BON reageert in dit artikel op het rapport Dijsselbloem. Lees hier het vervolg.
Reacties zijn gesloten.
BON reageert in dit artikel op het rapport Dijsselbloem. Lees hier het vervolg.
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2025|WordPress thema door MH Themes
Nood maakt vindingrijk
Presley Bergen en Ad Verbrugge schrijven: “Zijn het veld en de overheid bereid om de concequenties van een betere eind-kwaliteitscontrole te aanvaarden” Om te beginnen denk ik dat zo’n kwaliteitscontrole minstens eens in de twee jaar moet plaats vinden. Verder ben ik verrast over de beschreven gevolgen die de overheid en het veld zouden moeten aanvaarden: “een paar jaar lang veel hogere percentages leerlingen die zakken en de instroom in het VWO die wellicht lager wordt”. Ik denk veel meer aan scholenbesturen en schoolleidingen die dat de kop kost. In Californië wilde de deelstaatregering schonere auto’s om de smog in Los Angelos te bestrijden. Zij stelde haar eisen en de fabrikanten van auto’s hadden er maar aan te voldoen. Zo moeten ook de scholen bepaalde resultaten halen anders moet de directie en het bestuur aftreden. Ik stel me dan voor dat de directie dan niet meer de docenten gaat hinderen maar juist steunen. Geen overbodige vergaderingen, surveillances in andere oneigenlijke taken voor de leraar meer. Weg met Het Nieuwe Leren en geen competentiegericht leren meer want daar is veel te veel menskracht nodig. Door de omhooggeschoten efficiency op de werkvloer vliegt de kwaliteit omhoog want de hoogbetaalde directieleden willen niet op straat komen te staan. Leraren die de directies en de schoolbesturen uit de brand helpen krijgen een fikse salarisverhoging en het managersbestand wordt flink uitgedund.Seger Weehuizen
Auto’s in Californië
Over de auto’s in Californië heb ik ook wel eens het omgekeerde gelezen van wat jij nu beweert, Seger. Volgens dat verhaal liep de overheid telkens achter de feiten aan met haar normen, en was het de auto-industrie zelf die voorop liep in het schoner maken van haar product. Zozeer zelfs dat de overheidsnormen in feite een dode letter waren. Volgens dat verhaal dan.
Moeten we een overheid die het zo ver heeft laten komen met ons onderwijs, wel de normen laten bepalen? Het is maar een gedachte.
OH moet VWO als weg naar WO zien
Wat betreft de kip of het ei zal ik de waarheid proberen te achterhalen. Misschien heb ik een verhaal gelezen van een perrsoon die maar wat uit zijn duim zoog. Zo heb ik ook gehoord dat de fabrikanten onmiddellijk geluidsarme motorfietsen en brommers op de markt kunnen brengen maar de belangstelling van de overheid voor geluidshinder zich beperkt tot het trekken van isofonen om nieuwe snelwegen.
Als de overheid op onderwijsgebied net zo voort wil gaan als de afgelopen 30 jaar dan hebben we inderdaad niets aan haar. De overheid zou voor het VWO-niveau haar oor te luisteren moeten leggen bij haar afnemers, de universiteiten. Ik begrijp dat de universiteiten zelf nog steeds een voldoende hoog niveau in stand houden.
Seger Weehuizen
Goed begrepen???
Seger, aan het eind van je stukje over het VWO en de weg naar WO beweer je langs je neus weg even dat de universiteiten nog steeds een voldoende niveau in stand houden. Ik ben erg benieuwd op grond waarvan je dat beweert.
Mijn ervaring is: veel studenten doen alleen wat ze voor de cijfertjes moeten doen, hebben geen bredere belangstelling, volgen het nieuws rondom hun vak slecht en kunnen niet gerekend worden tot de intellectuelen. Daarnaast is vrijwilligerswerk (vroeger gaf de halve universiteit vrijwillig les aan buitenlanders en zat de andere helft in één of andere vakbond of bond van wetenschappelijke arbeiders, of deed aan maatschappelijk relevant werk op het vakgebied (rechtswinkel, biologiewinkel, scheikundewinkel). Tegenwoordig niets van dat alles. Het werk buiten de studie gebeurt alleen als het vet betaald wordt. Ze concurreren daarmee ook nog eens de jongeren weg die op dit werk aangewezen zijn omdat ze niet zo heel goed kunnen leren (postbodes, horecamedewerkers etc.)
