Hoogleraar psychologie Jan Derken heeft een boek gepubliceerd met de titel “Zijn we wel narcistisch genoeg? Over het ontstaan van onze lentecultuur als gevolg van gewijzigde vroegkinderlijke condities”. Zie ook www.ru.nl/socialewetenschappen/actueel/nieuws/boek_over_narcisme/
In een interview naar aanleiding van dat boek – waarin hij schetst dat kinderen op zeer jonge leeftijd sinds de jaren ’70 onvoldoende ‘ingetoomd’ worden en dus eerder narcistisch gedrag vertonen – ziet hij onder meer een taak voor het onderwijs om deze kinderen tussen pakweg hun tiende en twintigste levensjaar hun identiteit te laten herontdekken en vastleggen:
“[…] Respect en fatsoen zijn nog te leren. Wat we ook nodig hebben zijn invloedrijke leraren. Goedbetaalde, hoogopgeleide mensen met gezag, die compensatie bieden voor al te narcistisch gedrag en de leerlingen wat nederigheid bijbrengen en een ideaal om na te streven. En dat gaat het best met klassikaal onderwijs, niet met het studiehuis.”
Laat mevrouw Netelenbos het maar niet horen 🙂
biologie en thermodynamica
Zoek met google op:
“meaning of life” AND thermodynamics
Lees flink wat artikelen die je met google vindt en lees het boek Into The Cool van Eric Schneider en Dorian Sagan.
Van narcisme en ego’s blijft nu niet veel meer over…
Martin.
Jan Derksen’s mening over
Jan Derksen’s mening over narcisme vind ik zeker interessant, maar was niet het onderwerp van mijn bericht. Het ging mij om het geciteerde stukje. Ik herken namelijk het ‘leren van nederigheid’ ook in mijn dagelijkse lespraktijk, vandaar dat het citaat mij persoonlijk nogal aansprak – en anderen wellicht ook.
Nedering
Hier word je wel nederig van:
“The bottom line is that the second law of thermodynamics rules and that the existence of life helps increase entropy. In other words, life promotes disorder. Some might think that this could be true only if the logical end of evolution and intelligent life were to be a nuclear explosion that pulverized Earth. But that is not what Schneider and Sagan mean. Instead, they make a distinction between matter and energy and say that matter organized in structures disseminates energy gradients faster than randomly distributed matter.”
uit www.taipeitimes.com/News/editorials/archives/2004/09/30/2003204990/print
En zo kun je nog wel wat van dit soort artikelen vinden.
Het interview met Jan Derksen
Derksen benadert narcisme uit een geheel andere hoek dan de genoemde artikelen. Het hele artikel waar ik uit citeerde staat nu HIER, voor wie het interessant vindt.
Als leraren daar nog mee moeten beginnen
zijn ze te laat. Volgens mij moet het onderwijs deze bal juist terugleggen bij de ouders. Het probleem is dat je gewoon te laat bent als je leerlingen nog eens op de middelbare school fatsoen moet gaan bijbrengen. Lesgeven aan groep 8 geeft tegenwoordig net zo goed ordeproblemen.
Als er iets is dat in deze kabinetsperiode aan immateriële noden ter tafel zou moeten komen, is het dit punt. Dit maatschappelijk zeer brede probleem los je niet op met die onzinnige maatschappelijke stage. Dijksma moet met collega’s van andere departementen beleid ontwikkelen om dit probleem op te lossen waar het hoort: bij de ouders thuis. Het huftergedrag kost de maatschappij veel geld en kost het onderwijs jaarlijks docenten die erop afknappen.
Opvoeden: promoten en faciliteren
Natuurlijk moet een goede opvoeding thuis beginnen en een degelijke basis krijgen. Helaas straalt de boodschap van de maatschappij vooral uit, dat opvoeden, regels, respect, rust, nederigheid etc. niet belangrijk is. Opvoeding wordt nauwelijks belangrijk gevonden.
Een van de gevolgen is dat zonder blikken of blozen aangenomen wordt dat geld verdienen prioriteit verdient boven het opvoeden van kinderen.
– Ouders die beiden parttime werken om een flink deel van de opvoeding zelf te doen worden gezien als luie profiteurs. Allebei werken jongens, daar heeft de samenleving jullie opleiding toch voor betaald?
– Ik ken een vluchtelingengezin met drie kinderen. Beide ouders zitten fulltime in een werktraject. De vader moet daarbij nog een opleiding volgen: in de avonduren. En dan maar mopperen over de slechte opvoeding van tegenwoordig. Niemand vindt het belangrijk en de gevolgen zijn er ook naar.
– Zo zijn er nog vele voorbeelden te geven: alleenstaande moeders die verplicht aan het werk moeten bv.
Ik ken anders meerdere
Ik ken anders meerdere gezinnen waarin zowel man als vrouw minstens 80% werken en die fantastisch welopgevoede, zelfstandige kinderen hebben. Kwestie van prioriteiten: ondanks die nearly-fulltime banen creeren de ouders wel bewust elke avond een ‘met z’n allen samen avondeten en praten met elkaar’-moment, bijvoorbeeld.
Volgens mij zijn, als ik even mag generaliseren, de beroerdst opgevoede kinderen juist doorgaans die waarvan beide ouders niet werken. Maar hier heb ik geen cijfers van. Zijn er wel onderzoeken die aantonen dat kinderen eerder ontsporen naarmate de ouders meer uren werken, of is dit ook gewoon een aanname?
