesta in de aankondiging bij 'Keynotes' zelf al vermeldde. En dat vond ik interessant genoeg om toch even te kijken.
ecologisch leren
Coordinator van het SWV in deze regio is aan HU afgesudeerd in ecologische pedagogiek. Zij betoogt dat doceren zo iets als "aanraken met een toverstokje". Wie neemt zo iemand serieus. Ver uit de buurt van kindern houden, dunkt mij.
Dat neemt niet weg dat
Dat neemt niet weg dat nadenken over zingeving in onderwijs zinvol kan zijn. Ik denk echter dat verschillende uitgangspunten kunnen leiden tot verschillende praktijken. Dat werd zichtbaar bij de verscheidenheid aan bijzondere scholen.
Zo vond ik het traditionele klassikale onderwijs altijd een mooie combinatie van individueel werken en groepsgevoel. Elke leerling werd op eigen prestaties beoordeeld en werkte individueel. Maar hij/zij werkte steeds in een groepsverband waarbij alle regels voor iedereen gelijk waren. Hij/zij paste zich aan aan de groepsnormen en -waarden die vooral door de leerkracht werden gehandhaafd (met ouders achter zich). De regels voor straf en beloning waren voor iedereen gelijk en iedereen moest zich aanpassen om zich te voegen naar de leerstof van de dag die voor iedereen gelijk was (kleine uitzonderingen konden daarbinnen bestaan). De klas werd aldus ook een groep.
Een filosofie die 'het individualisme' als uitgangspunt heeft en daarmee alles wat de mens doet beschouwt als een uiting van persoonlijke behoeftes, verwaarloost de sociale zingeving van het menselijk bestaan. Niemand is een eiland en wij praten niet alleen maar met elkaar om een persoonlijke behoefte te bevredigen.
Een filosofie die 'het sociale wezen' als rationeel uitgangspunt heeft, kan daarmee de unieke waarden van mensen als persoonlijkheid helemaal uit het oog verliezen.
Traditoneel klassikaal onderwijs bood een mooie combinatie. Dat individuele werken waarbij allerlei leerlingen op eilandjes zitten te werken, blijkt dan ook nog eens een veel beroerder leerresultaat op te leveren.
Tevens wil ik mij afvragen in
Tevens wil ik mij afvragen in hoeverre dat 'ecologisch leren' een verhouding heeft met het 'neuro-linguistisch-programmeren'.(NLP). Dat NLP verwacht alle verbetering van gedragsveranderingen en andere 'minsets'.
Het nut van goede en echte parate en feitelijke kennis is ondergeschikt geworden. Techniekjes als 'spiegelen', 'fantaseren' en 'communiceren' (vooral om de ander tot volger te maken) vindt men veel belangrijker voor het behalen van persoonlijk en maatschappelijk succes.
Ik heb begerepen dat dat NLP-denken zich al diep in het onderwijs heeft ingevreten.
Meditatie belangrijker dan kennis opdoen b.v.
Contempleren idem.
We lijken massaal aan de zweefcultuur de voorrang te geven, zelfs bij de opleidingen.
Dit leidt uiiteraard tot een enorme geestelijke verarming, dat navelstaren.
Want alom denkt men kennelijk dat er ergens op de bodem van de ziel schatten liggen te wachten op ontdekking.
Wat een ongelooflijke miosvatting is dat toch. Er liggen geen schatten op de bodem van de ziel te wachten op opgraven. Nuchtere kennis moet van buiten worden doorgegeven door kennis-bezittende leerkrachten.
Alleen dan verkrijgt de andere kleinere mens ook zulke kennis.
En neem nu het internationaal
En neem nu het internationaal erkende notenschrift.
Hoe enorm waardevol is dit niet?
We zouden het de kinderen kunnen aanleren, want er zijn goede methoden voor. Zelf gaf ik ooit klassikale blokfluitlessen met het oog op het aanleren van dit internationale schrift.
Kinderen leerden het gemakkelijk.
Maar tot mijn enorm grote verbazing bestond er erg weinig support voor dit soort onderwijs. Het werd algemeen beschouwd als een 'aardigheid' erbij. Dit klassikaal anngeboden blokfluitonderwijs bloedde dan ook dood vanwege desinteresse van zowel ouders als overheden.
Ik ben tot de dag vandaag niet over mijn verbazing heen.
We hadden 'moderne' muziekmethoden, maar geen ervan vond het noodzakelijk de kinderen de beginselen van het notenschrift in combinatie met het leren bespelen van een eenvoudig instrument, aan te leren.
