In de Volkskrant van vandaag een uit het hart gegrepen artikel van docent Nederlands Marion van Sloten: “Plannen van Rutte met onderwijs zijn zegen voor school en leerling”. Alleen vandaag (3 maart) is de elektronische versie van de krant voor iedereen toegankelijk.
Reacties zijn gesloten.
En zo is het maar net….
Heel Nederland werd ziek verklaard en Rutte met zijn no-nonsence-beleid kan dat nu corrigeren.
De docente in de VK heeft groot gelijk. Het is opvallend dat een vrouw dat zegt.
Ook ondergetekende heeft al die uit de hand gelopen dyslexie- en anderssoortige kaarten altijd aan de kant geschoven.
Waar de juffies altijd problemen hadden, heb ik nooit iets aan de leerlingen gemerkt.
Lerarenvergaderingen door een mentrix geleid duren meestal twee keer zo lang. Bij de dames hebben alle leerlingen wel een probleem. Bij de meesters wordt over cijfers en prestaties gesproken.
Het is inderdaad tijd voor een ommekeer.
wie beslist of een leerling dyslectisch is?
Op mijn school was dat een jonge gymnastiekdocent die nog wel een paar uurtjes kon gebruiken. Ik heb het niet mee mogen maken dat ook maar een dyslexie-geval werd afgewezen. Kassa voor de dame die het groeiende aantal dyslectici mocht begeleiden.
subsidiekranen
Zodra de subsidiekranen worden opengedraaid, stromen de ‘hulpbehoevenden’ toe, zo werkt dat nu eenmaal.
We zien hetzelfde bij de AWBZ en bij de ‘arbeidsongeschikte’ jongeren die een Wajong-uitkering ontvangen..
En als de kranen dicht gaan…
[7469#comment-61282]
… is het leed niet meer te overzien… althans volgens Ad Poppelaars, directeur van Chronisch zieken en Gehandicapten Raad (CG-Raad), in een reactie op de vele meldingen van verontruste ouders. [GoedemorgenNederland – 7 maart 2011][anders]
Volgens deze ouders staan reguliere scholen niet meer te springen om een gehandicapt kind op te nemen nu het rugzakje verdwijnt.
Een dramatische ontwikkeling voor 100.000 schoolplichtige gehandicapte leerlingen (1 op 25 van alle leerplichtige leerlingen) die nog niet lijkt doorgedrongen tot OCW.
[Plannen passend onderwijs] .
De cijfers voor cluster 1, 2, 3, 4, totaal clusters, totaal sector, sector [kerncijfers 2009]
513 – 6880 – 14220 – 12631 – 34244 – 1660.000 – bso
256 – 2185 – 12788 – 18180 – 67653 – +935.000 – vso
spraakverwarring ‘passend onderwijs’
Er wordt dus bezuinigd op het speciaal onderwijs en de rugzakjes. Rugzakjes waarvan men zich kan afvragen of deze altijd terecht zijn toegewezen.
De samenwerkingsverbanden gaan de gelden verdelen. Het is de bedoeling dat er niet bezuinigd gaat worden op regulier onderwijs, aangezien regulier onderwijs veel ‘speciale’ kinderen moet gaan opvangen.
In het traditionele scenario werkte het klassikaal onderwijs resultaat gericht (leerstof centraal). Deze manier van werken voorkwam veel onnodige uitval richting speciaal onderwijs.
In het vernieuwde scenario staat het kind centraal, en moet het kind op eigen tempo en niveau kunnen werken (nieuw leren). Dit scenario zorgt ervoor dat er veel meer uitvallers ontstaan dan bij het traditionele scenario. Uitvallers die rugzakjes kregen.
Ik zou denken dat bij het eerste scenario veel minder rugzakjes nodig zijn. Dat eerste scenario bespaart dus geld, zonder dat leerlingen er slechter van worden.
Bij het tweede scenario, ‘adaptief’ onderwijs en ‘nieuw’ leren, wordt er ‘nu op rugzakjes bepaard, terwijl het systeem zelf voor meer uitvallers zorgt. Daar worden kinderen niet beter van. Het is een besparing binnen een systeem dat zelf veel problemen veroorzaakt; een systeem dat niet wordt veranderd, maar juist wordt bevorderd.
