Hoe vergroot je de doelmatigheid van het onderwijs zonder dat het iets kost?
Volgens de onderwijsraad door het doelmatigheidsbesef te vergroten.
Reacties zijn gesloten.
Hoe vergroot je de doelmatigheid van het onderwijs zonder dat het iets kost?
Volgens de onderwijsraad door het doelmatigheidsbesef te vergroten.
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2025|WordPress thema door MH Themes
Onderwijsradeloosheid
Ik lees het ook net: ze zijn daar bij de onderwijsraad echt helemaal de weg kwijt.
Uren schrijven, prestatiebeloning, investeringen in onderwijsvernieuwing: het klinkt meer als een antwoord op de vraag hoe we ons onderwijs sneller dan nu naar de afgrond kunnen duwen.
Bij de particuliere scholen liggen ze vast ook dubbel van het lachen. Daar zouden ze allang die drie dingen doen als de efficiëncy ermee verhoogd zou kunnen worden; zou prima zijn voor de winst en de concurrentiekracht. Maar ze kijken wel goed uit om hun eigen docenten, en ouders en leerlingen ermee weg te jagen.
toch maar
beginnen met de ACTIE PRIKKLOK!
ACTIE PRIKKLOK
*hier*
Onafhankelijke raad?
van onderwijskundigen, bestuurders en een paar verdwaalde wetenschappers.
Welk historisch krediet heeft de onderwijsraad eigenlijk verworven?
Klopt
Uiteraard kan ik alleen voor onze particuliere school spreken – IVA Driebergen – maar wij doen inderdaad niet aan uren schrijven (dat is soms maar goed ook 🙂 ), prestatiebeloning en investeringen in onderwijsvernieuwing. Althans niet met als enig doel het rendement te verhogen. Overigens heeft onderwijsvernieuwing wel degelijk onze aandacht, maar we zijn er héél voorzichtig mee.
Wij zijn m.i. al zeer efficiënt: van de ongeveer 75 fte zijn er meer dan 50 puur lesgevend en ook de directieleden geven zelf minimaal 10 lessen per week – vaak zelfs meer. En dat met een rooster waarin de eerstejaars 34 lessen (à 45 minuten) per week hebben.
En wat er gebeurt met zo’n “ouderwetse” opleiding? Die wordt in een rapport van de HBO-raad als voorbeeld gesteld voor een goede opleiding. En dat terwijl wij niet eens lid kunnen worden van diezelfde HBO-raad, als we dat al zouden willen!
HBOraad en BON
Marten,proficiat! En weet de HBOraad dat ze een BONschool als voorbeeld stellen?
En gaat onze redactie dit dan nu ook wereldkundig maken? BON is een beetje bescheiden, maar deze erkenning voor het goed gezien hebben hoe goed onderwijs eruit moet zien is toch wel opmerkelijk!
Succesje vieren…………Hoeveel felicitaties zijn er al bij jouw school terechtgekomen?
Wil je mijn felicitaties ook overbrengen naar je collega’s?
geweldig
de ironie 🙂
Proficiat!
tijdschrijven
Komt die prachtige pagina Boon over dit onderwerp toch weer van pas.
kijk eens
Ik ben maar eens gaan lezen en vond in de samenvatting:
Bevindingen: weinig aandacht voor doelmatigheid
De omvang van bureaucratie en overhead binnen onderwijsinstellingen is tot nu alleen aan een gemiddelde norm afgemeten. Er zijn geen vergelijkingen bekend tussen prestaties van scholen met zeer verschillende uitgaven voor overhead. Doelmatigheidwinst van scholen is daarom hier op korte termijn niet zozeer te verwachten. Wel is het nodig meer kennis op te bouwen over verschillen in bureaucratie en overhead tussen scholen. Door middel van vergelijking,
‘benchmarking’, kunnen geleverde onderwijsprestaties goed worden afgezet tegen
bestede middelen.
uit de samenvatting “Naar doelmatiger onderwijs”.
