Voor wie goed zijn oor te luisteren legde in het onderwijsland, zag het aankomen. De smadelijke nederlaag van de PvdA op 18 maart 2015. En de volgende nederlaag bij de komende Tweede Kamerverkiezingen.
Al jaren zijn degenen die het in de PvdA in het onderwijs voor het zeggen hebben de weg kwijt. Het is de arrogantie van de macht. Ze hebben geen oog en oor voor de problemen waar de onderwijzers en de leraren mee zitten, integendeel, keer op keer worden de onderwijsgevenden gebruskeerd.
Het leek even goed te gaan met het rapport Dijsselbloem en de eerste maatregelen die de kersverse minister Plasterk nam. Maar al snel verzandde het onderwijsbeleid, of liever het gebrek aan onderwijsbeleid, omdat er alleen aandacht was voor bevriende mega-bestuurders in de kleilaag die de PvdA met zoveel fanatisme in en rond het onderwijs had opgebouwd.
Het is verwonderlijk hoe een partij waarin traditioneel veel leraren en onderwijzers zaten (drie van 12 apostelen die de SDAP oprichtten waren actief in het onderwijs) die in de partij een natuurlijke bondgenoot zagen voor goed onderwijs, zo snel in handen is gevallen van bureaucratische arrogante lieden, ver van de zwoegers op de werkvloer.
We zitten nu opgescheept met een autistische minister van onderwijs Jet Bussemaker, die hoog boven de leraren troont. Die de studenten die het Maagdenhuis bezetten met een kluitje in het riet stuurt. Ze moeten zich maar op hun universiteitsbestuur richten. Ze vraagt zich niet af welke weeffouten in Den Haag gemaakt zijn. Dat is wel zo veilig, want dan kan ze langs de kant blijven staan en hoeft ze de echte problemen niet aan te pakken.
Die twee jaar geleden de jaarvergadering van BON beloofde dat de bekwaamheden die wettelijk door de leraren gemaakt moeten worden en die unaniem door leraren uit alle geledingen onderschreven worden nog “voor de zomer” bij de kamer (als amvb) zouden worden ingediend, maar de invoering traineert omdat machtige lieden uit haar PvdA-netwerk er tegen zijn. En die daarmee ook voorkomt dat er een begin gemaakt wordt met de sanering van de ondermaatse lerarenopleidingen die vrolijk verder gaan hun studenten op te schepen met tijdrovende en nutteloze frustrerende competenties. Die een staatssecretaris de hand boven het hoofd houdt die scholen opscheept met ondeugdelijke rekentoetsen ook al is het hele onderwijsveld tegen. En onder haar verantwoordelijkheid ligt ook het gedoe rond het register waarbij OCW voortdurend richting de werkgevers/bestuurders kijkt.
Deze minister wordt geflankeerd door minister Lodewijk Asscher die denkt dat hij verstand heeft van onderwijs. Die in Amsterdam een puinhoop heeft aangericht door onderwijzers de maat te laten nemen door een extern bureau en er zo voor gezorgd heeft dat waardevolle leerkrachten gefrustreerd en woedend thuis zitten. Waarbij hij miljoenen over de balk gegooid heeft. Gelukkig zit er nu in Amsterdam een gemeentebestuur, zonder PvdA, dat dat allemaal drastisch heeft teruggedraaid. De kiezers hebben dat bij deze verkiezingen ook in die stad beloond.
Diezelfde Asscher was en is idolaat van het iPad-onderwijs dat door zijn vriend de Hond wordt uitgevent in Nederland.
En daarnaast worden deze onderwijspolitici gesecondeerd door mensen als Felix Rottenberg die zich een vaste plaats heeft veroverd door in de media en op plaatsen als De Balie de leraren te schofferen door hen voor te houden dat ze moeten digitaliseren en vernieuwen en vooral niet vakkundig les moeten geven. Ik heb er vaker in de Balie bij gezeten. Zodra iemand als ik met een hem onwelgevallige mening het woord dreigde te krijgen of standpunten wilde toelichten, schoof Rottenberg de microfoon listig door. En dan fluisterden leraren om me heen dat ze het met me eens waren. Maar hen zonk de moed in de schoenen om de propagandapraatjes van Rottenberg te doorbreken.
Maar dan waren en zijn er natuurlijk ook de nodige PvdA-kamerleden, wél uit het onderwijs afkomstig, die er anders over dachten en dat in een-op-een-gesprekken ook lieten blijken. Maar die geen deuk in de boter konden slaan, omdat het machtige netwerk rond degenen die macht hadden in de partij, er dan wel voor zorgde dat ze mondddood werden gemaakt en straks niet meer op de kieslijst zouden staan bij de volgende verkiezingen.
Het verbaasde me dan ook niets toen de Aob twee weken geleden een onderzoek publiceerde naar de de politieke voorkeur van leraren en daar uit bleek dat de aanhang voor de PvdA dramatisch gedaald was. In het onderwijs weten de mensen die les geven dat van die partij niets meer te verwachten is. Van partijen als de VVD, die traditioneel extreem laag scoren was dat bekend. Na de arrogante Elias die keer op keer leraren wist te schofferen hebben we nu het kamerlid Duisenberg die ook al mijlenver van de gewone leraar afstaat en die je alleen tenenkrommend kunt aanhoren. Een perfecte secondant van Dekker. Een dubbeldekker eigenlijk.
Wil de PvdA er weer bovenop komen, ideologisch zou ze de potentie moeten hebben, dan zal ze in de kamer mensen uit het onderwijs moeten halen zodat ze ooit, in de verre, verre toekomst een minister van onderwijs kan leveren die weet wat er leeft en die weet dat je leraren niet moet kleineren.