Dat komt neer op het slaan van gaten in een schip en het willen bezuinigen op de pompen.
Het eerste scenario was m.i. zowel goedkoper als effectiever.
Op dat schip hoefde niet op de pompen bezuinigd te worden aangezien de lekkages erg meevielen.
En over ‘uitvallers’
Leerlingen aan wie wordt toegestaan op eigen tempo en niveau te werken, kunnen, in theorie, niet uitvallen. Want hoe kun je uitvallen op je eigen tempo en je eigen niveau. Dit was m.i. dan ook de reden dat adaptief ‘nieuw leren’ onderwijs zo werd gepromoot doot b.v. orthopedagoog Luc Stevens. Als het kind de norm werd, kon het kind dus ook niet ‘uitvallen’.
De praktijk is echter volledig anders: scholen worden berispt als blijkt dat leerlingen in groep 8 nog werken op het niveau van groep 6. Scholen krijgen slechte beoordelingen als hun CITO-scores onder de maat zijn.
Daar wringt hem de schoen: er worden geen keuzes gemaakt. Men wil alles. De school moet hoog scoren en tegelijk moeten kinderen adaptief en op eigen niveau en tempo kunnen werken. Dat is voor leerkrachten een onmogelijke opgave.
Wie kiest voor ‘eigen tempo en niveau’ moet een eindstand in groep 8 niet gaan vastleggen.
Wie wel een eindstand wil vastleggen, moet het ‘eigen tempo en niveau’ loslaten.
Beide combineren, dat gaat domweg niet.
Dan krijgt de leerkracht het altijd op zijn brood. Doet hij/zij het eerste goed, klagen ouders en overheid over de matige niveaus.
Doet hij/zij het tweede goed, klagen de vernieuwers.
Vooralsnog krijgen de vernieuwers hun zin, maar wordt er tevens over uitval geklaagd.
Kan de overheid niet kiezen?
Laat dan de besturen (die besturen namens groepen ouders!)gewoon weer vrij of zij willen kiezen voor klassikaal onderwijs met dezelfde leerstof voor iedereen, of voor adaptief onderwijs. Diezelfde schoolbesturen kunnen dan ook zorgen voor speciaal onderwijs indien nodig.
Dan kunnen die dwingend voorschrijvende samenwerkingsverbanden worden opgeheven en is er weer echt sprake van vrijheid van onderwijs!!
Nu zucht de hele primaire sector onder de dwang van die samenwerkingsverbanden en werd die sector de vrijheid EN de eigen effectiviteit eenvoudig ontnomen!
Macht op historische gronden
Maar waarom zouden schoolbesturen mogen kiezen, al dan niet namens de ouders? Wel. ze hebben brinnummers in handen gekregen en krijgen op grond daarvan geld om scholen te exploiteren. Waarom? Waarom juist zij? Waarom de ouders zelf niet? Blijkbaar historisch zo gegroeid. Maar dat is geen reden om op deze wijze verder te gaan. Mogen ze ook de brinnummers verkopen? Daar heeft zich blijkbaar nog geen bestuurder aan gewaagd. Wel zijn er in Venlo vroeger een heleboel ingeleverd om te voorkomen dat leerlingen zich op nog meer scholen dan de 3 “campusscholen” zouden kunnen inschrijven.
Seger Weehuizen
En als de kranen dicht gaan…
[7469#comment-61282] Correctie!
… is het leed niet meer te overzien… althans volgens Ad Poppelaars, directeur van Chronisch zieken en Gehandicapten Raad (CG-Raad), in een reactie op de vele meldingen van verontruste ouders. [GoedemorgenNederland – 7 maart 2011][anders]
Volgens deze ouders staan reguliere scholen niet meer te springen om een gehandicapt kind op te nemen nu het rugzakje verdwijnt.