Misschien is er hoop, dat er dan toch uitkomt dat scholen met minder overhead doelmatiger zijn! We moeten dus de overhead gaan doorgeven………..
anachronisme
Ik lees in het rapport dingen als “leerlingen laten lesgeven” (het voorbeeld van het ROC Zadkine). Vakken samenvoegen in “vakdomeinen”. Meerdere docenten laten rondlopen op een groot “leerplein”. En als je zorgt voor goede ICT-voorzieningen, kunnen leerlingen discussies over de lesstof thuis voortzetten.
Is dit een grap, waarbij een rapport met een inmiddels allang door de praktijk gelogenstrafte naieve visie van onderwijsvernieuwers uit de jaren ’90 voor de lol uit is gebracht alsof het een recent rapport betreft?
/sarcasme-modus aan/ Mij
/sarcasme-modus aan/ Mij lijkt het wel eens tijd worden dat de muren van de klaslokalen neergehaald worden. Het is toch een geweldig idee dat leerlingen bij elkaar zitten om iets van elkaar te leren? Dan zijn de docenten geen wereldvreemde betweters, maar coaches die het leerproces begeleiden. Aan computers kunnen de leerlingen ondertussen werken aan hun competenties, terwijl zij manager van hun eigen leerproces zijn. Wat een geweldig idee. /sarcacme-modus uit/
Grap
Ik keek ook even op de kalender, maar het is toch echt Vrijdag de 13e en niet 1 April. Ik dacht dat door BON dit soort lariekoek niet zomaar meer verkocht werd, maar de onderwijsraad is blijkbaar zo wereldvreemd dat dit nog niet tot hen doorgedrongen is.
doelmatiger onderwijs
Het is bekend dat Nederlandse leraren de grootste “arbeidsproductiviteit” hebben van alle OESO-landen. Wij “bedienen” per fte de meeste leerlingen, wij geven de meeste uren les en hebben de volste klassen. En waar klaagt de Onderwijsraad over: dat CAO afspraken (maximum aantal lesuren en afspraken over taakbeleid) “belemmerend werken in de zoektocht naar doelmatiger onderwijs”.
M.a.w.: er kan nog wel een schepje bovenop, want de kwaliteit moet omhoog zonder dat het wat mag kosten. Dus waar Nederland nu al voor een dubbeltje op de eerste rang zit, moet dat een stuiver worden. Want we hebben ambities!
En dan komen de bekende riedels weer terug: variabele klassengroottes (hebben we nu al, maar met helaas een veel te hoog maximum èn gemiddelde) et ICT inzetten (bij mij op school is de groepsgrootte voor de lessen informatica lager dan gemiddeld: leerlingen die achter computers werken zijn namelijk lastiger in de gaten te houden!)
Het is onbegrijpelijk dat na de commissie Cornielje nu ook de Onderwijsraad zo behulpzaam is om mee te denken hoe leraren nog beter kunnen worden “uitgeknepen”, over hoe wij “doelmatiger” kunnen worden ingezet. Wil men nu ècht bereiken dat iedere bevoegde en bekwame leraar het onderwijs de rug toekeert?
Kwalitatief goed onderwijs vraagt goede leraren. De afgelopen tientallen jaren zijn er heel wat de klas uitgejaagd. Dit advies zal daar zeker aan bijdragen.
Teja Bodewes
www.lerareninactie.nl
doelmatigheid organisatie geen doel van onderwijs geven
Hoe kan nu doelmatigheid doel zijn in het onderwijs. Als goed onderwijs niet het uitgangspunt meer is, dan komt er van onderwijs niets meer terecht. Het lijkt me dat doelmatigheid in gezet moet worden om het onderwijs geven, niet om de organisatie (lees bovenschoolse en rand baantjes) te faciliteren. Maar ik vrees dat het laatste veiliggesteld gaat worden zonder dat onderwijsmensen en ouders ook maar iets kunnen tegenhouden.
Echter ik heb een kleine hoop dat door de overhead te vergelijken dat scholen met minder overhead het beter doen. En dat dat wordt opgepikt.
Maar ik denk dat dit hoop tegen beter wete in is………….Maar laten we op een of andere manier scholen die weinig of geen overhead hebben steunen…………….Hoe, ik weet het niet.