Het gaat me niet om werken of niet
Het gaat erom dat de samenleving laat weten dat het opvoeden geen serieuze taak is waarvoor tijd en energie vrijgemaakt moet worden. Dat uit zich o.a. door de enorme nadruk op economisch produceren en volstrekt geen aandacht die dat heeft voor de gevolgen voor een gezin/opvoeding.
Oh maar opvoeden is een
Oh maar opvoeden is een uiterst serieuze taak, vindt de samenleving. Ik zag gisteren nog een reclamespotje over een leraar die zijn leerlingen respect bijbrengt voor elkaars mening en op die manier het terrorisme bestrijdt. Hartstikke belangrijk en serieus allemaal, daarom moet het ook op school gebeuren. Frans, wiskunde, spelling enzo, dat doet er allemaal veel minder toe.
werk, zorg en opvoeding
Het spanningsveld tussen de werkende en de verzorgende ouder heeft nog een ander aspect. Het staat vast dat er een positief verband is tussen de opleiding van de moeder en de prestaties van haar kinderen op school. Over een hoge mate van overerfbaarheid van intelligentie bestaat geen twijfel meer. Als het de overheid zou lukken om door voor hoogopgeleiden de mogelijkheden om baan, zorg voor en opvoeding van eigen kinderen aantrekkelijk te combineren de vruchtbaarheid van hoogopgeleiden te vergroten zou het rendement van het onderwijs omhooggaan.Seger Weehuizen
Overigens kan ik me ook wel
Overigens kan ik me ook wel voorstellen dat een samenleving die blijkbaar niet eens het geld heeft om te investeren in, bijvoorbeeld, goed onderwijs of een fatsoenlijke thuiszorg, niet voortdurend de portemonnee kan blijven trekken om massa’s mensen enkel “een leuke studietijd” te bezorgen zonder dat ze plannen hebben om met die opleiding nog veel te gaan doen.
Als het nou om een enkele creatieve geest ging die na zijn studie besluit ijscoman te worden, alla, maar als het gaat om hele volksstammen die het wel mooi handig vinden dat de overheid een paar jaar lang zo’n leuke studiebeurs verstrekt….
Ik zou wel een voorstander zijn van een studielening, die je na je studie terugbetaalt, en eventueel (gedeeltelijke) kwijtschelding voor mensen die met hun studie een ertoe doend aantal uren gaan werken als verpleger, of leraar, of iets anders waar de samenleving dringend behoefte aan heeft.
geen studielening
Een studielening heeft een neerwaarts effect op het niveau. Universitair docenten, gewone mensen als ze zijn, zullen lankmoediger worden bij de wetenschap dat studenten veel hebben moeten lenen. Die studenten blijven vervolgens en masse een gooi doen naar die begeerde master, ongeacht de kosten.
De echte oplossing is een drastische verhoging van het niveau gepaard aan een drastische verlaging van het collegegeld. Zo kan de universiteit weer een eiland van academische eruditie worden, dat nog betaalbaar is ook. En iedereen die ofwel geen wetenschappelijke kwaliteiten heeft, ofwel geen wetenschappelijke belangstelling, of beide, kan een nuttige beroepsopleiding gaan volgen.
Dat zou veel beter zijn
Dat zou veel beter zijn inderdaad BramRoth, ben het volledig met je eens. Ik heb als student al gepleit voor veel hogere toelatingseisen, en voor de echte talenten die door de selectie komen dan ook een fatsoenlijke studiebeurs. Dat het getalenteerde zoontje van de buschauffeur zich nu enorm in de schulden moet steken omdat er ook geld naar het middelmatige notariszoontje moet, vind ik bizar.
Maar ik ken het streven van de overheid om zoveel mogelijk Nederlanders “hoger opgeleid” te krijgen, en zag bovenstaande, en jouw idee, dus bij voorbaat al niet als serieuze optie. Het is droevig, maar waar: het kwam niet eens meer in me op.
Eens
Daarom een flink aantal school/college-uren waar men verplicht aanwezig is (met controle!) en waarvoor prestaties moeten worden geleverd. Op het MBO waar ik werk bij de lage niveaus is er niet eens een prestatieverplichting. Leerlingen kunnen JAREN mét behoud van studiebeurs van de ene naar de andere opleiding op niveau 2 hoppen. Ik ben nog te jong om te werken mevrouw. Dit weten ze uit te stellen tot 22 of 23 jaar, dan zijn ze meestal te duur als beginnende beroepsbeoefenaars. Zonder startkwalificatie is het heel lastig om ze de school uit te krijgen.
Nederig
Nederigheid komt vooral voort uit het besef dat er (nog) heel veel is wat je niet weet, kent, beheerst en kunt toepassen. Het leidt ook tot respect voor diegene die in dit proces, door studie en ervaring, ver voor je uit lopen, de docenten. De leraar moet daarom niet afdalen naar de leerling maar de leerling moet groeien naar de leraar. Besturen die stellen dat onbevoegde of mensen met de verkeerde bevoegdheid ook kunnen, verlagen hiermee meteen het te bereiken doel voor de leerlingen en verspelen het respect van de leerling voor de leraar. De leerling krijgt eerder de behoefte om zo nooit te worden i.p.v. de meester te evenaren of voorbij te streven in kennis, gedrag en vaardigheden. Jonge voetballertjes lopen met de naam van hun idool op de rug en dat komt niet omdat de voetbalsterren steeds minder kunnen maar omdat het uitblinkers zijn.
Corgi
Goed zo..
..Corgi.