betere tijden
Wat onderzoek betreft opereren de universiteiten in een internationale context. Niveaudaling zou daardoor onmiddellijk opvallen. Omdat onderzoek en onderwijs gekoppeld zijn zal ook de laatste nog een beetje aan internationale normen voldoen. Maar de uitputfinanciering heeft natuurlijk ook daar een omlaagdrukkende werking. Vroeger kreeg je, als je ouders je studie niet konden betalen een `renteloos voorschot, was het collegegeld laag en maakte je daardoor maar weinig studieschuld. Van dat renteloos voorschot kon je royaler leven dan nu van de studiefinanciering. Dan is vet verdienen niet meer zo belangrijk.
Seger Weehuizen
Niet overtuigend
Ik vind de redenering waarmee onderbouwd wordt dat de universiteit voldoende niveau heeft écht niet overtuigend. De ‘internationale context’ is lang niet concreet genoeg en de koppeling tussen het onderzoek en het geboden niveau van onderwijs is al helemaal niet overtuigend.
De uitputfinanciering vind ik (Nederlands uitgesproken) wel een enorm leuke woordspeling.
Re: niet overtuigd
Je hebt gelijk Hinke. De kwaliteit aan de Nederlandse universiteiten is niet meer wat deze geweest is. Heeft te maken met:
1) Een groter deel van de populatie gaat naar de universiteit, en dus daalt het gemiddelde IQ van de student.
2) Studenten hebben er een groot financieel belang bij om snel af te studeren. Universiteiten hebben er een groot financieel belang bij om diploma’s te drukken.
3) Vooral de softe vakken (onderwijskunde, psychologie, rechten) zijn populair. Deze zijn altijd al van minder niveau geweest van wiskunde en natuurkunde. Een verschuiving naar softe vakken geeft dus een gemiddelde niveaudaling.
4) Binnenkomende studenten zijn minder goed voorbereid. Qua wiskunde is het echt rampzalig. Dit kost minstens een semester om te repareren. Dat semester kukelt aan het eind dus uit het programma.
Maar in ieder geval bij de beta opleidingen is er geen sprake van de `kennis is niet belangrijk’ blabla die we in de rest van het onderwijs zien.
Er is reden voor zorg om de universiteiten, maar de universiteiten zijn er niet zo erg aan toe als de rest van het onderwijs.
Auto’s
Gelukkig, iets over mijn vakgebied 🙂 Seger heeft wel gelijk. De auto-industrie kan haar product zo ongeveer net zo schoon maken als je zou willen, maar doet dat niet zonder wetsdwang. Wel laat men voortdurend proefballonnen op om te snelle invoering van strenge wetgeving te voorkomen. De auto-industrie heeft dan ook een zeer sterke lobby, zowel in Europa als in de VS. Californië stelde inderdaad heel hoge eisen en aangezien de auto-industrie daar goede zaken deed, volgde men gelijk.
Dat de auto-industrie niet nu al een superschone auto maakt is simpelweg een kwestie van geld. Want eerst zal de industrie moeten investeren en pas jaren later kunnen die investeringen via de klant weer worden terugverdiend. Per slot van rekening is de auto-industrie geen charitatieve instelling. Als alle automerken door wetsdwang in hetzelfde schuitje zitten zullen ze er wel aan beginnen.
Poging om weer on topic te komen: als de overheid via wetgeving zaken als centrale examens oplegt zullen de scholen zich daar zonder enige twijfel op gaan richten. En dat is toch in principe wat je wilt bereiken?
met grote gevolgen
De scholen zullen zich er pas met volle kracht op het behalen van de door de overheid opgelegde norm (en of dat zo is wordt bepaald aan de hand van de resultaten van leerlingen bij centrale examens) als het niet halen van de norm financiële consequenties heeft die tot faillisementen van onderwijsinstellingen kunnen leiden. Ben je het ook met mij eens dat als er hoge eisen worden gesteld wat betreft de resultaten van de centrale examens de positie en de vrijheid van de handelingsbekwame docent op de werkvloer enorm zal verbeteren en overbodige functies en activiteiten zullen worden geschrapt? Daardoor kunnen de goede docenten op de werkvloer ook meer gaan verdienen. Ook dat het wenselijk is om tweejaarlijks centrale examens af te nemen?