Liever werden de kinderen geconfronteerd met allerlei 'experimentele' herrie (op de CD), die gepaard ging met veel klassikaal gegniffel. De creativiteit, weet u wel? Dat alom aangeprezen excuus om zich niet in te spannen zich iets werkelijk aan te leren.
Het echte leren bespelen van de blokfluit ging niet gepaard met dat gegniffel. Het bleek de kinderen ernst te zijn. Zelfs, terwijl er geen rapportcijfer voor het bespelen van de blokfluit bestond.
De totale verwaarlozing van zo'n belangrijke techniek bij die vernieuwers, sterkte mij in het geloof dat die vernieuwers allerminst in echte prestaties waren geinteresseerd.
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2025|WordPress thema door MH Themes
Is niet nieuw
Ik heb er al eerder iets over geschreven: www.beteronderwijsnederland.nl/content/eindelijk-het-er-duurzame-onderwijsontwikkeling
Nou ja, daar gaat het om duurzaam onderwijs, maar dat is toch zo ongeveer hetzelfde: duurzaam en ecologisch.
Ecologisch leren
Lees en huiver
Dr. Manon Ruijters (Lector ‘De Ecologie van het leren’ aan de Stoas Hogeschool. Ze studeerde sociale wetenschappen)
De gebieden waarop het lectoraat zich de komende jaren gaat richten:
Uitspraken van Dr. Manon Ruijters:
De zoveelste poging om een
De zoveelste poging om een 'nieuwe mensch' tot stand te brengen. UIteraard moet het onderwijs dit weer eens tot stand gaan brengen. Mevrouw heeft kennelijk een vaag visioen over een 'duurzaam' paradijs vol 'duurzame' mensen. En van de wartaal die het gevolg is van zulke vage toekomstdromen moet de leerkracht dan wat zien te bakken.
Vernieuwers willen andere mensen, dat lijkt wel een grondthema.
'Andere mindset', 'omdenken', 'harnassen uit' en meer van dat soort kreten wijzen daar op.
Blijf met je tengels af van andermans kinderen zou ik zeggen.
Wat wordt dat begrip 'duurzaamheid' toch ongelooflijk misbruikt. Het lijkt wel de weg naar een nieuw paradijs.
Tot mislukken gedoemd, dat staat nu al vast. De mens laat zich nauwelijks veranderen. En gelijk heeft-ie. Waarom zouden wij ons vrijwillig willen voegen naar zulke mislukte profeten?
En als vrijwillig niet lukt, dat roept men om de overheid die intussen 'ecologisch onderwijs' al subsidieert, vermoed ik zo.
www.ord2012.nl/NL
www.ord2012.nl/NL/programma/
www.ord2012.nl/NL/programma/full-papers/
www.vorsite.nl/nl
www.vorsite.nl/nl/onderwijs_research_dagen/
Het is gebruikelijk dat korte versies van de presentaties op de ORD beschikbaar komen in een mega-pdf op de website. Dat stuk zie ik nog niet staan.
De ORD functioneert nog als een echt congres: de papers gaan meestal over lopend onderzoek. De ORD geeft dan ook een goed beeld van de onderzoekactiviteiten in Nederland, althans het wetenschappelijk onderzoek.
Ik ga do. a.s. om 11 uur wel
Ik ga do. a.s. om 11 uur wel even de livestream met Gert Biestra beluisteren.
De ORD staan in dienst van
De ORD staan in dienst van een gedachte als ecologisch onderwijs dat 'duurzaam' onderwijs zou zijn. Gek genoeg moet onderwijs eerst veranderd worden om duurzaam te worden: de niet-duurzaamheid als vertrekpunt voor duurzaamheid?
Ik ben elke dag weer verheugd dat de steentijdmens niet pleitte voor zulke nep-wetenschappelijke duurzaamheid. Zaten we nu nog met dat onhandige vuurstenen gereedschap opgescheept.
Want dat stoort natuurlijk het allermeest: duurzaam onderwijs is vooral wensdenken, maar dat wensdenken wordt dan verkleed met zogenaamd wetenschappelijke jasjes.
Hierdoor gelooft de leek niet meer in zulke wetenschap: wetenschap als wensdenken t.a.v. het menselijk gedrag.
Wensdenken moet worden benoemd als wensdenken en niet als een wetenschap.
En wat kan 'ecologie' betekenen als wij de spellingsregels moeten leren? Te vaak hebben wij zulke quatsch moeten horen. Te vaak blijken hoogdravende woorden het niets te verbergen.
