Mijn schoonvader, 15 jaar geleden overleden, was hoofd van een openbare lagere school. Hij was wat vroeger doorging voor het prototype van de hoofdonderwijzer: serieus, leergierig, nieuwsgierig en toch ook belerend. Humor had hij ook wel, maar dat was ondergeschikt aan het hogere doel. Toen later mijn eigen kind (in de grote stad) naar school ging hadden we te maken met een totaal andere directeur: joviaal, gezellig, leuk in de omgang met de kinderen….maar van enige intellectuele of kunstzinnige interesse was geen sprake. Ik herinner me nog een van zijn bijdragen in het schoolblaadje waarin hij champignons bedoelde en champions (het was per slot van rekening tijdens een van de vorige EK’s) schreef.
Dezelfde ervaring heb ik in het voortgezet onderwijs. Mijn eigen schooldirecteur van 40 jaar geleden was een gepromoveerd fysicus, anderen hadden een classicus als rector. Tegenwoordig werken we onder onderwijs’kundigen’, -gogen en -logen en soms zelfs onder mensen die voorheen nog nooit een voet in het onderwijs hebben gezet.
Nu is dit natuurlijk alleen mijn eigen ervaring, maar ik heb het gevoel dat de niveaudaling in het onderwijs niet beperkt is tot leerlingen en docenten, maar zich ook voordoet onder schoolleiders. Misschien is juist en vooral hun niveau wel het eerst gedaald?
Graag hoor ik van de forumbezoekers of zij vergelijkbare ervaringen hebben. Natuurlijk kan je, en moet je ook, snerend doen over het algemene intellectuele gehalte, maar ik ben vooral geïnteresseerd in het ‘harde’ opleidingsniveau van deze mensen.
Elders op het forum beklaagt Hals zich erover dat er hier zoveel mafkezen aan de touwtjes trekken. Deze algemene klacht kan snel leiden tot de conclusie ‘Niemand doet zijn werk goed, behalve wij tweeën’. Daarom is het aardig om de vraag eens om te draaien.
Aannemend dat mijn waarneming door veel meer mensen wordt bevestigd, kan je je afvragen hoe het in vredesnaam mogelijk is geweest dat er vroeger veel vaker hoogopgeleide en intellectueel geïnteresseerde mensen aan het roer van een school stonden.
Reacties zijn gesloten.
Idem dito
Aan ons ROC idem dito. Een regiodirectie die beiden (het gaan om 2 personen) een 2e graadsbevoegdheid hebben (dus gelukkig wel ervaring hebben in het onderwijs), maar waar er van enig niveau geen sprake is. Een vlotte babbel, ja, maar een intellectueel gesprek, nee. Wel af en toe smijten met ‘moeilijke woorden/begrippen’ om te laten zien dat ze met hoger opgeleiden dan zijzelf ‘mee kunnen praten’ . Daar prik je natuurlijk gauw genoeg doorheen.
Jammer genoeg zijn deze managers verantwoordelijk voor de aansturing van de betreffende locatie en zitten ze op een post waar ze de ‘macht’ hebben en die dan ook graag gebruiken (of liever gezegd ‘misbruiken’).
Het CvB naar de mond praten is de enige wijze om op zo’n post terecht te komen.
Doctoran dus niet
Even op de webstek van mijn oude school (een lyceum) gekeken naar wie er nu in de leiding zitten: De rector en conrector zijn beiden geen academici. De “afdelingsleiders” zijn dat wel. In het bestuur zitten geen academici.
Toen ik er op school kwam was de rector een ouderwetse classicus die gewoon les gaf. In de jaren die volgden raakte het bestuur wat op drift; Toen ik afzwaaide in 1975 was ik aan de vierde rector bezig (overigens waren ze allen academici). Die vierde heeft er trouwens wel weer een hele tijd gezeten.
Toen de tent werd opgericht in de 20er jaren zocht men een didactisch zwaargewicht aan (gepromoveerd) om het project tot wasdom te brengen. De man heeft er zijn levenswerk van gemaakt.
Als ik het achteraf bekijk ben ik blij dat ik nog van de restanten van zijn werk heb mogen profiteren.
Babylonische spraakverwarring…..
‘Aannemend dat mijn waarneming door veel meer mensen wordt bevestigd, kan je je afvragen hoe het in vredesnaam mogelijk is geweest dat er vroeger veel vaker hoogopgeleide en intellectueel geïnteresseerde mensen aan het roer van een school stonden.’
Je waarneming is juist, Bernard.
Het antwoord is dat leidinggevenden destijds uit te beroepenveld werden gerecruteerd.
Dat is nu helaas niet meer zo met alle gevolgen van dien, zowel op inhoudelijk alsook op organisatorisch niveau.
Een rector aan een gymnasium was over het algemeen een classicus, een directeur aan een Kunstacademie een kunstenaar.
In navolging van de politiek, maar ook van het bedrijfsleven zijn nu juristen, financieel deskundigen of allerlei soorten gogen de scepter gaan zwaaien, met als resultaat een Babylonische spraakverwarring en een loszingen van de werkelijkheid..
In antwoord op de vraag van Bernard….
Bij ons een politicus, met andere belangen dat de docenten.
De school als opstapje in een carrière.
Schoolleiding
Ofschoon het bij sommigen al eeuwen geleden en nauwelijks meer te merken was, waren de leden van de schoolleiding op de scholen waar ik heb lesgegeven altijd wel oud-leraren. En ook altijd doctorandus. Vaak in de moderne talen of Nederlands.
De hoofdonderwijzer
is nu boekhouder.
Houdt boeken en veegt de hoeken.
Verdraagt kinderen,
die hem hinderen,
maar net.