Seger Weehuizen
Zo zal het niet werken, Seger
Die managers en directies schuiven de last gewoon af op onze schouders. Aan ons worden nog meer eisen gesteld en het is voor hen een nieuwe reden om ons tot blinde gehoorzaamheid te dwingen aan hun plannen en grillen. Waarschijnlijk zullen zij buiten schot blijven (ze hebben immers de MACHT! en kunnen alles bepalen en manipuleren), maar zelfs als ze al het risico lopen om weg te moeten met een riante premie, zal dat pas gebeuren nadat wij zijn uitgeknepen en ontdaan van het laatste beetje eigen verantwoordelijkheid en zelfstandigheid.
Het best haalbare binnen de huidige MACHTsverhoudingen is een schoolleiding die wat rekening houdt met docenten en tot op zekere hoogte samen met docenten aan kwaliteit wil werken. Dat moeten dan al mensen met moed en visie zijn en ik heb de indruk dat juist die zo dun gezaaid zijn. Mensen uiysepelen tegen elkaar, alles controleren en bepalen en elk dissident geluid elimineren zijn veel gemakkelijker (en algemeen aanvaarde) middelen om de zaak onder controle te houden en te overleven. Scholen zijn quasi-bedrijven: wordt wakker!
subsidie intrekken bij wanprestatie
Het is heel simpel. Als een school niet aan de eisen voldoet moet de overheid de subsidie kunnen stopzetten. Dat lijkt me heel reëel bij een wanprestatie. De overheid verklaart zich bereid om de subsidie toch voort te zetten als de directie en/of het bestuur meteen opkrast. Als ze/het niet wil opkrassen (en zonder een mooie afvloeiingsregeling zullen haar leden dat niet willen) wordt dus de subsidie stopgezet en gaat de school failliet. Daarna maakt zij een doorstart onder curatele van “Den Haag”.
De schoolleiding HAD ongelimiteerde macht omdat ze niet hoefde te presteren. Zoiets komt in het bedrijfsleven niet voor en zoiets mag in het onderwijs voortaan ook niet meer voorkomen.
Seger Weehuizen
Tucht van de markt louterend?
De tucht van de echte markt wordt in het bedrijfsleven wel gevoeld, en daardoor zijn excessen zoals we die in het NL onderwijs tegenkomen niet frequent. Ze komen echter wel degelijk voor: Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die een spoor van vernieling trokken en er zelf alleen maar beter van werden. Lees o.a. Pieter Lakeman maar over de combinatie van wanprestatie en zelfverrijking. Hij neemt zowel de overheid als het bedrijfsleven op de hak.
kunstmarkt
Ik heb een uitgebreid chronologisch overzicht gevonden van de geschiedenis van de luchtverontreiniging in Calfornië maar daarmee heb ik het verhaal over de Overheid die aan de autoindustrie hoge milieunormen oplegde waaraan de autofabrikanten jammerend meenden niet te kunnen voldoen daaruit niet kunnen construeren. Jammer want nu verliest mijn vergelijking aan kracht.
De school als bedrijf gezien bevond zich wat de afname van haar produkten betreft in een bijzondere situatie. De overheid betaalde vooral voor de kwantiteit van het product, het einddiploma. Als er een goede onderwijsconsumentenbond, die de ouders van de puinhoop in het onderwijs op de hoogte had kunnen brengen, zou hebben bestaan zou bij een vrije schoolkeuze voor de ouders op een vrije onderwijsmarkt een vraag naar goede kwaliteit van de kant van de ouders de scholen hebben moeten dwingen om toch voor kwaliteitsdiploma’s te zorgen. Nu de overheid nog steeds geen vrije markt wil toestaan zal zij de marktwerking moeten imiteren door zelf kwaliteitseisen te stellen en faillisementen mogelijk te maken. Hopelijk lukt het daarbij eventuele wegen voor vernielende zelfverrijking af te sluiten.
Seger Weehuizen
Beloning managers
De lumpsum zou geoormerkt moeten worden. Maximaal X % naar de salarissen van het (bovenschools) management, Y % naar de schoolleiding.
Dan nog wat normen voor OOP.
De hoogte van de percentages zou in eerste instantie vastgesteld kunnen worden a.d.h.v. een onderzoek naar hoe de zuinigste scholen het doen. Zuinig in de betekenis van: zo veel mogelijk geld naar direct onderwijzend personeel.
Volgens mij slinkt dan de beleids- en vernieuwingsdrift van de bobo’s snel. En wordt onderwijs weer gewoon goed (Beter) onderwijs.
Delump
the lumpsum?