Een dramatische ontwikkeling voor 100.000 schoolplichtige gehandicapte leerlingen (1 op 25 van alle leerplichtige leerlingen) die nog niet lijkt doorgedrongen tot OCW. [Plannen passend onderwijs] .
De cijfers voor cluster 1, 2, 3, 4, totaal clusters, totaal sector, sector [kerncijfers 2009]
513 – 6880 – 14220 – 12631 – 34244 – 1660.000 – bso
256 – 2185 – 12788 – 18180 – 33409 – +935.000 – vso
Hoe het zover kon komen open
Zorg om zorgleerlingen [31497 – 21],
Eindrapport Kafkabrigade [31293 – 67] of
verslag hoorzitingen [31497 – 20]
Als die ommekeer
bestaat uit bezuinigingen, ’t ontkennen van het bestaan van kinderen met leer/gedragsproblemen en afgeven op juffen die hun stinkende best doen, moet ik van een kant ietwat meewarig glimlachen en van de andere kant me afvragen wat veel forumleden bij BON nu eigenlijk weten van de praktijk op de werkvloer van steeds meer grijs/zwarte basisscholen in de grotere steden.
De leraar, die waar de juffies altijd problemen hadden zelf nooit iets heeft gemerkt daarvan, is waarschijnlijk tegenwoordig lid van ’n uitstervend ras. En misscien ook ’n beetje wereldvreemd.
No-nonsence beleid van ’n leerkracht in ’n klas met kinderen die eigenlijk op het speciale onderwijs thuishoren is zinloos. ’t Enige wat kans maakt is ’t afschaffen van wsns en passend onderwijs. Waarom? Om dat de toekomst dat zal bewijzen.
Wereldvreemd, Leo?
Ik sta net zo goed als jij met mijn voeten in de modder, kijk er alleen anders tegen aan. Niet vanuit een theoretisch plaatje, maar bevestigd door de dagelijkse werkelijkheid.
re Wereldvreemd?
Ha, daar staat weer eens iemand op de werkvloer met z’n voeten in de modder, de plek waar praktijk en werkelijkheid samenvallen. Ik moet dan altijd denken aan dat listige boertje uit een Russisch verhaal (van Tsjechov?) uit de 19e eeuw, ben vergeten welk.
Hij staat ’s avonds laat midden op z’n kale akker te peinzen. Het is volle maan, het vriest dat het kraakt. Hij krabt op z’n authentieke boerenkop dat het een aard heeft en denkt: die geleerde heren kunnen me nog meer vertellen, niemand is er ooit geweest, hoe weten ze dan dat de maan “Maan” heet? Nee, hem verkopen ze geen knollen voor citroenen. Hij weet wat hij ziet.
Willem Smit
wereldvreemd!
Vrij naar Tsjechov.
Ik moet dan altijd denken aan die leerkracht die een cursus “gebruik maken van verschillen” moet volgen in het kader van de 5 rugzakjes die hij in zijn combiklas heeft. Hij krabt eens op zijn hoofd en kijkt naar het juffie dat de training verzorgt en denkt, ze kan me nog meer vertellen hoe kan jij weten hoe dat moet, heb je het zelf wel eens gedaan? Ik laat me geen knollen voor citroenen verkopen!
Meer variaties zijn mogelijk, denk aan kolomsgewijs realistisch rekenen, denk aan mboleerlingen die kun eigen leerdoelen, sorry competenties, moeten formuleren, denk aan vwo-ers die zelfstandig natuurwetten moeten ontdekken etc. Als in Elsschots wereldtijdschrift zijn er tot Sint Juttemis verschillende heruitgaven van dit verhaal te publiceren.
Wereldvreemd
is misschien niet goed gekozen. Andere wereld, is beter. Er is in Nederland, behalve ’n witte wereld met klachten (terecht) over gebrek aan goede begeleiding van hoogbegaafde kinderen, ook ’n uitdijende grijs/zwarte basisschool wereld.
En deze onderwijzer weet inderdaad wat hij ziet. En inderdaad krabt hij zich op z’n kop. Tsjechov even googlen? Nee. Hij peinst hooguit over eikenhouten planken en goede opticiens.