Voor de duidelijkheid: van
Voor de duidelijkheid: van mij mag mevrouw een Ecologische Basisschool beginnen, of een Ecologische Middelbare Middenschool. Ze doet maar als ze voldoende aanhangers krijgt.
Ze moet echter niet zo'n belachelijk concept (want zo zie ik dat concept van duurzaamheid; laten wij b.v. lekker de olie opmaken en ervan genieten; een aarde met of zonder olie maakt voor de aarde weinig verschil) aan het hele onderwijs willen opleggen alsof er sprake is van een wetenschappelijke waarheid die voor het hele onderwijs geldig zou zijn.
Excuus, prof. dr. Gert Biesta
Excuus, prof. dr. Gert Biesta.
Gert Biesta hield zich bezig
Gert Biesta hield zich bezig met het onderscheid tussen 'learning' (leren) en 'education' (opleiden).
Hij constateert dat het onderwijs te veel is opgeschoven richting het 'leren' omdat 'education' te autoritair zou zijn en te weinig zou hebben nagedacht over het noodzakelijke doel en de nuttige inhoud van die 'education'.
Maar de 'learning'-scholen verwijt hij dat er te veel nadruk op het procesmatige is komen te liggen zonder dat men zich werkelijk verdiept in de metavragen: waarom leren wij, waartoe leren wij en wat is de inhoud van het leren.
De prof wil dat het onderwijs weer opschuift richting 'education'. Maar dan met een nieuwe invulling van de rol van de 'teacher'. Daarbij wil hij dat 'teacher' iets nieuws brengt, niet autoritair is, en meer nadruk gaat leggen op het sociale aspect van 'education'. 'Education' moet gaan nadenken over doel, inhoud en relaties bij die 'education'.
Een pleidooi voor een meer 'teachende teacher' maar dan anders dan 'vroeger'.
Moeten we veronderstellen dat 'ecologisch leren' de metavragen over 'education' gaat beantwoorden?
Ik vrees van wel, want de aarzelende schoten voor de boeg lijken in die richting te wijzen.
Leerkrachten, u wordt gepaaid en geprezen vanweze uw grote en belangrijke rol bij 'education' in het licht van de ecologische pedagogiek; zo zal men trachten harten te winnen voor dit merkwaardig concept.
Vanwaar die connectie met Gert Biestra?
Dank voor je uitleg en
Dank voor je uitleg en duiding, Moby, dus zo zit dat! Dan ben ik daar dus ook klaar mee.
Is je laatste zin, vraag, aan iemand gesteld?
Die vraag had beter
Die vraag had beter geformuleerd moeten worden: 'Vanwaar anders die betrokkenheid van Gert Biesta?'
De professor die pleit voor een andere invulling van, en meer nadruk op 'education', waarbij hij meer sociale invulling wil zien bij 'education', EN die tevens zijn medewerking verleent aan een studiedag over 'ecologisch leren', maakt dat men vermoedt dat 1 + 1 hier 2 is.
Het is fraai. Ik kreeg van de
Het is fraai. Ik kreeg van de week van de organisatie van deze dagen te horen dat ik vandaag kon bellen om de livestreamlink te krijgen. Hét telefoonnummmer van de organisatie bericht nu dat ze de telefoon niet opneemt, dat ze de voicemail niet afluistert en dat je via de e-mail contact moet zoeken. Verschillende andere afdelingen gebeld en aan de lijn gehad: niemand weet van iets. Onprofessionele gang van zaken.
Toen heb ik met mijn 06 nog
Toen heb ik met mijn 06 nog een keer gebeld en waarachtig, er werd nu wel opgenomen. Ik werd even goed te woord gestaan en ik kreeg de link door.
Wat ik er nog van kon meemaken was niet bepaald een spetterende voordracht te noemen, maar inhoudelijk kwam het neer op wat Prof. dr. Gert Biesta in de aankondiging bij 'Keynotes' zelf al vermeldde. En dat vond ik interessant genoeg om toch even te kijken.
ecologisch leren
Coordinator van het SWV in deze regio is aan HU afgesudeerd in ecologische pedagogiek. Zij betoogt dat doceren zo iets als "aanraken met een toverstokje". Wie neemt zo iemand serieus. Ver uit de buurt van kindern houden, dunkt mij.
Dat neemt niet weg dat
Dat neemt niet weg dat nadenken over zingeving in onderwijs zinvol kan zijn. Ik denk echter dat verschillende uitgangspunten kunnen leiden tot verschillende praktijken. Dat werd zichtbaar bij de verscheidenheid aan bijzondere scholen.