Tot die tijd ziet de PvdA alleen maar rooie ruggen in het onderwijs die de andere kant op zijn gericht.
De enige 2 politici die de
De enige 2 politici die de afgelopen 20 jaar iets positiefs voor het onderwijs betekend hebben zijn Dijsselbloem en Plasterk. Beide van de PvdA. Een paar anderen (Jasper de Jong, Harm Beertema) hebben in de marge wel wat gezegd, maar dat had geen politieke betekenis. Alle andere politici kan het hele onderwijs helemaal niets schelen. Af en toe wat loze kreten die bedoeld zijn om zichzelf te profileren en dat is het. Het valt me op dat op dit forum regelmatig een aanval op de PvdA wordt ingezet. Volstrekt onbegrijpelijk. Wat hebben politici van andere partijen dan zo goed gedaan?
Voor de goede orde: Ook ik vind dat de meeste poltici van PvdA huize in dezelfde categorie vallen als die van de andere partijen. Maar om die partij zo eenzijdig op de korrel te nemen, terwijl daar juist de enige twee zitten die iets positiefs hebben gedaan, wil er bij mij niet in.
Een paar voorbeelden van bestuurders van PvdA huize die het in onze ogen niet zo goed doen, vind ik niet overtuigend. Exemplarische bewijsvoering die thuishoort in de wereld van de kwakzalverij.
Klaas Wilms
Goede column, Philippens.
Goede column, Philippens. Rooie ruggen? Mijn vraag: stemt iedereen in het onderwijs rood? (want dat lijkt uw suggestie te zijn). Het onderzoek van de AOb heb ik opgevat als plaatsgevonden onder de eigen leden. Hoeveel procent van het totale aantal onderwijspersoneel (definitie AOb) is lid van een vakbond? In het bijzonder: welk aandeel van het totaal vertegenwoordigt de AOb (van oudsher een PvdA-springplank)? Nog verder: welk percentage van het totale aantal AOb-leden heeft gerespondeerd op de enquête? Maw: over welk percentage van het totale onderwijspersoneel is door de AOb onderzoek gedaan, en waarop wordt deze vergaande conclusie gebaseerd? Vertegenwoordigen babyboomers (voor-HOS'ers; voor zover niet met pensioen) nog steeds de meerderheid van de AOb-leden?
Een persbericht is zó overgeschreven. Dit kleine groepje mensen heeft in de onderwijswereld al zoveel macht gehad. Geef het niet meer macht als het waard is. Vragen…
Ik heb het nummer van het
Ik heb het nummer van het Schoolblad niet bij de hand, maar het staat me bij dat het een algemeen onderzoek was onder onderwijsgevenden. De vakbonden hebben veel leraren en onderwijzers als lid, ze zijn representatief voor het onderwijsveld. En ik weet de de AOb veel jongere leerkrachten trekt. Ongetwijfeld ook omdat de vakbond zich kritischer is gaan opstellen tegenover de politici.
Overigens tussen haakjes, net
Overigens tussen haakjes, net werd ik geïnterviewd en gefilmd door drie hbo-studenten, die losbarstten in een jammerklacht over hoe ze voor de voeten werden gelopen door competenties. Hoe het de praktijk was dat ze met veel zuchten en gesteun hun verplichte werk daarvoor overschreven van anderen die ook niet begrepen wat met de zweverige terminologie bedoeld was waarin alles vervat werd. Kortom de twee meisjes en de jongen, vertelden hoe ze met hangen en wurgen aan ook de reflectieopdrachten voldeden, terwijl die totaal zinloos waren.
# Sympathisant – Hoeveel
# Sympathisant – Hoeveel leraren rood zijn, is weinig relevant. Het aantal der sociaal-wetenschappers rondom de leraren is 10 keer zo groot als dat van de docenten. De veldslag woedt niet op school, maar in de periferie ervan. De linkse kerk gaat op haar gezicht. De status quo in onderwijsland was grotendeels PvdA. Daar zaten de onderwijskundigen, de sociologen enz. die niets hadden met onderwijs, maar er in ministeries, inspecties en elders hun kost aan verdienden. De PvdA moest en zou altijd het departement van onderwijs beheren. Een leraar Duits of een onderwijzer kwamen er niet meer aan te pas. Als de vermolmde kast nu instort, zal menigeen daar niet rouwig om zijn. Maar denk niet dat daarmee de kwaliteit gewonnen staat. Dit is pas het begin. Het herstel kan nog bloed, zweet en tranen gaan kosten.
Wilms, die twee heb ik
Wilms, die twee heb ik genoemd. Maar het is teleurstellend dat de partij waarvan je juist zou kunnen verwachten dat ze het mensbeeld deelt dat de leraren erop na houden: zorgen dat het verborgen talent (van Heek) aan bod komt en kinderen alle kansen te bieden, juist de leraren in de steek laat.
Daar komt bij dat de partij nu haar paladijnen op topposities heeft zitten, en zich verweven heeft in het netwerk om het onderwijs. En juist nu rijdt ze de leraren in de wielen, heeft ze geen oog voor zeggenschap en koestert ze een diep wantrouwen tegen de leraren die gecontroleerd dienen te worden.
Van andere partijen die in het verleden bewindslieden leverden kon je dat verwachten. Daarom treft juist de PvdA dat omdat ze nu geen mensen levert die daar tegenin gaan.
Maar het geeft ook geen pas Jasper van Dijk te verwijten dat hij van de zijkant roept. Als je, wat de PvdA-politici hebben gedaan, die partij stelselmatig uit de regering houdt, kun je dat niet doen.
