Goed onderwijs begint op de basisschool. Eigenlijk begint het al bij de opleiding voor leraren basisonderwijs op de Pabo’s. Te vaak is de Pabo een vluchtstudie: overal afgewezen, dan maar naar de Pabo. Te vaak was het zo dat wanneer je de studie aan de Pabo startte, je uiteindelijk altijd wel dat diploma haalde. We zien nu welke consequenties dit heeft voor het onderwijs. Gelukkig begint ook op de Pabo’s het besef te groeien dat het anders moet. Veel Pabo’s, o.a. Heerlen/Maastricht zijn bezig met een reorganisatie van de opleiding. Maar willen er wel goede studenten naar deze opleiding komen ? Blijft de opleiding niet gereserveerd voor kneusjes en meisjes die het leuk vinden iets met kinderen te doen ? Een andere opzet van het basisonderwijs moet gemotiveerde en goede studenten trekken. De leraar basisonderwijs moet zich tijdens zijn loopbaan ook alleen maar bezig kunnen houden met de elementaire vakken: rekenen, taal en wereldoriëntatie. De creatieve vakken en gymnastiek zijn er voor vakdocenten.
Als de kinderen van 08.30 uur tot 13.00 uur (waarbinnen een half uur speeltijd) les krijgen in deze elementaire vakken, dan levert dat 20 lesuren per week op. Ruim voldoende om een goede verdeling te kunnen maken. Van 13.00 uur tot 14.00 uur is er pauze onder professioneel toezicht (net als bij de voorschoolse en naschoolse opvang). Van 14.00 uur tot 16.00 uur is er dan ruimte voor de creatieve vakken en sport. Dit levert 10 lesuren per week op. Ook ruim voldoende. De leerkrachten elementaire vakken gebruiken de middaguren om van 14.00 uur tot 17.00 uur na te kijken, voor te bereiden, collegiaal overleg te hebben, te vergaderen als dat echt nodig is en om na- of bij te scholen. De uren die eventueel nog in de avond gemaakt worden (ouderraad, MR, ouderavonden) worden opgespaard en als vrije dagen opgenomen. Voeg daarbij een goed carrièreperspectief, de mogelijkheid om je te specialiseren en een goed beloningssysteem en de goede studenten zullen weer zin krijgen in het onderwijs.
Reacties zijn gesloten.
Kneusjes?
Goed idee dat zich al enkele pabo’s reorganiseren. Ik hoop dat ze ook het lesprogramma kritisch herbezien, want wat ik ervan begrijp is dat de abstracties, vage opdrachten en wervelende termen en het zelf kiezen hoogtij vieren ten koste van inhoud van de vakken en de didactiek.
Heb wat moeite met denigrerende opmerkingen over de studenten. Als er al ongemotiveerde studenten de pabo volgen, dan is de pabo er zelf bij dat zij de eisen blijkbaar zo laag houdt, dat je ook zonder motivatie de eindstreep wel haalt. Toch?
Re: nieuw inrichten basisschool
Een paar opmerkingen:
Mijn ervaring is dat pabo studenten buitengewoon gemotiveerd zijn. Ik heb ervaring met studenten van verschillende HBO opleidingen (economen, ICT-ers, leraren VO, pabo-studenten) en de pabo studenten zijn verreweg de meest gemotiveerde. De enkeling die minder gemotiveerd is stopt in het algemeen snel (of wordt alsnog “aangestoken” voor het prachtige beroep van leerkracht basisschool).
Pabo studenten zijn in het algemeen erg praktisch gericht en voornamelijk geïnteresseerd in theorie als ze daar direct nut in de klas van ervaren. Diepere en minder direct toepasbare theorie wordt niet altijd gewaardeerd (maar dat geldt in dezelfde mate voor veel studenten van andere HBO opleidingen)
Omdat de Pabo een erg brede opleiding is, is er een groot risico van geringe diepgang. Dat risico wordt versterkt door te eenzijdig product gericht onderwijs (wat vaak het geval is op pabo’s). Hierdoor is het mogelijk dat je de pabo haalt met relatief lage intellectuele vaardigheden, en dat blijkt dan ook (te) vaak te gebeuren.
Dat dat moet veranderen is voor mij volslagen duidelijk. Ernst en urgentie van het probleem is groot.
De door jou voorgestelde oplossing is er wellicht een, maar ik denk dat de vorm van het onderwijs minder belangrijk is dan de kwaliteit van de leerkracht. Je wilt een duizendpoot: minstens zo intelligent als de beste leerling, kennis van een breed scala van vakken met voldoende diepgang, geschikt om duizend dingen tegelijk te doen (in een klas met 25 10 jarigen is dat echt nodig), een absolutie liefde voor kinderen en een fascinatie voor hoe kinderen leren, en dan ook nog organisatorisch sterk, in staat om met verschillende culturen om te gaan en met ouders te overleggen over iets wat ouders ten diepste raakt: hun eigen kind. Ga er maar aan staan. Wat mij betreft is het stellen van hogere (vak)-eisen op de pabo’s een goede eerste stap en is veranderen van basisonderwijs structuur wellicht niet nodig of gewenst.