Lump sum
Schoolbestuur Lauwers en Eems is sinds haar ontstaan, vijf jaar geleden, sterk gericht op het ontwikkelen van kwaliteit. De invoering van Lumpsum betekent voor ons dan ook een welkome aanleiding om binnen de scholenorganisatie nieuwe impulsen te geven voor financieel beleid gerelateerd aan de wens om onze leerlingen de beste kansen te geven. Lumpsumfinanciering heeft alles in zich om het eerder ingezette beleid op een creatieve manier optimaal vorm te geven. *Lees verder…*
Gezocht wordt naar een goede mix van centralisatie en decentralisatie. In beide gevallen streven we naar synergievoordelen die het deel uitmaken van een vereniging met zich brengt.
Zo is in 2005 voor het eerst begonnen met het centraal afrekenen van de nutsvoorzieningen (gas, water en licht). Het feit dat een oude school meer energie verbruikt dan een gloednieuwe school moet eigenlijk niet van invloed zijn (tenminste niet als je deel uitmaakt van een groter geheel) op de resterende middelen voor onderwijsdoeleinden. Ook loopt momenteel een aantal trajecten voor gezamenlijke inkoop op het gebied van schoonmaak en kopieerapparatuur. *Lees verder…*
Het zijn *moeilijke tijden….*
de structuur van uitgaven van een school
goed idee, H2SO4 ; nu verder :
bestaat er ergens een uitputtend overzicht van de structuur van uitgaven in scholen ? in sectoren van onderwijs ?
gedifferentieerd naar -noem maar wat- leeftijd van leerlingen, soort onderwijs, vervolg-onderwijs, toetsen, managers, directeuren, decaan, overhead kosten ?
ik dacht dat een dgl. overzicht niet bestaat ; tenminste : ik heb er wel eens naar gezocht, maar nooit gevonden ;
de structuur van (alle) kosten in een school, of in oderwijs-sectoren, in de leerweg van leerlingen, kan een heel scherp zicht geven op de verdeling van wat we lump sum financierung noemen ;
iets voor het CPB (maar die zijn niet te vertrouwen) ? dan maar eens via een politieke partij aankaarten ?
ik denk dat er wel (brede, dus niet-scherpe) gegevens over de verdeling van kosten in het onderwijs te vinden zijn op internationaal niveau ;
misschien kan iemand daar een begin vinden, en tegelijk de voorwaarden definieren voor een gedegen studie naar het kosten-profiel van scholen (c.q. onderwijs-sectoren) in nederland ?
er zal allicht te zien zijn dat onderwijs-ondersteunende functies (directeuren, besturen, managers, leerplan-ontwikkelaars, en wie weet pedagogie-professoren, ministeriele ambtenaren) te duur zijn en directe onderwijs-taken te goedkoop ;
wie weet er wat op ?
maarten
Degelijk stuk
Mooi werk Verbrugge en Bergen! Ook een compliment voor de NRC dat ze zoveel ruimte geeft aan een heel lang stuk. Meestal moet alles kort en snel.
Wel vond ik het jammer dat een kritiekelement op het MBO/HBO ontbreekt. Het gebrek aan keuzemogelijkheden. Juist een ‘vrije markt’ had de keuzemogelijkheden moeten kunnen vergroten, maar het tegendeel is het geval. Nergens is meer eenheidsworst dan in onze sectoren.
Ik ben ervan overtuigd dat een kleine technische MBO-opleiding met degelijk klassikaal onderwijs en een goede intensieve begeleiding veel betere resultaten zou kunnen leveren.
gedegen, maar moeilijk
Ik ben blij met dit verhaal van Bergen en Verbrugge. Als ik het lees als de grote lijn van hoeBON nu denkt, dan gaat dit inderdaad om de kernpunten in hun samenhang, waarin het fout liep en waaraan in die samenhang – zeer ingrijpend – iets moet gebeuren. In de eerste plaats door de overheid die eenvoudigweg haar verantwoordelijkheid voor het onderwijs en goed onderwijs terug moet nemen. In ons aller en daarmee in ieders belang. Niemand anders kan en zal die verantwoordelijkheid nemen: de fundamentele fout was dat de overheid de verantwoordelijkheid uit handen meende te moeten geven en nieuwe machten in het zadel hielp om voor andere/eigen belangen te gaan i.p.v. voor goed onderwijs. Een samenhangende visie op wat er moet gebeuren, kan alleen als er een goede analyse aan ten grondslag ligt. Het is de verdienste van deze twee bestuursleden dat ze die in grote lijnen geven!
