van exameneisen naar de opleiding

Om mensen terecht een hoge kwalificatie toe te kunnen kennen hoef je niet te starten met een adequate opleiding in het leven te roepen. Je kunt ook de exameneisen helder vastleggen en he aan het veld of desnoods de markt overlaten om voor adequate opleidingen te zorgen. Een voorbeeld daarvan zijn de ter ziele gebrachte middelbare aktes MO-A en MO-B die de bezitters een tweedegraads resp. eerstegraads onderwijsbevoegdheid verleenden. De eerstgraadsbevoegdheid was behalve het kandidaatsexamen van de universiteiten de enige lesbevoegdheid voor het middelbaar onderwijs die gold voor de bovenbouw Gymnasium en HBS. Bij deze opleidingen beperkte de overheid zich tot de eisen waaraan een kandidaat moest voldoen om te kunnen slagen voor het examen. Mensen die de zo’n akte wilden halen bereidden zich toen de examina ingesteld werden eerst zelfstandig voor. Later ontstonden er ook opleidingen voor deze MO-akten, zoals bij voorbeeld de Tilburgse leergangen. Opvallend is dat de opleidingen , net als de examens, op hoog niveau stondenen niet duur waren . Goed onderwijs aan gemotiveerde leerlingen hoeven blijkbaar niet altijd duur te zijn!

De MO-opleidingen  zijn verdwenen en de MO-examina zijn de  nek omgedraaid omdat het accent bij deze opleidingen tot verdriet van de onderwijsvernieuwlers  op het bijbrengen van gedegen kennis van het te onderwijzen leervak lag. De Nieuwe Lerarenopleidigen (NLO’s) die vooral voorbereidden op het nieuwe leren moesten daarvoor in de plaats komen. MO-B leek even te kunnen blijven voortbestaan maar zoals wij weten zijn de vernieuwlers zowel vernieuwers als vernielers.

Mocht de dag aanbreken waarop de politici beschaamd de opvoedings- en opleidings-rechten aan de ouders terug  geven en ouders hun kinderen weer naar scholen kunnen sturen waar de overdracht van kennis en inzicht op ouderwetse wijze prioritair is en kinderen op hun eigen niveau klassikaal les krijgen dan moeten er ook snel nieuwe ouderwetse MO-opleidingen opgericht worden.