Een schoonheidsfoutje?

Het komt mij betreurenswaardig voor dat in het laatste punt van de brief van de Stichting Goed Rekenonderwijs aan de Tweede Kamer van de Staten Generaal niet gevraagd wordt om leerlingen ook de mogelijkheid te bieden de rekentoets op de basisschool of in het tijdvak dat zij nog op de basisschool zitten af te leggen. Daardoor lijkt het er op of de SGR er voorstander van is dat de keuze voor het niveau waarop de leerling in het secundair onderwijs onderwezen wordt niet in het basisonderwijs plaats vindt. Het is echter mogelijk dat de SGR verwacht dat de bedoelde overheidsrekentoets in onvoldoende mate vasts zal stellen of er een solide aritmetische basis gelegd is voor de overstap naar algebra.

4 Reacties

  1. Een poging tot compromis met

    Een poging tot compromis met een krankzinnige overheid. Zeer verdedigbaar:

     

    • De Stichting Goed Rekenonderwijs vraagt u om te overwegen de rekentoetsen in het vo in de onderbouw te integreren.  

  2. Misschien heb ik nog wat

    Misschien heb ik nog wat nuttige aanvullingen . De reuring over de rekentoets in het VO is een mooie aanleiding om de verplichte rekentoets in VO en MBO eens goed tegen het licht te houden. Het gaat mij om het hoe en waarom.  De argumenten moeten we zoeken in het waarom en het hoe. De rekentoets en ook de taaltoets, waar opmerkelijk genoeg niets over gezegd wordt, zijn ingevoerd om een vermeende  taal- en rekenachterstand van instromende havisten en mbo'ers in het hoger onderwijs op te lossen.In die tijd prijkte op een bijlage van 'de Volkskrant' een grote foto van en Pabo docent voor een smartboard die zijn leerlingen een staartdeling probeert uit te leggen. Deze foto toont in mijn ogen meteen de toestand aan van ons onderwijs; een kronkelig handschrift en en joekel van een rekenfout. Wie de rekenfout gemaakt heeft is niet duidelijk, maar of de fotograaf heeft een duidelijk oog gehad voor detail of op de fotoredactie van 'de Volkskrant' ontbrak enige kennis van het rekenen. Maar ja, op fotografieopleidingen hoef je tegenwoordig ook niets meer te leren over brandpuntsafstanden, de vergrotingsfactor en de breking van het licht in holle of bolle lenzen. Kortom welke kennis is van belang om je vak of je beroep uit te kunnen oefenen blijkt wel uit dit voorbeeld.
     
    De rekentoets en ook de taaltoets vinden hun oorsprong in een besluit van de Europese Unie uit 2001 om de diverse onderdelen van het onderwijs in de lidstaten beter op elkaar af te stemmen. Hiervoor werd een kader ontworpen waarin de diverse A t/m C niveau's werden beschreven. Onze collega's die de moderne vreemde talen Duits, Engels, Frans en Spaans voor hun rekening nemen zijn hiermee bekend. In en om 2007 kwam de roep om beter onderwijs bovendrijven. Om verzoek van o.a. BON kwam er de verplichte Taal- en Rekentoets. Zodat in Nederland de vakken Taal (Nederlands)  en Rekenen destijds ook nog door de commissie Meyer gemangeld werden en  die er weer extra referenties aan toe ging voegen. Deze referentie niveaus waren dubbelop en onnodig en voegden niets toe, zoals inmiddels wel  is gebleken uit de huidige Rekentoets. De invoering van het verplichte rekenonderwijs, heeft er in het MBO toe geleid dat het buiten de beroepscontext is komen te staan. Het onderricht in de vakken Nederlands en de moderne vreemde talen stond er sowieso al buiten, maar die komen verder niet vaak terug in de beroepsgerichte vakken, rekenen heel vaak wel. De verplichte rekentoets levert vooral problemen op bij leerlingen op niveau 1 en 2. Hier komen veel leerlingen terecht die zowel op de basisschool als in het voortgezet onderwijs niet of slecht met deze vorm van rekenonderwijs uit de voeten kunnen. Als de verplichting blijft bestaan zullen zijn nooit hun opleiding. Veel niveau 4 leerlingen krijgen in de beroepsgerichte vakken volop te maken met rekenvaardigheden die van belang zijn voor hun latere beroep en of hun doorstroom naar het hoger onderwijs.
     
    Het verplichte rekenonderwijs is ook in het MBO wat mij betreft ter ziele. De beslissing van de bewindslieden om een 4,5 voor rekenen als voldoende te erkennen, is een ernstige belediging van de leraar en vernedering van de leerling. Bovendien is duidelijk dat het verplichte rekenonderwijs een overbodige vulling, laten we zeggen ballast, is voor het middelbaar beroepsonderwijs is. Het voegt niet echt iets toe, want in veel beroepsgerichte vakken is rekenen al een van de, belangrijke,  onderdelen die leerlingen bij het afronden van hun opleiding moeten beheersen.    
     
  3. Ik hereinner mij van een hele

    Ik hereinner mij van een hele tijd geleden dat een ministra van onderwijs gezegd zou hebben dat er best wat minder wiskunde in het onderwijs zou kunnen omdat wij in vergelijking met onze buren veel wiskunde in het secundair onderwijs hadden. (Ik probeer het krantenknipsel terug te vinden) Ik wordt er mij via deze website in toenmende mate van bewust dat de ministers van onderwijs meedoen met Europa belangrijker vonden dan de de kwaliteit van het onderwijs zelf. Allesoverheersend blijft dat veel onderwijsministers, alle tegenovergestelde rhetoriek ten spijt, door standarisatie en fabrieksmatige aanpak onderwijs zo goedkoop mogelijk probeerden te maken en zo het onderwijs in de handen hebben laten vallen van likkebaardende kiene sociale stijgers die het geld bestemt voor echt beter onderwijs in hun zakken stopten.

  4. De schaamte voorbij

    De schaamte voorbij

    Tot voor kort was het zo dat als bij  het eindexamen voor de centraal schriftelijke onderdelen die voor het slagen voor het eindexamen een rol speelden de resultaten beneden de verwachting lagen een leerling met een kleiner aantal behaalde punten dan de bedoeling was het cijfer 5,5 en daarmee een voldoende haalde. Bij de in te voeren rekentoets die in feite ook deel uitmaakt van het centraal schriftelijk eindexamen heeft men zelfs de schijn van voldoende presteren voor een examenonderdeel laten varen. Een nieuwe, variabel pass-benchmark en een nieuw begrip in newspeak.

Reacties zijn gesloten.