Berichten door hendrikush

CdK Jan Kamminga vindt het beschamend dat de overheid niet het onderwijs kan leveren dat het bedrijfsleven nodig heeft. De tijden van de bedrijfsscholen van Philips, Stork, … en de glasblazersschool in Leiden keren terug.

In de nieuwe kerndoelen voor de onderbouw VO staat geschreven:

“19. De leerling leert passende wiskundetaal te gebruiken voor het ordenen van het eigen denken en voor uitleg aan anderen, en leert de wiskundetaal van anderen te begrijpen.”

Hoewel de wiskundetaal mij welbekend is en ik haar dagelijks gebruik snap ik hier weinig van. Is dit het vermogen om de abc-formule te verwoorden? Het vermogen om de stelling van Pythagoras te herkennen uit de gesproken tekst “a kwadraat plus b kwadraat is c kwadraat”?
Dat zijn toch zaken die je “automatisch” oppikt bij klassikale uitleg. Of mag dat niet (meer)?

Uit een overzicht van alle onderwijsvernieuwlingen tot en met de HBO-fraude kan ik niet nalaten onderstaande anekdote te citeren.
“De Russische spijkerfabriek had de opdracht gekregen om van een bepaalde hoeveelheid ijzer, spijkers te maken. Had de fabriek kleine spijkertjes gemaakt, dan had er veel werk verzet moeten worden. Daarom maakt de fabriek een klein aantal grote spijkers. De spijkerfabriek had daarmee perfect aan de eisen van het plan beantwoord. Maar de grote dikke spijkers had niemand nodig. De moraal van het verhaal: plandoelstellingen kunnen perverse gedragseffecten oproepen.”

Het is maar goed dat alle oude zeuren langzamerhand uit het onderwijs zijn verdwenen. En prompt verschijnt er een promotieonderzoek waaruit blijkt dat samen zeuren zo nuttig is. En dat nog wel bij de organisatie voor excellent wetenschappelijk onderzoek.

Een sociaal onwenselijke verklaring voor schooluitval is een achterblijvende motivatie en inzet van leerlingen. De NRC is hierover een weblog gestart.

Stel je eens voor dat dit je overkomt.
Als docent ben je kennelijk aan de afgoden overgeleverd.

In de Volkskrant woedt een discussie over de rol van managers en ouders bij goed onderwijs. Managers, bestuurders, ouders, leerlingen hebben allen belang bij inspraak. Maar het laveren tussen hun gecombineerde eisen en wensen is voor een docent alleen mogelijk met groot politiek talent en veel stuurmanskunst.
Wordt het geen tijd om de dorpel van de ramen van schoolgebouwen weer tot boven ooghoogte op te trekken? Een chirurg duldt ook geen inspraak of aanwezigheid van onbevoegden in de operatiezaal. Misschien wat minder inspraak en openheid en wat meer vertrouwen? Wat minder eigenbelang en wat meer algemeen belang?

Lessen trekken uit het verleden is tot daaraantoe, maar voorschrijven hoe het beter kan is andere koek. Als je iedereen inspraak geeft krijgen vernieuwlers de kans om met selectief luisteren hun eigen gang te gaan. En hoe dat afloopt weten we al.

In Duitsland veroorzaakt het onderwijskundig-politieke complex dezelfde destructie als in ons land. De vernietigende commentaren van lezers spreken boekdelen. Openbaar onderwijs gaat ten koste van de (zwakste) leerlingen. Ouders moeten de opvoeding van hun kinderen niet delegeren aan de school.

Nu er een nieuwe fraudezaak rondom diploma’s dreigt is de voorzitter van de HBO-raad druk met andere zaken. Voetballen, schaatsen, politiek, ministerschap véél belangrijker dan goed onderwijs.