Waarom zouden leerkrachten zich moeten bezig houden met managers problemen als kosten? Ze hebben wel iets anders aan het hoofd!
doelmatiger onderwijs
Volgens mij sloeg vroeger doelmatigheid op inhoudelijkheid, en kijk wat er nu gebeurt: als vanzelf wordt hier bedoeld “de organisatie………….”
Wat is onderwijs eigenlijk? En sector waar “organisatiekundigen” werken?
Met welk bestaansrecht?
Uit Aanbeveling 1
van het OR-rapport Naar doelmatiger onderwijs
Een eerste aangrijpingspunt vormt onderwijsvormen waarbij onderwijs wordt geboden aan
een grotere groep leerlingen (circa 50-75) en wordt verzorgd door meer leraren.
… is al eerder geprobeerd. Lees FAQ 15 uit Tweede Fase in vraag en antwoord
Toen door velen gezien als een poging financieel attractiever personeel in te zetten.
Nu is het de kern van een adviesaanvraag. (zie einde rapport)
De focus van het advies moet liggen op het geven van inzicht in effectieve manieren om het primaire en secondaire proces (in onderlggende samenhang) anders in te richten zodat ook in een periode van lerarentekorten goede c.q. betere onderwijskwaliteit geleverd kan worden. Dit dient binnen het bredere kader van de school als (arbeids)organisatie beschreven te worden. Daarbij zal vooral aandacht besteed moeten worden aan de randvoorwaarden die noodzakelijk zijn op het terrein van personeel en organisatie om veranderingen in de primaire en secondaire processen door te kunnen voeren.
Waar dit relevant is dient een relatie gelegd te worden met maatregelen in het Actieplan LeerKracht van Nederland. Voorts wordt gevraagd in het advies ook een relatie te leggen met de voorstellen voor de FES-ronde 2009 “Innovatie voor het lerarentekort”. Deze voorstellen hebben betrekking op de thematiek van deze adviesaanvraag.
Verder zou het advies zich moeten richten op het po, vo en mbo. Dit laat onverlet dat initiatieven en ervaringen uit het hoger onderwijs als voorbeeld in het advies meegenoemen kunnen worden.
Onderwijs-rabies
Voor de opstellers van dit advies kan het beste een nieuw paviljoen bij een bestaande inrichting worden aangebouwd. De medische staf die de Onderwijsraad zal behandelen zal niet worden ‘afgerekend’ op doelmatigheid; het is immers niet te prognosticeren of de dames en heren ooit nog zullen genezen.
Ik ben zelf, in tegenstelling tot velen, van mening dat het onderwijs veel doelmatiger kan. Er wordt waanzinnig veel geld verspild aan zaken die niets met onderwijs van doen hebben: onder andere aan de Onderwijsraad, de VO-raad, de PO-raad, de bureaucratie op scholen, het CPS, het APS, de SLO, de consultants, de zorgmaffia, de Wim Veens en de Luc Stevensen en nog eindeloos veel meer onzin. Het LAATSTE waar je je in dezen op moet richten is de leraar. Wat voor prestatiebonus? Elke acht 50 euro erbij? Elk diploma tien euro? Heet dat niet gewoon corruptie? En dan die klassen van 75 leerlingen. Welke volkomen doorgedraaide onderwijshater bedenkt zoiets?
Logische vraag maar wel erg laat.
Uren schrijven e.d. zijn instrumenten om normen te ontwikkelen voor activiteiten die nieuw zijn of bij activiteiten waar nieuwe hulpmiddelen voor zijn gekomen.
De onderwijsraad geeft nu aan dat er eigenlijk geen zicht is op de inzet van mensen, gebouwen en middelen in het onderwijs, een juiste constatering.
Bij het oude klassikale onderwijs waren er doordachte en in de loop van de jaren flink opgerekte normen. 27 Uur klassikaal les was een werkweek van 42 klokuren. 40 Weken les en tentamens gaf dan een jaarlast van 1680 uren. Simpel en beheersbaar en transparant.