Een probleem is dat de analyse en oplossingen zo moeilijk zijn. Een hels karwei om ze te proberen te verwezenlijken, maar ook moeilijk om te begrijpen. Die te verkopen en er voor op te komen is geen sincure voor ons in een politieke en maatschappelijke cultuur van “goed overkomen”en populistiche schijnbare oplossingswanen.
Ik spreek mijn waardering uit en ik zucht: we zijn er nog lang niet! En ik zie dat een uitstervend ras van docenten die de kennis en de diepgang hebben om verbeteringen te dragen hierin een hoofdrol moeten spelen. Onmachtig, niet gewaardeerd (vaak zelfs in de illegaliteit) en zonder standbeeld vooralsnog.
Goed artikel, waarin…
…de complexiteit van het probleem goed uit de doeken wordt gedaan.
Goed artikel, maar niet zo op z’n plaats
Helaas kan ik niet blij worden van dit verhaal.
B & V constateren dat een aantal zaken in het rapport niet of onvoldoende worden belicht. Dat is gemakkelijk schieten, in elk rapport staat veel meer niet dan wel. (Overigens bevat het NRC-artikel vrijwel niets dat niet ook in het eindrapport of in een deelrapport is te vinden). Dat in het eindrapport sommige onderwerpen minder aandacht krijgen dan B & V graag zouden willen volgt vooral uit het mandaat van deze politieke commissie die primair naar de rol van de politiek bij de invoering van de vernieuwingen moest kijken. En dat ook deed. Uiteraard is er dan minder aandacht voor actuele problematiek als bv. het lerarentekort -waarover een andere cie zich al boog. Uiteraard kan dan zo’n commissie aan het einde van de rit wel suggesties doen voor oplossingen maar ook niet meer dan suggesties. Nu is het parlement aan bod.
Ik zou het verstandiger hebben gevonden wanneer BON naast kritiek eerst eens zijn bewondering en vreugde over dit rapport zou hebben uitgesproken. Het bevat immers talloze bouwstenen voor een nieuw onderwijsbeleid dat beter aansluit bij de BON-doelstellingen.
Dit brengt me op een ander punt. B & V schrijven namens BON, althans als we de kop boven deze draad mogen geloven. Het artikel bevat echter een groot aantal observaties die slechts onrechtstreeks met de doelstellingen van BON in verband kunnen worden gebracht.
Het was juister geweest het artikel op persoonlijke titel te schrijven.
Willem Smit
De titel klopt al niet en veel gaat niet…
over het rapport Dijsselbloem.
De titel: “De overheid moet de regie over het onderwijs hernemen om de impasse te doorbreken” klopt niet. De overheid heeft nimmer de regie over het onderwijs gehad.
En dan de de zinnen:
Laat het onderwijs in het vervolg maar aan ons over – dat is de les die geleerd is; maar wie zijn eigenlijk dit ‘ons’? Zijn dat de goed opgeleide en inspirerende leraren of is hier de bureaucratische schil aan het woord?
Inmiddels spreekt men in het onderwijs onbekommerd over ‘werknemers’ en ‘werkgevers’ – waarbij de VO-raad (en ook de MBO-raad en HBO-raad) de werkgevers vertegenwoordigt. Hoezo zijn er eigenlijk ‘werkgevers’ in het onderwijs?
Is niet de overheid de eigenlijke werkgever? Moet zij dan ook niet zorgen voor die leraar?
De overheid is voor veel scholen nooit de eigenlijke werkgever geweest. Bevoegd gezag was toen de term, nu heeft zelfs een Rijksscholengemeenschap een bestuur. Wat er wel is veranderd is de bekostiging, maar of die vroeger zo geweldig was ? Als er op de openbare school een ruit kapot ging kreeg de christelijke school eenzelfde bedrag. Maar over de manier van bekostigen gaat het rapport Dijsselbloem niet, dat was de opdracht niet en of we daar ooit een echt debat over krijgen ? Ik vrees het ergste, de belangen zijn te groot.
Wel de regie
Wel degelijk de regie niet de rechtstreekse besturing. Alle docenten waren vroeger ambtenaren en volgens mij in de zin der wet nog steeds.
Regie ?
