Hoewel er sprake is van wat geharrewar met functie begrippen, heeft het artikel in de Telegraaf er in ieder geval voor gezorgd dat er aandacht is. Dat kregen de beleefde brieven naar Volkskrant, Trouw en NRC niet voor elkaar.
De VO Raad gaat er vol tegenin: Er klopt niks van.
Zoals gewoonlijk ligt de waarheid in het midden.
De directies vallen onder de CAO VO voor docenten en de bestuurders onder de CAO VO bestuurders, dat klopt.
De termen worden echter door de bestuurders zelf door elkaar gegooid en dat schept de verwarring. Mevrouw Verhoeckx, in haar hoedanigheid van College van bestuur van SKOL ( stichting katholiek onderwijs Leiden) wilde per se rector genoemd worden in de MR verslagen. Met zo’n houding kweek je misverstanden. De MR verslagen staan allemaal op Iemanddoetiets.nl, voor de mensen die het na willen lopen.
De bewering dat de bestuurders zich de afgelopen jaren geen loonsverhoging van 15 a 20 procent hebben gegeven klopt niet.
De VO Raad bedoelt waarschijnlijk, dat er na het instellen van de bedragen in de CAO bestuurders niet meer dat soort verhogingen zijn geweest. Ze vergeet te melden dat de specificatie van de bedragen terug te voeren is op de oude bedragen van de CAO VO en dat daar, over salaris, vakantiegeld en eindejaarsuitkering bij elkaar, wel degelijk de factor 1,15 op is losgelaten.
Alweer een voorbeeld van de integriteit van de VO Raad. Ze liegt niet, maar het klopt niet. Een andere beredenering waardoor ze gelijk hebben: een compensatie is geen salarisverhoging.
Wat ook al niet erg ter sprake komt, is de overgangsregeling. De CAO is algemeen bindend. Er zijn alleen wel wat manieren om er de eerste jaren omheen te werken. Hoeveel bestuurders meteen zonder slag en stoot de CAO in glijden is nog maar de vraag.
De Aob meldt al dat er met een vrij simpele constructie helemaal onderuit te komen is.
Dat men complimenten kreeg over de CAO zegt mij 2 dingen.
- De minister wil blijkbaar alleen letterlijk lezen wat ze voorgeschoteld krijgt. Als je alleen het eerste niveau leest is het een prachtig verhaal. Het tweede en derde niveau is heel wat lelijker. Maar dat KUN je negeren.
- De politiek zit er niet mee dat er vrij soepel omheen gewerkt kan worden.
Er is inderdaad een nullijn. Vanaf 2013… Voor de docenten is die er heel wat langer.
Wat de VO Raad ook niet ter sprake brengt, is dat elke bestuurder kosten op mag voeren die voor het uitoefenen van de functie passend zijn. Passend zijn is een uitermate rekbaar begrip.. Al wordt er een ton uitgegeven aan kostenvergoedingen, zolang de raad van Toezicht het goedvindt is het geen probleem. De opgevoerde kosten tellen niet mee als salaris, dus ook hier kan de VO Raad zich de houding aanmeten dat het salaris niet stijgt. Het gaat, uiteraard, wel ten koste van het budget van de organisatie.
De kosten voor de scholing van bestuur en directie tellen ook niet mee als salaris. Dat lijkt heel logisch. Tot je ziet over welke bedragen per persoon het gaat. De kosten liggen in een andere dimensie dan de scholing voor docenten. Waarom ik telkens te horen kreeg dat er geen geld was om mijn lokaal iets menselijker in te richten snap ik inmiddels wel.
Terug naar de 15% die ter discussie staat. Die is verstrekt als compensatie voor een aantal zaken. (lees CAO VO bestuurders vs. CAO VO docenten)
Iedereen springt meteen op de BAPO. Laat ik iets uitleggen over tactiek. De BAPO wordt door de meeste docenten gebruikt om het teveel aan werk af te krijgen. Daar hebben bestuurders geen last van en geen behoefte aan. Zij vallen niet onder een normjaartaak en delen hun eigen tijd in, behoudens de momenten dat ze ergens verplicht aanwezig zijn. Ze kunnen dus gewoon een vrije dag opnemen als ze eraan toe zijn. Dat gebeurt ook. Het bestuurslid waar ik mee aan tafel zat, was een enkele keer gewoon vrij. Daar heeft ze alle recht op. Het is alleen totaal niet te vergelijken met een dienstverband waarin je nooit kunt kiezen om een dag vrij te nemen als jij er toevallig een keer aan toe bent.