Nu weet bijna niemand meer wat een docent doet. De docent geeft les, coached, assest, coördineert, administreert e.d. Deze nieuwe en vooral indirecte rollen zijn nooit op hun belasting getoetst. Het systeem zelf, CGO, is ook nooit op haar belasting getoetst. Wat heb je nu bijvoorbeeld eigenlijk aan coördinatie nodig bij CGO. In de praktijk gaat men dan en onderhandelen en de tering naar de nering zetten. We hebben dit voornemen en we hebben zoveel uren, bedenk dan zelf hoe je het gaat doen en welke kwaliteit je wilt handhaven. De gewetensvolle en naar kwaliteit strevende docent die inhoud wil handhaven raakt hierbij dan snel overbelast. Door uren te schrijven zal dat blijken. Ik vrees echter dat de conclusie zal zijn dat deze docent niet competent is en dat deze docent op cursus moet om nu eindelijk eens te leren dat de inhoud niet relevant is. Knuffelen, vergaderen, plannen, afspraken maken met belangrijke mensen buiten de instelling en vooral veel subjectieve positieve beoordelingen schrijven en het bijbehorende papier produceren. Hiermee kunnen dan weer overzichten gemaakt worden en andere heel belangrijke dingen mee gedaan worden.
doelmatiger onderwijs
Gelukkig is de Onderwijsraad zelf wel heel doelmatig.
De minister vroeg in zijn adviesaanvraag (december 2008) om in het eerste kwartaal van 2009 advies uit te brengen. We zitten nu in het laatste kwartaal.
Als ik voortaan proefwerk-, rapport- en eindexamencijfers ook een half jaar te laat mag inleveren, is mijn werkdruk meteen stukken minder. Die cijfers hoeven dan helemaal niet meer, dus dat is verdraaid doelmatig.
Mededogen
Als je de personeelsbezetting van de raad bekijkt zul je zien dat ze zwaar onderbezet zijn. Dan is het geen wonder dat je wat langer doet over een “onafhankelijk welgevallig” advies aan de minister. Zo’n advies moet passen bij de 20%- ka(a)sschaaf werkgroepen.
Klassegrootte naar 75, uren schrijven en ballotage….
….door de leerlingen.
Leraren moeten uren gaan schrijven, vindt de Onderwijsraad. Een beter inzicht in hoeveel uren ze maken en wat ze daarin precies doen, kan volgens de Onderwijsraad leiden tot een doelmatiger inzet van middelen binnen scholen. Het geld dat over blijft kan aan vernieuwing besteed worden.
Bovendien moeten de leraren beoordeeld worden door leerlingen, collega’s en leidinggevenden. Die beoordeling moet volgens de Onderwijsraad niet zonder gevolgen blijven. Is de beoordeling negatief, dan kan dat tot verplichte bijscholing of zelfs tot ontslag leiden. Een positieve beoordeling kan een prestatiebonus of doorgroeimogelijkheden opleveren.
De raad stelt bovendien voor om de klassen te vergroten tot 50 of 75 leerlingen, met meer dan één leraar voor de klas. Het voordeel hiervan is dat de diverse leraren binnen zo’n klas subgroepen van leerlingen kunnen vormen voor extra uitleg en oefening. Ook zou op deze manier de onderwijstijd beter kunnen worden benut.
Leraren zijn „moeilijk te motiveren om zich te verantwoorden over tijdsbesteding”. Daarom is het bijhouden van de gewerkte uren „onmisbaar”, aldus de Onderwijsraad.
Je krijgt er tranen van in je ogen.
ondoelmatige vernieuwers
Doelmatigheidsbesef?
Het zijn de vernieuwers zelve, die de doelmatigheid hebben verkwanseld. Gewend aan hun versluierende en wollige taalgebruik, zien zij kennelijk niet meer hoe zij de zaak aan het flessen zijn.
Want het meest doelmatige onderwijs, is het klassikale onderwijs, waarbij de leerstof keurig verdeeld is, in partjes met oplopende moeilijkheidsgraad.
Die door de leraar worden aangeboden en uitgelegd, waarna geoefend wordt. Waarbij de leraar het tempo in de gaten houdt, immers, hij heeft het hele programma goed in zijn hoofd, en heeft het overzicht.
