Een dwarsdoorsnede van het onderwijs in Nederland.
[Op de klantendag van de leverancier van ons schooladministratiepakket]
Representant van een BVE-opleiding: “En, doen jullie ook aan competentiegericht onderwijs?”
Ons antwoord: “Nee, wij geven gewoon les”
Reactie: “Wees er maar blij mee”
Representant van een MBO-vakschool: “Met dat CGO wordt het allemaal wel een stuk ingewikkelder”
Ik: “Kijk eens op de BON-site voor meningen over CGO en aanverwante zaken”
Reactie: “BON? Nooit van gehoord.” Toen heb ik maar even de URL doorgegeven ……
[Op de fiets naast een docent houtbewerking op een VMBO-school]
Docent: “Wij hebben ons hele lesprogramma van voor tot achter, met huiswerk en al, in een planner staan voor de heel studieperiode”
Ik: “En wat leren ze nou?”
Docent: “De helft van wat ze tien jaar geleden leerden”
Twee bochten verder mijn tekst: “Wij geven gewoon 33 uur les”
Docent: “Dat is tegenwoordig toch bijna een misdaad?”
Ik: “Ik zal het je sterker vertellen: wij doen nog aan kennisoverdracht”
Docent (met grijns van oor tot oor): “Het moet toch niet gekker worden ….. ”
Na de volgende kruising: “Wij hebben ook een havo-afdeling en daar vandaan krijg ik bosjes leerlingen op mijn vmbo-deel. Die arme kinderen worden gepusht om havo te doen, maar dat kunnen ze helemaal niet aan. En dan mag ik ze opvangen en weer motiveren.”
[In het sportcentrum waar ik een avond in de week spinningles geef]
Eigenaar: “Mijn zoon laat ik maar hier werken want op het HBO hoeft hij nauwelijks te zijn.” en “Wat zal zijn diploma straks feitelijk waard zijn?”
PABO-student die ook een aantal uren in dit sportcentrum werkt: “Volgende week toetsweek, dus deze week heb ik studievrij en na de toetsweek zal er wel weer een week of twee geen les zijn. En daarna is het meivakantie – dat gaat goed zo!”
[In onze docentenkamer]
Een collega: “Mijn dochter is veel vaker thuis dan dat ze naar haar opleiding moet. En dan valt ook nog eens steevast een aantal contacturen uit.”