Alle docenten waren vroeger ambtenaren … Klopt, BBRA:Bezoldigingsbesluit Burgerlijke Rijksambtenaren. Daar stond precies wat een ambtenaar verdiende, maar verder, regie ? Nooit iets van gemerkt. De regie voerde mijn rector, en die was verantwoording schuldig aan het bestuur. Als er tijdens mijn practicum onveilige situaties waren, dan was hij verantwoordelijk (en kon daarvoor dispensatie vragen aan de overheid, wat hij niet deed, want hij vond het wel aardig een tijdje in het gevang te zitten, als een mr. dr.). Hij moest zich aan de regels houden: 2 surveillanten per lokaal (N in totaal) tijdens de examens. Dat zou 2N surveillanten betekenen, dus haalde hij alle deuren uit de lokalen, zodat hij met N + 1 toekon. En die regels zijn er bij mijn weten nog steeds, wat zeg ik, er is een stortvloed van regels. Over overheidsbemoeienis gesproken!! Tekort daaraan ? Het is één van de problemen waar het onderwijs mee zit, van PO to HO.
vervolg Verbrugge/Berg
De door het management nagestreefde efficiency van de organisatie en standaardisering van het onderwijs heeft een batterij aan co-ordinatoren opgeleverd. Ook heeft het een grote hoeveelheid ondoorzichtige processen en een neerwaartse spiraal van de kwaliteit van het onderwijs gegenereerd. Helaas verdwenen veel van mijn gewaardeerde collega’s door dit geweld. Ook kan ik bevestigen dat studenten zich sinds kort vaak tevreden moeten stellen met docenten die nauwelijks meer weten dan zij en dat die docenten in sommige gevallen maar co-ordinatietaken krijgen omdat ze het niveau niet hebben om een behoorlijk college te verzorgen. Overigens leveren diezelfde taken meer geld op dan doceren en geven ze toegang tot het managerdom. U zult begrijpen dat het Kafka-gehalte van de situatie inmiddels groot is. Dermate groot zelfs, dat veel van de overgebleven collega’s murw zijn. Zelf ben ik een onverbeterlijke optimist en heel erg blij dat het koppel V/B de kritiek op de catastrofale gang van zaken in het MBO/HBO zo duidelijk in hapklare brokken en panklare oplossingen heeft verpakt. Tenslotte staat er meer op het spel dan docenten- en studentenbelangen alleen en moet de noodklok inderdaad in alle regionen in Nederland geluid worden.
NOODZAKELIJK
“Over overheidsbemoeienis gesproken!! Tekort daaraan ? Het is één van de problemen waar het onderwijs mee zit, van PO to HO”
Het is niet leuk maar het is NOODZAKELIJK
Dat wordt vandaag de dag overduidelijk waar de overheid even niet oplet.
Op veel plaatsen is het onderwijs gewoon verdampt en dat is een vrij natuurlijk proces (denkend aan het schilderijtje van Steen)
Iets van entropie ofzo ?
verbrugge/berg hbo-onderwijs
Heel hartelijk dank heren voor de haarscherpe analyse waarin de relevante gebeurtenissen die het niveau van het hbo-onderwijs zo desastreus hebben doen kelderen nog eens op een rijtje worden gezet.
In het hoger economisch onderwijs waarin ik reeds enige tijd werkzaam ben, zijn academici en/of managers die hun sporen in het bedrijfsleven hebben verdiend en die hun kennis/ervaring ten dienste van studenten willen stellen door uitsluitend in het primair proces te opereren, inderdaad verbannen naar de onderste regionen: het zijn de productiemedewerkers geworden die uitdagende programma’s moesten inruilen tegen uitgedunde modules. Academische titels werden van de naamplaatjes op de deuren gehaald en onze namen werden, liefst met wat spelfouten erin, netjes teruggeplaatst. Waar ik vroeger “senior lecturer” op mijn visitekaartje moest zetten, is mijn titel nu “instructeur” .
Gewoon ‘docent’
Droevig, zo’n titel “instructeur”. Je vraagt je af wat er mis is met het eenvoudige en heldere ‘docent’ dat al jaren op onze visitekaartjes staat.
Overigens wel bijzonder dat er bij jullie naamplaatjes op deuren zitten – kennelijk zijn daar (nog) wel aparte werkplekken voor instructeurs, pardon, senior lecturers. Daar kan men op veel scholen slechts van dromen.
verbrugge/bergen
Fyi:
Om de een of andere reden zijn mijn bijdragen in de verkeerde volgorde geplaatst.