Bewijs hiervoor is b.v. de oude lagere school. Kinderen met alleen maar lagere school, kwamen desondanks met een grote parate kennis van school.
Kinderen aan hun lot overlaten, en maar afwachten of zij de leerstof in de juiste volgorde gaan ontdekken, tot zich gaan nemen, en zich vrijwillig aan het vervelende oefenen gaan overgeven, DAT is pas ondoelmatig.
Lessen zelfstandig werken tonen aan hoeveel tijd er wordt verspild. Het is volstrekt ondoelmatig.
Verder heeft dit klassikale onderwijs het niet nodig dat een duur leger aan academici en bestuurders zich verder met de gang van zaken bemoeit.
Het nieuwe leren, het voortdurend verbouwen en op zijn kop zetten: dat is de van overheidswege aanbevolen ondoelmatigheid.
Lfactor nog doelmatiger!
Bij gelegenheid van hun jubileum heeft de onderwijsraad een nog doelmatiger voorstel: leerlingen als docent?
Ter gelegenheid van het negentigjarig bestaan van de Onderwijsraad staat een aantal activiteiten gepland. Rode draad is de gedachte dat onderwijs niet alleen een kostbaar goed is waar we trots op mogen zijn, maar ook dat we het kunnen voeden door een zekere dienstbaarheid aan de samenleving te tonen en zélf iets aan onderwijs bij te dragen. Daarom vraagt de raad mensen van binnen en buiten het onderwijsveld zich actiever voor het onderwijs in te zetten. Bijvoorbeeld door het aanwenden van bestaande kennis en netwerken ten gunste van het onderwijs. Of door nieuwe activiteiten te ontwikkelen die een positieve bijdrage leveren aan het onderwijs.
De Onderwijsraad gaat op zoek naar de L-FACTOR: leerlingen en studenten die er plezier in hebben om andere leerlingen en studenten te laten delen in hun kennis en vaardigheden. De raad nodigt onderwijsinstellingen, leerlingen en studenten uit, projectvoorstellen in te dienen waarin de lesnemer de rol van lesgever op zich neemt. Voor de beste inzendingen stelt de raad een hoofdprijs en een aanmoedigingsprijs beschikbaar.
Aldus de site van de onderwijsraad
Ik denk dat onderwijsgevenden straks volledig overbodig zijn geworden!
de niet-leren factor
Het ‘ouderwetse’ onderwijs ontleende aan ‘de’ maatschappij EN was dienstbaar aan ‘de’ maatschappij.
Immers, de kennis was ontleend aan de eisen van bekwaamheid (die kwamen niet van een andere planeet), en de geschoolden droegen vervolgens weer bij aan de samenleving.
Holle frasen van zo’n onderwijsraad, ik kan het niet anders zien.
Bovendien, waarom geven we leerlingen niet eerst de kans zich gedegen kennis eigen te maken, om daarna anderen daarin te laten delen? En dat is nu precies wat de opleidingen al honderden jaren doen.
Daar komt bij, als studenten gaan lesgeven, wordt hen studietijd ontnomen, wat mij bijzonder ondoelmatig voorkomt.
denkniveau
Wat is straks het denkniveau van MBO, HBO etc? Geen studie-inhoud en geen denkniveau ontwikkeld, wat maakt dan een MBO een MBO en een HBO een HBO? Als voorbeelden, want dit geldt natuurlijk voor elk niveau. Of moet ik het anders zeggen: er blijft straks maar eén niveau over?
Liefdadigheid
We vallen na 100 jaar economische groei en welvaartsstijging weer terug op liefdadigheid. Nu moet de kennis gratis gedeeld worden.
“kennis”economie?
Ik dacht dat kenniseconomie ging over de kwaliteit kennisvergaren. Maar ik krijg het gevoel dat met onze kennisconomie bedoeld wordt dat je je onderwijs moet zien te vergaren door kennissen en vrienden en medestudenten………..
Erg matig doel dat rapport van de onderwijsraad
Je blijft je verbazen, maar eigenlijk ook weer niet…. 12 leden van de onderwijsraad hebben hun bevindingen niet empirisch verkregen, maar door te praten met “deskundigen”. Achterin het rapport tref je een lijst aan met namen van deze “deskundigen”. Stuk voor stuk vormen deze personen de stenen van de “Prachtige Ivoren Toren! Een surrealistisch bouwwerk dat op instorten staat. Dream on …en de nachtmerrie wordt steeds realistischer.
