De verkiezingen zijn geweest. Voor hoelang, en bovenal wanneer een nieuwe regering zal aantreden weten we nog niet. De verleiding is groot steun te gaan zoeken voor de doelstellingen van BON bij de partij(en) van eigen keuze. Toch is dat niet verstandig. Zoals het kennisnemen van alle programma’s leert, iedereen is voor verbetering van het onderwijs. Het merendeel van onze parlementaire vertegenwoordigers, laat staan hun partijen, hebben echter wel iets anders aan het hoofd dan het verzinnen van concrete stappen om dit verbeterde onderwijs te realiseren. Met een uitspraak over de toe te wijzen belastinggelden geven zij naar hun mening voldoende blijk van hun betrokkenheid. De rest moeten de ‘deskundigen’ maar uitzoeken.
De verschillende fracties laten de onderwijsproblematiek over aan hun ‘onderwijs specialist’. Voor BON is het dus zaak een goede communicatie op te bouwen met de onderwijsspecialisten van alle partijen. Neem ze serieus en leg hen uit waar het in onderwijs om draait, en waardoor het goed functioneren van kennisoverdracht thans wordt belemmerd.
Het onderwijs is geen zaak van links of rechts. In goed onderwijs kunnen we ons allemaal vinden! Dat is zelfs onafhankelijk van het type regering.
Links en rechts
Dat ben ik bijna helemaal met u eens.
Strategisch gezien heeft u helemaal gelijk. We moeten ons op die onderwijsspecialisten richten, en in principe kunnen we dan overal ons gelijk halen.
Er zijn echter altijd partijen die een half verborgen agenda hebben.
Veel partijen zullen bijvoorbeeld hun belastingpolitiek nooit alleen aanwenden om zo effectief mogelijk geld voor de overheid binnen te halen. Hun belastingmaatregelen zullen ook dienen om door hun gewenst gedrag te belonen.
Zo gaat het ook bij het onderwijs. Iedereen is voor goed onderwijs (alleen bedoelt Luc Stevens daar iets anders mee dan ik) maar veel partijen proberen via hun onderwijspolitiek hun maatschappelijke doelen te bereiken.
Die vermenging van belangen staat een realistische benadering van problemen af en toe behoorlijk in de weg.
Neem als voorbeeld maar eens het maatschappelijke doel ‘de verheffing van de allochtoon’. Kijk hoe goede bedoelingen uitpakken in het onderwijs.
WEGGEPEST
Op mijn school is onlangs een lief, blond, intelligent en hollands (autochtoon) meisje van de brugklas
weggepest door een groep allochtone meisjes, die in het geniep de klas terroriseerde.
Rot
Wat rot voor haar. Maar wat bedoel je met deze wetenswaardigheid in deze discussie?
Goede bedoelingen.
In het kader van de ‘verheffing’ van de ‘allochtoon’
en alle goede bedoelingen.
Wegpesten
Lees het boek van een zekere Ad Verbrugge “Tijd van onbehagen” en dan om te beginnen het eerste hoofdstuk “zinloos geweld”. Dan kunnen we in de discussie deze kwalijke gebeurtenissen beter duiden en er zinvoller over praten.
H. Philippens ex-vakdidacticus aan UVA, Erasmus en VU. Nu docent Emmauscollege Rotterdam, bestuurslid SKK van twee scholen havo/vwo
Hoezo
Ik mag toch niet aannemen dat je op grond van dat voorbeeld (met dat snoezige meisje) de (lees: alle) allochtonen aan de ‘verkeerde kant’ wilt plaatsen………..
In dat geval zou ik er vele voorbeelden tegenover kunnen stellen waarbij de pesters uit witte, snoezig uitziende, meisjes bestonden. Maar goed, ik zal het wel verkeerd begrepen hebben.
Pesten i.p.v. samen optrekken
De goede bedoeling is: als kinderen, autochtonen en allochtonen, naar dezelfde school gaan, dan krijgen ze meer begrip voor elkaar en zal de integratie langs natuurlijke weg zijn beloop krijgen. De allochtone leerling met een taalachterstand zal profiteren van het contact met de beter Nederlands sprekende autochtone kinderen.
De praktijk van de groepsvorming in een klas is met dat ideaal helaas niet altijd in overeenstemming. Dat bedoelt Hals waarschijnlijk; dat soort dingen bedoelde ik in ieder geval in mijn post.
Waarom gaan er allerlei wonden open zodra het woordje allochtoon valt?
Open wond
“Waarom gaan er allerlei wonden open zodra het woordje allochtoon valt?”
Omdat gedrag van een groepje gekoppeld wordt aan een hele grote groep, die hier door geraakt wordt.
Groepsvorming bij jeugd is zeer algemeen en ook in Nederland bekend.
Verhalen over scholieren van school A die “oorlogjes” voeren met scholieren van school B in bv de vijftiger jaren komen in meerdere dorpen voor.
Als je zo’n incident waarneemt en daarna beschrijft moet je met de harde verifieerbare feiten komen en er wat aan doen.
Niet logisch
Als het over een groepje meisjes was gegaan (waarbij het gedrag van een groepje pas echt aan een grote groep was gekoppeld) was het niemand opgevallen.
