Net als Marc Chavannes bespreekt ook Aleid Truijens het boekje “van wie is het onderwijs” van Hettema en Lenssen waarin zij onderwijsbobo’s interviewen.
Daar waar Chavannes de boekpresentatie met de grond gelijk maakt (zeker in vergelijking met het natafelen bij Hinke), fileert Truijens de inhoud van het boekje.
Eerlijk gezegd denk ik dat de verschillende bobo’s die er aan hebben meegewerkt nu niet meer zo vreselijk blij zijn met dat boekje. De volslagen onzin van HNL wordt door de woorden van Jos Elbers en Sjoerd Slagter pijnlijk bevestigd en voor eeuwig vastgelegd.
Een paar citaten:
Slagter geeft geen stuiver meer voor de ‘geijkte, rationele kennistraditie’. We moeten, vindt hij, maar eens inzien dat kennis tegenwoordig altijd ‘subjectief’ is, want de samenleving is immers ‘polyvalent’ en ‘vloeibaar’.
even verder:
De auteurs vragen aan de bestuursvoorzitter van InHolland hoe hij de docenten bij de innovatie heeft betrokken. ‘De backbone van het nieuwe onderwijsconcept hebben we centraal uitgewerkt’, antwoordt Elbers. In dit concept staat niet kennisoverdracht maar ‘studieloopbaanbegeleiding’ centraal, ‘een sterkere relatie met de beroepscontext’ en ‘individualisering, ondersteund door een interactief elektronisch leerplatform, Blackboard.’ In vertaling: de docenten werden nergens bij betrokken, net zo min als de studenten, die voortaan zelden college kregen en achter hun computer quasirealistische opdrachten moesten maken
en aan het einde een ervaring van een vriendin van Aleid Truijens met stagiaires afkomstig uit HNL opleidingen:
Een goede vriendin is verpleegkundige op de afdeling neurologie van een groot regionaal ziekenhuis. Zij begeleidt regelmatig stagiaires, vaak van InHolland. Meermalen per dag komen patiënten binnen met ernstig hersenletsel. Dan worden onmiddellijk tests uitgevoerd om te kijken of sprake is van een bloeding of een infarct.
Mijn vriendin duwde haar stagiaire een rapportje met uitslagen onder de neus. ‘Wat denk je’, vroeg ze, ‘moeten we deze patiënt stollingsmiddelen geven of antistollingsmiddelen? Zou je in deze situatie een arts bellen?’ Het meisje, derdejaars hbo-student, staarde met grote ogen naar de testuitslag: niets erop kwam haar bekend voor. ‘Dat zoek ik op!’, riep ze enthousiast en ze rende naar de computer. Zo had ze dat geleerd bij Blackboard. ‘Ben je gek?’, schrok mijn vriendin. ‘Daar heb je geen tijd voor. Deze meneer verkeert in levensgevaar!’
Wat mij betreft is Aleid Truijens ook welkom op een natafel avond.
Als we twee van dergelijke journalistieke kanjers achter ons hebben, dan is dat een macht die ons enorm kan helpen: zowel Volkskrant als NRC, de twee meest gelezen kranten in de onderwijsomgeving, voluit achter BON.
(Volkskrant 3/11/2007)
Aleid Truijens over Slagter
Ik heb gisteren Aleid Truijens het volgende geschreven”
“In uw stuk van vandaag kwam ik de heer Sjoerd Slagter weer tegen.
(…)Enkele jaren geleden vernam ik dat er een VO-Raad was gevormd. In geen van mijn hiervoor genoemde hoedanigheden was mij gevraagd om mee te doen aan een verkiezing een voorzitter van een bestuur dat mij klaarblijkelijk vertegenwoordigt. Sjoerd Slagter is plotseling aan parachute neergedaald op die plaats om zijn zegenrijke arbeid te doen.
Om wat beter te begrijpen wie die belangrijke meneer Slagter was, heb ik toen hij benoemd werd wat gegoogeld en ik kwam de brochure “Onderwijs Maken, van onderwijs geven naar leren” tegen uitgegeven door het KPC. In dit boekwerkje schreef Slagter (toen voorzitter van het CvB Scholengroep Chr Ondewijs Zwolle eo) een vermakelijk stuk onder de kop “Leren creëren: hoe de Net-generatie betekenis geeft”. Hij roept op tot radicale verandering in het geven van onderwijs, want huidige jongers spelen geen passieve rol, zij zijn “makers”. “Kortom, de Net=generatie bouwt haar eigen wereld…. de komende generatie leert meer door te doen en te experimenten dan door te lezen en studeren…. De Net-generatie bepaalt zelf wat feiten zijn, maakt haar eigen kennis en geeft daar zelf betekenis aan”.