De oude SDAP-ers waren
De oude SDAP-ers waren geschokt door de omstandigheden waarin de arbeidersklasse leefde. Ze wilden de arbeiders materieel en cultureel uit het moeras trekken. Ze zagen dat kinderen uit de arbeidersklasse niet veel kans kregen zelf via scholing uit het moeras te klimmen. Ze wilden alle arbeiders op hun eigen hogere niveau brengen. Maar de tijden zijn veranderd. Intelligente kinderen uit de lagere klassen hebben de PvdA niet meer nodig om te kunnen stijgen. Door afroming van de lagere klassen waarin zich veel intelligente mensen bevonden die nooit de kans hadden gekregen om hogerop te komen in combinatie met de statistische erfelijkheid van intelligentie komen er steeds minder hoogstijgers uit de onderklassen. De PvdA heeft zich daaraan aangepast door de HBS af te schaffen. Dat was een vooropleiding voor de universiteiten geworden zonder de klassieke talen, waarvan veel “arbeiderskinderen” gebruik maakten. De SDAP paste zich onder de naam PvdA aan de veranderde omstandigheden aan er richtte zich op de blijvend kanslozen, de mensen die van generatie op generatie alleen maar een lage opleiding volgen en meer dan vroeger vaak werkeloos zullen zijn. Mensen die nooit naar toneel gaan, ballet kijken of naar klassieke muziek luisteren. Zonder dat de PvdA-politici dat overigens expressis verbis te erkennen en misschien ook wel zonder het zichzelf bewust te willen zijn. En ook met veel minder echt medelijden met de allerarmsten die nu nog verder van de PvdA-politici afstaan. Daaruit laat zich m.i. de curieuze onderwijspolitiek van de PvdA ook verklaren.
“De PvdA moest en zou altijd
"De PvdA moest en zou altijd het departement van onderwijs beheren."
Vrij eenvoudig na te zoeken dat dit in strijd is met de gegevens als je kijkt naar de ministers van onderwijs van de laatste 50 jaar. Het is gewoon niet waar!
Sociaal wetenschapper = socialist? Kom nou.
Voor elke leraar kun je ook 10 sociaal wetenschappers aanwijzen die ook nog eens allemaal socialist zijn? Je gelooft dat toch niet serieus?
Blijkbaar is elk argument goed als de PvdA maar verkeerd is.
BON is een club die zich inzet voor goed onderwijs. Dat moet zo blijven. Geen politieke partij met alle verkiezingretoriek er om heen.
Klaas Wilms
@wilms. Ik weet niet waarop u
@wilms. Ik weet niet waarop u uw romantische visie op de PvdA baseert. Wellicht dat u in uw omgeving minder last hebt gehad van cynische machtspolitici die hun wil ondanks tegenstand – ook uit eigen kring – willen doordrukken. Het valt op hoe u de PvdA blijft verdedigen. Ik heb een aantal jaar onderzoek gedaan naar de gezaghebbende mensen rondom het onderwijs, en heb daarbij altijd de politieke partij gecheckt (voorzover mogelijk). De meest desastreuze en dromerige onderwijsbeslissingen uit het verleden komen vanzelfsprekend meer in het licht te staan. Zelfs bij interviews met sociologen, columnisten e.a. kwam steeds weer de PvdA bovendrijven. De erfenis van de jaren zeventig van de vorige eeuw, zullen we maar zeggen. Mensen dicht bij de macht van de PvdA hebben hetzelfde gezegd (Bart Tromp, Arnold Heertje, Jaap Dronkers, Meindert Fennema, e.a.; in dit geval drie sociologen en één econoom). Indien u het wil zien, lees enkele van mijn blogs die ik vanaf 2006 heb samengesteld. Dit neemt niet weg dat andere partijen ook hun steentje hebben bijgedragen. 😉 Soms ook als reactie op de totalitaire OCW-politiek (sinds de jaren zeventig voornamelijk bevolkt door ambtenaren met 'geitewollen sokken'). Later onder invloed van internationale economische modes, en het even naïeve geloof in complete deregulering en 'marktwerking' (Chicago-doctrine), overigens even totalitair aangestuurd vanwege niet democratisch achter gesloten deuren overeengekomen internationale afspraken. De combinatie sociaal wetenschapper en socialist is helaas vanuit de jaren zeventig van de vorige eeuw – toen deze studie sterk opkwam onder invloed van het marxisme en de idealistische maakbaarheidsgedachte – te vaak de harde waarheid. Tegenwoordig is het economie, rechten en bedrijfskunde. Wat u ervaart als 'PvdA-bashen' is derhalve voor anderen de beschrijving van de werkelijkheid zoals deze onder invloed van 'idealistische politici, actievoerders, en sociale wetenschappers' top down werd bepaald. De realistische doorbraakpartij PvdA (na WO2) is een machtspartij van doctorandussen / doctoren met hoogdravende salonidealen geworden, zonder dat de voetjes de grond zo zeer hebben geraakt. Uitstekend in harde propaganda voeren (de VARA in de jaren zeventig van de vorige eeuw en later was en is de roeptoeter waarbij mensen met een andere mening òf niet werden uitgenodigd òf met een overmacht aan gelijkgezinden het zwijgen werden opgelegd òf midden in een zin onder hoongelach werden afgekapt), en desastreus in het beleid. 'Factfree politics', het is van alle tijden. 😉 Bij de PvdA komt het, zoals Philippens zegt, harder aan, omdat de pretenties zo onwaarschijnlijk hoog zijn. De woorden zo lokkend. De daden zo contraproductief. Borden voor de hoofden, zoiets. Een blok beton? Eclilpsbril? Zeg het maar.