Eerst een suggestief feit
Hals gaf eerst een zeer suggestief feit, daarna een zeer cryptische toelichting. Ik houd daar niet van. Zeg wat je wilt zeggen, met conclusie en al. Laat een toelichting iets toelichten. ‘In het kader van de verheffing van de allochtoon’ is op geen enkele manier een toelichting op een bewering die geen bewering was.
De meeste bijdragen op dit forum munten uit in helderheid. Dat wil ik graag zo houden. Vandaar mijn kritische vragen.
POLITIEK-CORRECTE REACTIE
Ik was je even kwijt, Hinke
en je politiek-correcte reactie.
Ik word dus even kotsmisselijk van dat gejammer en gepamper van de allochtone knuffeltjes in de media.
Kijk, bij mij is een autochtone leerlinge van 12 jaar, net begonnen op een nieuwe school, weggepest,
niet als indivudue,
maar als uitstotingsproces uit een groep, waar zij niet bij zou horen.
Die zielige knuffeltjes waren dus in het geniep even de baas in de klas.
Daarvan word ik dan dus héél erg boos.
Je antwoord zal wel weer zijn:”Treurig, treurig, treurig”.
En je gaat weer over tot de orde van de dag.
Helder genoeg?
Correct denken kan nooit kwaad
Beste Hals,
Je emoties begrijp ik. Toch hoop ik dat je kunt inzien dat het hier gaat om individuen en niet om vertegenwoordigers van bevolkingsgroepen. Ik vind het tendentieus en onterecht om zo’n geïsoleerd voorbeeld te brengen en daarmee te suggereren dat dit systematisch op die manier gebeurt. Natuurlijk durf je alleen maar het voorbeeld te geven in de hoop dat wij je verdachtmaking oppakken. Ik vind dat een zeer kwalijke manier van argumenteren.
Toen mijn jongste kind na
Nadat mijn jongste kind na een scholenfusie van een klein parochieschooltje op een grote basisschool met veel allochtonene leerlingen overgeplaatst was kwam hij thuis met verhalen over pesten, dreiging en afpersing. De school kreeg later voor 3 leeftijdscategorieën aparte speelplaatsen. Van mijn echtgenote hoorde ik verhalen over onbeschoft gedrag van allochtone jongens tegenover vrouwelijke leerkrachten. Op grond van deze zeer beperkte ervaring denk ik dat allochtone jongens meer baat hebben bij ouderwets onderwijs door een strenge meester dan nieuwerwets onderwijs door een vrouw. Mijn verhaal is niet anecdotisch bedoeld maar exemplarisch.
VERDRAAIING VAN WOORDEN en SEGREGATIE.
Beste Hinke,
Het is een goed voorbeeld segregatie.
Dit meisje werd wel degelijk geterroriseeerd door een groep van jouw knuffelallochtonen.
Het meisje is van school en de knuffeltjes lachen in hun vuistje.
Daar neem jij het dus niet voor op!
Het is symptomatisch.
Door jouw verdraaiing van mijn woorden zet je iedere discussie in een patstelling.
en plaats je mij ten onrechte in een verdachte hoek.
Dat is wat overal in Nederland gebeurt.
De dingen worden omgedraaid.
Wellicht is het goed voor je om het stuk van NAIMA EL BAZIZ te lezen
in OPINIE van het NRC/Handelsblad van afgelopen zaterdag 25 november:
‘Voor allochtone jongeren: onderwijs zonder fratsen en eerherstel voor meester Stokman en juffrouw Grundeman’.
Daar zal je een stuk wijzer van worden.
soms is te scherp niet meer productief
Deze discussie begint uit de hand te lopen. Termen als “jouw verdachtmakingen”aan de ene kant en “jouw knuffel allochtonen” aan de andere kant zijn niet productief voor dit forum, wat over goed onderwijs gaat.
Ik begrijp dat onderwijs aan allochtonen een uitermate relevant onderwerp is dat hier besproken moet (kunnen) worden. Niemand is gebaat bij om problemen heen lopen. Toch ervaar ik de discussie nu als onplezierig en niet opbouwend. Ik verzoek iedereen die aan deze discussie deelneemt de ander niet neer te zetten als halve racist danwel als allochtonen-knuffelaar. Ik denk dat beide labels geen rechtdoen aan de werkelijke zorg die ongetwijfeld bij beide deelnemers aan de discussie leeft.
mijmering: in het algemeen ben ik erg tegen egeltjesgedrag. Ik ben dan ook verrast dat ik deze oproep desondanks wil plaatsen. Ik ben er voor mezelf ook niet uit, maar doe het toch in de hoop ene positieve bijdrage te leveren.
Aanvulling:
Ik zal op mijn weblog het genoemde artikel uit de NRC plaatsen. Ik denk inderdaad dat dat artikel relevant is voor onderwijs aan allochtonen, maar ook voor onderwijs aan autochtonen. Kortom: voor BON onderwijs
GENEGENHEID
Dank (17_9_1944) voor het plaatsen van het artikel.
Een goede discussie is dikwijls ook een vorm van genegenheid
en in ieder geval beter dan geen discussie en onverschilligheid.