VMBO: nu ook Latijn!

In de Volkskrant stond deze morgen een artikel wat bijzonder humoristisch zou kunnen zijn, ware het niet dat de auteur, ene Lizzy Tabbers , senior adviseur bij de KPC-groep en schrijfster van het boekje met de intrigerende titel “Dit is zó leuk, mág dat wel? Over de start van een nieuwe school met een nieuw concept“, haar taak uiterst serieus blijkt op te vatten.
De schellen zijn mij als eenvoudige Untermensch, als simpele docent, helemaal van de ogen gevallen, want ik weet nu dat het Nieuwe Leren een heuse Paradigma Shift is, een collectieve visie op een deel van de werkelijkheid die wordt vervangen door een veel meer genuanceerde visie. Het Nieuwe Leren is een historisch proces! Dat ik dat niet eerder heb gezien! Maar ja, dat komt natuurlijk doordat ik geen Senior Adviseur ben, en dus totááál geen verstand van zaken heb. Ik sta alleen maar dertig jaar voor de klas, en ja, dan ben je wel een enorme autoritaire sukkel in een ivoren toren.

Sinds vanmorgen weet ik dat het kind – al vanaf de peuterleeftijd – een zelfstandig wezen is met een eigen wil. Die peuter staat ’s ochtends vroeg al voor de moeilijke keuze welk pakje drinken er mee moet naar de crèche, als moeder haar gewichtige dagtaak als bijvoorbeeld senior-adviseur gaat vervullen.
Als de peuter wat ouder wordt piekert hij of zij zich suf over de vraag hoe het toch komt dat er niet wat meer invloed op het onderwijsleerproces kan worden uitgeoefend.
Het Nieuwe Leren heeft zijn point of no return al lang bereikt, maar dat weet iedere weldenkende onderwijsgevende inmiddels wel. Geheel in de stijl van het door de auteur zo verfoeide klassieke onderwijs wordt ons dit van bovenaf door de strot geduwd, waarbij gemakshalve voorbij wordt gegaan aan de invloed die je zelf als uitvoerder van deze bedenksels op dit leerproces zou willen uitoefenen.
Bij verder lezing van het artikel komt de ware aap uit de mouw: de man mag zich niet langer boven de vrouw verheffen, de blanke niet boven de zwarte, de pastor boven de gelovige! Gelijkwaardig moeten we zijn! Nooit meer zal ik mij verheven en neerbuigend door de gangen van mijn onderwijs mogen spoeden. Hoe slecht was ik vroeger, en hoe erg moet Mejuffrouw Lizzy Tabbers wel niet geleden hebben toen zij nog als een soort uitgebuite en onderdrukte slavin de schoolbanken bevolkte. Gelukkig kan zij nu haar jaren opgekropte frustratie en woede jegens de mannelijke tiran die de docent vertegenwoordigt eens uiten middels de invoering van het Nieuwe Leren. Nooit meer onderdrukking en slavernij! Eindelijk kan ik het juk van deze achterhaalde verhoudingen ( zelfs de SGP wordt er bij gehaald ) als een bevrijding van mij afwerpen.
Iedereen die ooit tegen het Nieuwe Leren was heeft op het Gymnasium gezeten, zo lezen wij. Ook al zo’n afgrijselijke instelling! Elitaire zooi! Nee, juffrouw Tabbers heeft een visioen: dankzij het Nieuwe Leren zullen VMBO-leerlingen ( sorry: studenten) hun coaches, begeleiders of tutors smeken om ook een moduul Latijn aan de leervraag toe te voegen, leergierig als zij door dit Nieuwe Leren zijn geworden. En Lizzy weet al, dat de huidige classicus dat een fantastisch perspectief zal vinden! “Sex”, een woord uit het Latijn, gaat daar geheid scoren en doet het ook leuk in het portfolio.

Dat gaat allemaal lukken dankzij ruime scholen met activerende materialen. Ik zou zeggen: leg een paar mobieltjes, een Nintendo DS en een zak chips neer, boven op een stapel Story’s. Dan kom je al een heel eind.
En het benodigde geld? Dat komt er wel, daar zal niemand zich zorgen over maken, zo besluit Lizzy haar hilarische artikel; “ook de organisatieadviseurs niet“
Nee, dàt hoef je mij niet te vertellen……