De hbo-stagaire uit je stuk van vandaag had die tabellen met gegevens dus eigenlijk niet nodig.
Omdat ik behoorlijk geschrokken was van deze opvattingen van Onze Hoogste Baas, heb ik hem sindsdien gevolgd. (…)
Toch had ik enige hoop dat Onze Hoogste Baas ondertussen wat wijzer was geworden.
Maar daar lees ik nu vanmorgen uw column. Die hoop blijkt tevergeefs. Slagter is geen spat veranderd.
Ik denk dat het tijd wordt om eens na te gaan hoe gevaarlijke poeliers als Slagter op zo’n plek terechtkomen en wat hun invloed is. Niet alleen KPC, APS en tot op zekere hoogte het SLO horen bij de “ijzeren ring” die de docenten gevangen houdt, ook de VO-Raad hoort daartoe.”
VO-raad vertegenwoordigt geen VO-docenten
Philippens: “Ik vernam dat er een VO-Raad was gevormd. In geen van mijn hoedanigheden was mij gevraagd mee te doen aan een verkiezing een voorzitter van een bestuur dat mij klaarblijkelijk vertegenwoordigt.”
Het is een misvatting te denken dat de VO-raad *docenten* vertegenwoordigt. Niets is minder waar. Wat zegt de VO-raad zelf?
“De VO-raad behartigt de collectieve belangen van het voortgezet onderwijs en de werkgeversbelangen van zijn leden.”
Niks docenten, maar “de collectieve belangen van het VO”. Dat betekent natuurlijk: wat de VO-raad beschouwt als ‘collectief belang’. Zo is het een collectief belang van het VO dat het weinig kost, dus dat de salarissen laag blijven. Dat er ueberhaupt mensen voor de klas staan, dus dat beunhazerij gedoogd en tegenwoordig zelfs gelegitimeerd wordt. Dat de werknemers zo handelen als de werkgevers voor ogen staat, in weerwil van de opvattingen van werknemers zelf. Dat docentenbelangen worden bestreden indien deze ‘het collectief bélang’ in de beleving van de VO-raad bedreigen. Enzovoort.
“De VO-raad behartigt de collectieve belangen van de VO-sector, staat dicht bij het veld en biedt dienstverlening aan besturen en schoolleiders.
Het geld dat de VO-raad ontvangt uit de staatsruif, al of niet via de ledenbijdrage wat ook betekent: uit de staatsruif, dat geld komt dus niet ten goede aan het VO maar aan de besturen en schoolleiders en hun belangen. Wel fijn te weten dat ze ‘dichtbij het veld staan’. Met een zweep.
“De VO-raad heeft 314 leden (nagenoeg alle besturen in het VO) maar onze doelgroep is breder: schoolbestuurders, schoolleiders en -managers. U kunt lid worden als u een rechtspersoon bent, die één of meer VO-scholen voor in stand houdt.
Duidelijk zat. Graag trekt de VO-raad een grote broek aan, en wil natuurlijk in alle mogelijke gremia “het VO” vertegenwoordigen. Niet alleen de “VO-bestuurders”. Geen wonder dat de oude naam “Schoolleiders VO” bliksemsnel is verlaten.
Vertegenwoordiging
Ik ben zes jaar lid van een bestuur van twee scholen. In die hoedanigheid van VO-bestuurder is me niets gevraagd.
JL en het witte hemd
In een andere draad heeft JL kritische opmerkingen gemaakt over de manier waarop mensen omgaan met wetenschap.
JL heeft gelijk: als mensen de reikwijdte en de echte betekenis van wetenschap niet leren begrijpen -en is juist dat niet de taak van een school?- dan krijgt je dat dubbel en dwars terug: in de vorm van allerlei dwaze potsenmakers, die zich hoge posities hebben weten te verwerven, en die dan gewoon verder gaan met het verkondigen van onzin.
Hoe durf je te beweren dat de wereld vloeibaar is: hoe kan iemand die zo weinig kritisch is, en die daar met graagte blijk van geeft, een raad leiden die beslissingen neemt over het hele onderwijs? -Een kapitein die in beschonken toestand op de brug staat, en almaar roept dat de hele wereld vloeibaar is. Geen wonder dat zulke mensen bang zijn voor hoog opgeleide leraren: wie intelligent is slikt zulke onzin niet.
Het is wellicht waar dat de jongeren tegenwoordig makers zijn: praatjesmakers, inderdaad, want daar kom je ver mee, zoals Slagter bewijst. Idealisme en nieuwlichterij kunnen verdienstelijk zijn.
Al weer een goede reden om blij te zijn met Plasterk. Ben benieuwd wat Plasterk denkt van de middelpuntvliedende, zichzelf makende (ja haha, ze maken zichzelf, want de leraren doen dat niet: zelfwerkzaamheid) holistiche leerling…