Onze overheid verkiest onwetendheid omdat kennis tot ellende leidt
Ons doen en laten in de straten van de grote steden in Nederland wordt heden den dage vastgelegd op de gevoelige band. Op elke hoek van de straat een camera die ons nauwkeurig in de gaten houdt. Stap ik een rechtbank binnen of wil ik op het vliegtuig moet ik minstens door een detectiepoortje en als dat piept wordt ik ter plekke gefouilleerd. Leerlingen hebben een electronisch pasje om de tourniquets die toegang geeft tot de school in beweging te zetten. Het onzichtbare oog van de scanner leest niet alleen wie, maar ook wanneer en waar de leerling binnenkomt of het pand verlaat. Op simpele vraag van een wetsdienaar moet ik mij kunnen legitimeren. Er bestaat een electronisch patiëntendossier waarin al mijn lichamelijke mankementen netjes beschreven staan. In tientallen register sta ik bekend met naam, toenaam, lengte en schoenenmaat. De belastingdienst weet meer over mijn inkomen dan ik zelf en als er een cijfertje ontbreekt dan word ik vriendelijk edoch dringend verzocht de gegevens zo snel mogelijk op te hoesten. Niets maar dan ook niets omtrent de privacy van de Nederlandse burger ontsnapt aan het alziende oog van de overheid. Maar wat zou het ‘ik heb toch niets te verbergen’ sprak dezelfde Nederlander wijs, en ‘het gaat toch om onze veiligheid’ klinkt het nog wijzer.
In Nederland heb je ondernemers, grote en kleine. Je hebt de eenmanszaak. De ZZP’er, de zelfstandige zonder personeel. Dan heb je de V.O.F. de vereniging onder firma, de B.V. en de N.V. Allen hebben ze één ding gemeen namelijk hun hele financiële hebben en houden is ten minste bekend bij de belastingdienst, de BV en de NV zijn wettelijk verplicht om hun hele boekhouding tot op de laatste cent te publiceren zodat iedereen die daar zin in heeft de boeken kan controleren. Op eenvoudige vraag bij de Kamer van Koophandel en tegen betaling van een paar euro kan gelijk welke pseudo accountant in spé zonder dat iemand hem een strohalm in de weg legt aan de weet komen hoeveel de directeur van gelijk welke BV in Nederland maandelijks van zijn BV als loon verkrijgt. Ook weet hij hoeveel het bedrijf geïnvesteerd heeft en aan wat. Waarom iemand dat wil weten? Omdat hij wil weten of het bedrijf waar hij mee in zee gaat ook financieel gezond is, zodat hij zijn risico kan inschatten, daarom.
Wilt u alles weten van de begroting? Geen probleem, het kost een paar centen maar is te bestellen bij het ministerie van Financieen. Minister de Jager stuurt het u graag toe. U als eerzaam burger van Nederland en als sponsor van de BV Nederland hebt recht op deze gegevens. EN als u wil weten of de minister ook daadwerkelijk het geld heeft uitgegeven aan die dingen die hij eerder op papier heeft gezet is dat ook geen probleem. Weliswaar is dat een beetje moeilijker maar er is nog altijd zoiets als de WOB, de Wet Openbaarheid van Bestuur waarop iedereen een beroep kan doen indien er twijfels bestaan over de gulle hand van de overheid.
En dan heb je nog de verenigingen met een status aparte de ‘stichtingen’. Hun status aparte bestaat er uit dat zij hun cijfers niet openbaar hoeven te maken, nergens te publiceren en een accountantsverklaring ‘er is niet gesjoemeld dit boekjaar’ is genoeg om zich te verantwoorden omtrent alle geldelijke transacties. Alle scholen in Nederland slokken jaarlijks een 30.000.000.000 (dertig miljard) aan belastinggeld op. Deze miljarden worden ondergebracht in stichtingen en hiermee aan het oog van de burger ontrokken. Zelfs de WOB de wet openbaarheid van bestuur is niet op toepassing op stichtingen en biedt dus geen soelaas aan diegene die wil weten wat er met het geld gebeurt.
Hoeveel de voorzitter van de raad van bestuur jaarlijks opstrijkt? Hoeveel en aan wie worden er bonussen uitbetaald? Hoeveel miljoenen zit er in het reserve beleggingspotje? Hoeveel wordt er nu eigenlijk feitelijk geïnvesteerd in het primaire proces? Hoeveel wordt er uitgegeven aan lerarensalarissen? Hoe is het nieuwe gebouw gefinancierd? Wat kost het glossy drukwerk? Hoeveel wordt er uitgegeven aan advies, scholing, water en electriciteit, pennen en papier, glazenwassers? Hoeveel kost de ‘auto van de zaak’? Niemand krijgt een antwoord op deze vragen omdat een stichting die vragen niet hoeft te beantwoorden.
Ik kan zo tien personen noemen die heeeeeeeel graag willen zien waar en naar wie en wat al die miljarden belastinggeld heen gaan. Die zich heeeeeel graag eens een paar avondjes over die cijfertjes willen buigen om een en ander na te rekenen kortom die heeeeeeel graag kennis zouden nemen van de boekhouding van de stichtingen waarin al die scholen zijn ondergedoken.
Maar dat wil onze overheid niet, want onze overheid verkiest onwetendheid, als kennis tot ellende leidt. Want dat daar ellende uit voortkomt, staat als een paal boven water. Waarom ik dat weet? Omdat 2186 HBO studenten met een Theo-route-diploma een waarde vertegenwoordigen van ongeveer 21 miljoen, die moet toch ergens in de boeken van die stichtingen staan?
J. Jeronimoon