@Leo…
En jij weet op wat voor school ik lesgeef?
Pas maar op, Leo, dat je niet gaat behoren tot die zieligheidsindustrie.
@Hals
Geen idee. Waar ik kom, is op ongeveer 20 openbare basisscholen in ’n grote stad in het zuiden van Nederland. Daar zie je wat er aan het gebeuren is bij de basis, het fundament van het hele onderwijsgebeuren. Vergrijzing/verzwarting/verzwaring voor de juf. Laat die maar alles oplossen. En minzaam verzinnen theoretici papieren oplossingen. Heeft niets te maken met zieligheid. Meer met gewoon kijken op de werkvloer en in de keuken.
Wel heel generiek gedacht
Ik kan jullie verzekeren dat kleuters en jonge kinderen met een ernstige vorm van autisme in een school waar 19% van de leerkrachten moet vertrekken niet echt gebaat zijn bij deze plannen. Zij faken niets en hebben vaak al een aantal jaren met grote problemen in een reguliere school achter de rug.
??????
19% van de leerkrachten moet vertrekken? Kan u ook uitleggen waarom of kan het bestuur dat uitleggen.
Natuurlijk faken deze kinderen niets, daarom zitten ze ook in het speciaal onderwijs, dat goed gesubsidieerd wordt.
Het gaat over het afschaffen van de PGB’s in de gevallen dat het niet nodig is. Uit ervaring weet ik dat er heel wat dyslexieverklaringen zijn getekend door psychologen die het kind nooit gezien hebben. Een dyslexieverklaring ‘van horen zeggen’ ?????
Dat roept de vraag op ofdat
Dat roept de vraag op ofdat die kinderen dyslexie hebben danwel dat zij het slachtoffer zijn van te weinig en te weinig kwalitatief taalonderwijs.
wie bepaalt waar het geld naar toe gaat
Natuurlijk ontstaan er problemen als de bezuiniging plots wordt afgewenteld op de werkvloer van een individuele school. Die bezuiniging zou zorgvuldig moeten worden gehanteerd. Feit is dat in het gehele complex van het passend onderwijs wsns etc ongelooflijk veel geld omgaat en dat dat de laatste jaren waanzinnig sterk gestegen is. Het lijkt erop dat het systeem de vraag vergroot. Daar moet iets aan gedaan worden en dat kan ook. Het is ondenkbaar dat 20% van de Nederlandse VO leerlingen een handicap heeft. Ook zou ik wel ens willen weten hoeveel van dat passend onderwijsgeld er zit in bureaucratie en hoeveel er werkelijk terecht komt op de werkvloer. Kortom: het systeem is geëxplodeerd, zowel vanuit organisatorisch/bureaucratisch oogpunt als vanuit het aantal leerlingen dat een probleem zou hebben. Dat moet eenvoudig aangepakt worden.
Zaak is om de bezuinigingen op de juiste manier door te voeren. De kritiek vanui de politiek, de schoolbesturen en ook de leraren en de ouders op dit beleid suggereert steeds dat een groep werkelijk hulpbehoevende kinderen hun hulp wordt afgepakt. Maar dat zou een specifieke invulling van die bezuiniging zijn die niet de mijne zou zijn. In terugdringing van de aantallen en vooral terugdringen van de bureaucratie en het hele hulpcircuit met toetsers, trainers, subsidie-experts en andere randverschijnselen kan het geld veel beter worden gevonden. Alleen is dat niet in het belang van die hulpschil en de bedrijven die ervan bestaan. Dus kiest men voor werkelijk hulpbehoevende kinderen en misbruikt ze als beeltenis voor de zogenaamd onmenselijke bezuinigingen van de minister.
Tenslotte: het reguliere onderwijs met al zijn activerende didactiek en rijke (lees priikkelende) leeromgevingen creëert zelf een onderwijskundig klimaat dat, zeker voor rumoerige jongens, erg veel onrust veroorzaakt. Het creëert zijn eigen adhd-ertjes en de echte adhd-ers hebben het in die omgeving al helemaal vreselijk moeilijk. Door gestructureerd klassikaal onderwijs te geven kunnen deze problemen flink verminderen.