Welkom Ronald
Ik zie dat je pas kort geregistreerd bent op dit forum. Dus van harte welkom op het beste ondewrijsforum van Nederland. Zegt het voort: hoe meer mensen zich aansluiten hoe luider ons verhaal is. Inhoudelijk is inmiddels overal wel doorgedrongen dat we gelijk hebben. Het gaat er nu om door et zetten en te blijven toeteren totdat men echt niet meer om ons heen kan. Hoeveel belangrijke “kennissen” men in zn mobiele telefoon heeft. Kennis zal uiteindelijk toch winen.
doelmatig?
Dat doet me denken aan de kanorace.
Woningbedrijf doorgelicht
Woningbouwvereniging ‘de Bouwval’ heeft als personeel 1 directeur, 1 medewerker Joemen Riesors, 1 hoofd ICT, 3 architecten, 5 projectleiders, 5 voorlieden, 5 secretaresses (één per architect, maar dan moet de directeur er natuurlijk twee hebben), 3 systeembeheerders en drie ‘bouwvak-professionals’. De drie bouwvakkers worden ingezet om te heien, te timmeren, dak te dekken, te metselen, te stuken, electra en waterleiding aan te leggen en nog veel meer. Vroeger had men voor al die bouwtaken aparte specialisten in dienst, maar die kunstmatige scheiding tussen de vakken is nu doorbroken. Men heeft nu 3 professionals die veel meer oog hebben voor de samenhang tussen die monovakken metselen, timmeren, electra etc. Daarom hebben zij ook zoveel plezier in hun werk.
Ondanks alle management werkt deze club niet doelmatig. Nu heeft de Bouwraad een onderzoek verricht: Zij adviseren een prestatiebonus voor de drie bouwvakkers in te stellen. Bovendien moeten zij hun werktijd in kaart gaan brengen middels een handig tijdschrijfsysteem. De Bouwraad verwacht zo een flinke verbetering in het doelmatigheidsbewustzijn van ‘de Bouwval’ te realiseren.
Bouwen in Onderwijsland
Jouw schitterende gelijkenis van het fictieve bouw- en architektenbureau, Bernard Wijntuin, heeft een rake typering van de huidige scholen en scholenbesturen en de invoering van het tijdschrijven opgeleverd. Maar kun je de vergelijking nog verder doorvoeren? Hoe kan dit bureautje blijven bestaan?
Seger Weehuizen
matiger onderwijs
Een lolbroek schrijft op Twitter:
Tikfout van de Onderwijsraad: nota “naar een doelmatiger onderwijs” moet zijn ” naar een doel: Matiger onderwijs”
nu op radio 1
Nu op radio 1 Villa VPRO: de inspraak is in Nederland slechter geregeld dan in het Oost Europa
liever vergaderen dan bouwen
Deze ontwikkelingen doen mij altijd denken aan een mongoloide jongen die ik eens observeerde op zijn geweldige schooltje.
Hij was de brutaalste en ondernemendste van het stel, en ging een hardloopwedstrijd organiseren. Een zeer uiteenlopend groepje imbecielen (een wetenschappelijke benaming) stond ervoor klaar.
Hij is een half uur bezig geweest met het ‘organiseren’ van de startpositie. Dan stond die weer niet goed, dan die weer niet, dan duwde hij weer iemand terug die volgens hem ‘niet goed’ stond, dan was hijzelf nog niet ‘klaar’, enz. enz.
Intussen maakte hij veel misbaar, wat allemaal gedwee door de deelnemers werd ondergaan.
Soms leek het erop dat er daadwerkelijk een begin gemaakt werd met het hardlopen, maar dan zag hij ‘net op tijd’ weer iets dat niet helemaal in orde was.
Van hardlopen is nooit iets terecht gekomen, maar iedereen had zich wel prima vermaakt.
Daar deed en doet die hele zooi mij regelmatig aan denken.