Dag Sympathisant,
Dag Sympathisant,
Merkwaardig dat verondersteld wordt dat ik de PvdA verdedig. Ik val ze niet aan, zoals ik ook geen reden zie om andere partijen aan te vallen. Of het moet zijn dat mijn vaststelling dat praktisch geen enkele politicus interesse in het onderwijs heeft een aanval betekent.
Ik ben er ook niet van overtuigt dat de PvdA slecht is omdat een aantal sociologen (helemaal fout want allemaal socialistisch volgens sommigen) beweert dat alle onheil van de PvdA komt. In Nederland kennen we al heel lang een meer partijen regering en in meer dan de helft van de gevallen neemt de PvdA daar geen deel aan. De andere partijen bestaan dan zeker uit simpele mensen die, ook al zit de PvdA niet in de regering, toch gaat uitvoeren wat de socialisten willen.
Het zijn puur deze overwegingen die maken dat ik elke keer verbaasd ben dat een aantal forumleden het van tijd tot tijd noodzakelijk vindt om juist die ene partij op de korrel te nemen. Het op de korrel nemen gebeurt dan ook nog op een manier die niet zou misstaan op de reactiepagina van de Telegraaf of Elsevier.
BON is geen politieke beweging en daarom blijf ik het vreemd en contraproductief vinden wanneer ik om de zoveel tijd een meestal negatief stemadvies tegenkom.
Juist omdat Nederland altijd door een meer partijen kabinet geregeerd wordt en soms door een veel partijen kabinet, is het van belang om de Nederlandse bevolking te overtuigen van goed onderwijs volgens de BON inzichten. Dan pas zullen politici van alle partijen het belang van goed onderwijs gaan propageren.
Ik denk dat ik blijf reageren als er weer eens een aanval op de PvdA komt. Soortgelijke aanvallen op andere partijen ben ik tot dusver nog niet tegengekomen.
Klaas Wilms
Iedere dag weer hoor of lees
Iedere dag weer hoor of lees je van betrokkenen die slachtoffer zijn van het beleid. Gisteren kreeg ik drie hbo-studenten op bezoek die elkaar bijvielen in hun afkeer van competenties (die bekwaamheden die nog steeds niet zijn opgeruimd). Vandaag lees ik in de Amsterdam-bijlage van de NRC een interview met Roel Zaal die na veertig jaar onderwijs aan de Scholekster in Amsterdam vertrekt uit die stad. Hij gaat naar een school in Bussum.
De krant meldt dat de Scholekster "een van de laatste scholen" was die begeleid werd door het KBA, het Asscher-bureau. Ten onrechte stelt NRC Handelsblad dat die groep scholen moest "helpen" hun achterstand in te halen en dat dat gelukt zou zijn. We weten van het onderzoek van het CPB dat dat overal, ook zonder dure bureaus, is gelukt. en zonder de 31 miljoen die Asscher daaraan besteeds heeft.
Tekenend zijn de wederwaardigheden van Roel Zaal:" het KBA legde telkens een en dezelfde meelat langs de scholen, waardoor de diversiteit van het onderwijs steeds verder werd ingeperkt. Roel Zaal vindt dat de schoolleiding van de Scholekster te gemakkelijk heeft gebogen voor de aanbevellingen. Van het Montessori-onderwijs waar hij veertig jaar geleden voor koos, blijft weinig over, vreest hij. Dat is ook waarom hij vertrekt."
Wat Asscher is dus een van de sta-in-de-wegs voor wat BON voor ogen staat met de slogan "geef de leraar zijn vak terug". Het is ook helder hoe hier de zeggenschap van de leraar over zijn pedagogisch-didactische aanpak geweld is aangedaan.
Ik kon niet nalaten dat opnieuw te melden. Want overal en steeds weer hoor je dezelfde geluiden over ernstige gevolgen van het gevoerde onderwijsbeleid.
Laat de PvdA zich bezinnen en bij haar leden die onderwijs geven te rade gaan.
Wilms@ Zodra er weer CDA
Wilms@ Zodra er weer CDA-bewindslieden aan het bewind zijn die de leraren in hoek drijven en die verzuimen krachtig in te grijpen in de taaie slijmlaag waarin het onderwijs verstopt zit, zal ik daar een boekje over open doen. Nu heb ik me beperkt tot de PvdA, met zeker vanuit de gedachte die Sympathisant noemt, dat die partij nu juist bij uitstek zou moeten opkomen voor de leraren en daarmee voor beter onderwijs. Bovendien zal duidelijk zijn dat ik van de VVD-bewindsman niets verwacht, ook al omdat die partij niet denkt vanuit de vrijheid waarover leraren gezamenlijk horen te beschikken.
Het lijkt me goed als het
Het lijkt me goed als het beleid van een regering beoordeeld wordt op dit forum. Waar ik moeite mee heb is het telkens weer poneren van de PvdA als onderwijsafbraakpartij, waarbij dan meteen voorbeelden uit een soms ver verleden worden aangehaald.Dat gebeurt niet bij andere partijen. Ik lees bijvoorbeeld nergens dat het Rutte van de VVD was die het competentiegerichte onderwijs in het MBO er door drukte. Dat vind ik ook niet ter zake doende, net zo min als ik het ter zake doende vind dat tot in de jaren 70 terug steeds PvdA bewindslieden opgevoerd worden die iets slechts hebben gedaan. Als er geen bewindsman aangewezen kan worden zijn het wel de sociologen die ook natuurlijk allemaal links zijn. Overigens een vreemde redenering. Ik verwacht wel iets goeds van de PvdA en niet van de andere partijen. Het goede komt niet en dus is de PvdA als enige fout.
Als ik als buitenstaander op dit forum terecht zou komen en ik zou met enige regelmaat dergelijke exemplarische aanvallen lezen, dan wist ik dat het geen serieus forum is. Beter overslaan. Zo propageer je geen beter onderwijs.