Cola-automaat….
Als dan ook die cola-automaat nog uit de gang verdwijnt…..
Het negatieve effect daarvan is ook allang bewezen.
Kind en badwater
Met stijgende verontwaardiging heb ik het artikel in de Volkskrant gelezen. Wat een kortzichtigheid, onverantwoorde generalisatie enzovoort.
Het is hier echt een kwestie van het kind met het badwater wegspoelen. Heel onverstandig. De rücksichtlose bezuiniging van het Rutte-kabinet is niets anders dan een rücksichtlose bezuiniging. Daar zit geen enkele verantwoorde redenering bij.
Natuurlijk wordt er vaak over-gediagnostiseerd. Daar moeten we zeker wat aan doen. Misbruik van diagnostiek om met kunst-en vliegwerk een (hoger) diploma te halen is uit den boze. ‘Bijzondere’ leerlingen kosten nu eenmaal extra geld. Dat geld moet wat mij betreft naar het speciaal onderwijs, maar er moet wel geld aan worden besteed. Er zijn veel leerlingen die echt extra tijd, aandacht en begeleiding nodig hebben. Die kun je niet in de kou laten staan!
Iedereen ziet dat het rugzakjes-gebeuren samengaat met een hele hoop geldverslindende bureaucratie: aanvraagprocedures die qua uren meer kosten dan wat het rugzakje oplevert, eindeloze handelingsplannen schrijven door leerkrachten die dit helemaal niet kunnen uitvoeren, omdat dat nu eenmaal onmogelijk is in een klas met 25 leerlingen. Zo’n handelingsplan schrijf je dus alleen maar voor de bureaucratie. Daar zou trouwens eens een landelijke boycotactie tegen moeten komen. Die plannen moeten ook weer gecontroleerd worden en dat kost inderdaad allemaal uren, dus geld. Wég met die handelingsplannen!
Wat blijven moet is extra geld voor leerlingen die het nodig hebben. Het is één van de consequenties van de verbetering van de zorg rondom te geboorte. Iedereen weet dat er maar weinig prematuren geboren worden, waarmee later niets aan de hand blijkt. Ook gehandicapte kinderen kunnen langer en beter leven met de verbeteringen inde zorg.
Als je wilt besparen, dan is dat begrijpelijk. Zo min mogelijk bureaucratie en controle werkt enórm kostenbesparend. Leraren zijn gewetensvolle vakmensen aan wie je dit écht kunt overlaten.
En nog wat: AB
Persoonlijk heb ik trouwens ook veel goede ervaringen met Ambulant Begeleiders, zodra ze hun adviserende rol opgeven en gewoon meehelpen en de handen uit de mouwen steken, heb je echt veel aan hen. Extra begeleiding voor de leerling, hulp bij toetsafname, zulke dingen verlichten mijn werklast.
Inderdaad 2010
We moeten blijven benadrukken dat scholen met klassikaal onderwijs, duidelijke regels en veel rust in de tent, veel minder etiketten opleveren dan scholen die met de de zogenaamde moderne didactiek werken, of zelfs flirten met het NIeuwe Leren.
Daar worden de werkelijke slachtoffers gemaakt. Het ergste is dat ouders in feite nog niet eens keuze hebben. Alle basisscholen worden door de terreur van de inspectie aan dezelfde onbewezen didactische principes blootgesteld, inclusief de nutteloze (maar tijdvretende) handelingsplannen.