Dus ja, ze doen afstand van het recht op BAPO, docenten hebben (nog) wel BAPO. Maar de docenten hebben geen vrijheid in het opnemen van vrije dagen tegen de bestuurders wel. En bestuurders geven geen les. Het meest intensieve onderdeel van de docentenbaan. Compensatie is dus niet zo hard nodig als dat het lijkt.
Verder leveren de bestuurders de kinderopvangregeling in. Dat klopt. Wat er opnieuw niet bijstaat is de onderbouwing van de situatie. Een bestuurder is over het algemeen niet zo jong dat er kleine kinderen in het spel zijn. Uitzonderingen daargelaten, zullen de meeste kinderen hebben die niet meer onder enige opvang vallen.
Dan is het niet zo lastig om dat recht op te geven. Je gebruikt het toch niet. Hop, weer een paar procent compensatie verklaard en afgevoerd.
Een geniale zet is het geschuif met het aantal vakantiedagen.
Ja, de bestuurders hebben 30 vakantie dagen. De docenten 55 ( was 60).
Opnieuw: de 30 dagen zijn niet net als de 55 allemaal voorgeschreven.
De 55 dagen van de docenten worden goedgemaakt naar de organisatie door de verhoogde taaklast in de dagen buiten de vakantie om. ( die berekening is in de maak, maar nu even niet)
Docenten hebben een vergelijkbare hoeveelheid werk op papier staan als de standaard kantoorwerker. Ze werken, ook op papier, geen minuut minder dan de gemiddelde werknemer.
In de verzekeringsbranche kreeg ik 25 vakantie dagen. Aan die kant valt er niks te piepen voor de bestuurders.
De compensatie voor de vakantiedagen is dan ook volledig opgehangen aan de vergelijking met de CAO VO, waar 55 dagen in staat. De CAO waar een redelijk aantal bestuurders eerst onder viel. Men zou dus theoretisch achteruit gaan.
Tegelijkertijd is er compensatie voor het feit dat de bestuurders vinden dat ze in vergelijking met de docenten langere werkweken maken. Apart van het bovenstaande.
Dus.
- Men levert 25 vakantiedagen in. Die voorgeschreven opgenomen moesten worden. Krijgt voor de vakantiedagen die er over blijven een veel grotere vrijheid van opnemen.
- Door docenten een volkomen ondoorzichtige normjaartaak voor te schotelen is er bijna niet na te rekenen hoeveel uur ze echt draaien. Zolang dat niet gebeurt, geldt de officiële versie. Een docent werkt in totaal precies 1659 uur en geen seconde meer, eerder minder.
NATUURLIJK wil men niet dat er boven water komt hoeveel uur er in werkelijkheid gedraaid wordt. ZIJ worden gecompenseerd op basis van deze weergave. Geef toe, het getuigt van een gehaaidheid die zijn weerga niet kent. Op papier wast de VO Raad de handen in onschuld. Ze liegen niet, maar het klopt niet. Zie het maar te vangen.
Zolang het niet schriftelijk duidelijk gemaakt kan worden begin je helemaal niks. Maar, er is hoop. Er is ook in 2008 een docent in het gelijk gesteld in een procedure tegen de school. Omdat hij aan kon tonen vanaf het begin schriftelijke informatie aan de school te hebben gestuurd.
En er is nu een werkgever terug gefloten wegens oneigenlijke toepassing van de regels van het entreerecht. Daardoor zal de VO Raad de hakken in het zand zetten om het entreerecht te kunnen dumpen. Aan de andere kant is het een mogelijk startschot voor een campagne die nog voor de CAO onderhandelingen de echte situatie in onderwijsland open en bloot neer kan zetten. Als de bonden heel even in hun handen spugen is het zo voor elkaar. Ik meen het.
Tot slot: er ging bij mij een belletje rinkelen toen ik iets las. Er stond dat een MR pas in moet stemmen met een wijziging taakbeleid, als het een grote wijziging betrof. Ik vermoed dat dat de grondslag is voor het stapje voor stapje aanpassen van dat taakbeleid. Ik ben zo ontzettend benieuwd wat voor beeld er boven komt als je de wijzigingen niet steeds afzet tegen 1 a 2 jaar ervoor. Maar tegen bijvoorbeeld 10 jaar geleden. Een hele zak kleine steentjes maakt uiteindelijk ook het gewicht van een kei….zonder gedoe met een MR. Ik kom hier op terug.