Klaas Wilms
Ik kom uit de conservatieve
Ik kom uit de conservatieve hoek en mijn onderwijsvoorbeelden eveneens. En gedurende mijn hele loopbaan zag ik hoe nieuwe onderwijsgedachten steeds kwamen vanuit wat men de progressieve hoek noemt. Ik heb deze ontwikkeling heel bewust meegemaakt, want al die nieuwe gedachten druisten steeds in tegen mijn burgerlijke conservatisme.
Elke keer weer dacht ik "Huh, wat krijgen we nou?" Nooit waren het conservatieven mij verbaasden met nieuwe vreemde voorstellen. Vaak, te vaak, hebben hemelbestormers het voordeel van de twijfel gekregen. "Nou ja, laten we het eens proberen". Intussen is de tijd gekomen om de puinhopen van het idelaisme zonder roze brillen naakt te bezien.
Dat is volkomen legitiem en zelfs noodzakelijk. Hoeven we elkaar geen verwijten te maken over infantiel idealisme in een puberaal verleden. Want ook ik heb geloof gehecht aan sommige droomwerelden van de hippies. Maar vandaag de dag zien we hoe die droomwereld vooral een dystopie was, met als basis de totale genot- en gemakzucht. We moeten kinderen niet opleiden tot utopisten. Hoop geven, dat wel. Maar wel op basis van een nuchter mensbeeld.
Het christelijk onderwijs speelt hierbij een eigen rol, en die schijnt dan weer tamelijk vreemd aan BON.
Nu zie ik dat mijn
Nu zie ik dat mijn opmerkingen over de PvdA misbruikt worden om het eigen ideologische gelijk te krijgen.
Nu is dat toevallig mijn kennisterrein.
Ontsporingen in het onderwijs zijn vanuit elke ideologische hoek te verklaren. Toen Rutte zijn rampzalige competentiegericht onderwijs invoerde, zullen daar allerlei liberale gedachten door elkaar hebben gespeeld. Een naïef soort vertrouwen in de het individualisme en een hang naar wat de werkgevers (waarschijnlijk ingefluisterd door bepaalde in de arm genomen onderwijskundigen) op dat moment dachten dat goed was: de opleiding die in hun bedrijf thuis hoorde verschuiven naar de scholen. En natuurlijk de wens van iedere politicus die aan de macht is een monument voor zichzelf achter te laten. Ongetwijfeld moet Rutte, toen hij les ging geven, ontdekt hebben, hoe misplaatst dat was. Althans, dat mag je hopen.
Maar evengoed had daar een pragmatische D66-politicus voor kunnen opteren die ook al vanuit een even naïef geloof in de individuele vermogens van de mens had kunnen denken. Of een CDA-bewindsman die het onderwijs naar het commerciele en maatschappelijk middenveld had willen verschuiven, los van de overheid.
Het is in elk geval niet links dat hier stompzinnige fouten heeft gemaakt.
Ik denk inderdaad dat veel leraren naar links tenderen. Ze hopen – als het goed is – alles uit hun leerlingen te kunnen halen, want ze geloven in de potentie van de kinderen die ze voor zich hebben en ze doen daar hun uiterste best voor. Als ze dat met hun vakmanschap doen en niet voor de voeten worden gelopen door bestuurders en politici of KBA-bureaus die ze komen vertellen hoe ze hun pedagogiek en didactiek horen in te richten, dan is daar zeker niets mis mee.
Maar wat ik beweer is dat bepaalde PvdAers (Bussemaker en Asscher in dit geval) de sluimerende ideologische wortels van hun partij verloochenen door leraren zeggenschap over hun vakmanschap te ontzeggen. Nu die partij in korte tijd het vertrouwen van haar linkse achterban blijkt te hebben verloren (de linkse leraren die niets meer in de partij blijken te zien) is het moment gekomen voor herbezinning. Daartoe heb ik opgeroepen.
Eerlijk gezegd vind ik het verraad aan de eigen beginselen dat we hier gezien hebben. Het wordt tijd voor die partij om linksomkeert te maken en dan niet naar een technocratische opvatting van onderwijs dat in bepaalde onderwijskundige kringen hoogrij viert, maar naar zeggenschap voor de werkvloer. En daarmee zijn we weer bij de uitgangspunten van BON: Geef de leraar zijn vak terug.
En ik zou daaraan willen toevoegen: Houd de dief!
Ik kom uit de NoordOostPolder
Ik kom uit de NoordOostPolder en zowel de boeren in de polder als de vissers op Urk zijn uitermate vooruitstrevend, dus progressief volgens de definitie. Ze stemmen in overgrote meerderheid op een rechtse partij (VVD) of een middenrechtse partij (CDA,SGP,CU).
Het lijkt me logisch dat alleen vooruitstrevenden veranderingen willen. Het zit niet in de aard van de conservatief. Veranderingen proberen heb ik altijd een goed idee gevonden. Dat is niet hetzelfde als op grote schaal bezuinigen en daar het etiket onderwijsvernieuwing, 21ste eeuw, enz op te plakken. Met enige regelmaat zelf wat nieuws proberen, met belangstelling volgen hoe het een collega vergaat die wat uitprobeert. Kijken hoe het op een school uitpakt waar grootschalig wordt geexperimenteerd.
Ik blijf denken dat niet links-rechts, progressief-conservatief, van veel betekenis is geweest voor de stand van het huidige onderwijs. Alle partijen zijn de laatste 50 jaar opvallend eensgezind geweest over het onderwijs. Ik kan me geen crisis herinneren over het onderwijs, zelfs geen dreigende crisis of dat onderwijs echt een verschilmakend item was in de verkiezingen. De middenschool die er niet gekomen is, was even een klein rimpelingetje.