Truijens
Aleid Truijens schrijft in haar volkskrant column over de plannetjes van de onderwijsraad.
En het NRC….
…in het redactioneel commentaar.
Zowel de VK als NRC sluiten zich volledig aan bij wat op dit forum over de OR is langs gekomen.
Haan
Ook Ferry Haan schrijft in zijn column in de Volkskrant over de plannetjes van de onderwijsraad.
Commentaar Volkskrant
En ook het hoofdredactioneel commentaar van De Volkskrant gaat over de plannetjes van de onderwijsraad (en de Volkskrant noemt BON daarin).
Tijdgeest en eigen belang
Het lijkt mij prematuur om te zeggen dat de adviezen van de onderwijsraad haaks op de tijdgeest staat. Het geloof in bestuurbaarheid door middel van gedetailleerde regelgeving en controle en uniformering is in onze maatschappij tanende maar nog niet verdwenen. Bovendien is er ondertussen een heel leger van onderwijskundigen en bedrijfskundigen ontstaan die een gouden toekomst voor zichzelf tegemoet hoopten te gaan door aan het organiseren en veranderen te slaan. Het zal een hele klus zijn om die mensen die geen belang hebben bij de verandering van de tijdgeest hun macht te ontnemenger Weehuizen
Verjaag ze
met gesels uit hun tempels van onkunde en eigenbelang en laat ze dwangarbeid verrichten aan het onderwijsfront. Gesloopt door de onderwijspraktijk en verrijkt met onderwijskennis zullen ze dan misschien hun vroegere onkunde erkennen.
’t zal je baas maar wezen
Van een kennis die op het ROC in Utrecht werkt hoorde ik dat hun voorzitter van het CvB (Leonard Geluk) ook in die onzalige raad zit. T zal je baas maar wezen, yeah, yeah, yeah, yeah.
Twee
verhelderende commentaren op tijdschrijven in Trouw en op Z24.
tijdschrijven
Die doelmatigheidsactie is ondertussen behoorlijk ondoelmatig aan het worden voor de onderwijsraad: gezien het aantal publicaties van de diverse kranten. En deze raad moet toch het voorbeeld geven? 🙂
Tijd om te schrijven?
Ik stel voor om het woord “tijdschrijven” in het vervolg om te dopen in “buikschrijven”
de ondraaglijke saaiheid van het onderwijs
Deze ochtend heeft TROUW een “verdieping” van Stijn Sieckelinck met subtitel “Raad zegt ‘onvergetelijke’ leraar gedag”, gaat over het streven van de Onderwijsraad om de efficiency in het onderwijs te vergroten en haakt natuurlijk aan bij de blunders die die raad gemaakt heeft, niet alleen met zijn plan tijdschrijven in te voeren maar ook zijn toelichting daarop. Voor mij is zijn bijdrage aanleiding om er op te wijzen dat de wens om te leren gevoed wordt door de interactie tussen leerlingen en leraren. Een dynamische improviserende leeromgeving waarin de leraar een partner met een persoonlijkheid is stimuleert bij de leerlingen de bereidheid of de wens om iets te leren. En de leraar zelf wil niet alleen” iets kunnen betekenen” zoals Sieckelinck het formuleert maar dat tijdens zijn werk ook merken aan de reacties van zijn leerlingen. Hij wil niet dag in dag uit discreet rondsluipen in een klas waar leerlingen alleen of in groepjes leerstof bestuderen. Als het onderwijs alleen nog maar saaie kleurloze personen als leraar zal kunnen aannemen zal de tegenzin om naar school te gaan toenemen en de bereidheid van leerlingen om met leraren samen te werken afnemen. In de werkgroepjes waarvan de leerlingen het dan zouden moeten hebben wordt het in dat geval helemaal een puinhoop. Leerlingen zullen heel ver gaan in hun pogingen om aan de saaiheid te ontsnappen. De beoogde efficiency kunnen de leden van de raad beter op hun buik schrijven.
Seger Weehuizen
Ook Trouw
veegt de vloer aan met het rapport van de Onderwijsraad.
Hoe zou het gaan met het schaamtegevoel van de opstellers?