Zo vond ik het traditionele klassikale onderwijs altijd een mooie combinatie van individueel werken en groepsgevoel. Elke leerling werd op eigen prestaties beoordeeld en werkte individueel. Maar hij/zij werkte steeds in een groepsverband waarbij alle regels voor iedereen gelijk waren. Hij/zij paste zich aan aan de groepsnormen en -waarden die vooral door de leerkracht werden gehandhaafd (met ouders achter zich). De regels voor straf en beloning waren voor iedereen gelijk en iedereen moest zich aanpassen om zich te voegen naar de leerstof van de dag die voor iedereen gelijk was (kleine uitzonderingen konden daarbinnen bestaan). De klas werd aldus ook een groep.
Een filosofie die 'het individualisme' als uitgangspunt heeft en daarmee alles wat de mens doet beschouwt als een uiting van persoonlijke behoeftes, verwaarloost de sociale zingeving van het menselijk bestaan. Niemand is een eiland en wij praten niet alleen maar met elkaar om een persoonlijke behoefte te bevredigen.
Een filosofie die 'het sociale wezen' als rationeel uitgangspunt heeft, kan daarmee de unieke waarden van mensen als persoonlijkheid helemaal uit het oog verliezen.
Traditoneel klassikaal onderwijs bood een mooie combinatie. Dat individuele werken waarbij allerlei leerlingen op eilandjes zitten te werken, blijkt dan ook nog eens een veel beroerder leerresultaat op te leveren.
Tevens wil ik mij afvragen in
Tevens wil ik mij afvragen in hoeverre dat 'ecologisch leren' een verhouding heeft met het 'neuro-linguistisch-programmeren'.(NLP). Dat NLP verwacht alle verbetering van gedragsveranderingen en andere 'minsets'.
Het nut van goede en echte parate en feitelijke kennis is ondergeschikt geworden. Techniekjes als 'spiegelen', 'fantaseren' en 'communiceren' (vooral om de ander tot volger te maken) vindt men veel belangrijker voor het behalen van persoonlijk en maatschappelijk succes.
Ik heb begerepen dat dat NLP-denken zich al diep in het onderwijs heeft ingevreten.
Meditatie belangrijker dan kennis opdoen b.v.
Contempleren idem.
We lijken massaal aan de zweefcultuur de voorrang te geven, zelfs bij de opleidingen.
Dit leidt uiiteraard tot een enorme geestelijke verarming, dat navelstaren.
Want alom denkt men kennelijk dat er ergens op de bodem van de ziel schatten liggen te wachten op ontdekking.
Wat een ongelooflijke miosvatting is dat toch. Er liggen geen schatten op de bodem van de ziel te wachten op opgraven. Nuchtere kennis moet van buiten worden doorgegeven door kennis-bezittende leerkrachten.
Alleen dan verkrijgt de andere kleinere mens ook zulke kennis.
En neem nu het internationaal
En neem nu het internationaal erkende notenschrift.
Hoe enorm waardevol is dit niet?
We zouden het de kinderen kunnen aanleren, want er zijn goede methoden voor. Zelf gaf ik ooit klassikale blokfluitlessen met het oog op het aanleren van dit internationale schrift.
Kinderen leerden het gemakkelijk.
Maar tot mijn enorm grote verbazing bestond er erg weinig support voor dit soort onderwijs. Het werd algemeen beschouwd als een 'aardigheid' erbij. Dit klassikaal anngeboden blokfluitonderwijs bloedde dan ook dood vanwege desinteresse van zowel ouders als overheden.
Ik ben tot de dag vandaag niet over mijn verbazing heen.
We hadden 'moderne' muziekmethoden, maar geen ervan vond het noodzakelijk de kinderen de beginselen van het notenschrift in combinatie met het leren bespelen van een eenvoudig instrument, aan te leren.
Liever werden de kinderen geconfronteerd met allerlei 'experimentele' herrie (op de CD), die gepaard ging met veel klassikaal gegniffel. De creativiteit, weet u wel? Dat alom aangeprezen excuus om zich niet in te spannen zich iets werkelijk aan te leren.
Het echte leren bespelen van de blokfluit ging niet gepaard met dat gegniffel. Het bleek de kinderen ernst te zijn. Zelfs, terwijl er geen rapportcijfer voor het bespelen van de blokfluit bestond.
De totale verwaarlozing van zo'n belangrijke techniek bij die vernieuwers, sterkte mij in het geloof dat die vernieuwers allerminst in echte prestaties waren geinteresseerd.