Het beslissende moment was de invoering van de lumpsum die in eerste instantie gepaard ging met een bezuiniging. De schoolbesturen moesten op zoek naar bezuinigingen. Die bezuiniging was toen eigenlijk alleen te vinden in de post leraren. Het bleek heel simpel te zijn. Daarna zijn veel (gelukkig niet alle) besturen doorgeslagen in bezuinigen en geld oneigenlijk besteden. Omdat er aan de lumpsum veel te weinig voorwaarden waren verbonden. De besturen noemden en noemen het geen bezuinigingen maar bedenken allerlei mooi klinkende namen of ze gebruiken wat onderwijsconcepten als die maar neerkomen op minder en goedkoper onderwijzend personeel. In mijn allereerste bijdrage aan dit forum zo'n acht jaar geleden heb ik dit al uitvoerig betoogd.
Hoe weinig vertrouwen ik ook had in een experiment als bv Unic, ik heb het wel een goede zaak gevonden dat er een school is die experimenteert. Zolang de leerlingen keus hebben is dat geen probleem.
Klaas Wilms
Laten we niet vergeten dat de
Laten we niet vergeten dat de lumpsum het volgens de politici ook nog eens nodig maakte om dat besturen gingen fuseren. Al die bergen geld die moesten toch professioneel beheerd worden. Daardoor werden op scholen geldmannetjes benoemd op cruciale posities. Van een schoolcultuur werd een bedrijfscultuur gemaakt.
Ja, de lumpsump. Daar kon
Ja, de lumpsump. Daar kon iedere partij wel haar ideologische draai aan geven als het nodig was. Dat was niet links en niet rechts, maar rechtdoor de woeste zee in.
Merkwaardig. Mijn bijdrage
Merkwaardig. Mijn bijdrage van voor 12 uur vind ik niet terug. Die van Gerard Verhoef van na 12 uur wel.
Met zoals Philippens het nu zegt ben ik het wel eens, behalve dan dat ik denk dat het regeringsbeleid is van nu tamelijk veel partijen. Maar dat is niet hetzelfde als wat hij in eerste instantie zei.
Klaas Wilms
Ik zie wms dat we het
Ik zie wms dat we het eigenlijk op zijn BONs eens zijn. Inderdaad, nder zeggenschap valt ook dat leraren op een school hun eigen weg gaan, of dat een Unic is of een Vrije School- of Montessori-instelling. Daar mag geen autoriteit tussen komen.
Maar ik val de twee politici aan op het beleid waar zij rechtstreeks voor zorgen (Bussemaker) of gezorgd hebben (Asscher). En natuurlijk werden ze geflankeerd door coalitiepartners, die ook verantwoordelijk zijn. En nogmaals, ik val bewindslieden aan die de beginselen van hun partij moet voeten treden. En ik ben zo vrij de PvdA een welgemeend advies te geven.
@wms
@wms
U heeft absoluut gelijk waar u zegt dat de rij bestuurspartijen alle een rol hebben gespeeld in het onderwijsdebacle, beurtelings als actor dan wel als niet ingrijpende gedoger. Zoals ook anderen hier menen, heeft de PvdA een opvallende rol gespeeld. PvdA heeft, naast een vertegenwoordiging in de trias politica (parlement; regering; rechterlijke macht, de laatste naast D66), een nogal goede vertegenwoordiging in de vierde macht (semi-publieke instellingen: als bestuurder dan wel ambtenaar). Laten we de media en sociale wetenschappen niet vergeten. Hierdoor ontstaat stille invloed, en kwade tongen beweren: propaganda voor het door die kleur gewenste beleid (‘wetenschappelijk onderzoek’ door de WRR e.a.), en bij gebrek aan ander onderzoek de basis voor beleid.
De bestuursfuncties worden tussen de grote partijen verdeeld. De ambtenarij blijft zitten. Het roemruchte ministerie van OCW (O&W), werd zoals bekend bevolkt door veel PvdA-gezinde ambtenaren, en heeft een grote rol gespeeld in het creëren van nieuw beleid. De laatste jaren is wellicht een kentering gekomen in deze stille macht van de PvdA. Het lijkt dat het gezag (plus de kennis en/of visie omtrent het OCW-departement) van opeenvolgende OCW-bewindslieden afneemt. Soms is dit een bewuste keuze (‘laissez-faire’; vrijheid van onderwijs; financieel rekenschap; CDA), soms onwil om in te grijpen (Chicago school of economics; terugtredende overheid; vertrouwen in vrije markt; financieel rekenschap; VVD). D66 hobbelt achter de EU-plannen aan met de trefwoorden 'vrije markt', 'mensenrechten', 'kwaliteit', en 'individualisme'. De volkomen vrije ‘lump sum’ vormt een representant van deze beleidskeuzen. De democratische crisis maakt partijen zowel onzeker als vleugellam om op te treden. De ‘ideologie’ is: laat het onderwijs het zelf maar uitzoeken, want er is al genoeg gebeurd. Zowel ‘links’, ‘rechts’ als ‘midden’ hebben zich in het verleden met blauwdrukken (socialistische mode) dan wel financiële vrijheid voor het onderwijs (vrijheid van onderwijs; economische mode) naïef getoond. Ervan afblijven kunnen ze echter niet. 😉
De ambtenarij lijkt zich de laatste jaren te richten op een voortrekkersrol waar het de implementatie van internationale afspraken betreft. De EEG is vanwege het verdrag van Maastricht in 1992 als EU snel in macht gegroeid. Met de creatie van de ‘Europese kenniseconomie’ (hahaha. Ze bedoelen ICT-informatie en vaardighedenonderwijs) wordt het in de verdragen nog subsidiair geachte onderwijs (nationaal) in het kielzog als primair (EU) onderdeel meegevoerd. Competenties, vaardigheden (van de 21 eeuw), referentiekaders, passend onderwijs, hoger onderwijsbeleid, ICT in het onderwijs, TTIP, TiSA, enzovoort. De EU-invloed op het onderwijs wordt steeds groter en ingrijpender. De vraag is of de oppositiepartijen die zich op onderwijs profileren, als zij ooit aan de macht komen, in staat zijn dit dwingende korset van zich af te werpen. ‘Afspraak is afspraak’, ‘Nederlands prestige’, enzovoort staan op het spel. Nederland wil zich in het buitenland veelal profileren (landenmarketing) als betrouwbaar internationaal handelsland met een hoog niveau van mensenrechten. Individuele bewindslieden kunnen zich slechts marginaal bewegen. Aan alle kanten staan verbodsbordjes vanwege internationale afspraken. Dat weten de ambtenaren wel.