dislexie en rugzakken, vervolg
Ik vermoed dat het toekennen van dislexieverklaringen en rugzakken ook erg te maken heeft met de mondelinge en schriftelijke overtuigingskracht van de ouders/verzorgers van de leerling. Het aanvragen van een indicatie, hetzij voor een rugzak in het regulier onderwijs of plaatsing in het speciaal onderwijs, is strikt genomen de verantwoordelijkheid van de ouders/verzorgers, al verleent de school veel hand- en spandiensten. Dat er vaak sprake is van een bandbreedte bij beperkingen en niet van een zwart/wit-kwestie maakt de aanvraag van een indicatie vatbaar voor manipulatie. Ook heb ik wel eens gehoord dat allochtone ouders bezwaar hebben tegen een indicatie voor hun kind voor cluster-4 onderwijs. Sommigen schijnen dat te ervaren alsof hun kind wordt weggezet als “gek”. Het is in ieder geval opvallend dat op de cluster-4 school van mijn dochter (VMBO-TL, HAVO, VWO) werkelijk ontzettend weinig allochtone leerlingen zitten. Het zou me niet verbazen als het veruit de witste middelbare school is in deze (grote) stad.
Het streng bewaken van de normering in alle fasen van het voortgezet onderwijs, ook voor leerlingen met beperkingen, zou wel moeten samenhangen met goede mogelijkheden tot stapelen. Hierdoor kunnen ook leerlingen die in een bepaalde fase erg worstelen met een beperking zoals dislexie toch uiteindelijk terecht komen op een niveau dat bij hen past. Leerlingen met serieuze beperkingen verdienen extra ondersteuning in het onderwijs, maar ik denk dat het er gewoon extra hard ertegenaan gaan door deze leerlingen uiteindelijk toch de meeste zoden aan de dijk zet.
Rugzakken en dislexie
Het lijkt me twijfelachtig of de toename van het aantal dislexieverklaringen, hoewel misschien ongewenst, gepaard gaat met veel extra kosten, in tegenstelling tot de toename van het aantal rugzakken. Of zijn er ook speciale budgetten voor leerlingen met dislexie? Ik vind het wel ongehoord dat de normering in de onderbouw kennelijk naar beneden wordt bijgesteld voor leerlingen met dislexie, zoals mevrouw Van Sloten zegt. Het is in het belang van iedere leerling, met of zonder beperkingen/stoornissen, dat het niveau van een schooltype gewaarborgd blijft. Daarnaast heb ik bij mijn eigen dochter o.a. toen zij in een jeugdzorg-traject zat meegemaakt dat er wel heel erg veel tijd (en dus geld) heenging met rapportenschrijverij en het met volwassenen confereren over het kind, in plaats van directe zorg aan het kind zelf; budgetten moeten zo veel mogelijk direct ten goede komen aan de leerling en niet worden opgesoupeerd door het schrijven van handelingsplannen e.d. Zo’n handelingsplan (ook uit eigen waarneming) kan ontaarden in een document ter afvinking van het lijstje van de onderwijsinspectie en weinig daadwerkelijke betekenis hebben voor de leerling.
dyslexie
M.b.t. tot dyslexie zijn er meer zaken aan de hand.
Ten eerste: het bestaat, maar werd ooit als een zeldzaam verschijnsel beschouwd.
Ten tweede zien we een soort explosie van dyslexie’gevallen’ sinds het taalonderwijs vernieuwd was. Dat vernieuwde taalonderwijs ging vooral uit van ‘expressie’ en ‘communicatie’.
Hierdoor kreeg mondeling taalgebruik een grotere rol en dienden leerkrachten ‘expressie’ d.m.v. taal eveneens een grotere plaats in te laten nemen.
De nadruk op het aanleren van regels werd minder belangrijk gevonden.
Ik denk dus dat er sprake is van een samenhang tussen het ‘moderne’ taalonderwijs en de toename van dyslexie.
Mevrouw Riek Kerkhof, korte tijd actief geweest op het BON-forum, laat zien dat dyslexie vermindert bij haar aanpak van het taal- en leesonderwijs.
Haar aanpak gaat uit van duidelijke spellingsregels en spelling aan de hand van het alfabet. Zij gaat niet uit van het fonetisch spellingsonderwijs (klinkt als..) dat bij de moderne methodes zo’n grote plaats innam.
Maar het traditionele onderwijs had ook laten zien dat met veel oefenen en met heldere regels, grote spellingsproblemen in belangrijke mate voorkomen konden worden. Niet volledig, dat zeker niet, maar wel in meerdere mate dan heden ten dage het geval is.