Constatering: De Telegraaf en Elsevier zijn beide de grootste, de één als krant, de ander als nieuwsmagazine. Elsevier is groter dan De Groene Amsterdammer en Vrij Nederland. Ik vind het altijd jammer als mensen bij voorbaat deze nieuwsmedia afserveren omdat deze populistisch dan wel ‘rechts’ zouden zijn (begrijp ik uw opmerking goed?). Dat doet mij teveel denken aan de jaren zeventig van de vorige eeuw met de toegestane en verboden media (inclusief hoongelach). Alsof populisme alleen bij 'rechts' wordt ingezet. 😉 Mensen die sterk in hun schoenen staan kunnen alles lezen, en zich scherpen aan verschillende standpunten. Elke partij zou willen dat zij de grootste was. 😉 De staande praktijk lijkt dat politieke kleur steeds minder een rol bij OCW-beleidskeuzen speelt. De EU -het megalomane bedrijfscompromis- wel?
@Sympathisant. Dat maakt het
@Sympathisant. Dat maakt het verhaal completer over welke krachten in het onderwijs een rol spelen in de voortdurende malaises die ontstaan.
Het zou goed zijn als er eens een analyse zou worden gemaakt van het drijven van de OESO om het onderwijs de maat te nemen. Wie zijn dat daar precies, welke invloeden spelen een rol. Het is een bepaald slag onderwijskundigen dat internationaal met een stroom aan publicaties, congressen en conferenties de discussie fraimt en via de uitgebreide OESO-subsidies het onderwijs vertelt wat het te doen heeft. Wie gaat dat eens onderzoeken?
Maar ik vraag me wel wat die invloed in feite voorstelt. Het gaat niet om internationale verdragen of wetten, maar vaak om aanbevelingen of richtlijnen die ieder land creatief kan omzeilen als de politici die aan het roer staan dat zouden willen.
Het idee bijvoorbeeld dat Europa om de concurreren een bepaald percentage aan hoog opgeleiden moet produceren, zie je wel terugkeren in de verschillende beleidsstukken, maar het lijkt erop alsof daar nu de klad in komt, nu kwantiteit geen kwaliteit blijkt te zijn. Mogelijk moeten we het nieuwe "sociale" (?) leenstelsel zien als een mogelijkheid om die uitstroom indirect te verminderen. Klaarblijkelijk kunnen we die Europese regels met de nodige korrels zout nemen.
Dat laat dus onverlet dat bewindslieden als ze dat kiezen voor een groot deel hun eigen gang kunnen gaan. In elk geval zijn thema's die nu spelen: het Lerarenregister en de zeggenschap voorbehouden aan Den Haag. En juist daar moet nu krachtig beleid worden gevoerd. Een soort BIG-register kan niet functioneren als het geen legitimiteit onder de leraren heeft, als het niet in hun handen is en als de na- en bijscholing die daaraan verbonden is niet het domein van de leraar is. Dat betekent zeggenschap. Die laatste is door OCW onder het gezag van de huidige sociaal-democratische bewindsvrouw gedelegeerd naar het CAO-overleg met de aantekening dat het dan uiteindelijk per school moet worden ingevuld in een professioneel statuut. De minister weigert dus de zeggenschap klip en klaar in een wet te regelen, maar levert de leraren uit aan degenen die de macht hebben in de scholen. Op dat gedrag wilde ik in de blog de aandacht vestigen. En de minister en haar partij erop wijzen op de idealen waar de partij ooit voor stond. Die signalen worden, denk ik, door de onderwijzers en leraren opgepikt en leiden tot een drastische daling in het vertrouwen in deze partij.
Dat is tragisch.
Een conservatief is niet
Een conservatief is niet iemand die geen vernieuwingen wil. Technische vernieuwingen worden dikwijls graag aanvaard door conservatieven. De term conservatief slaat meestal op mensen die er een conservatieve moraal (= meestal een christelijke moraal) op na houden, vaak in combinatie met een rechts economisch model, dat wil meestal zeggen een economisch model waarbij de vrijheid van ondernemerschap en het erkennen van eigendom, hoog in het vaandel staan.
Conservatieven aldus zijn echt niet vies van vernieuwingen. Zo zou ik voorstander kunnen zijn van het leren programmeren en coderen op de basisschool. Ook ben ik voorstander van het leren blindtypen. Steeds heb ik graag gebruik gebruikt van nieuwe media als schoolradio, schooltelevisie, schooldia's, schoolfilm (daar zaten prachtexemplaren tussen) en video.
Maar al deze middelen stonden in dienst van een nuttig curriculum.
Toen 'vernieuwers' het curriculum zelf begonnen aan te vallen, ja toen begon de conservatief ernstig te twijfelen, zeker toen hij/zij ontdekte dat er vrijblijvend geneuzel voor in de plaats kwam. En enorme tijdverspilling vanwege leeg gebabbel dat belangwekkender werd gevonden dan een uur informatie-overdracht.
Als daarna ook didactische werkvormen moesten veranderen (werkvormen die steevast minder productief en op individueel vlak zelfs ooneerlijker werden), was de totale weerzin van de conservatief een feit.
Ik wens niet te onderwijzen als onderdeeltje van groot links wensdenken. Daarom hamer ik op de vrijheid van onderwijs, want ik wil anderen niet dwingen mijn zienswijze te volgen. Ik wil de vrijheid onderwijs te geven naar de eigen beginselen, samen met ouders die soortgelijke beginselen aanhangen.
Ik gun elke progressief zijn/haar onderwijs. Andersom blijkt dat niet het geval en dwingt men mij tot on-productieve werkwijzen.
Dan wordt is dus gedwongen af te haken, want ik sta niet achter dat 'progressieve' model en zou de vrijheid daartoe moetdn hebben, samen met ouders die er ook niets van moeten hebben.
Hier ligt de zere plek en de oorsprong vamn mijn woede als mijn conservatieve vrijheid mij wordt ontnomen!
Dan haa k ik af,
.
A
Het zou de helderheid
Het zou de helderheid bevorderen als ideologisch Links en Rechts onderscheiden zouden worden van de termen "vooruitstrevend" en "behoudend of terug" (progressief en conservatief).
Er ontstaat een spraakverwarring omdat onder Rechts ook het Conservatisme valt, naast een Reactionaire stroming, een Fascistische en een Fundamentalistische (religieus reactionair). En er zijn nog meer onderverdelingen mogelijk.
Rechts kan inderdaad ook progressief (Mussolini in zijn beginjaren) zijn en Links conservatief (Sovjet-Unie, Noord-Korea) waarbij ik tussen haakjes wat extreme voorbeelden gebruik.
Om de stroming Conservatisme en conservatief uit elkaar te houden, stelde Heldring indertijd voor die respectievelijk met een Hoofdletter en met een kleine letter te schrijven. Ik vond een oplossing door behoudend of terug met een k als konservatief te schrijven.
Dus we herhalen we nog maar eens: je hebt progressieve en konservatieve Linkse stromingen en je hebt evengoed progessieve en konservatieve Rechtse stromingen. Heeft iedereen dat begrepen? Steek je vinger op als je het nog niet snapt. Dan kun je naar de nascholing.
@moby. De vrijheid van
@moby. De vrijheid van onderwijs is inderdaad een groot goed, of men nu voor het confessioneel bijzonder onderwijs of het algemeen bijzonder onderwijs dan wel staatsscholen kiest. Ik respecteer uw keuze daarin. Dit recht is niet voor niets vastgelegd in de Grondwet en mensenrechtenverdragen. Ik heb ook nooit begrepen waarom bepaalde progressieve krachten zo totalitair de hele wereld naar de hand wilden zetten. Dit is op mij vaak als een wraakactie overgekomen. Mijn waarneming is dat de oorzaak weleens lag in een verwrongen wereldbeeld opgedaan in de kindertijd. De grootste idealistische socialisten konden de meest bewuste wraakatheïsten zijn. 😉 Teleurgesteld in de opvoeding. Dan maar de hemel op aarde in de maatschappij, en daarvoor moet alles wijken. Geen tolerantie. De totale maakbaarheid van de samenleving. De humane mens voorbij strevend. Verblind sadisme: nu willen wij de baas zijn. Wij hebben gelijk. Jammer dat zoveel mensen onderwijsgevend dan wel onderwijsgenietend hiervan last moesten hebben. Nederland was een uitstekend en tolerant land om in te wonen. De wraakzucht is in Nederland zo nu en dan doorgeschoten, zeker in vergelijking met andere landen. De jaloezie is een ander chapiter… 😉 Is de Nederlandse samenleving echt zo ongelijk dat alles moet worden omgegooid? Was het niet ook een mode? We zijn een sociaal volkje in een klein dichtbevolkt land. Het werd een versteende sociale samenleving, waarin alles moet worden vastgelegd. Waarin de vrijheid van onderwijs van bezielde onderwijsmensen langzaam werd verstikt. Geleefd worden door circulaires teneinde de absolute gelijkheid te kunnen bereiken. Dromers. (let op: ik heb het niet over alle progressieven, wel over de intolerante progressieven die tolerantie belijden terwijl zij de intolerantie voor – de leefwijze van – een ander tentoonspreiden)
@Philippens. Ik vind het altijd moeilijk: is het fascisme nu links of rechts? Ben je rechts als je geen communist bent? Definities.. 😉
@Sympathisant. Kijken naar
@Sympathisant. Kijken naar het mensbeeld kan hier redding geven.
Overigens, zodra het communisme de macht veroverd had in Rusland, (gedreven door een optimistisch mensbeeld waar naderhand in de propaganda goede sier mee werd gemaakt) zag je de machthebbers opereren vanuit een pessimistisch mensbeeld. Maar in onderwijs bijvoorbeeld werd vastgehouden aan de zuivere leer.
Het Italiaanse Fascisme is goed in beeld te krijgen naar Novecento te kijken: brute meedogenloze macht om alles wat zwak was aan te pakken. Dat ging gepaard met Mussolini's ideeen uit zijn socialistische periode waarin voorzieningen voor het volk werden gecreëerd. Dat kon Hitler met zijn nationaal-socialisme vervolgens kopiëren.
Geen enkel isme blijft zuiver in haar denken zodra de macht gegrepen is.